ตอนที่ 128 สสารเซียน

ตอนที่ 128 สสารเซียน

“พวกเจ้ารู้ใช่ไหมว่าของเหลวศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกขัดเกลาโดยสิ่งมีชีวิตสูงสุดจะกลายเป็นน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ สิ่งนี้ก็มีลักษณะคล้ายคลึงกันแต่มันถูกขัดเกลาโดยสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรแห่งความเป็นอมตะมันคือน้ำค้างเซียน!” ผู้เฒ่ากล่าว.

ทุกคนเริ่มมึนงง สิ่งนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ แต่ความหมายนั้นคล้ายคลึงกันของเหลวทั้งสองชนิดควบแน่นกันเข้าจึงมีลักษณะคล้ายหิน

อย่างไรก็ตามความแตกต่างนั้นยิ่งใหญ่ราวกับสวรรค์และโลก!

“สิ่งนี้สามารถผนึกสิ่งมีชีวิตสูงสุดไว้ชั่วนิรันดร์ ตราบใดที่เขาไม่ปรากฏตัวในโลกเขาก็สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้” ผู้เฒ่ากล่าว.

“สิ่งนี้สามารถผนึกเซียนได้หรือไม่? มันสามารถปราบปรามสิ่งมีชีวิตอมตะได้หรือไม่?” มีคนถาม.

เป็นเพราะจู่ๆพวกเขาก็ค้นพบว่าแม้ว่าผู้อาวุโสคนนี้จะเป็นคนรับใช้ แต่เขาก็รู้ไม่น้อยความเข้าใจของเขาในด้านอื่นๆนั้นลึกซึ้งมาก

ทุกคนมีความสงสัยว่าบางทีเขาอาจจะเคยไปอีกด้านหนึ่งมาก่อน หรือเขาอาจมาจากฝั่งนั้นก่อนจะมาอาศัยในดินแดนปิดผนึกของเก้าสวรรค์

“ทำไม่ได้แต่มีของอย่างอื่นที่มีลักษณะเดียวกันที่สามารถทำได้ แต่มูลค่าของสิ่งนี้น่าอัศจรรย์เกินไป! อย่างไรก็ตามมันหายากมาก” ผู้อาวุโสพยักหน้าดวงตาเป็นประกาย

ทุกคนต่างรู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก

ทันใดนั้นก็มีคนถามขึ้น

“ถ้ามันมีชื่อว่าน้ำค้างเซียนก็หมายความว่าเซียนสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ใช่หรือไม่” คนที่ถามเรื่องนี้คือหนึ่งในสี่หงส์เพลิงของตระกูล เว่ย

“ ไม่สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่ผู้อมตะที่แท้จริงสามารถสร้างได้ผู้ไม่ดับสูญก็ทำไม่ได้ แม้แต่ราชาอมตะก็ไม่สามารถทำได้

หากมันไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติย่อมแสดงว่ามีเพียงขอบเขตการบ่มเพาะที่เหนือไปกว่านั้นซึ่งไม่มีอยู่จริงเท่านั้นที่สามารถสร้างได้” ผู้เฒ่ากล่าวอย่างจริงจัง

ดินแดนแห่งการบ่มเพาะที่ไม่มีอยู่จริงที่เขากำลังพูดถึงทำให้ทุกคนต้องสั่นสะท้านเพราะทุกคนเดาได้ทันทีว่านี่คือสิ่งที่จักรพรรดิอันหลานซือถูและคนอื่นๆกำลังตามหา

“ซือถูและจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญคนอื่นก็ไม่สามารถทำได้หรือ” ทัวปาอู่หลงถามเขาต้องการตรวจสอบเรื่องนี้

"พวกเขาไม่สามารถทำได้อย่างแน่นอนมีเพียงผู้ที่อยู่สูงกว่าเท่านั้นที่สามารถทำได้” ผู้อาวุโสกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ

อย่างไรก็ตามจากที่เขาพูดอาณาจักรการบ่มเพาะนั้นอาจไม่มีอยู่จริง!

นั่นคือเหตุผลที่สิ่งนี้ถูกสร้างขึ้นเองตามธรรมชาติความน่าจะเป็นที่มันจะถูกสร้างจากสิ่งมีชีวิตมีไม่มากนัก

ด้วยเหตุนี้หากใครต้องการค้นหามันในขณะที่เป็นของเหลวยิ่งยากกว่าปีนไปขึ้นสวรรค์เสียอีก!

“ผู้อมตะสามารถสร้างสิ่งที่มีมูลค่าเทียบเท่าน้ำค้างเซียนขึ้นมาได้เช่นกันหากพวกเขายืนกรานที่จะเทำ พวกเขาจะต้องเพิ่มยาเซียนที่มีมูลค่าไม่น้อยไปกว่ากันเท่าไหร่ แต่มันฟุ่มเฟือยมากเกินไป สิ่งที่ได้รับไม่สามารถชดเชยกับความสูญเสียได้” ผู้อาวุโสกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ

เกี่ยวกับการปรับแต่งของสสารในดินแดนเซียน มนุษย์ทุกคนรู้อยู่บ้าง

พวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าน้ำค้างเซียนจะมีอยู่จริง หินที่ฉีหงนำมานั้นเป็นหลักฐานชั้นดี

“สิ่งนี้ล้ำค่ากว่าศิลาแห่งชีวิตจากเหมืองโบราณต้นกำเนิดเล็กน้อย” ผู้อาวุโสกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ

จากนั้นเขาก็อธิบายต่อไปอีกขั้นว่า“แน่นอนว่าศิลาแห่งชีวิตที่ล้ำค่าที่สุดยังคงมีค่ามากกว่าน้ำค้างเซียน แต่ตอนนี้แหล่งที่มาของศิลาแห่งชีวิตนั้นแห้งเหือดไปนานแล้วหาไม่ได้อีก แม้แต่ศิลาแห่งชีวิตธรรมดาหรือแม้แต่เศษของมันก็ยังได้รับการปฏิบัติในยุคต่อมาว่าเป็นสมบัติที่น่าอัศจรรย์ ของดีมีน้อยลงในแต่ละวัน…”

“ผู้อาวุโสถ้าข้าถามว่าในเมืองโบราณปิดผนึกมีอะไรบ้าง”สือฮ่าวถามด้วยความสับสนการแสดงออกของเขาเรียบง่ายและใสซื่อราวกับว่าเขากำลังถามออกมาอย่างเหม่อลอย

“อย่าพยายามแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาหยุดพยายามหาข้อมูลจากข้า! มีบางสิ่งที่ไม่ควรพูดและพูดไม่ได้การพูดคุยกันลอยๆไม่ใช่เรื่องดี” ผู้เฒ่ากล่าว.

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนใจสั่น เป็นไปได้ไหมที่เหมืองโบราณปิดผนึกมีสิ่งมีชีวิตและกลายเป็นโลกของตัวเองและนั่นคือเหตุผลที่เขาพูดแบบนี้?

“ผู้อาวุโสท่านรู้อะไรอีกบ้างโปรดช่วยปัดเป่าข้อสงสัยของข้าด้วย” สือฮ่าวใช้นิ้วลูบไล้สระสายฟ้า

ผู้อาวุโสมองไปที่สระสายฟ้าดวงตาของเขาส่องประกาย ในท้ายที่สุดเขาก็ไม่ได้ซ่อนอะไร หลังจากกลืนน้ำลายลงคอเขาก็พูดว่า“สำหรับเหมืองโบราณปิดผนึก สิ่งที่ข้าอยากบอกเจ้าได้ก็คือจะดีที่สุดถ้าเจ้าไม่ไปที่นั่น . ก่อนหน้านี้มีสิ่งมีชีวิตมากมายต้องตายที่นั่น แม้แต่คนของดินแดนปิดผนึกที่เข้าไปก็เช่นกัน นอกเหนือจากนั้นผู้พิทักษ์ที่มีแซ่ตู๋กูทุกคนล้วนตายหมดสิ้น”

เมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งเหล่านี้ทุกคนรู้สึกปวดหัว ความลับเหล่านี้น่าประหลาดใจเกินไป!

ตู๋กูหยวนซึ่งเป็นทายาทของผู้พิทักษ์ก็อยู่ด้วย สีหน้าของเขาว่างเปล่าแต่มือของเขากำแน่น

“แม้แต่คนที่อยู่ในดินแดนปิดผนึกก็ยังต้องตาย?” หลายคนไม่กล้าเชื่อเรื่องนี้ นี่คือสิ่งมีชีวิตในดินแดนปิดผนึก! พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตในเหมืองโบราณ?

มันน่าตกใจเกินไป! หลายคนแทบไม่เชื่อ

“การท้าทายในสิ่งที่ไม่รู้จะนำหายนะมาสู่ตนนั่นคือเหตุผลที่พวกเจ้าต้องจำไว้ อย่าแสวงหาโชคโดยไม่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงจากหายนะอย่าพยายามเข้าไปในสถานที่ลึกลับโดยประมาท” ผู้อาวุโสถอนหายใจ

คนคนนี้เป็นคนรับใช้จริงๆหรือ? เขารู้มากเกินไป! ทุกคนต้องการที่จะรั้งเขาไว้และบังคับเอาความลับทั้งหมดที่เขารู้

อย่างไรก็ตามพวกเขาได้แต่ถอนหายใจเพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แม้ว่าพวกเขาจะเชิญเหล้าผู้อาวุโสจากแท่นบูชาบรรพบุรุษลงมือก็ตาม สิ่งนี้จะกระตุ้นให้อาจารย์ของเขาซึ่งเป็นเจ้าแห่งดินแดนปิดผนึกลงมือ ถึงตอนนั้นสถานการณ์จะต้องเลวร้ายอย่างแน่นอน

“ผู้อาวุโสบอกเราอีกหน่อย…” หญิงสาวคนหนึ่งวิงวอน

“ที่จริงข้าก็ไม่รู้เกี่ยวกับสถานที่แห่งนั้นมากเช่นกัน ข้าได้ยินเพียงเล็กน้อยเมื่ออาจารย์คุยกับคนอื่น” ผู้อาวุโสส่ายหัวไม่ชัดเจนว่าเขากำลังปฏิเสธหรือว่าเขาไม่รู้จริงๆ

“เมื่อศัตรูมาถึงพวกเขาจะมุ่งหน้าไปที่นั่นแน่นอน เรื่องนี้ได้กำหนดไว้ล่วงหน้าเป็นเวลานานแล้ว” ผู้เฒ่าพูดขึ้นอีกหนึ่งประโยค

เขาคิดสักหน่อยแล้วก็เปิดเผยอีกเล็กน้อยโดยไม่คาดคิด “ย้อนกลับไปในยุคสงครามเซียนโบราณ ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งมีชีวิตระดับผู้ไม่ดับสูญได้ตายไปกี่ตัวที่นั่น พวกเขาสูญเสียบุคคลสำคัญมากมาย นอกจากนี้ยังมีข่าวลือว่าสถานที่แห่งนั้นเป็นส่วนหนึ่งของหลุมฝังศพลึกลับโบราณ”

ข้อมูลของเหล่านี้นั้นน่าประหลาดใจมาก เป็นเพราะตามสิ่งที่ทุกคนเข้าใจหลุมฝังศพโบราณทั้งหมดอยู่นอกชายแดนรกร้าง

แน่นอนว่าหลุมฝังศพโบราณที่ถูกพูดถึงนี้คือบริเวณที่อันหลานซือถูและคนอื่นๆได้ขุดพบก่อนหน้านี้!

“นอกเหนือจากนี้สถานที่แห่งนั้นอาจเชื่อมโยงกับสถานที่อื่นเพราะมันดูเหมือนจะเป็นทางผ่านเท่านั้น” ผู้อาวุโสพูดมากขนาดนี้แล้ว หลังจากนั้นเขาก็ไม่พูดอะไรอีก เขาส่ายหัวและถอนหายใจ

“ข้าเคยเข้าไปข้างในมาแล้วแม้ว่าข้าจะไม่ได้เข้าไปลึกเกินไป แต่ข้าก็ยังมีชีวิตอยู่ ข้าเคยเห็นยาเซียนต้นหนึ่งด้วย!” สือฮ่าวกล่าวเขาต้องการกระตุ้นผู้อาวุโสคนนี้

“เจ้าเด็กน้อยเจ้ามันตัวประหลาดจริงๆ!” ชายชราจ้องมองเขา ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้ผู้ที่สามารถเข้าและออกมาได้มีเพียงไม่กี่คน

“ที่นั่นมีหลุมฝังศพโบราณอยู่แห่งหนึ่งดังนั้นการที่มันจะมาพร้อมกับยาเซียนนั้นก็ไม่มีเหตุผลที่จะเป็นไปไม่ได้ ข้าก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน แต่น่าเสียดายที่ยาชนิดนั้นพัฒนาความฉลาดแล้ว ไม่สามารถจับตัวมันได้” ผู้อาวุโสถอนหายใจด้วยความเสียใจ