ตอนที่ 29 - คนต่อไป
ตอนที่ 29 - คนต่อไป
ตัวตะขาบสีทองดิ้นไปมาอยู่กลางอากาศ มันถูกฉีกออกเป็นสองท่อนเป็นความเจ็บปวดที่ยากเกินจะทน
จิ!
ครึ่งบนของร่างกายพยายามที่จะดิ้นรนหลบหนี มันสูญเสียอย่างมากในการต่อสู้ครั้งนี้
ทุกคนต่างตะลึง ในทันใดนั้นผู้แข็งแกร่งสองคนได้ตัดสินความเป็นตาย ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบพ่ายแพ้ยิ่งกว่านั้นเป็นการพ่ายแพ้อย่างน่าสังเวช
ใครจะคาดคิดว่าการต่อสู้จะรุนแรงขนาดนี้ใช้เวลาเพียงสั้น ๆ พวกเขาทั้งหมดรู้สึกเหมือนว่าเพิ่งเริ่มขึ้น แต่มันก็จบลงแล้ว!
มันกะทันหันเกินไปทุกคนพบว่ามันยากที่จะเชื่อ!
“มันแพ้ได้ยังไง? ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบถูกฉีกร่างออกจากกัน! ไม่ทราบว่าร่างกายของมันแข็งแกร่งดังข่าวลือจริงหรือไม่?” ด้านหลังราชาหนุ่มสาวต่างมิติกลุ่มหนึ่งถูกความเคลื่อนไหวนี้สร้างความตกตะลึงสีหน้าของพวกเขาจริงจังเป็นครั้งแรก
ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น แม้แต่ตั๊กแตนตำข้าวก็รู้สึกย่ำแย่และไม่อยากเชื่อ ก่อนหน้านี้มันเต็มไปด้วยความมั่นใจมีความศรัทธาอย่างแท้จริงในตัวเองว่าสามารถจัดการผู้แข็งแกร่งรุ่นเยาว์ของเก้าสวรรค์สิบพิภพอย่างง่ายดาย แต่สุดท้ายมันก็ตกอยู่ในสภาพนี้ น่าสังเวชเกินไปแล้ว
สำหรับทางด้านของเก้าสวรรค์สิบพิภพเกิดความปั่นป่วนขึ้นมานานแล้ว พวกเขาเก็บกดความโกรธเกรี้ยวมานานเกินไป ในที่สุดพวกเขาก็ได้เห็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์ พวกเขาโหยหาแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ตอนนี้พวกเขาเห็นมันแล้ว
สำหรับด้านนี้ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนนี้ทุกอย่างยากเกินจะทน!
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เซียงเฟิงถูกฆ่าตายและจากนั้นราชาศักดิ์สิทธิ์ผมแดงล้มลง หลังจากนั้นก็คือลู่หง ราชันย์สวรรค์อาทิตย์ม่วง และคนอื่น ๆ อัจฉริยะที่มีเมล็ดพันธุ์โบราณที่สมบูรณ์แบบถูกสังหาร เป็นเรื่องน่าเศร้าอย่างแท้จริงสำหรับคนฝั่งนี้
“เจ้า…ทำร้ายร่างกายเต๋าของข้าทำลายร่างสีทองของข้าความแค้นระหว่างเราจะไม่สิ้นสุดจนกว่าจะตายกันไปข้าง!” ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบกล่าวด้วยความโกรธแค้นอย่างสุดขีด
เมื่อสักครู่นี้มันเกือบตายจริงๆหากไม่ใช่ การสละส่วนล่างของร่างกายเพื่อให้ส่วนบนมีชีวิตรอดมันคนถูกเจ้าหนูคนนี้ฆ่าตายอย่างแน่แท้
ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะพ่ายแพ้ให้กับคนจากเก้าสวรรค์สิบพิภพชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวเกินไปจริงๆ แล้วความป่าเถื่อนนี้ก็เหมือนกับสัตว์ร้ายจากดึกดำบรรพ์
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ตายได้แล้ว!”สือฮ่าวตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยเมย เขาเหมือนราชาปีศาจมากกว่าตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบเสียอีก ไอสังหารพุ่งพล่านขึ้นสู่ท้องฟ้า
สายตาของตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบสาดประกายเย็นชา มันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการต่อสู้ขั้นเด็ดขาด กฎการต่อสู้นั้นมีว่าจะตัดสินแพ้ชนะกันได้ก็ต่อเมื่อมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดเสียชีวิตลง
“ข้าจะฆ่าเจ้า!”
ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบล้วงลูกแก้วสีแดงสดใสและแพรวพราวออกมาจากข้างเอว มันเหมือนกับหินดวงอาทิตย์สีแดงเลือดนี่คือโลหิตแก่นแท้ของบรรพบุรุษของมัน
มันยัดลูกแก้วเข้าปากทันทีร่างที่พังยับเยินก่อนหน้าก็งอกขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว นี่ไม่ใช่การสร้างใหม่ง่ายๆของเนื้อหนัง แต่เป็นการฟื้นฟูพลังงานที่สำคัญอย่างครบวงจรซึ่งจะคืนสู่จุดสูงสุดอย่างรวดเร็ว
จิ!
ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบเคลื่อนไหวร่างกายสีทองเข้มทำลายความว่างเปล่าโจมตีสือฮ่าวด้วยความเร็วสุดขีด มันไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาโดยตรงอีกต่อไปแต่คิดจะใช้วิธีต่อสู้แบบฉาบฉวยแทน
ทุกคนเชื่อว่านี่จะเป็นการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง การต่อสู้ระหว่างพวกเขาสองคนจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองสามร้อยกระบวนท่าไม่สามารถย่อเป็นกระบวนท่าเดียวที่สามารถพิสูจน์ความเป็นความตายอย่างเมื่อครู่ได้อีกแล้ว!
เมื่อสักครู่นี้เป็นการต่อสู้อย่างรุนแรงก็จริง แต่กลับไม่ได้ใช้กระบวนท่าพริกแพลงใดๆเพียงวัดกันด้วยพละกำลังอย่างเดียวเท่านั้น
ตอนนี้มันแตกต่างออกไป ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบอาศัยทักษะการต่อสู้ของมันที่ทำให้มันสามารถท่องไปมาได้อย่างอิสระภายใต้ท้องฟ้าเพื่อโจมตีใส่สือฮ่าว
แน่นอนว่าตั๊กแตนตำข้าวตัวนี้มีทักษะที่พิเศษสัญชาตญาณการต่อสู้ที่น่าอัศจรรย์ มันล้อมรอบตัวของสือฮ่าวขณะโจมตี
ฝั่งเก้าสวรรค์สิบพิภพหัวใจของผู้คนมากมายตื่นตระหนกกลัวว่าจะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้น ในที่สุดพวกเขาก็ประสบชัยชนะอย่างยิ่งใหญ่ แต่หากสถานการณ์พลิกกลับในตอนนี้มันอาจจะทำให้พวกเขาอาเจียนเป็นสายเลือดออกมาก็ได้
“ข้าจะสงเคราะห์เจ้าไปสู่ความตายเอง!”สือฮ่าวกล่าวเพียงเท่านี้
ปีกคุนเผิงที่ด้านหลังของเขา ญาณวิเศษของจักรพรรดิสายฟ้ารวมถึงวิชาของเทพเจ้าต้นหลิว ญาณวิเศษสามประเภทสนับสนุนซึ่งกันและกันความเร็วของเขามาถึงระดับที่เป็นไปไม่ได้
แดง!
สำหรับตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบปัจจุบันสือฮ่าวนั้นน่ากลัวมาก เขาใช้หมัดที่แข็งแกร่งเหล่านั้นทุบเข้าที่ลำตัวของมันและกระหน่ำยิงด้วยญาณวิเศษอย่างโหดเหี้ยม
สือฮ่าวใช้หมัดกระแทกเข้ากับร่างกายของตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบจนมืดฟ้ามัวดิน
มันบอกได้ว่าทักษะการต่อสู้ของสือฮ่าวนั้นสูงส่งอย่างน่าตกใจและเติบโตขึ้นมาทีละขั้น นี่ไม่ใช่พวกที่เป็นบุตรแห่งสวรรค์ที่ได้รับการสนับสนุนทรัพยากรมหาศาลจากตระกูล
อย่างไรก็ตามสือฮ่าวไม่ได้ใช้ทักษะเหล่านั้นแม้แต่น้อย เขาใช้เพียงหมัดที่เรียบง่ายแต่ทรงพลังทุบเข้าไปที่ร่างของตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบซ้ำแล้วซ้ำอีก
"เจ้า…!"ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบรู้สึกเครียดแค้น
นี่ไม่เหมือนการต่อสู้ แต่เป็นการข่มเหงรังแกกันอยู่เพียงข้างเดียว นับเป็นความอัปยศอดสูที่ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบไม่เคยพบเจอ!
ในความเป็นจริงสาเหตุที่สือฮ่าวทำเช่นนี้เป็นเพราะอย่างหนึ่งเขาต้องการที่จะฆ่ามันอย่างโหดเหี้ยมให้มันได้รับความอัปยศอดสูมากที่สุด และประการที่สองเพราะเขาต้องการศึกษาคัมภีร์อมตะโดยใช้หมัดของเขาพบว่ามันทั้งทรงพลังทั้งน่าประหลาดใจ
ฮ่อง!
ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบไม่สามารถปกป้องตัวเอง มันได้เข้าสู่สถานการณ์ที่สุดแสนจะสิ้นหวัง มันถูกบังคับให้ต้องปะทะกับสือฮ่าวตรงๆหลายต่อหลายครั้งร่างกายของมันได้รับความเสียหายอย่างหนัก
สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าของหลาย ๆ คนเปลี่ยนไป อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ที่ได้นั้นน่าเศร้า
แดง!
เกิดเสียงดังสะท้านทั่วท้องฟ้า สือฮ่าวใช้เพียงมือเปล่าหักแขนใบมีดของตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบออกจากกันทั้งสองข้าง
ปู!
ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบอยู่ในความสิ้นหวัง ไม่เหมือนกับตอนที่มันสังหารราชาสวรรค์อาทิตย์ม่วงเต็มไปด้วยความมั่นใจ ตอนนี้อีกฝ่ายกำลังรับมือกับมันอย่างง่ายดาย แม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในฝั่งของมันยังไม่สามารถรับมือกับมันด้วยท่าทีสบายไม่หนักแรงขนาดนี้เหมือนกับสือฮ่าว
ปู!
หมัดของสือฮ่าวพุ่งออกมาโดยมีพลังเซียนจำนวนมาก
ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ขมขื่นยากที่มันจะขยับได้แม้แต่น้อย มันถูกโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัสไปทั่วร่าง ได้แต่ยืนอยู่ที่นั่นลืมตามองกำปั้นที่ทุบลงร่างกายตัวเองเหมือนดาวหางพุ่งลงสู่พื้นโลก
ปู!
หมัดนี้ทุบไปทั่วร่างกาย เดิมทีร่างกายของตะขาบนั้นเชื่อมต่อกันเป็นปล้องๆ แต่ตอนนี้มันระเบิดออกจากกันอย่างสมบูรณ์เลือดและเศษกระดองปลิวว่อนไปทุกทิศทาง
“อา…” ตั๊กแตนตำข้าวตะขาบกรีดร้องดิ้นรนต้องการปกป้องวิญญาณดั้งเดิมของมันให้หลบหนี
อย่างไรก็ตามหมัดขวาของสือฮ่าวเปล่งประกายออกมาด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์บาดตา
ปู!
หัวของตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบถูกระเบิดออกเป็นชิ้นๆ หมัดนั้นทะลุผ่านศีรษะของมันไป
หนึ่งในราชาหนุ่มสาวจากต่างมิติในยุคนี้ถูกฆ่าเป็นคนแรก ชีวิตของมันจบลงเช่นนั้น!
ตายแล้ว ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบถูกฆ่าตายในการต่อสู้
สนามรบเงียบกริบ บรรดาราชาหนุ่มสาวจากต่างมิติต่างตื่นตระหนกและพบว่าสิ่งนี้ยากที่จะทนได้ ตั๊กแตนตำข้าวหางตะขาบที่ทรงพลังพ่ายแพ้ถูกสังหาร!
ทางด้านเก้าสวรรค์สิบพิภพเสียงเฮดังสนั่นสั่นสะเทือนถึงท้องฟ้า ท้ายที่สุดพวกเขาคือผู้ที่ชนะการต่อสู้ครั้งนี้!
“ขอบคุณ ฮวง!” เด็กรับใช้ของราชันย์สวรรค์อาทิตย์ม่วงคุกเข่าลงน้ำตาไหลหลั่งคำนับไปในทิศทางของสือฮ่าวเพื่อแสดงความขอบคุณ
ตามกฎสือฮ่าวสามารถเลือกที่จะก้าวออกจากสนามรบได้
อย่างไรก็ตามตอนนี้เขายืนอยู่ที่นั่นในสนามรบเหมือนต้นหลิวรากงอกฝังลงในพื้นไม่ขยับเป็นเวลานาน
"ต่อไป!" ในที่สุดเสียงอันเยือกเย็นของสือฮ่าวก็ดังขึ้นในสนามรบ
“เจ้า…ดื้อด้านจริงๆ!” งูยักษาดิ้นอย่างโกรธเกรี้ยว
“ถ้าเจ้าไม่เต็มใจก็มาเลยข้าจะตัดเจ้าออกเป็นท่อนๆให้เหมือนกับตั๊กแตนตำข้าวตัวนั้น!” คำพูดของสือฮ่าวนั้นกระชับหนักแน่น เขาจ้องไปที่งูยักษาเช่นเดียวกับวิหคปีศาจสีทองและหญิงสาวผมสีเงิน เขาอยากจะฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งสามนี้จริงๆ
ก่อนหน้านี้พวกมันหยิ่งผยองมองไม่เห็นผู้ฝึกตนของเก้าสวรรค์สิบพิภพอยู่ในสายตา แม้กระทั่งการสังหารลู่หงสวนคุนและคนอื่นๆ เลือดเท่านั้นที่จะชะล้างความอัปยศอดสูของพวกเขา
“เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าเหรอ? รอสักครู่เดี๋ยวข้าจะฆ่าเจ้าเอง!” งูยักษามีอารมณ์ที่ร้อนแรงมากทั้งตัวของมันเป็นสีเงินสีขาว ปีกคู่หนึ่งขยับไปมาลมสวรรค์พัดเข้าพัดออกจากความว่างเปล่า หางงูสีเงินทุบทำลายก้อนหินหนักหลายล้านจิน
“ดีมาก! ถึงเวลาที่เจ้าจะได้รับความตายแล้ว!” สือฮ่าวกล่าว
อย่างไรก็ตามกระดองเต่าเซียนเปล่งประกายเลือกคู่ต่อสู้ให้เขาแล้ว
เป็นตัวประหลาดที่มีแขนสิบสองคู่และมีเขาสีดำอยู่บนหัวคู่หนึ่ง มีใบหน้าเหมือนแพะขนของมันเป็นสีทอง ความผันผวนที่น่าอัศจรรย์อย่างยิ่งได้ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของมัน
“ตาย!” ราชาหนุ่มต่างมิติผู้นี้รีบเร่งคำรามโดยใช้การพุ่งจู่โจมเข้าใส่สือฮ่าวโดยตรง
แขนทั้งสิบสองคู่ล้วนประสานอินญาณลึกลับปรากฏขึ้นทีละอย่างสถานที่แห่งนี้จมอยู่ใต้คลื่นพลังเวทย์
ฮ่อง!
สือฮ่าวตอบโต้ด้วยการเปิดถ้ำสวรรค์หนึ่งเดียว เขาใช้วิชาลับที่แข็งแกร่งที่สุดในการตอบโต้ฝ่ายตรงข้ามอย่างรุนแรง
ญาณลึกลับทั้ง 12 ถูกทำลายโดยถ้ำสวรรค์หนึ่งเดียวไม่มีโอกาสตอบโต้แม้แต่น้อย!
“กำแพงปีศาจนิรันดร์ปราบปราม!” ใบหน้าของสิ่งมีชีวิตนั้นเปลี่ยนไปอย่างรุนแรงมันรีบใช้ญาณวิเศษลึกลับของเผ่าพันธุ์ เสียงสวดคาถาดังก้องทั่วบริเวณแขนทั้ง 12 คู่ประสานอินเรียกกำแพงปีศาจสีดำ มันถูกย้อมไปด้วยร่องรอยเลือดที่อยู่มาอย่างยาวนานพื้นผิวสีดำสนิทของมันมีไข่มุกสีแดงทุกอย่างในสนามรบถูกบดขยี้ลงทันที
กำแพงปีศาจพยายามปราบปรามและสังหารสือฮ่าว!
ในด้านของเก้าสวรรค์สิบพิภพผู้อาวุโสของตระกูลอมตะสองสามคนสูดอากาศเย็นๆเข้าปอด นี่ไม่ใช่ญาณวิเศษระดับเทพธรรมดา แต่เป็นวิชาลับของบรรพบุรุษอีกฝ่าย!
นี่เป็นความสามารถระดับเทพที่โด่งดังจากในอดีต!
ยิ่งใช้วิชานี้สังหารคนมากเท่าไหร่ วิชานี้ก็จะแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้นในอดีตวิชานี้สร้างความเสียหายอย่างมากมายในสงครามเซียนโบราณครั้งสุดท้าย
สามารถเห็นได้ว่ากำแพงปีศาจสีดำถูกย้อมไปด้วยสีแดงจากเลือดของบุคคลที่ทรงอำนาจมากมายที่บรรพบุรุษของมันสังหาร โดยกำแพงนี้ดูดกลืนกินเลือดแก่นแท้ของสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น
วิธีการลับของบรรพบุรุษที่สืบทอดมาตั้งแต่โบราณและปัจจุบันมันยิ่งมีความแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม นี่คือการสะสมการสังหารจากรุ่นสู่รุ่นเป็นความสามารถที่น่าตระหนกยิ่งนัก
แน่นอนว่าหากลูกหลานของคนรุ่นหลังต้องการใช้มันพวกเขามีขั้นการบ่มเพาะที่สูงพออีกด้วย
ฮ่อง!
กำแพงปีศาจสีดำเต็มไปด้วยเลือด หล่นลงมาจากด้านบนและบดขยี้สือฮ่าวอย่างรุนแรง
“นี่เหรอที่เรียกว่ามรดกจากบรรพบุรุษ? ไม่มีอะไรพิเศษเลย!” สือฮ่าวเย้ยหยัน ร่างกายของเขาลุกโชนขึ้นโดยมีญาณวิเศษล้ำค่าหลายประเภทซ้อนทับอยู่
จิ!
ข้างหลังเขาโซ่ศักดิ์สิทธิ์ที่ทำจากกิ่งหลิวถูกสร้างขึ้นทีละเส้น พวกมันพุ่งไปที่กำแพงสีดำต้องการที่จะเจาะทะลุให้ได้
คชา!
สายฟ้าพุ่งขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุดพร้อมกับปราณแห่งความโกลาหลสายฟ้าถูกปลดปล่อยออกจากร่างของสือฮ่าวทำลายกำแพงสีดำนั้นอย่างเด็ดขาด
จากนั้นคุนเผิงก็ปรากฏตัวขึ้นกางปีกฟาดใส่กำแพงปีศาจสีดำที่ด้านหลังจนล้มคว่ำได้รับความเสียหายยากจะฟื้นฟู!
...
ญาณวิเศษสุดล้ำค่าถูกใช้ออกทีละอย่างสือฮ่าวโจมตีด้วยวิธีการที่ทรงพลังที่สุดโดยไม่ปล่อยให้ศัตรูมีโอกาสได้ตอบโต้
แคร็ก
ในที่สุด กำแพงปีศาจสีดำก็แตกออกจากกันและจากนั้นก็ระเบิดฝนโลหิตกระจายออกมา มันถูกทำลายโดยสิ้นเชิง
เมื่อวิชาลับของบรรพบุรุษประสบความล้มเหลวจนก่อให้เกิดการตีกลับของพลัง สิ่งมีชีวิตที่มีแขนสิบสองคู่ใบหน้าซีดเซียวกระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก มันเดินโซเซไปข้างหลังพร้อมที่จะล้มตายได้ทุกเมื่อ
สือฮ่าวไม่ให้โอกาสมันฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ เขาส่งกำปั้นที่มีพลังของจักรพรรดิสายฟ้าออกไปกระแทกร่างของสิ่งมีชีวิตแขน12 คู่นั้น
“เจ้า…” สิ่งมีชีวิตตัวนี้ตกใจและโกรธเกรี้ยวในขณะเดียวกันก็รู้สึกกลัว มันไม่เคยเข้าใกล้ความตายถึงขนาดนี้มาก่อนในชีวิต
ปู!
ในที่สุดหมัดของสือฮ่าวก็ระเบิดร่างมันออกจากกัน สายฝนเลือดทำให้ท้องฟ้าเป็นสีแดงฉาน
ราชาหนุ่มต่างแดนล้มลงเป็นคนที่สอง!
สนามรบเงียบสงบ ทุกคนมองไปที่สือฮ่าว
"คนต่อไป!" สือฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชาไอสังหารลอยฟุ้งไปในอากาศเขารักษาคำพูดของตัวเอง ต้องการเผชิญหน้ากับทุกคนด้วยกำลังของเขาเพียงลำพัง
“เจ้า…” อีกด้านหนึ่งกลุ่มราชาหนุ่มสาวจากต่างมิติตกใจและโกรธแค้น
วิหคปีศาจสีทองและหญิงสาวผมสีเงินยิ่งสั่นสะท้านเข้าไปถึงทรวงเพราะตอนนี้สือฮ่าวกำลังจ้องมองพวกนางอยู่
“พวกเจ้าทุกคนไม่สามารถหลบหนีได้ มีคนทั้งหมดสิบคน จงเดินเข้ามาทีละคนชะตากรรมของพวกเจ้าจะถูกตัดสินในวันนี้!”สือฮ่าวกล่าวอย่างโหดเหี้ยม