ตอนที่ 127 จะจับแต่แสร้งปล่อย

ตอนที่ 127 จะจับแต่แสร้งปล่อย

เมื่อพวกเขาเห็นท่าใสซื่อของสือฮ่าวทุกคนก็พูดไม่ออก เขากำลังเล่นลูกไม้ต่อหน้าอาคันตุกะจากดินแดงปิดผนึกจริงๆ? และจะปฏิบัติต่อสตรีผู้ทรงอำนาจเช่นนั้นเหมือนภรรยาน้อย?

แน่นอนว่าบรรดาผู้ที่เข้าใจฮวงนั้นกำลังแอบยิ้มอยู่ข้างใน ฮวงกำลังพูดเรื่องไร้สาระอย่างแน่นอน เขายังไม่ได้แต่งงานเขาจะมีภรรยาหลายคนได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตามผู้ที่เข้าใจรายละเอียดภายในก็เก็บงำไว้ เนื่องจากการแต่งงานไปในดินแดนปิดผนึก น่าจะหมายถึงการยอมแพ้กับทุกสิ่งทุกอย่าง ยิ่งไปกว่านั้นเขาจะต้องอาศัยอยู่ในดินแดนปิดผนึกที่มีพื้นที่อันจำกัด มันจะมีปัญหามากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้

ในดินแดนปิดผนึกยังมีเสรีภาพประเภทใดให้พูดถึง? เสียงคำรามผ่านภูเขาและแม่น้ำจะทำตามความพอใจได้อย่างไร? หากเขาต้องเผชิญหน้ากับเจ้าของสถานที่นั้นเขาอาจตัวสั่นด้วยความกลัว

แน่นอนว่ามีคนจำนวนมากที่ถอนหายใจ ฮวงไม่ได้หวงแหนโอกาสนี้จริงๆ ทั้งที่มันเป็นโอกาสที่ดีต่อหน้าต่อตาเขาแท้ๆ!

ผู้อาวุโสคนนั้นเผยให้เห็นสีหน้าจริงจัง “น้องชายโปรดพิจารณาข้อเสนอของข้าใหม่อย่าเพิ่งรีบร้อนที่จะหลีกเลี่ยงตอนนี้”

เขาอยู่มานานแล้วจนขนตาและคิ้วของเขาว่างเปล่าเขาจะมองไม่เห็นทัศนคติของสือฮ่าวได้อย่างไร? ดังนั้นเขาจึงไม่เชื่อว่าสือฮ่าวแต่งงานแล้ว

จากนั้นคิ้วของเขาก็กระตุกขึ้นพร้อมกับพูดว่า“อย่างไรก็ตามมันก็ดีเช่นกัน คุณหนูของตระกูลข้ามีความภาคภูมิใจในตัวเองและหยิ่งผยองอย่างมาก ถ้าข้ารายงานกับอาจารย์ว่าเจ้าเป็นคนพิเศษคุณหนูอาจแสดงปฏิกิริยาต่อต้านออกมา แต่ถ้าข้ารายงานแค่ว่าเจ้ามีวิสัยทัศน์ที่ยอดเยี่ยมสายตามองไกลไปข้างหน้าไม่เต็มใจที่จะแต่งงานในดินแดนปิดผนึก? ใครจะรู้ว่าคุณหนูของข้าอาจจะสนใจเจ้าแทน ด้วยความโกรธแค้น ข้าคิดว่าแบบนี้จะมีโอกาสมากกว่า”

เมื่อทุกคนยินดังนั้นพวกเขาก็พูดไม่ออก ผู้อาวุโสท่านนี้จะไม่มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวเกินไปหรือ?

“ท่านผู้อาวุโสท่านทำงานอย่างไร? การช่วยคนนอกหลอกลวงหญิงสาวในบ้านของตัวเอง ถ้านางรู้นางจะไม่เอาเรื่องท่านให้ตายหรือ” สือฮ่าวกล่าว

ทันใดนั้นผู้อาวุโสก็ตื่นตัวและพูดว่า“หืม? เจ้าหนูเจ้าจงใจตีรอบพุ่มไม้โดยไม่มีเจตนาจะแต่งกับคุณหนูของเรา? อย่าคิดว่าข้าไม่รู้…”

“คลายบังเหียนเพื่อนหลอกให้ดีใจ” เจ้าอ้วนเฉาช่วยอธิบายจากด้านข้าง

“ถูกต้อง” ผู้อาวุโสจ้องไปที่สือฮ่าวมองเขาขึ้นและลงอย่างต่อเนื่องแล้วกล่าวว่า "เจ้าหนูเจ้าช่างน่าเกรงขามจริงๆเป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่องประเภทนี้ ข้าเกือบจะถูกหลอกเสียแล้ว เจ้านับเป็นผู้ที่มีความสามารถอย่างแท้จริงเหมาะสมที่จะเป็นเขยของตระกูลเรา”

สือฮ่าวพูดไม่ออก ผู้อาวุโสคนนี้ยังคงไม่เลิกล้มความตั้งใจ?

“อย่างไรก็ตามไอ้ตัวเล็กแบบนี้เจ้าก็ไม่ได้เป็นคนที่ซื่อสัตย์ขนาดนั้น! อาจารย์ของข้าปรารถนาที่จะได้ลูกเขยที่เชื่อฟังและซื่อสัตย์แม้ว่าสิ่งนี้อาจดึงดูดความสนใจของคุณหนู แต่อาจารย์ของข้าจะไม่ชอบคนแบบเจ้าเขาจะตบเจ้าตายในฝ่ามือเดียว” ผู้เฒ่ากล่าว.

“ผู้อาวุโสท่านคิดมากเกินไปแล้วข้าจะเป็นคนอย่างนั้นได้อย่างไร?” สือฮ่าวกลอกตาอย่างรวดเร็ว

“ท่านผู้อาวุโสท่านสามารถให้คุณหนูของท่านพิจารณาข้าได้! ข้าดูอ้วนท้วนหมายถึงความตรงไปตรงมาซื่อสัตย์และจริงใจที่สุด ข้าเรียกว่าเฉาอวี่เซิ่ง!” ใบหน้าของอ้วนเฉานั้นหนามากเขาหัวเราะอย่างสัตย์ซื่อและตรงไปตรงมา

“เจ้าอ้วนเฉาเจ้าไร้ยางอายเกินไป” มดเขาสวรรค์ตะโกน

กระต่ายหยกจันทราก็เห็นด้วยนางพยักหน้าหงึกหงัก

“ข้าไม่อยากตาย! ข้าไม่อยากถูกใครสักคนฝังไว้ยาวนานไม่รู้จบ! เมื่อข้าปรากฏตัวอีกครั้งเจ้าจะอยู่ที่ไหน? เมื่อไม่เหลือใครเพียงแค่คิดอย่างเดียวก็ทำให้ข้าอยากจะร้องไห้…” เจ้าอ้วนเฉาพูดด้วยดวงตาสีแดง

แม้ว่าเขาจะล้อเล่นกับแขกรับเชิญจากดินแดนปิดผนึกเขาก็ยังเผยให้เห็นความเศร้าเล็กน้อย วันหนึ่งเขาไม่อยากตื่นขึ้นมาเพื่อพบว่าหลังจากเวลาผ่านไปไม่รู้จบทุกคนก็ตายไปแล้วไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไปโดยที่เขาจะอยู่คนเดียวโดยสิ้นเชิง

เขาเคารพอาจารย์ของเขาอย่างมากทุกสิ่งที่เขาทำนายแม่นยำเกินไปสามารถมองไปในอนาคตได้ สิ่งนี้ทำให้จิตใจของเขาหนักอึ้งเหมือนภูเขาลูกใหญ่กดทับไว้

หลังจากหลายคนเข้ามาขัดจังหวะสร้างความวุ่นวายในที่สุดผู้อาวุโสคนนี้ก็ยกเลิกหัวข้อการแต่งงานชั่วคราว

เขาถือสระสายฟ้าจ้องมองไปที่มันอย่างระมัดระวังดวงตาของเขาสุกใสราวกับดวงอาทิตย์สีทอง

“เจ้าหนูถ้าเจ้ามอบสระสายฟ้านี้ให้อาจารย์ของข้า ข้าสัญญากับเจ้าว่าเจ้าจะได้รับผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ต่อตัวเองอย่างแน่นอน” ผู้เฒ่ากล่าว.

“แน่นอนไม่มีปัญหาให้ข้าค้นคว้าสักหน่อยแล้วหลังจากที่ข้าย่างและกินสิ่งมีชีวิตทั้งสามในสระน้ำจนหมดแล้ว ข้าก็จะยกมันให้ท่านเอง”สือฮ่าวพยักหน้า

"เจ้ากำลังพูดอะไร? หากเจ้าพูดมากข้าจะชิงมันไปจากเจ้าเอง!” ผู้อาวุโสจ้องมองด้วยรำคาญยิ่งกว่านั้นมีเจตนาฆ่าแผ่ออกมา

"นี่เป็นของข้า!" สือฮ่าวเอาสระสายฟ้าคืนจากเขาอย่างง่ายดาย

“เจ้าหนูข้าต้องแนะนำเจ้าจริงๆว่าอย่าทำอะไรโดยประมาท มูลค่าของสระน้ำนี้มีไม่สิ้นสุด ถ้าเจ้าจับสิ่งมีชีวิตทั้งสามขึ้นมากินรับรองว่าเจ้าจะทำให้สวรรค์โกรธแค้นอย่างถึงที่สุดแน่นอน!” ชายชรากล่าวด้วยน้ำเสียงข่มขู่

“ตกลงมันคืออะไร? บอกข้าหน่อยแล้วข้าจะพิจารณาใหม่”สือฮ่าวกล่าว

“ในระดับของข้าไม่สามารถเข้าใจความลึกลับที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ แต่อาจารย์ของข้าจะต้องรู้แน่นอน นั่นคือเหตุผลที่ข้าแนะนำให้เจ้าเดินทางกลับไปด้วย” ผู้เฒ่ากล่าว.

“มันไม่เหมือนกับการล่อสุนัขด้วยชิ้นเนื้อหรือ? ข้าจะกลับออกมาไม่ได้อีกหลังจากไปที่นั่น!” สือฮ่าวเหยียดริมฝีปากของเขา

“ไอ้เด็กสารเลวเจ้ากำลังพูดอะไรอยู่!” ผู้อาวุโสจ้องมองเขา

“ท่านไม่รู้จริงๆเหรอว่านี่คืออะไร” สือฮ่าวไม่เชื่อเขาจริงๆ หลังจากผู้อาวุโสคนนี้เห็นสระสายฟ้าแล้วดวงตาของเขาก็เปล่งประกายลึกลับเขาพยายามจะแย่งชิงมันไปให้ได้

“สิ่งนี้ข้าได้ยินข่าวลือมาบ้างเท่านั้น อย่างไรก็ตามสิ่งนี้มาจากสถานที่ที่ไม่สามารถจินตนาการได้บางทีแม้แต่ผู้ที่มาจากดินแดนปิดผนึกก็หมดหนทางต่อสู้เพื่อเอาชนะมัน ยิ่งไปกว่านั้นถ้ามันเป็นรังมังกรที่ถูกเนรเทศเข้าสู่ความว่างเปล่า มันจะก่อให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่ กล่าวโดยย่อคือคุณค่าของสิ่งนี้จะก่อให้เกิดผลลัพธ์อันเลวร้ายแก่เจ้า!” ผู้อาวุโสคนนี้เปิดเผยให้เขาทราบเล็กน้อย

“เอาล่ะตอนนี้ข้าจะเก็บมันเอาไว้ก่อน” สือฮ่าวกล่าว

เมื่อผู้อาวุโสได้ยินดังนั้นใบหน้าของเขาก็กระตุก!

“อี? สิ่งนี้?” ทันใดนั้นผู้อาวุโสสังเกตเห็นหินที่ฉีหงนำออกมาบนโต๊ะ

ดวงตาของเขาปลดปล่อยแสงสีทองและพูดว่า“ศาลาแห่งนี้เต็มไปด้วยปราณเซียนที่แท้ก็เป็นเพราะว่าสิ่งของชิ้นนี้นี่เอง!”

“พวกเจ้าได้หินก้อนนี้มาได้อย่างไร” ผู้อาวุโสถามดวงตาของเขาหรี่ลง

“มันมาจากต่างมิติ!” ฉีหงไม่ได้ซ่อนอะไรไว้

“ข้ารู้ว่ามันมาจากด้านนั้น! พวกเขาขุดมันขึ้นมานานแล้วและเพิ่งเปิดเผยออกมาตอนนี้เท่านั้นเอง” ผู้อาวุโสพยักหน้าจากนั้นเขาก็พูดกับตัวเองว่า“นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้สิ่งมีชีวิตที่อายุน้อยของพวกเขาเติบโตได้เร็วขนาดนี้”

"นี่คืออะไร?" มีคนถามเร่งร้อน

“เดิมทีมันเป็นแก่นแท้ต้นกำเนิด แต่หลังจากถูกย้อมด้วยโลหิตของผู้ไม่ดับสูญมันก็กลายเป็นสิ่งพิเศษทันที!” ผู้เฒ่ากล่าว.

ทุกคนสั่นสะท้านจากภายในรู้สึกตกใจอย่างมาก มันคือของวิเศษขั้นเซียน!

“แก่นแท้ต้นกำเนิดเจ้าทุกคนรู้ว่านี่คืออะไรใช่ไหม?” ผู้เฒ่าถามว่า

ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะไม่ทำตัวสงวนท่าทีเหมือนปกติและพูดคุยกับพวกเขาอย่างเป็นกันเองแทน

แก่นแท้ต้นกำเนิดนี่คือแก่นแท้ของโลกนี้สามารถสร้างกำแพงแก่นแท้และสิ่งอื่นๆได้ หากนำมากลั่นเพื่อการบ่มเพาะจะมีผลดีขึ้นเล็กน้อย

ในขณะเดียวกันบางคนก็รู้ว่าผู้ที่อยู่ในจุดสูงสุดสามารถปรับแต่งหินมหัศจรรย์ชนิดนี้ให้กลับคืนสู่รูปแบบเดิมเปลี่ยนเป็นของเหลวเพื่อใช้ปิดผนึกวัตถุเท่านั้นมันไม่ได้ยอดเยี่ยมเหมือนสิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้เลย

อย่างน้อยที่สุดสำหรับผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงผลกระทบของมันก็ไม่มีประโยชน์แม้แต่น้อย

เว้นแต่จะมีการหลอมสร้างขั้นสูงสุดเพื่อปรับแต่งของเหลวศักดิ์สิทธิ์โดยการเพิ่มสารศักดิ์สิทธิ์ทุกประเภทผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขอบเขตปลดปล่อยตนเองหรือต่ำกว่าเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ อย่างไรก็ตามมันไม่มีประโยชน์กับสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ไปกว่านั้นเลยแม้แต่น้อย

ในขณะเดียวกันสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับแก่นแท้ต้นกำเนิดจริงหรือ?

อย่างไรก็ตามเหตุใดจึงโลหิตของผู้ไม่ดับสูญปนเปื้อนมาได้อย่างไร?

ในขณะเดียวกันทุกคนก็เกิดความสงสัยขึ้น เป็นไปได้ไหมที่อีกด้านหนึ่งสามารถขุดพบหินชนิดนี้และปรับแต่งมันเป็นของวิเศษจำนวนมาก?

“สิ่งนี้หายากมากแม้ในอีกด้านหนึ่ง อย่าลืมในโลกนี้ไม่ได้มีเพียงสมุนไพรขั้นเซียนเท่านั้นที่ยังมีสสารเซียนจำนวนมากที่กลั่นตัวเป็นหยดน้ำ!” ผู้เฒ่ากล่าว.

จากสิ่งที่เขาอธิบายด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบสาเหตุหินเหล่านี้รวมตัวกันเป็นสสารเซียนคุณค่าของพวกมันสูงมากอย่างน่าตกใจ

ถ้าใครรวบรวมมันได้มากพอแล้วสกัดมันออกมา มูลค่าอาจเทียบเท่ากับยาเซียนหนึ่งต้นเลยก็ได้