ตอนที่ 46 - โลหิตเซียน

ตอนที่ 46 - โลหิตเซียน

ดินแดนโบราณแห่งนี้คืออะไร? ทำไมเลือดของผู้อมตะจึงไหลออกมาทันทีที่มันถูกเปิดออก

ไอสังหารตลบอบอวล ราวกับว่ามันพร้อมจะสังหารสิ่งมีชีวิตทุกประเภทที่บุกรุกเข้ามา

นี่คือเลือดของเซียนที่แท้จริงจากยุคโบราณเซียนที่เป็นผู้อมตะ! ไม่ใช่เซียนอย่างในปัจจุบันที่ยังไม่สามารถเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นนิรันดร์ได้

สือฮ่าวเคยเห็นโลหิตเซียนมาก่อน แต่มันเป็นเพียงแค่หยดเล็กๆเท่านั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือโลหิตที่เขาเคยเห็นนั้นได้รับการขัดเกลาไอสังหารที่อยู่ในนั้นถูกทำลายไปหมดสิ้นเหลือเพียงคุณสมบัติที่เป็นกลางเพื่อถูกทำเป็นยาเท่านั้น

โลหิตเซียนที่แท้จริงย่อมไม่อ่อนโยนอย่างนั้น? หากไม่ได้รับการจัดการที่ถูกต้องเมื่อมันกระเด็นออกไปแม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่หยดเดียวก็ยังเพียงพอที่จะสังหารปรมาจารย์ของนิกายได้อย่างง่ายดาย

พลังของโลหิตชนิดนี้มีอำนาจมากเกินไป เพียงหยดเดียวก็สามารถทำลายวิญญาณดั้งเดิมของคนระดับครึ่งเซียนอย่างผู้อาวุโสใหญ่ได้

“รีบเข้าไปข้างใน!” ผู้คนในอีกด้านหนึ่งส่งเสียงร้องพลางเปิดใช้งานหม้อหลอมเซียน เป็นเพราะอาณาจักรโบราณที่ถูกปิดผนึกแห่งนี้มีความลึกลับมากเกินไป

“บุก!” ผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งก็ส่งเสียงคำราม เขากำกระบี่เซียนไว้ในมือพร้อมกับบุกฝ่าไปข้างหน้า

รูปปั้นยักษ์ตั้งตระหง่านอยู่กลางกำแพงแห่งความโกลาหล มันสั่นเล็กน้อยรอยแตกขนาดใหญ่ปลดปล่อยไอสังหารออกมาปกคลุมทั่วบริเวณทางเข้าอาณาจักรโบราณ

วิหคศักดิ์สิทธิ์บินลงไปสู่รอยแยกแห่งความโกลาหลปากของมันพ่นเปลวไฟออกมาเป็นระยะ นี่คือสายเลือดที่แท้จริงของหงส์ไฟที่ยังคงหลงเหลืออยู่

เมื่อมันบินไปที่ใดโลหิตเซียนจะปะทุออกมาจากพื้นดินพุ่งตรงเข้าโจมตีผู้บุกรุก

นี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก ไม่มีสิ่งมีชีวิตในขั้นผู้อมตะที่นี่หากพวกเขาถูกโลหิตสาดเข้าใส่จริงๆพวกเขาก็จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

มันคือหงส์ไฟที่ยังไม่โตเต็มที่ แต่ความดุดันอำมหิตของมันไม่สามารถประมาทได้ มันกระพือปีกพ่นเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ออกมาโจมตีพร้อมกับโลหิตเซียน

โลหิตเซียนที่ไหลหลั่งออกมาราวกับสัตว์ร้ายถูกกระตุ้น รัศมีพลังที่อันตรายถูกปลดปล่อยออกมาไม่หยุดหย่อน

วิหคศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้น่ากลัวมากแม้จะอายุยังน้อย แต่พลังการโจมตีที่ปลดปล่อยออกมากลับน่ากลัวเป็นพิเศษ

เพียงมองอย่างคร่าวๆก็เห็นว่าดินแดนโบราณปิดผนึกแห่งนี้กว้างใหญ่ไพศาลไม่น้อย ไม่มีใครคาดคิดว่าจะได้พบกับหงส์ไฟศักดิ์สิทธิ์ที่น่ากลัวตั้งแต่เริ่มต้น

ปู!

โลหิตเซียนจำนวนมากพุ่งเข้าปะทะกับหม้อหลอมเซียน

ใบหน้าของผู้บุกรุกจากต่างมิติแปรเปลี่ยนไป ทุกคนหวาดกลัวโลหิตเซียนพวกนี้อย่างยิ่ง พวกเขาใช้พลังอันศักดิ์สิทธิ์ของหม้อวิเศษใบนี้อย่างสุดกำลังเพื่อต่อต้านอันตรายจากมัน

หากพวกเขาโชคร้ายแม้เพียงโลหิตหยดเดียวตกลงบนร่างกายของพวกเขาก็มีโอกาสอย่างมากที่วิญญาณดั้งเดิมจะถูกทำลาย!

ต้องบอกว่าหม้อหลอมเซียนนั้นแข็งแกร่งจนน่าตกใจ หลังจากที่มันเข้ามาในโลกนี้มันถูกกำแพงแห่งอาณาจักรจำกัดพลังไว้อย่างมากแม้จะเป็นเช่นนี้แต่ก็ยังสามารถตอบโต้ต้านทานภัยคุกคามทั้งหมดจากโลกภายนอกได้

ตอนนี้มันปลดปล่อยหมอกสีดำออกมาต่อต้านกระแสโลหิตอันเชี่ยวกราด

“กำจัดโลหิตพวกนี้ออกไปอย่าให้เหลือแม้แต่หยดเดียว!” ชายชราคนหนึ่งตะโกนอย่างเกลียดชัง แม้จะไม่เต็มใจยอมรับแต่เขาก็รู้ว่าโลหิตพวกนี้ทรงพลังอย่างยิ่ง

หม้อหลอมเซียนปลดปล่อยพลังงานอมตะออกมาก่อตัวเป็นกระแสน้ำวนที่ปากหม้อ มีลักษณะคล้ายคลึงกับปลาวาฬที่ดูดน้ำและพ่นออกมา จริงๆแล้วมันเริ่มดูดกลืนโลหิตเซียนพวกนั้นโดยสกัดเอาแต่แก่นแท้เพื่อบำรุงตัวเองและพ่นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ออกมา

อย่างไรก็ตามมันถูกปราบปรามอย่างหนักในโลกนี้ กฎธรรมชาติของจักรวาลอันยิ่งใหญ่ส่งผลกระทบต่อมันไม่น้อยทำให้พลังของมันอ่อนแอลงอย่างมาก

ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเรื่องยากมากสำที่จะสกัดเอาแก่นแท้ของโลหิต โลหิตพวกนี้มีจิตวิญญาณของตัวมันเอง แม้จะผ่านพ้นยุคที่ยิ่งใหญ่ไปแล้ว แต่ก็ยังมีเจตนาฆ่าที่ดำรงอยู่เป็นอมตะทำให้มันตอบโต้อย่างรุนแรง ยิ่งไปกว่านั้นหม้อใบนี้เกิดร่องรอยถูกกัดกร่อนขึ้นมาบ้างแล้ว

เปง!

ในเวลาเดียวกันผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งก็ลงมือ เขาโบกสะบัดผ้าห่อศพราชาอมตะเพื่อดูดซับโลหิตเซียนพวกนี้ไว้

เขาพาสือฮ่าวและคนอื่นๆตามมาด้วย

ผ้าห่อศพราชาอมตะเปล่งประกายมากขึ้นเรื่อยๆ สุกใสขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน ไม่มีความเก่าคร่ำคร่าต่างจากของเดิมอย่างสิ้นเชิง

แม้ว่าจะมีโลหิตจำนวนมากไหลออกมาจากโลกโบราณที่ถูกปิดผนึก แต่ภายในโลกใบนั้นมีความศักดิ์สิทธิ์อย่างยิ่งเพราะยังคงมีแสงหลากสีที่เป็นมงคลไหลออกมาจากรอยแตกขนาดใหญ่อย่างต่อเนื่อง งดงามเปรียบประดุจที่อยู่อาศัยของเทพเจ้า

เมื่อมองจากระยะไกลมีภูเขาศักดิ์สิทธิ์จำนวนนับไม่ถ้วนอยู่ข้างใน แม่น้ำสายยาวเอ่อล้นตลิ่ง น้ำทั้งหมดรวมตัวจากของเหลวจิตวิญญาณที่นี่มีสมุนไพรหายากและสิ่งอื่นๆ มากมาย

ที่นี่มันดินแดนศักดิ์สิทธิ์ชัดๆ

มิฉะนั้นพวกเขาจะไม่ได้เห็นวิหคอมตะทันทีที่พวกเขาเข้ามา - หงส์ไฟที่แท้จริง!

เสียงนกร้องดังมากขึ้นเรื่อยๆ ปลดปล่อยพลังทำลายล้างผ่านคลื่นเสียงเข้าโจมตีใบหูฟังทุกคน วิหคศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้ฟาดปีกอย่างดุเดือดยิ่งไปกว่านั้นยังเริ่มร่ายคำสาปลึกลับชนิดหนึ่ง

ฮ่อง!

เมื่อสิ้นเสียงสวดคาถาของวิหคศักดิ์สิทธิ์ หายยะนะจากโลหิตเซียนไม่มีอีกต่อไป แต่พวกมันกลับรวมตัวกันเป็นสิ่งมีชีวิตบางอย่างจำนวนหลายพันตัว

“อี?  โลหิตนี้…ได้กลายเป็นรูปแบบของตอนที่พวกมันยังมีชีวิตอยู่!” ใบหน้าของผู้เฒ่าจากต่างมิติแสดงออกอย่างหวาดกลัว

มีสิ่งมีชีวิตมากมายที่ปรากฏบนพื้นคำรามพุ่งไปข้างหน้าอย่างดุร้าย ราวกับว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดตั้งแต่เมื่อโลกกำเนิดขึ้นมา

สัตว์ประหลาดที่มีหัวจระเข้และลำตัวเป็นแรดสีน้ำตาลพุ่งไปข้างหน้า แน่นอนว่ามันถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีแดงสด

มันถูกสร้างขึ้นจากโลหิตโดยยังคงสภาวะดุร้ายอย่างเช่นเมื่อครั้งที่มันมีชีวิตอยู่ มันกระโจนผ่านความว่างเปล่าอ้าปากที่เปื้อนเลือดหมายกลืนหม้อหลอมเซียนเข้าไป

แดง!

หม้อหลอมเซียนสั่นสะเทือนและส่งเสียงดังก้อง หลังจากถูกโจมตีมันก็เลี้ยวหลบจากนั้นโจมตีสวนกลับอย่างรุนแรงจนสัตว์ประหลาดตัวนั้นกระเด็นออกไป

จิ!

นกที่ดุร้ายปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้าขนทั้งหมดเปล่งประกายสดใสคล้ายกับทำมาจากเงินทั้งตัว ไม่มีใครจำสัตว์ชนิดนี้ได้ มันพุ่งลงมาจากฟ้าปีกของมันคมยิ่งกว่าใบมีดสวรรค์สามารถฉีกโลกให้แตกออกจากกัน

โลหิตเหล่านี้ก่อตัวเป็นสิ่งมีชีวิตที่กล้าโจมตีหม้อหลอมเซียน!

ปู!

โชคไม่ดีที่นกศักดิ์สิทธิ์สีเงินตัวนี้ถูกหม้อวิเศษทำลายลงอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามมีนกอีกตัวที่มีลักษณะคล้ายกันพุ่งลงจากที่สูงกว่าเดิมกระแทกเข้ากับหม้อหลอมเเซียน

นี่มันเวทมนตร์แปลก ๆ แบบไหนกันนะ? มันสามารถเรียกความโกรธเกรี้ยวของโลหิตเซียนถึงกับสามารถทำให้พวกมันกลับเข้าสู่สภาวะเมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่

ในตอนนี้แม้แต่ผ้าห่อศพราชาอมตะก็ยังถูกโจมตีอย่างหนักไม่มีการแบ่งแยกระหว่างโลกแห่งความโกลาหลกับเก้าสวรรค์สิบพิภพอีกต่อไป

ฮ่อง!

สิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ลุกขึ้นยืนปราณเซียนพุ่งวนรอบตัวมันขณะที่เดินไปข้างหน้าทีละก้าว มันใช้กำปั้นขนาดใหญ่ทุบเข้าใส่ผ้าห่อศพอย่างรุนแรง!

เป็นพลังโจมตีที่น่ากลัวอย่างถึงที่สุด!

ไม่ว่าหมัดจะผ่านไปที่ใดทุกสิ่งก็ถูกลบล้างโดยพลังแห่งความโกลาหลไม่มีอะไรที่จะหยุดมันได้!

สิ่งเดียวที่โชคดีคือผ้าห่อศพก็ถือได้ว่ากำเนิดขึ้นมาจากโลหิตเช่นเดียวกันกับสัตว์ประหลาดพวกนี้ เริ่มแรกมันดูดซับแก่นโลหิตจากราชาอมตะถึง 2 คนต่อมาได้รับการขัดเกลาอีกนับร้อยพันครั้งโดยคนรุ่นหลังกลายเป็นของวิเศษที่ไม่มีใครเทียบได้

ฮ่อง!

ธงผืนใหญ่กระพือออกไปเพื่อหยุดกำปั้นนั้น นอกจากนี้ผู้อาวุโสใหญ่ยังฟาดฟันกระบี่เซียนเข้าใส่บุคคลที่สร้างมาจากวิญญาณโลหิตนี้ แสงพร่างพราวปะทุขึ้นทำให้ร่างกายของมันแยกออกจากกัน

กระบี่เซียนไม่ใช่สิ่งของวิเศษธรรมดา มันลึกล้ำและประเมินค่าไม่ได้พลังของมันไม่สามารถวัดได้ตามเหตุผลปกติ

เปง!

ร่างมนุษย์นี้ถูกทำลายจนแยกออกจากกัน พวกมันถูกดูดซับโดยกระบี่เซียนเข้าไปเป็นจำนวนมาก

อย่างไรก็ตามมีเลือดบางส่วนที่ถูกดูดซับโดยธงสงครามโลหิตเช่นกัน

“ดีนี่เป็นดินแดนมหัศจรรย์ที่สามารถซ่อมแซมธงสงครามผืนนี้ทำให้มันแข็งแกร่งยิ่งขึ้นปล่อยให้มันพัฒนาเป็นอาวุธระดับสุดยอด!” ผู้อาวุโสใหญ่กล่าวอย่างมีความสุข

ในระยะไกลวิหคอมตะร้องออกมาด้วยความโกรธแค้น มันส่งเสียงสาปแช่งปลุกปั่นเลือดบนพื้น โลหิตเซียนก่อตัวขึ้นอีกครั้งด้วยจำนวนที่มากกว่าเดิม

ในขณะเดียวกันบางอย่างที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็เกิดขึ้น สิ่งมีชีวิตเหล่านี้หยิบอาวุธที่เสียหายขึ้นมาจากพื้น แม้ว่าจะไม่มีอาวุธที่อยู่ในสภาพดีสักชิ้น แต่ในอดีตพวกมันเคยเป็นถึงอาวุธเซียนชั้นยอด!

อาวุธขั้นเซียน!

หนึ่งในนั้นถือไม้เท้าสีม่วงทองกระแทกมันเข้าใส่หม้อหลอมเซียน มิติความว่างเปล่าถูกทำลายลงด้วยอำนาจแห่งสวรรค์

แดง!

เมื่อไม้เท้าสีม่วงทองฟาดเข้าใส่หม้อวิเศษเกิดการสั่นสะเทือนทั่วสวรรค์และปฐพี

ใบหน้าของทุกคนที่อยู่ด้านล่างหม้อหลอมเซียนเปลี่ยนไป หนึ่งในนั้นยิ่งร้องไห้คร่ำครวญออกมาอย่างน่าสังเวชเพราะช่วงเวลาของการปะทะเขาเสียสมาธิไปชั่วครู่ทำให้หลุดออกจากการป้องกันของหม้อหลอมเซียน

นั่นคือราชาหนุ่มคนหนึ่ง

"กลับมา!" ชายชราอีกคนต้องการช่วยเหลือเขา

อย่างไรก็ตามมันสายเกินไป หยดเลือดไหลท่วมบนร่างของราชาหนุ่มคนนั้น

ปู!

ร่างของเขาละลายกลายเป็นบ่อเลือดกองหนึ่งทันที

ชายชราคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว เขารู้สึกถึงความไร้พลังของตัวเอง

มู!

ทันใดนั้นสิ่งมีชีวิตที่ถือค้อนสีทองก็วิ่งเข้ามา มันปลดปล่อยเสียงคำรามที่แฝงไปด้วยเต๋าอันยิ่งใหญ่สามารถเขย่าโลกทั้งใบให้พังทลาย

อา...

ชายชราที่เอื้อมมือออกไปหมายคว้าราชาหนุ่มคนนั้นไม่สามารถชักมือกลับมาทัน ทำให้แขนข้างนั้นของเขาหายไปทันที

ใบหน้าของทุกคนซีดเผือดลงทันตา นี่เป็นสิ่งมีชีวิตแบบไหนถึงได้ทรงพลังมากขนาดนี้?นี่เป็นเพียงโลหิตที่เหลือจากร่างกายของพวกเขา ไม่ทราบว่าตอนยังมีชีวิตอยู่พวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน?

ต๋อง!

สิ่งมีชีวิตตัวนั้นมีมีความแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อมันใช้ค้อนทองคำทุบลงหม้อหลอมเซียนจนค้อนสีทองได้รับความเสียหายอย่างหนักไม่สามารถใช้งานต่อได้

สิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านล่างหม้อหลอมเซียนสั่นสะท้านด้วยความกลัวทุกครั้งที่ค้อนทุบลงสร้างความสั่นสะเทือนจนเท้าของพวกเขาไม่อาจยืนอยู่มั่น ชายชราที่สูญเสียแขนเดินเซไปข้างหลังและหลุดออกจากระยะป้องกัน

เป็นเพราะเจตจำนงของเขาเริ่มอ่อนแอแล้วจากการสั่นสะเทือนด้วยเสียงเต๋า นั่นคือเหตุผลที่เขาเซหลุดออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ

ปู!

สิ่งมีชีวิตที่ถือค้อนรีบคว้าตัวของชายชราอย่างรวดเร็ว มันยกร่างเขาขึ้นและฉีกออกจากกันอย่างโหดร้าย

ปู.

ชายชราคนนี้ซึ่งเดิมเคยมีความแข็งแกร่งอันน่าตื่นตะลึง ตอนนี้ร่างกายถูกฉีกขาดครึ่งหนึ่ง

จากนั้นภายใต้การปนเปื้อนของโลหิตเซียนเขากลายเป็นกองไฟ 2 กองไม่เหลือแม้แต่เถ้าถ่าน

ทุกคนรู้สึกหนาวสั่นตามร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้า สิ่งมีชีวิตตัวนี้ทั้งแข็งแกร่งและโหดเหี้ยมอำมหิตเกินไปไม่สามารถเอาชนะได้

ในอีกด้านหนึ่งเมื่อผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งและคนอื่น ๆ เห็นฉากนี้พวกเขาต่างก็พากันสั่นสะท้านและถอนหายใจด้วยความรู้สึกโชคดีที่อีกฝ่ายอยู่ด้านหน้าพวกเขา

เป็นไปได้ไหมว่าทางเข้าสู่โลกยุคโบราณนี้ไม่สามารถแม้แต่จะเข้าไปได้?