ตอนที่ 81 - สงครามสองอาณาจักร 1
ตอนที่ 81 - สงครามสองอาณาจักร 1
ดวงอาทิตย์คล้อยลงต่ำ ท้องฟ้าส่วนใหญ่เป็นสีแดงเข้ม สวยงามและน่าหลงใหล
เขตสงครามนั้นกว้างใหญ่ ซากศพนอนอยู่บนพื้นทีละคนทอดยาวออกไปหลายแสนลี้ไม่ทราบว่ามาจากเผ่าพันธุ์ใดบ้าง
นี่เป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ของผู้ฝึกฝนซึ่งแตกต่างจากคนทั่วไปอย่างสิ้นเชิง ผลของการต่อสู้ครั้งนี้จึงขยายใหญ่เกินกว่าจะควบคุม!
เป็นเพราะผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งเพียงเล็กน้อยก็สามารถเดินทางได้หลายร้อยหรือมากกว่าหนึ่งพันลี้ในชั่วพริบตาสังหารไปทางทิศตะวันออก ต่อสู้ไปทางทิศตะวันตกทะเลทรายที่ไร้ขอบเขตกลายเป็นสนามรบขนาดยักษ์
“ฆ่า…” เสียงคำรามดังก้องไปทั่วสวรรค์ท้องฟ้าถึงกับถล่มลงมา เป็นเพราะสิ่งมีชีวิตที่ต่อสู้กันนั้นมีพลังมากเกินไป
ความตั้งใจในการทำสงครามได้พุ่งขึ้นสู่สวรรค์เบื้องบนและปฐพีเบื้องล่างทำให้ความว่างเปล่าสั่นสะเทือนเลือดกระจายออกไปด้านนอกทุกลมหายใจ สามารถเห็นหลายพื้นที่บนพื้นดินเจิ่งนองกลายเป็นแอ่งน้ำสีแดงสด
“อา…” บนท้องฟ้านักรบผู้ยิ่งใหญ่ที่ขี่มังกรวารีถูกสังหารเลือดไหลรินจากเบื้องบน
เขาเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการของเก้าสวรรค์ที่ตกลงมาตายที่นี่อีกคน
ในขณะเดียวกันมังกรวารีสองหัวก็ไม่สามารถหลบหนีได้เช่นกัน ร่างกายยาวร้อยจ้างเหมือนสันภูเขายักษ์ในท้องฟ้าถูกฟันแยกออกจากกันโดยสิ่งมีชีวิตที่คล้ายลิงจากอีกด้านหนึ่ง
ในชั่วพริบตานั้นสายฝนโลหิตได้เทลงมาจากท้องฟ้าพร้อมกับแสงอาทิตย์สีแดง
บริเวณที่อยู่โดยรอบกลายเป็นแดงฉาน แม้ว่าจะเป็นทะเลทรายแต่ก็ยังมีหนองน้ำมากมายที่ถูกสร้างขึ้นสถานที่แห่งนี้ก็ยิ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวเลือด
ในสนามรบแห่งนี้ชีวิตช่างเปราะบางยิ่งนัก แม้ว่าจะเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเอง แต่พวกเขาก็ยังอาจตายได้ทุกเมื่อ
ทางด้านของเก้าสวรรค์ดวงตาของหลายคนกลายเป็นสีแดงก่ำ
ร่างกายของผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังจากต่างมิติที่ปกคลุมไปด้วยขนสีดำสูงเท่าท้องฟ้า มันเงยหน้าขึ้นคำรามถล่มเมฆที่อยู่รอบๆ ตัวมันอย่างน้อยก็มีความสูงหลายหมื่นจ้างเป็นฉากที่น่ากลัวอย่างแท้จริง
ส่วนหนึ่งของร่างกายชุ่มไปด้วยเลือดทำให้มันดูน่ากลัวยิ่งขึ้นราวกับว่ามันเป็นราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ที่ยืนอยู่ที่จุดสูงสุดของโลกนี้!
ฮ่อง!
ท้องฟ้าแตกเป็นเสี่ยง ๆ นักรบผู้ยิ่งใหญ่อีกคนพุ่งมามาจากระยะไกล หม้อโบราณลอยอยู่เหนือร่างเขาก็ตามมาอย่างอย่างรวดเร็วเพื่อต่อสู้กับสัตว์ร้ายตัวนี้
ยิ่งไปกว่านั้นสือฮ่าวก็เข้าร่วมการต่อสู้แล้ว ในสนามรบนี้หากเราไม่ฆ่าท่าน ท่านก็จะฆ่าเราไม่มีฝ่ายใดสามารถอยู่ร่วมกันได้ มันโหดร้ายมากแม้แต่ผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังที่สุดก็ต้องตายที่นี่ด้วยความประมาทเพียงเล็กน้อย
แดง!
ศัตรูได้ฟาดหอกสวรรค์เข้าใส่สือฮ่าว แต่มันถูกทำลายในทันที ด้วยการพลิกมือของเขาญาณวิเศษอันล้ำค่าของจักรพรรดิสายฟ้าก็ปะทุขึ้น สายฟ้าผ่าสีม่วงพุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขาทำให้ศัตรูกลายเป็นถ่านที่ไหม้เกรียม
"คนแรก!"
เขายังคงนับและเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างๆเขา
“ปู!”
คุนเผิงปล่อยหมัดออกไปข้างนอก เลือดกระเซ็นออกไปด้านข้างทันทีคร่าชีวิตผู้คนหลายคนจนระเบิดเป็นจุล
ไม่มีคนอ่อนแอที่นี่ แม้แต่ผู้ที่อยู่ในอาณาจักรเทพสวรรค์ยังถูกเขาสังหารไปไม่น้อย!
ผู้ที่สามารถเข้าไปในทะเลทรายอันยิ่งใหญ่นั้นล้วนแล้วแต่เป็นเทพสวรรค์อย่างน้อยที่สุด มันช่างน่าตกใจและโหดร้ายเพียงใด? หากอยู่ขั้นต่ำกว่านี้พวกเขาจะไม่มีคุณสมบัติเข้าสู่สงคราม
“เก้า!” สือฮ่าวยังคงนับคนที่เขาสังหารโดยไม่มีความเมตตาใดๆ
เป็นเพราะถ้าไม่ฆ่าศัตรูที่นี่เขาก็จะถูกฆ่า ยิ่งไปกว่านั้นหากพวกเขาล้มเหลวในวันนี้ศัตรูทรงพลังก็จะบุกเข้าสู่เก้าสวรรค์สิบพิภพ
นั่นคือเหตุผลที่สือฮ่าวไม่รู้สึกสงสารเลยแม้แต่น้อย เขาฆ่าพวกมันอย่างเด็ดขาด ทำในสิ่งที่ควรทำ
“หนุ่มน้อยไม่จำเป็นต้องนับ สิ่งนี้เหมาะสำหรับเจ้า!” ผู้ฝึกตนชราเหวี่ยงกระดูกที่อบอุ่นเหมือนหยกแกะสลักมาให้เขา
"นี่คืออะไร?" สือฮ่าวรู้สึกสับสน
ในเวลาเดียวกันหอกสงครามที่โชกเลือดก็แทงทะลุร่างของชายชราผู้นั้น นี่เป็นสิ่งมีชีวิตจากต่างมิติที่ทรงพลังอย่างยิ่ง มันมีร่างกายสีเงินดูเหมือนปีศาจขั้นบ่มเพาะน่าจะอยู่ในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า
สิ่งมีชีวิตตัวนี้ได้คร่าชีวิตผู้คนมากกว่าสิบคนจากฝั่งเก้าสวรรค์อย่างต่อเนื่องซึ่งเป็นการกดขี่ข่มเหงอย่างมากในสนามรบแถบนี้
"ฆ่า!" ดวงตาของสือฮ่าวปล่อยแสงเย็นออกมาเพราะยังมีหัวใจอีกครึ่งหนึ่งของชายชราที่เสียบอยู่บนหอกสงครามนั้น หัวใจที่ยังคงเต้นอยู่ มันได้รับการปฏิบัติเหมือนอาหารเพราะว่าหัวใจอีกครึ่งถูกสัตว์ประหลาดตัวนั้นเคี้ยวอยู่
มันป่าเถื่อนเกินไป!
ตอนนี้มันพุ่งเป้าไปที่สือฮ่าวหอกสงครามสีเลือดเจาะเข้าใส่ช่องว่างระหว่างคิ้วของเขา
แดง!
มือของสือฮ่าวกดเข้าด้วยกันจากนั้นเขาก็ฟาดออกอย่างแรง หอกสงครามแตกกระจายขึ้นสู่ท้องฟ้า
ฮ่อง!
สือฮ่าวปล่อยหมัดเข้าปะทะด้วยพลังที่รุนแรงที่สุดเท่าที่สามารถใช้ได้ เขาถือว่าการต่อสู้ครั้งนี้ เป็นการต่อสู้ด้วยชีวิตไม่สามารถเก็บออมพลังไว้
สิ่งมีชีวิตตัวนี้ใช้ออกด้วยญาณวิเศษของบรรพบุรุษ แสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งขึ้นกลายเป็นหม้อศักดิ์สิทธิ์ใบหนึ่งเพื่อหยุดกำปั้นของสือฮ่าว
ปา!
หม้อศักดิ์สิทธิ์แตกเป็นเสี่ยงๆ กำปั้นของสือฮ่าวนั้นดุร้ายอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ระเบิดผ่านแสงศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่รอบตัวสิ่งมีชีวิตตัวนี้เจาะทะลุหน้าอกของมันโดยตรงทำให้ร่างของมันระเบิดออกเลือดสาดกระจายไปทั่วทุกหนทุกแห่ง
ในเวลานี้กระดูกที่ผู้อาวุโสคนนั้นให้มาปรากฏตัวเลข 1 ขึ้น
“นี่คือป้ายคุณความดีเจ้ารู้ประโยชน์ของมันหรือไม่?”ผู้บ่มเพาะชราอีกคนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
"ข้าเข้าใจแล้ว!" สือฮ่าวพยักหน้า
เปง!
สือฮ่าวตบสิ่งมีชีวิตอีกตัวกระจายเป็นชิ้น ๆ แต่เขาก็ค้นพบว่าไม่มีสัญลักษณ์ใดๆ ที่ปรากฏขึ้นบนกระดูก
"เกิดอะไรขึ้น?"
“เทพบนสวรรค์ของศัตรูนั้นยอดเยี่ยมมาก แต่ในสถานที่นี้พวกเขาไม่สามารถถูกพิจารณาว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญได้แม้ว่าเจ้าจะสังหารพวกมันไปมากมายป้ายคุณความดีก็จะไม่บันทึกไว้” ผู้บ่มเพาะชราอธิบาย
สิ่งนี้ทำให้สือฮ่าวหวั่นไหว เฉพาะเมื่อผู้ฝึกฝนอาณาจักรธรรมปลอมถูกฆ่าตายเท่านั้นถึงจะถูกนับว่าเป็นคุณงามความดีนี่มันเข้มงวดเกินไป! เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบา ๆ แม้ว่าจะมีคนเพียงหนึ่งพันคนที่เหลืออยู่ในหมู่บ้านหินผา แต่หากจะให้เขาสังหารผู้บ่มเพาะอาณาจักรธรรมมปลอมหนึ่งแสนคนก็ไม่รู้ว่าปีไหนถึงจะทำสำเร็จได้
แค่คิดขึ้นมาก็มึนงงไปทั้งศีรษะแล้ว
“เจ้าต้องการคุณความดีมากมายมหาศาล?” ผู้บ่มเพาะชราถาม
สือฮ่าวพยักหน้า เขาต้องการมันอย่างแท้จริง สถานการณ์ของชนเผ่าตระกูลหินผานั้นก็เลวร้ายอย่างยิ่ง?
“ถ้าเจ้ามีความมั่นใจรู้สึกว่าตัวเองมีพลังมากพอเจ้าสามารถค้นหาสิ่งมีชีวิตพิเศษเช่นพวกที่มาจากตระกูลจักรพรรดิเหล่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในขั้นธรรมปลอมเช่นเดียวกัน แต่การฆ่าไปหนึ่งคนก็อาจเทียบเท่ากับการฆ่ากลุ่มผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆนับสิบ !”
"ดี!" สือฮ่าวพยักหน้า เขาเปิดดวงตาสวรรค์ของเขาค้นหากลุ่มที่เป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษเหล่านั้น
สือฮ่าวเข่นฆ่าไปในทิศทางหนึ่งโดยแยกออกจากผู้ฝึกฝนชรา เขาต้องการค้นหาราชาจากเผ่าพันธุ์ต่างๆหรือผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์จากตระกูลจักรพรรดิ!
อ๋าว!
… เสียงคำรามอู้อี้ดังขึ้นโดยมีต้นกำเนิดมาจากผู้ฝึกตนต่างมิติ
สัตว์ร้ายยักษ์กลุ่มหนึ่งวิ่งออกมา ทุกตัวดุร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ!
สัตว์ยักษ์เหล่านี้มีขนาดหลายพันถึงหมื่นจ้าง สัตว์ร้ายทั้งหมดนี้มีคลื่นพลังที่น่าสะพรึงกลัวราวกับว่าพวกมันคลานออกมาจากภูเขาซากศพทะเลโลหิต
มีสัตว์ร้ายยักษ์ตัวหนึ่งที่มีขนาดแปดพันจ้างคล้ายกับหมาป่าที่ดุร้ายไม่มีขน แต่กลับถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำริบหรี่ด้วยแสงมืดที่น่ากลัว มันพุ่งมาจากขอบฟ้า
มันน่ากลัวและดุร้าย เมื่ออ้าปากก็กลืนผู้ฝึกฝนหลายสิบคนทันที
สัตว์ร้ายตัวนี้น่ากลัวมากเข่นฆ่าทุกสิ่งที่ขวางทาง กวาดทุกอย่างที่ขวางหน้า สัตว์สงครามที่ได้รับการเลี้ยงดูเป็นพิเศษสำหรับการสังหารหมู่ถูกปล่อยออกมาจากกรงยักษ์สีแดง
“เดรัจฉานที่สมควรตาย!” ผู้ฝึกฝนชราคนหนึ่งเข่นฆ่าออกไป ในมือของเขามีกระบี่ยาวที่สว่างราวกับดวงอาทิตย์ ไอสังหารพุ่งพล่านราวกับว่าเป็นคลื่นใหญ่เข้าปะทะกับสัตว์ร้ายตัวนั้น
นักรบชรานั้นแข็งแกร่งมากเขามาถึงจุดสูงสุดของอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า เต๋าของเขาถูกบงการออกไปเพื่อรับมือกับสัตว์ร้าย กระบี่นั้นขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วกลายเป็นหนึ่งหมื่นจ้างบดขยี้ลงจากฟ้าราวกับภูเขายักษ์ที่ถูกถล่ม
สัตว์ร้ายตัวนี้ดุร้ายเกินไปถ้าเขาช้าไปกว่านี้มันจะกลืนกินผู้ฝึกตนจำนวนมาก
“อ๋าว!…”
อย่างไรก็ตามเมื่อต้องเผชิญกับดาบที่น่าตกตะลึงบนท้องฟ้าสัตว์ร้ายตัวนี้ไม่ได้ตื่นตระหนกหรือหลบเลี่ยง มันส่งเสียงคำรามทำให้พื้นที่ใกล้เคียงแตกเป็นเสี่ยงๆ ยิ่งไปกว่านั้นทั้งตัวของมันยังเปล่งประกายไปด้วยแสงสีดำ
ในทันใดนั้นเดือยกระดูกขนาดยักษ์ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังทีละชิ้น มันพุ่งเข้าสู่ท้องฟ้าอย่างโกรธเกรี้ยวและน่ากลัว
แดง!
กระบี่ยาวหมื่นจ้างของผู้ฝึกตนชราที่ฟาดลงมาจากฟากฟ้าถูกหยุดไว้อย่างสมบูรณ์โดยเดือยกระดูกเหล่านั้นไม่สามารถบรรลุผลตามที่ต้องการได้!
ปู!
ในเวลาเดียวกันราชาปีศาจตัวนี้ก็อ้าปากที่เต็มไปด้วยเลือดขนาดใหญ่ของมันกลืนผู้ฝึกตนชราลงไปพร้อมกับเคี้ยวอย่างแรงจนเลือดไหลทะลักออกมาจากช่องว่างในปากของมัน
“ไม่! อาจารย์!” ในระยะไกลดวงตาของผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์กลุ่มหนึ่งเหมือนจะฉีกออกจากกัน เมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้พวกเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
ในทะเลทรายอันกว้างใหญ่มันเป็นเพียงความโหดร้ายครั้งหนึ่ง ชีวิตและความตายเป็นสิ่งไม่แน่นอนคนที่มีชื่อเสียงมานานหลายปีอาจตายได้ทุกเมื่อที่นี่ นี่เป็นที่ฝังศพของผู้เชี่ยวชาญหลายคน
สือฮ่าวเห็นฉากนี้ด้วยตาของเขาเอง ระยะทางไกลเกินไปเขาไม่สามารถหยุดมันได้ทันเวลา
“อา…” เขาส่งเสียงคำรามออกมา ร่างกายทะยานออกไปจากด้านหลังของแรดเพลิงโลกันที่ยึดมาจากจินจื่อเฟยเข่นฆ่าออกไปในทิศทางของสัตว์ร้ายนั้น
“เจ้าเดียรัจฉานจงตายซะ!” สือฮ่าวคำราม
ในเวลานี้สัตว์ร้ายยังคงแสดงท่าทีบ้าคลั่งไม่มีใครที่อยู่ในบริเวณนั้นสามารถหยุดมันได้ ในพริบตามีพื้นที่แห่งความตายขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้นแขนขาที่แหลกสลายมีอยู่ทุกหนทุกแห่งผู้ฝึกตนมากมายถูกมันกลืนกินเข้าไป
อาวุธและญาณวิเศษสุดล้ำค่ากระแทกเข้าใส่ร่างกายของมันแต่มันก็ไม่ได้ผล สัตว์ร้ายโบราณตัวนี้แข็งแกร่งเกินไปเกล็ดสีดำบนร่างกายของมันแข็งแแรงอย่างหาที่เปรียบมิได้ประกายไฟบินมาจากทุกทิศทางแต่มันก็ไม่ได้รับผลกระทบอะไร
“ระวังให้ดีนี่คือสายเลือดราชาภายในนั้นมีเลือดของตระกูลจักรพรรดิไหลเวียนอยู่!” ใครบางคนตะโกนออกมาเตือนคนรอบข้าง
“เดรัจฉานไปลงนรกซะ!”สือฮ่าวรีบพุ่งไปข้างหน้าทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ เคลื่อนตัวออกจากทาง!
ญาณวิเศษของสือฮ่าวฉายภาพของเขาขึ้นไปสู่ท้องฟ้าสูงนับหมื่นจ้าง
เขาใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดเพื่อสังหารสัตว์ร้ายตัวนี้
“อ่าว…” สัตว์ร้ายตัวนี้สัมผัสได้ถึงอันตราย มันหันไปรอบๆ ต้องการจะหลบหนี
“เจ้าหนีไม่พ้นหรอก!” สือฮ่าวคำรามไล่ตามมัน
เปง!
ความว่างเปล่าระเบิดขึ้น สัตว์ร้ายตัวนี้ไม่ได้หนีอย่างที่ทุกคนคิด แต่กลับพุ่งเข้าหาสือฮ่าวด้วยความเร็วปานสายฟ้า
เดือยกระดูกที่ด้านหลังของมันซึ่งมีความแหลมคมอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ปรากฏขึ้นทั่วร่างกาย!
อย่างไรก็ตามมันไม่มีประโยชน์ สือฮ่าวที่กำลังบ้าคลั่งใช้พลังอันยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาแสดงญาณวิเศษอันล้ำค่าหกวัฏสังขารถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกำปั้นขนาดยักษ์กระแทกเข้าใส่สัตว์ร้ายตัวนี้
ฮ่อง!
เดือยกระดูกขนาดใหญ่ครึ่งหนึ่งระเบิดออกทันทียิ่งไปกว่านั้นหลังของมันยังปรากฏร่องรอยความเสื่อมโทรมแก่ชรา
อย่างไรก็ตามสัตว์ร้ายโบราณตัวนี้แข็งแกร่งมาก เมื่อมันรู้สึกได้ถึงอันตรายหอกกระดูกทั้งหมดก็พุ่งออกมาจากตัวของมันกลายเป็นลูกศรขนาดยักษ์ยิงใส่สือฮ่าว ในขณะเดียวกันร่างของมันก็หลบหนีไปอย่างรวดเร็ว
สือฮ่าวจะปล่อยให้มันหนีไปได้อย่างไร? เขาบินไล่ตามมันมาอย่างไม่ลดละ
“โฮ่ว…” เขาส่งเสียงคำรามออกมาคว้าสัตว์ร้ายยักษ์ตัวยาวแปดพันจางตัวนี้ไว้ได้ จากนั้นมือทั้งสองข้างของเขาก็ออกแรงฉีกกระชากร่างของมันจนแยกเป็น 2 ส่วน
เลือดไหลรินเหมือนแม่น้ำกระจายลงมาย้อมสีแดงให้กับทะเลทราย