ตอนที่ 45 - ดินแดนโบราณที่เต็มเต็มไปด้วยเลือด

ตอนที่ 45 - ดินแดนโบราณที่เต็มเต็มไปด้วยเลือด

"พวกเราไป!"

ด้านหน้าของหุบเหวสีดำชายชรา 2 คน เคลื่อนที่เข้าหาประตูของดินแดนโบราณอย่างรวดเร็ว

เป็นเพราะพวกเขามีวัตถุประสงค์บางอย่างไม่เพียงแค่ค้นหาความจริงจากอดีตเท่านั้น แต่พวกเขายังต้องการบางสิ่งบางอย่าง บรรพบุรุษโบราณซือโถวต้องการซ่อมอาวุธวิเศษขนาดยักษ์และเบาะแสของวัสดุชิ้นนั้นชี้มาที่โลกโบราณแห่งนี้

จิ!

แสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งขึ้นราวกับสายรุ้งมีร่างมากกว่าสิบร่างเคลื่อนเข้าหาประตู ผู้แข็งแกร่งจากต่างมิติต่างพากันเข้าสู่โลกโบราณท่ามกลางความโกลาหล

สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าของสือฮ่าวและคนอื่นๆเปลี่ยนไป พวกเขามีเพียงแค่ผู้อาวุโสใหญ่ที่นี่เพียงคนเดียวย่อมไม่สามารถหยุดยั้งสถานการณ์ที่ดำเนินไป?

ผู้อาวุโสโบราณจากฝ่ายตรงข้ามมีอยู่ทุกหนทุกแห่งมากกว่า 100 คน ในขณะนี้มีเพียงไม่กี่สิบคนเท่านั้นที่ออกไปสำรวจโลกใหม่ยังมีอีกหลายคนที่ปกป้องหน้าประตูไว้

ฮั้ว!

ผู้อาวุโสใหญ่มีความเด็ดขาดอย่างยิ่ง เขานำธงสงครามออกมาและเล็งไปที่ผู้คนหลายสิบคนที่กำลังเข้าประตูนั้น

“เจ้ากล้า!” ในอีกด้านหนึ่งผู้นำของเหล่าผู้อาวุโสฝั่งตรงข้ามตะโกนดังลั่น เขาปลดปล่อยพลังจากหม้อหลอมเซียนออกมาต่อต้านธงสงคราม

หม้อหลอมเซียนเป็นอาวุธที่ทรงพลังอย่างยิ่งซึ่งเป็นที่รู้กันว่าถูกสร้างขึ้นมาเพื่อหลอมผู้อมตะจนถึงแก่ความตายได้ ตอนนี้มันแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการหยุดยั้งผ้าห่อศพราชาอมตะ

ฮ่อง!

เกิดการปะทะกันครั้งใหญ่ที่นั่น!

ชายชราหลายสิบคนยังคงมุ่งหน้าต่อไป แต่พวกเขาถูกคลื่นกระแทกทำร้ายจนกระอักโลหิตใบหน้าของทุกคนซีดขาว ดวงตามุ่งร้ายมากกว่า 100 คู่ต่างจับจ้องไปที่ผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้ง

จิ !

ทันใดนั้นเอง มีคนอาศัยช่วงเวลาชุลมุนพุ่งทะยานเข้าสู่ประตูโลกโบราณด้วยความรวดเร็ว

“แย่แล้วระยะทางไกลเกินไปกว่าจะไปถึงเราจะถูกกำแพงแห่งความโกลาหลบดขยี้ก่อนเข้าประตู!” ทันใดนั้นชายชราคนหนึ่งก็ร้องเตือนด้วยความตกใจ

เป็นเพราะความเร็วของเขาช้าลงกว่าปกติการบ่มเพาะของเขาถูกระงับไว้จนรู้สึกอึดอัดทั้งร่างกายเคลื่อนไหวเชื่องช้าอย่างมาก

หลังจากสิ่งมีชีวิตต่างมิติบุกเข้ามาสู่โลกใบนี้ความรู้สึกแบบนี้มีมากขึ้นเรื่อยๆ

หากเป็นเช่นนี้ต่อไปพวกเขาจะถูกขับออกจากที่นี่ในเวลาไม่กี่ชั่วยาม

เป็นเพราะวิธีการบ่มเพาะของพวกเขาแตกต่างจากผู้ฝึกฝนที่นี่ นี่คือสาเหตุที่พวกเขาถูกปราบปรามจากเต๋าอันยิ่งใหญ่ของโลกใบนี้

ปู!

มีบางคนที่อาเจียนออกมาเป็นเลือดเพราะพวกเขาไม่ต้องการถูกปราบปรามจึงใช้ญาณวิเศษของบรรพบุรุษที่ทรงพลังที่สุดเพื่อต่อต้านความกดดันนี้อย่างไรก็ตามผลที่ได้กลับรุนแรงมากยิ่งขึ้น

ถึงจะเป็นอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่ยอมแพ้หลายคนยังมุ่งหน้าเข้าสู่โลกโบราณแม้ร่างกายจะได้รับความเสียหายอย่างหนัก

เป็นเพราะความหวังอยู่ข้างหน้าโดยแล้วจะยอมแพ้ง่ายๆได้อย่างไร

“เลือดนี้มีความพิเศษอยู่บ้างเราควรรวบรวมมันสักหน่อย!”มีคนกล่าวเบาๆ จ้องมองไปที่รอยเลือดบนรูปปั้นสีดำดวงตาเผยให้เห็นแสงเจิดจ้าในดวงตา

สำหรับพวกเขาทุกสิ่งที่อยู่ใกล้กับดินแดนโบราณที่ถูกปิดผนึกนี้ควรค่าแก่การสำรวจ ถ้าทำได้พวกเขาจะนำทุกอย่างกลับไป

นี่ไม่ใช่การกล่าวล้อเล่นโดยเฉพาะรูปปั้นสีดำนี้หากพวกเขาสามารถนำมันออกไปได้พวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะทำเช่นนั้น

“อย่าทำให้ยุ่งยากรีบจัดการเรื่องสำคัญดีกว่า” มีคนกล่าวว่า

เหตุผลที่ลั่วโม่สามารถทำลายรูปปั้นได้ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเพียงเศษเสี้ยววิญญาณเท่านั้น แต่เขาก็ยังมีพลังมากกว่าคนเหล่านี้ไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า นอกเหนือจากนี้วิญญาณของเขายังล่องลอยอยู่ในสวรรค์สีชาดเป็นเวลานานมากแล้วดังนั้นเขาจึงค่อยๆปรับตัวเข้ากับโลกนี้ไม่ได้รับผลกระทบจากเต๋าอันยิ่งใหญ่อีกต่อไปจึงทำให้เขาสามารถใช้พลังออกมาได้อย่างเต็มที่

ฮ่อง!

ทันใดนั้นอันตรายก็เกิดขึ้น ทันทีที่มีคนสัมผัสเลือดและรวบรวมมันลงในหม้อทองแดงมันทำให้รูปปั้นสีดำขยับตัว เลือดเหล่านี้ดูเหมือนมีชีวิตไม่สามารถลบหลู่ดูหมิ่นได้ มันไม่ยอมให้ถูกบรรจุลงใส่ภาชนะนั่นถือเป็นการดูหมิ่นมัน!

เลือดนั้นลุกเป็นไฟทันที ชายที่พยายามบรรจุเลือดลงหม้อทองแดงร่างกายลุกเป็นคบเพลิงสิ้นชีพทันทีไม่มีแม้แต่โอกาสจะกรีดร้อง

อา...

สถานที่เกิดเหตุเป็นที่น่าสังเวชอย่างยิ่ง ครู่ต่อมาร่างกายของเขาก็กลายเป็นถ่านที่ไหม้เกรียม

“สวรรค์!”ทุกคนต่างตกใจกันหมด นี่มันเลือดอะไร? มันไม่สามารถสัมผัสได้การสัมผัสมันหมายถึงความตาย!

หงหลง!

อย่างไรก็ตามมีแต่สิ่งที่น่ากลัวกว่ารอพวกเขาอยู่ รูปปั้นสีดำขนาดยักษ์เกิดการสั่นไหวฝนเลือดถูกโปรยลงมา

ทุกคนเปิดใช้งานอาวุธวิเศษ แต่มันไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง หลังจากฝนเลือดโปรยปรายลงมาอาวุธวิเศษเหล่านั้นถูกทำลายเสียหายจนหมดสิ้น

มันเหมือนกับตอนที่เหล็กหลอมเหลวตกลงบนหิมะความร้อนละลายทุกสิ่งทุกอย่างคลื่นหมอกสีขาวลอยขึ้นปกคลุมทั่วบริเวณ

อา...

เสียงร้องอันน่าเศร้าดังขึ้นตลอดเวลา ชายชรากว่าสิบคนเปียกโชกไปหมดภายใต้สายฝนโลหิตไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ จากนั้นพวกเขาส่งเสียงกรีดร้องอย่างน่าสังเวชทุกคนกลิ้งไปมากับพื้น

ตอนนี้พวกเขาไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญระดับสูง แต่เป็นคนธรรมดาที่ร่างกายถูกทรมานจนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ควันสีขาวพวยพุ่งออกมาจากร่างกายกัดกร่อนเอาชีวิตพวกเขา

สายฝนเลือดนี้สำหรับพวกเขาร้ายแรงจนไม่สามารถหยุดยั้งได้!

จิ !

ในท้ายที่สุดผู้คนหลายสิบคนต่างก็ลุกเป็นไฟกลายเป็นเถ้าถ่านถูกทำลายโดยสมบูรณ์ เสียงกรีดร้องที่น่าสังเวชทำให้คนที่พบเห็นถึงกับตาค้าง

คนเหล่านี้เป็นบุคคลที่น่ากลัวซึ่งบ่มเพาะมานานหลายร้อยหลายพันปี แต่พวกเขาก็ตายลงเช่นนี้

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหากบุคคลเหล่านี้เข้าสู่เก้าสวรรค์สิบพิภพเป็นจำนวนมากพวกเขาจะก่อให้เกิดหายนะอย่างแน่นอนผู้อาวุโสของตระกูลอมตะหลายคนต้องหลบหนีเอาชีวิตรอดหากพบเจอกับพวกเขา

ชายชราหลายสิบคนเหล่านี้เป็นพลังที่น่ากลัวอย่างไม่อาจจินตนาการได้!

อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงถูกกำจัดออกไปอย่างง่ายดาย เหลือเพียงเศษกระดูกบางส่วนที่การเผาไหม้ยังไม่ทั่วถึง

ด้านหลังไม่มีใครพูดอะไรอยู่นาน

ตอนนี้แม้กระทั่งหม้อหลอมเซียนก็ถูกนำกลับไปผ้าห่อศพราชาอมตะถูกเรียกกลับสู่มือของผู้อาวุโสใหญ่ทั้งสองฝ่ายไม่ปะทะกันอีกต่อไป ฉากนี้ส่งผลกระทบอย่างมากจนทำให้ทุกคนเกิดความหวาดกลัว

“พวกเราถูกขับไล่โดยโลกใบนี้แม้แต่อาวุธวิเศษก็ยังถูกปราบปรามไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ตามใจนึก ยิ่งไปกว่านั้นรูปปั้นสีดำนั้นน่ากลัวเกินไป! เมื่อสัมผัสจะถึงจุดจบของชีวิต!” ในความมืดมีเสียงกล่าวเบาๆ

ฉากแบบนี้เกิดขึ้นต่อหน้าพวกเขายังมีใครกล้าเข้าไปอีก?

“เรายังไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เพราะเราถูกจำกัดพลังมากเกินไปอาจจะเป็นการเอาชีวิตไปทิ้งอย่างเปล่าประโยชน์ อย่างไรก็ตามเราสามารถส่งเด็กรุ่นหลังเข้าไปได้”

“จะเป็นอย่างไรถ้าอีกฝ่ายพยายามหยุดเรา”

ผู้อาวุโสที่อยู่ถัดจากเหวสีดำกำลังคุยเรื่องความเป็นไปได้ต่างๆ

“เรายังคงต้องลองดู นำหม้อหลอมเซียนออกมา!” ผู้อาวุโสระดับผู้นำได้ตัดสินใจว่าจะใช้สิ่งประดิษฐ์วิเศษที่ไม่มีใครเทียบได้นี้เพื่อต่อต้านการปราบปรามของโลก

ในเวลาเดียวกันผู้แข็งแกร่งรุ่นเยาว์สองสามคนเดินออกมาจากหุบเหวสีดำในหมู่พวกเขารวมถึงเฮ่อจื่อหมิง พวกเขาทั้งหมดยังคงอยู่ที่นี่ไม่ได้จากไปไหน!

“โลกโบราณที่ถูกปิดผนึกนั้นค่อนข้างแปลกประหลาดอันตรายที่อยู่ภายในไม่สามารถคาดคำนวณได้แต่คาดว่าจะมีโชคครั้งใหญ่อยู่ในนั้นเหมือนกัน มันคงดีไม่น้อยหากเราได้มันมา” เฉาอวี่เซิ่งผู้อ้วนท้วนกล่าว

“พวกเจ้าทุกคนถอยออกมา!” ผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งออกคำสั่งให้ทุกคนถอยกลับไปจากที่นี่

ตราบใดที่ระยะทางยังคงไกลอยู่เช่นนี้อีกฝ่ายก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะพวกเขาไม่สามารถอยู่ในสวรรค์สีชาดได้ตลอดเต๋าอันยิ่งใหญ่จะกดดันพวกเขาจนไม่สามารถเข้าสู่โลกโบราณที่ปิดผนึกได้

“ผู้อาวุโสใหญ่ข้าจะเข้าไปที่นั่นด้วย สถานที่แปลกประหลาดประเภทนี้บางทีอาจมีกฎพิเศษที่ห้ามผู้แข็งแกร่งเช่นพวกท่านเข้าไป”สือฮ่าววิเคราะห์ออกมา

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาประสบสิ่งนี้ เขาเคยไปเยือนดินแดนลับหลายครั้งแต่ละที่มีกฎธรรมชาติที่จำกัดเป็นพิเศษ ยิ่งมีพลังมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งเผชิญกับแรงกดดันมากขึ้นเท่านั้น

ซิ่ว!

อีกด้านหนึ่งส่งผู้อาวุโส10 กว่าคนหรือมากกว่านั้นนำเฮ่อจื่อหมิงและและเด็กรุ่นเยาว์ 2-3 คนตามไปด้วย

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาก็คิดเช่นเดียวกันกับสือฮ่าว จึงนำเหล่าคนรุ่นหลังไปด้วยในครั้งนี้

หลังจากลังเลอยู่บ้างผู้อาวุโสใหญ่ก็พา สือฮ่าว,ราชันสิบสมัยเทียนซี, เฉาอวี่เซิ่ง,นักพรตซีกู้ และคนอื่นๆ ตามเข้าไปติดๆ

เวง!

ด้านหน้าเกิดพลังแห่งความโกลาหลปั่นป่วนวุ่นวาย หม้อหลอมเซียนปรากฏออกมาขวางทางพวกเขาไว้!

“ผู้อาวุโสใหญ่ใช้สิ่งนี้!” ระหว่างทางเมื่อสือฮ่าวเห็นดังนี้เขาได้มอบกระบี่เซียนต้าหลัวให้กับผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งเพื่อให้เขาสามารถแสดงพลังได้มากขึ้น

ทั้งผ้าห่อศพและกระบี่เซียนเขาจะมีความสามารถทั้งรุกและรับ แม้ข้างหน้าจะมีศัตรูมากกว่า 10 คนก็ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้

รูปปั้นสีดำขนาดยักษ์เคลื่อนไหวทันทีเมื่อผู้คนจากต่างมิติโจมตีที่รอยแยกแห่งความโกลาหล ยิ่งไปกว่านั้นมันน่ากลัวกว่าครั้งที่ผ่านมา สายฝนสีแดงเทลงมาจากฟ้า นี่คือเลือดทั้งหมดนี้ที่มีพลังแห่งการสังหารล้นสวรรค์

เลือดนี้พุ่งออกมาจากรอยแตกบนรูปปั้น รอยแตกเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นโดย ลั่วโม่!

สิ่งที่คล้ายรูปปั้นขนาดยักษ์นี้แท้ที่จริงแล้วสามารถมีเลือดออกได้ หรือว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิต?

การแสดงออกของทุกคนเปลี่ยนไปโดยเฉพาะผู้คนจากฝ่ายต่างมิติพวกเขาใบหน้าซีดขาวทันที ฉากอันหน้าสะพรึงกลัวเพิ่งผ่านไปไม่กี่ลมหายใจมันกำลังกลับมาอีกแล้ว ใครบ้างที่ไม่กลัวความตาย?

เวง!

หม้อหลอมเซียนสั่นไหวปลดปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์เพื่อปกป้องผู้คนจากต่างมิติให้รอดพ้นจากสายฝนโลหิต ยิ่งไปกว่านั้นฝาหม้อกลับเปิดออกและดูดโลหิตทั้งหมดในอากาศเพื่อทำการหลอม!

ทุกคนตกตะลึง หม้อใบนี้ดูน่าเกรงขามเกินไปสมแล้วที่เป็นของวิเศษที่สามารถหลอมเซียนโดยเฉพาะ เมื่อเผชิญหน้ากับรูปปั้นสีดำนี้มันไม่ได้แสดงออกถึงอาการเสียเปรียบแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตามเลือดนี้มีความพิเศษไม่น้อย มันลอยวนเวียนอยู่ปากหม้อไม่ได้ตกลงไปตามแรงดูด

"อะไร? แม้แต่หม้อหลอมเซียนก็ไม่สามารถจัดเก็บมันได้?”

“เป็นเพราะกำแพงอาณาจักรกำลังส่งพลังออกมาปราบปราม หม้อวิเศษจึงได้รับผลกระทบอย่างมาก!”

จิตใจของฝ่ายต่างมิติสั่นสะท้าน

จิ!

ที่ด้านหลังในขณะที่ผู้อาวุโสใหญ่และพวกสือฮ่าวมาถึง ทันใดนั้นฝนโลหิตก็ไหลย้อนกลับและบินไปในทิศทางของเขา

ยิ่งไปกว่านั้นฝนเลือดที่ลอยอยู่ปากหม้อหลอมเซียนก็บินไปด้วยเช่นกันมันทั้งหมดไปรวมตัวกันที่ผู้อาวุโสใหญ่

“นี่คือ…” พวกเขาตกใจกลัวว่าภัยพิบัติครั้งใหญ่นี้กำลังใกล้เข้ามา

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้พวกเขาทั้งหมดตกตะลึงก็เกิดขึ้น ฝนโลหิตทั้งหมดกลับถูกดูดกลืนโดยผ้าห่อศพราชาอมตะ!

ราวกับว่าทะเลทรายอันแห้งแล้งปรากฏพายุฝนโหมกระหน่ำหลายวันจนกลายเป็นดินแดนที่อุดมสมบูรณ์อีกครั้ง เศษผ้าที่เคยขาดรุ่งริ่งนี้เปล่งประกายสุกสกาวกลายเป็นของวิเศษที่มีอำนาจทัดเทียมเทพเจ้า

“โลหิตราชาเซียน!” ผู้อาวุโสใหญ่เสียงสั่นสะท้าน

ในขณะที่เขากำลังสงสัยว่าโลหิตนี้เป็นของราชาอมตะคนใด!

“รีบหยุดมัน! โลหิตพวกนี้มีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผ้าผืนนั้น!” ผู้อาวุโสจากฝั่งต่างมิติปล่อยเสียงคำรามต้องการหยุดเหตุการณ์ในครั้งนี้

“ไม่มีเวลาแล้ว เราต้องเข้าสู่อาณาจักรโบราณที่ถูกปิดผนึกนี้ก่อน มิฉะนั้นเราจะพลาดโอกาสนี้ไป!” มีคนพูดคัดค้าน

หลังจากนั้นพวกเขาใช้หม้อหลอมเซียนเพื่อโจมตีรอยแยกแห่งความโกลาหลอีกครั้ง ท้ายที่สุดลั่วโม่ก็ได้เปิดรอยแตกไว้บ้างแล้วดังนั้นการจะขยายรอยแตกจึงเป็นเรื่องที่ง่ายขึ้น

นับประสาอะไรกับความจริงที่ว่าในตอนนี้สิ่งที่พวกเขาใช้คือหนึ่งในอาวุธที่ทรงพลังที่สุดของฝั่งพวกเขานั่นคือหม้อหลอมเซียน!

หลังจากปะทะกันหลายครั้ง  ก็เกิดเสียงหงส์คำรามดังขึ้น คลื่นรัศมีแห่งการทำลายล้างปกคลุมสวรรค์และปฐพี รอยแตกที่มีอยู่เดิมถูกขยายใหญ่ขึ้น อาณาจักรโบราณที่ถูกปิดตายมาหลายปีถูกเปิดออกพวกเขาสามารถเข้ามาได้แล้ว!

ในเวลาเดียวกันก็มีเสียงหงส์ดังขึ้นสั่นสะเทือนทั้งเก้าสวรรค์ มันเป็นหงส์ไฟที่ยังอายุน้อย แต่มันสามารถแยกท้องฟ้าออกจากกันได้ด้วยปีกของมัน

“หงส์เพลิงที่แท้จริง!” ใครบางคนร้องออกมา ในอาณาจักรโบราณแห่งนี้มีนกอมตะตัวหนึ่งอยู่! มันน่าเหลือเชื่ออย่างมาก

จิ!

หลังจากนั้นทุกคนก็ตกตะลึงเพราะมีเลือดจำนวนมากไหลออกมาจากรอยแยกแห่งความโกลาหล เลือดที่เป็นสีแดงสดพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าเป็นฉากอันน่ากลัวสั้นสะเทือนจิตใจของผู้พบเห็น

“สวรรค์นั่นคือโลหิตผู้อมตะ! ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่ทำไมเลือดของผู้อมตะจึงไหลออกมาทันทีที่อาณาจักรนี้ถูกเปิดออก? มีผู้ยิ่งใหญ่อีกกี่คนที่เสียชีวิตที่นี่”

ทุกคนตกตะลึง พวกเขาเบิกตากว้างจ้องมองไปข้างหน้า