ตอนที่ 51 - ดินแดนต้องห้าม
ตอนที่ 51 - ดินแดนต้องห้าม
เมื่อนางกล่าวคำพวกนี้ทุกคนถูกจำกัดความเคลื่อนไหวในทันที
นี่เป็นคนแบบไหนกัน? ความฝันหมื่นชั่วอายุคนผ่านไปไม่รู้จบหัวใจอันเงียบสงบถูกคนรบกวน ... น่ากลัวเกินไปแล้ว
อย่างไรก็ตามทุกคนจะเห็นว่าไม่มีทางที่นางจะรอดชีวิตกลับมาเหมือนเดิมได้ แน่นอนว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดฝันบางอย่างในระหว่างทางทำให้ร่างกายของนางถูกทำลาย เต๋าอันยิ่งใหญ่ของนางเกือบจะดับลงแล้ว
ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้เห็นผลของการบรรลุความเป็นอมตะเป็นครั้งแรกซึ่งเป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างยิ่ง
นางเป็นใคร? เมื่อก่อนมีตัวตนแบบไหน?
"ฝ่าออกไปให้ได้!" กลุ่มคนจากต่างมิติเปิดใช้พลังของหม้อหลอมเซียนเต็มกำลังโดยไม่สนราคาที่ต้องจ่าย มีคนที่ร่างกายระเบิดในทันทีหลังจากที่หม้อวิเศษเปิดการใช้งานเพราะไม่สามารถทนรับแรงกดดันได้อีก
การแสดงออกของราชาหนุ่มเหล่านั้นซีดเซียว โชคดีที่มีคนรุ่นอาวุโสคอยปกป้องพวกเขาไม่เช่นนั้นพวกเขาจะถูกกวาดล้างไปหมดแล้ว!
เวง!
หม้อหลอมเซียนสั่นสะท้านหลุดพ้นจากข้อจำกัดกำลังจะพาคนหลบหนี
การแสดงออกของผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งดูจริงจังอย่างยิ่ง เขาทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้โดยใช้ผ้าห่อศพพันรอบทุกคนเพื่อนำพวกเขาออกจากสถานที่แห่งนี้
“ผู้อาวุโสท่านเป็นผู้บ่มเพาะพลังจากเก้าสวรรค์ของข้าหรือไม่? จากเสื้อผ้าและเสียงเซียนของท่านมันมันดูไม่เหมือนกับอีกฝ่าย! รีบฆ่าศัตรูเร็ว! ไอ้พวกนั้นหนีอีกแล้ว!” เฉาอวี่เซิ่งกรีดร้องออกมา
“เก้าสวรรค์คืออะไร? ผู้คนจากอีกฟาก? เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับข้ายังไง” หญิงสาวคนนั้นถอนหายใจ
“เราไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนท่านเราแค่จะออกไปจากที่นี่!” ผู้อาวุโสต่างมิติก้มลงแสดงความคารวะพวกเขาต้องการออกไปจากนี้ทันทีไม่ต้องการอยู่เพียงแม้ชั่วคราว ความลับอะไรนั่นไม่สำคัญอีกต่อไปหากพวกเขาตาย
“หม้อใบนี้ดูคุ้นเคยนิดหน่อย…” หญิงสาวพูดขึ้นน้ำเสียงของนางน่าฟังและรื่นหู อย่างไรก็ตามมันก็ค่อนข้างเงียบเหงาเช่นกัน
ฮูฝา!
โลงศพถูกเปิดออกจากนั้นนางก็ลุกขึ้นนั่ง ด้วยการยกมือของนางนิ้วเรียวสีขาวสะอาดราวกับหยกแตะเบาๆ บนหม้อหลอมเซียน
จิตวิญญาณของฝ่ายต่างมิติต่างสั่นสะท้านหวาดกลัวอย่างที่สุด นี่คือการดำรงอยู่แบบไหน? การเคลื่อนไหวของนางรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด
ต้องเข้าใจว่าสิ่งที่พวกเขาควบคุมอยู่คือหม้อหลอมเซียนแต่มันกลับถูกชิงไปง่ายๆ!
แดง!
เสียงดังก้องกลบหู หลังจากที่หม้อหลอมเซียนถูกสัมผัสมันก็ระเบิดแสงพร่างพราว พลังที่น่าสะพรึงกลัวได้ปะทุขึ้นราวกับกระแสน้ำพุ่งเข้าใส่หญิงสาวคนนั้น
อย่างไรก็ตามด้วยการปาดมือที่เหมือนหยกของนางกระแสพลังที่พุ่งมาถูกนางทำลายอย่างง่ายดาย
การแสดงออกของผู้คนจากต่างมิติกลายเป็นสีซีด ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวเกินไป
“วิญญาณหม้อโปรดฟื้นคืน!” ใครบางคนอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาโดยใช้ภาษาโบราณเรียกวิญญาณของหม้อหลอมเซียนเพื่อปลุกให้มันตื่นจากการหลับใหล
อย่างไรก็ตามก่อนที่หญิงสาวผู้นี้จะได้ทำอะไรมันก็ถูกกดดันด้วยพลังของโลกในทันที นี่ไม่ใช่อาวุธวิเศษที่ถูกสร้างขึ้นในโลกใบนี้ค่ายกลเต๋าโบราณจึงทำการยับยั้งพลังของมัน
“มันทำให้ข้ารู้สึกแย่มาก”หญิงสาวคนนั้นพูดกับตัวเองนางชี้นิ้วออกหม้อหลอมเซียนแกว่งไปมากระจายเสียงดังออกไปทุกทิศทาง
ในเวลาเดียวกันนางมองไปที่สือฮ่าวและคนอื่นๆด้วยการยกมือขึ้นนางจะคว้าผ้าห่อศพราชาอมตะ
“ถ้าท่านเป็นบรรพบุรุษของเก้าสวรรค์ ท่านจะต้องรู้จักธงสงครามผืนนี้แน่นอน มันเป็นธงสงครามโลหิตก่อนหน้านี้ท่านจะลืมได้อย่างไร!” ผู้อาวุโสใหญ่คำรามออกมา
เขาเปิดใช้งานธงด้วยพลังทั้งหมดของเขาทำให้ผ้าผืนนี้เปล่งประกายแสงเซียนที่เจิดจรัส มีเลือดหลายประเภทปรากฏขึ้นพร้อมกับรัศมีราชาอมตะที่แผ่ซ่านออกไปรอบๆ สวรรค์
นั่นคือโลหิตเซียน มีราชาอมตะอย่างน้อยสองคนที่ถูกนำกลับมา ในนั้นวิญญาณของพวกเขายังคงค้างอยู่กับธงผืนนี้!
“มันคุ้นเคยอย่างยิ่ง…” หญิงสาวคนนั้นเหม่อลอย มือของนางหยุดกลางอากาศโดยไม่แตะต้องผืนธง อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่นานนางก็ยื่นมือกลับมาอีกครั้ง “แล้วถ้าฉันจำได้ล่ะ”
หือ!
ลมแรงพัดมา ด้วยการพลิกมือของนางอาวุธวิเศษทั้ง 2 ชิ้นถูกผลักกระเด็นออกไปตกลงในหุบเหวเบื้องล่าง
มีกระดานหมากรุกขนาดยักษ์อยู่ที่นั่น
“แย่แล้วนี่เป็นค่ายกลขนาดใหญ่ นางกำลังจะดักจับพวกเราทั้งหมดที่นี่!” คนจากฝั่งต่างมิติคร่ำครวญออกมา
“ผู้ที่ขวางทางข้าจะต้องตาย!” ในเวลานี้หม้อหลอมเซียนถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา
“วิญญาณบรรพบุรุษได้โปรดระงับความโกรธของท่านได้โปรดนอนหลับต่อไป” มีใครบางคนจากอีกฝั่งหนึ่งตะโกนเสียงดังยิ่งไปกว่านั้นเริ่มสวดคัมภีร์บางอย่าง
“ทำไมเจ้าถึงหยุดมัน” มีคนถาม.
“เป็นเพราะคนที่มาจากเก้าสวรรค์ก็ถูกจับอยู่ที่นี่เช่นกันผู้หญิงคนนั้นไม่แบ่งแยกระหว่างพวกเราซึ่งเป็นสาเหตุที่เราไม่สามารถยั่วยุนางก่อนไม่เช่นนั้นผลลัพธ์จะเลวร้ายถึงที่สุด” ใครบางคนกล่าวอย่างเงียบ ๆ
หม้อหลอมเซียนเงียบสงบไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ
ในขณะเดียวกันแผ่นดินใหญ่ก็สงบลงในที่สุด
“ข้าลืมเรื่องในอดีตใปหมดแล้วและข้าก็ไม่ต้องการที่จะหวนคิดถึงความทรงจำเหล่านั้นด้วย พวกเจ้าทุกคนอย่าหมายหนีรอดไปได้” หญิงสาวกล่าว.
ต๋อง!
ซากศพของสิ่งมีชีวิตขั้นผู้ไม่ดับสูญ6ตัวเดินผ่านไปร่างกายของพวกมันใหญ่โตอย่างไม่น่าเชื่อ พวกมันเริ่มพุ่งเข้าหากระดานหมากรุกในเทือกเขา
ในเวลาเดียวกันซากศพเซียนจำนวนมากก็ปิดล้อมกระดานหมากรุกไว้!
“ผู้อาวุโสทั้งท่านและข้าต่างก็อาศัยอยู่ในเก้าสวรรค์เหตุใดจึงต้องทำเช่นนี้!” สือฮ่าวตะโกน
เด็ก ๆ ทุกคนตระหนักแล้วว่านี่น่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญจากเก้าสวรรค์ที่ตายไปและจากนั้นก็เกิดใหม่โดยบังเอิญแม้ว่าจะเป็นผีเซียน แต่นางก็ควรจะยังคงอยู่ในเก้าสวรรค์เมื่อครั้งมีชีวิตอยู่
“ความทรงจำเหล่านั้นก็ไม่ได้ดีเด่อะไร ต่อให้พวกมันหายไปข้าก็ไม่คิดจะติดตามกลับมา? ข้าไม่ปรารถนาที่จะจำสิ่งเหล่านั้นข้าจะส่งพวกเจ้าทุกคนกลับไป จากนี้ต่อไปดินแดนนี้จะเป็นที่ต้องห้ามสำหรับคนภายนอก อย่ารบกวนข้าอีก!”
นี่มันน่าตกใจจริงๆหญิงสาวคนนี้ปลดปล่อยพวกเขาไปจริงๆ ในตอนแรกนางยังคงงุนงงเล็กน้อย แต่ในที่สุดนางก็ตัดสินใจอย่างไม่น่าเชื่อเห็นได้ชัดว่าสือฮ่าวสะกิดความเมตตาของนางขึ้นมา?
หือ!
กระดานหมากรุกนั้นถูกเปิดออก พวกเขาถูกส่งออกไปจากโลกใบนี้ด้วยการสะบัดแขนเสื้อเพียงครั้งเดียวของนาง
จิ่วจิ่ว… หงส์เพลิงตัวน้อยร้องออกมาอย่างไม่เต็มใจที่จะปล่อยพวกเขาไป
“ผู้อาวุโสจะปล่อยพวกเขาไปไม่ได้! คนพวกนี้มาจากต่างมิติ!บรรพบุรุษของพวกเขาเป็นศัตรูกับท่าน! ท่านควรฆ่าพวกมันให้หมด!” เฉาอวี่เซิ่งคำรามออกมาโดยพบว่าสิ่งนี้ยากที่จะยอมรับ
ใบหน้าของผู้ที่มาจากอีกด้านหนึ่งบิดเบี้ยวด้วยความโกรธอย่างรุนแรง พวกเขาทุกคนกำหมัดแน่นร่างกายของพวกเขาอยู่ภายใต้การปกป้องของหม้อหลอมเซียนดวงตาจ้องมองไปในทิศทางนี้
ในความเป็นจริงสือฮ่าว, ฉวีโต้ว,ซีกู้ และคนอื่น ๆ ล้วนต้องการให้หญิงสาวคนนี้ฆ่าสิ่งมีชีวิตจากต่างมิติเช่นกัน
อย่างไรก็ตามมันค่อนข้างน่าเสียดาย หญิงงามคนนั้นเด็ดขาดมากไม่สะทกสะท้านกับคำพูดเหล่านี้นางไล่พวกเขาทั้งหมดออกไปอย่างไม่แยแส
“การคงอยู่ในอดีตไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรต่อข้า แทนที่จะเป็นอย่างนี้ทำไมไม่ตัดมันออกไปทั้งหมด? จากจุดนี้ไปข้าจะเฝ้าดูแม่น้ำแห่งกาลเวลาที่ไม่มีที่สิ้นสุดอย่างสงบสุขจนกระทั่งโลกนี้ถูกทำลายไป สถานที่แห่งนี้จะกลายเป็นดินแดนที่ถูกปิดผนึก แยกตัวออกจากความทุกข์และความวุ่นวายทั้งหมด” หญิงสาวกล่าวอย่างไม่แยแส
บรรดาผู้ที่มาจากเก้าสวรรค์ถูกปล่อยให้รู้สึกหมดหนทางอย่างมาก
ฮ่อง!
พวกเขาทั้งหมดก็รีบออกจากอาณาจักรโบราณนี้ จากนั้นรูปปั้นสีดำขนาดยักษ์สูงแสนจางก็ค่อยๆเคลื่อนลงมาปิดผนึกสถานที่แห่งนี้อีกครั้ง
กำแพงแห่งความโกลาหลฟื้นคืนพลังกลับมาอาณาจักรโบราณนั้นก็ค่อยๆหายไป
“เป็นเรื่องยากที่จะยอมรับจริงๆ…นี่เป็นโอกาสที่ดีอย่างยิ่งที่จะกวาดล้างคนพวกนั้น แต่พวกมันทั้งหมดก็หนีไปได้!” เฉาอวี่เซิ่งบ่นพึมพำ
“การฆ่าพวกมันจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก สิ่งมีชีวิตระดับผู้ไม่ดับสูญต่างหากคือภัยคุกคามที่แท้จริง” สองสามคนปลอบใจตัวเอง
ในอีกด้านหนึ่งสิ่งมีชีวิตต่างมิติใต้หม้อหลอมเซียนหัวเราะอย่างเยือกเย็น
จิ!
ทันใดนั้นมีวัตถุพุ่งออกมาจากกำแพงแห่งความโกลาหลโดยร่อนลงบนผ้าห่อศพราชาอมตะและเสียงของหญิงงามคนนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“เนื่องจากมันเคยเป็นของโลกด้านนี้มาก่อนจึงควรถูกส่งกลับมาที่นี่” เสียงนี้สงบมากราวกับว่ามันปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามวัฏจักรแห่งชีวิต
ฮ่อง!
ในที่สุดดินแดนโบราณนั้นก็ถูกปิดผนึกหายไปอย่างไร้ร่องรอย
เห็นได้ชัดว่าวัตถุที่บินออกไปตกลงบนผ้าห่อศพราชาอมตะ นี่เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าก่อนหน้านี้หญิงงามคนนี้เคยเป็นคนของเก้าสวรรค์
ทุกคนจ้องมองที่มันศึกษามันอย่างรอบคอบ
นี่คือธูปที่มีความยาวไม่ถึงครึ่งจ้าง ก่อนหน้านี้เคยถูกจุดมาก่อนแต่ดับไปนานแล้ว
"ความหมายของสิ่งนี้คืออะไร? นางต้องการให้เราเผาเครื่องหอมหรืออะไร?” มีคนแสดงความไม่พอใจ
ทุกคนจ้องมองมัน ก้านธูปนี้ดูธรรมดามากไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน
มีอักขระสองตัวสลักอยู่บนพื้นผิว ตัวอักษรสองตัวเป็นตัวเป็นคำโบราณที่สามารถอ่านได้แต่ไม่สามารถจดจำนี่ย่อมเป็นของวิเศษสุดล้ำค่าอย่างแน่นอน
ตัวอักษร 2 ตัวนี้คือ: โลกถูกทำลายล้าง!
นี่มันน่ากลัวเกินไปทำให้ทุกคนตกใจ ความหมายของสิ่งนี้คืออะไร? โลกจะถูกทำลายหรือไม่?
ทำไมหญิงงามคนนั้นถึงส่งธูปนี้ออกมา?
มันจะต้องใช้งานอย่างไร?
“สิ่งนี้ไม่ธรรมดาต้องจัดเก็บอย่างเหมาะสม มันมีประโยชน์อย่างน่าเหลือเชื่อ” การแสดงออกของผู้อาวุโสใหญ่ดูจริงจังมาก
สายตาของผู้คนจากฝั่งต่างมิติปลดปล่อยแสงที่ชั่วร้ายและต้องการที่จะยึดมันกลับสู่ดินแดนตนเอง อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาเห็นกระบี่เซียนและผ้าห่อศพราชาอมตะที่ยังเล็งมาที่พวกเขา พวกเขาทั้งหมดก็ได้แต่ล่าถอยกลับไป
“ข้าสงสัยว่าหญิงงามผู้นั้นไม่ได้มาจากเก้าสวรรค์แต่นางน่าจะมาจากที่เดียวกันกับบรรพบุรุษของข้า”ตู๋กูหยวนกล่าวดวงตาของเขามีประกายลึกซึ้งและไม่อาจหยั่งรู้ได้ “นางเป็นคนที่ต่อสู้กับลั่วโม!”
"อะไร?ผู้แข็งแกร่งที่มีโลหิต 7 สีคนนั้นผู้ที่โค่นบรรพบุรุษโบราณของต่างมิติคือนาง?” มีเสียงตะโกนออกมาอย่างตกใจ
เมื่อพวกเขาคิดถึงเรื่องนี้พวกเขาก็รู้สึกว่ามีโอกาสที่จะเป็นไปได้อย่างยิ่ง!
"ไป! เราจะออกไปจากที่นี่ก่อน!” พวกเขาเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตต่างถิ่นและจากนั้นพวกเขาก็ออกจากดินแดนลับที่ถูกฝังอยู่ในกำแพงแห่งความโกลาหลถึงเวลาต้องกลับบ้านสักที
หลายคนนิ่งเงียบครุ่นคิดถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
“นางไม่เต็มใจที่จะรับรู้เรื่องราวทางโลก โดยการปิดดินแดนแห่งนี้ไว้!” ใครบางคนพูดพร้อมกับถอนหายใจ พวกเขาคิดย้อนกลับไปหญิงงามผู้นั้นแม้ว่าจะตายไปแล้ว แต่นางก็ยังคงมีความแข็งแกร่งระดับผู้อมตะ
“เป็นไปได้ไหมที่ดินแดนลับแห่งอื่นในเก้าสวรรค์จะมีสิ่งมีชีวิตแบบนาง” สือฮ่าวพูดกับตัวเอง
ทุกคนตกตะลึงในทันที
ปัญหานี้น่ากลัวอย่างยิ่งเก้าสวรรค์สิบพิภพมีพื้นที่ลึกลับที่ถูกปิดผนึกไม่สามารถเปิดออกได้อยู่มากมาย เป็นไปได้ว่าอาจมีสิ่งมีชีวิตอาณาจักรแห่งความเป็นอมตะดำรงอยู่ในนั้น ไม่ทราบว่าพวกมันทรงพลังเพียงใดหากมีชีวิตอยู่ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้!
เมื่อพวกเขาคิดถึงเรื่องนี้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นพวกเขารู้สึกว่ามีเหตุการณ์ในอดีตมากมายซ่อนอยู่ในนั้น
