ตอนที่ 125 ความเป็นมิตรของคนจากดินแดนปิดผนึก
ตอนที่ 125 ความเป็นมิตรของคนจากดินแดนปิดผนึก
“ อาจารย์ของข้ามีวิธีที่จะช่วยให้ข้าควบคุมมันได้อย่างถาวร
แต่เขาแนะนำว่าที่ดีที่สุดคือถ้าข้าสามารถมีชีวิตที่สองด้วยตัวเองข้าจะได้รับผลประโยชน์สูงสุดด้วยวิธีนั้น น่าเสียดายที่ชายชราคนนี้โง่เขลานัก ถึงจะเข้าช่วงสุดท้ายของชีวิตแล้วแต่ก็ยังไม่สามารถสัมผัสกับนิพพานและการเกิดใหม่ได้ เฮ้อ!” เขาถอนหายใจเบาๆด้วยความเศร้าโศกและไม่เต็มใจ
“เนื่องจากข้ากำลังจะตาย จึงไม่คิดจะรักษาบาดแผลนี้อีกต่อไป ปล่อยให้มันอยู่กับข้าอย่างนี้ไปจนตายเพราะมันถือว่าเป็นความภาคภูมิใจของข้าเช่นกัน” ชายชรากล่าว.
ทุกคนพูดไม่ออกแม้แต่บาดแผลยังถือได้ว่าเป็นเรื่องน่าภูมิใจ?
หากคิดอย่างรอบคอบแล้ว นี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวอย่างยิ่ง สามารถเห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของผู้ที่ทิ้งบาดแผลนี้ไว้น่ากลัวเพียงใด เพราะแม้แต่คนที่ถูกเขาทำร้ายอย่างภาคภูมิใจที่สามารถรอดชีวิตมาได้
“ฮ่าฮ่า ในตอนนั้นชายชราคนนี้ไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขา ข้าเป็นเพียงแค่คนคนหนึ่งในกองทัพอันยิ่งใหญ่เท่านั้น แม้แต่อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ของข้าก็ยังหวาดกลัวต่อเขา” ชายชราอธิบายเพิ่มเติม
ทุกคนยังสามารถพูดอะไรได้? หากแม้แต่ราชาแห่งหนึ่งในดินแดนปิดผนึกของเก้าสวรรค์ยังเป็นเช่นนี้ รู้สึกไม่พอใจที่มีชีวิตอยู่ความแข็งแกร่งของคนผู้นั้นจะมากสักเท่าไหร่?
“เดิมทีอาจารย์ของข้าจะมาที่นี่ด้วยตัวเอง แต่เขาก็บังเอิญต้องเผชิญกับบททดสอบแห่งสวรรค์ครั้งยิ่งใหญ่ จึงไม่เหมาะสมที่เขาจะเคลื่อนไหว ดังนั้นชายชราคนนี้จึงได้แต่มาแทนเท่านั้น”เขากล่าว.
เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ก็แสดงสีหน้าแปลกๆเพราะฮวงก็เพิ่งเสร็จสิ้นจากบททดสอบครั้งใหญ่ ซึ่งเป็นการเขย่าโลกทั้งในอดีตและปัจจุบันอย่างน่าตกใจ!
“เฮ้อหลังจากเห็นพวกเจ้าทุกคนเต็มไปด้วยความอ่อนเยาว์แล้วก็คิดถึงนายน้อยของข้าจริงๆ ถ้าข้าสามารถมีชีวิตที่สองมันจะดีแค่ไหน!”ชายชรากล่าวพร้อมกับถอนหายใจ
ทุกคนเผยสีหน้าแปลก ๆ เห็นได้ชัดว่านี่เป็นแขกรับเชิญจากดินแดนปิดผนึก แต่เขาก็ไม่ได้หยิ่งยโสใดๆ แต่กลับพูดคุยอย่างเป็นกันเองกับทุกคน มันเป็นเรื่องที่นึกไม่ถึงจริงๆ
เป็นเพราะในความคิดของทุกคนดินแดนปิดผนึกล้วนเป็นสถานที่ที่น่ากลัวกว่าที่อื่นๆ เมื่อมีคนเข้าไปโดยประมาทมันจะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะมีชีวิตอยู่
ผู้อาวุโสคนนี้เป็นมิตรมากเกินไปไม่ได้แสดงความเย่อหยิ่งออกมาเลย
ทุกคนเชิญผู้อาวุโสคนนี้ขึ้นไปบนเกาะเดินไปที่ศาลาโบราณ ระหว่างทางจมูกของเขาขยับด้วยความตกใจอย่างมาก และพูดว่า
“ข้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นของทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์ กลิ่นอายหลังจากภัยพิบัติเสร็จสิ้น”
ทุกคนเผยสีหน้าแปลกๆทันทีบอกเขาว่ามีคนเพิ่งผ่านพ้นบททดสอบ
“ทัณฑ์สายฟ้าครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ต้องน่าตกใจอย่างยิ่ง!” ผู้อาวุโสหรี่ตาค้นหาในฝูงชนด้วยความปรารถนาที่จะดูว่าเป็นใคร
สือฮ่าวไม่ได้พูดอะไรเขาตามมาด้านหลังเงียบๆ
“ผู้อาวุโสท่านเคยได้ยินเรื่องทัณฑ์สายฟ้าที่สร้างวัตถุมาก่อนหรือไม่” ใครบางคนอดไม่ได้ที่จะถาม อย่างไรก็ตามผู้อาวุโสคนนี้ก็มาจากเขตหวงห้ามดังนั้นพวกเขาจึงต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งต่างๆเพิ่มเติมจากเขา
“ข้าเคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน มันคือทัณฑ์สายฟ้าที่มีสมบัติล้ำค่าไม่มีอะไรเทียบได้! หากมีคนสามารถผ่านมันไปได้ถึงจะได้รับมัน” ผู้อาวุโสคนนี้ยิ้มแย้มแจ่มใส
"อะไร?!" เหล่าเด็กๆร้องออกมาทันทีด้วยความตกใจพวกเขาทั้งหมดสั่นสะเทือนอย่างมาก
สิ่งมีชีวิตที่มาจากพื้นที่ปิดผนึกนั้นไม่ธรรมดาเลย นี่เป็นเพียงคำถามลอยๆแต่เขาถึงกับทราบคำตอบ พวกเขารู้มากกว่าโลกภายนอกเสียอีก
“ท่านช่วยบอกเราได้ไหมว่ามีอะไรบ้าง” มีคนถามอีกครั้ง
“ด้วยระดับของชายชราคนนี้มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะก้าวเข้าสู่อาณาจักรอันยิ่งใหญ่นั้น ที่จริงแล้วมีสิ่งมีชีวิตไม่กี่ตัวตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้ที่สามารถก้าวเข้าสู่ระดับนั้นได้?” ผู้อาวุโสกล่าวด้วยรอยยิ้ม
เขาอธิบายเพิ่มเติมโดยบอกสิ่งที่เขารู้ “ อาจารย์ของข้าน่าจะรู้เรื่องลึกลับนี้ แต่ข้าไม่เคยถามมาก่อนเพราะข้ามีความสำนึกในตัวเองดี
บางครั้งข้าจะได้ยินว่าเมื่อคนคนหนึ่งข้ามผ่านบททดสอบ พวกเขาจะถูกโจมตีด้วยหินศักดิ์สิทธิ์ที่กลายเป็นของเหลวทันที หลังจากที่เกือบจะตายในกระบวนการนั้น ถ้าบุคคลนั้นยังมีชีวิตอยู่เขาสามารถนำหินศักดิ์สิทธิ์นั้นมาหลอมสร้างเป็นอาวุธอันไร้เทียมทานที่ไม่มีใครเทียบได้”
สิ่งนี้ทำให้ทุกคนมึนงงพวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่นึกไม่ถึง หินจะตกจากฟากฟ้าลงมาสังหารเขานี่ไม่ใช่เรื่องที่สือฮ่าวประสบ? มันแปลกเกินไป!
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาคิดถึงประสบการณ์ของสือฮ่าว พวกเขาทุกคนรู้สึกว่าสือฮ่าวนั้นแปลกประหลาดยิ่งกว่า เขาสามารถยึดสระสายฟ้าได้อย่างแข็งแกร่งในบททดสอบแห่งสวรรค์ครั้งใหญ่! ไม่มีอะไรที่ไร้สาระไปกว่านี้อีกแล้ว
ทุกคนรู้สึกว่าสือฮ่าวอาจเป็นเพียงคนเดียวในอดีตจนถึงตอนนี้ที่สามารถทำสิ่งนี้ได้!
พวกเขาไม่ได้สนทนาต่อในหัวข้อนี้เนื่องจากเห็นว่าสือฮ่าวยังคงเงียบอยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องการเปิดเผยตัวเขา พวกเขาไม่รู้ว่าผู้อาวุโสคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
“ท่านผู้อาวุโสดินแดนปิดผนึกมีต้นกำเนิดแบบไหนก่อตั้งขึ้นในยุคใด” หญิงสาวจากหงส์เพลิงทั้งสี่ของตระกูลเว่ยพูดขึ้น
เป็นเพราะนางเห็นว่าผู้อาวุโสคนนี้ยิ้มแย้มและเป็นมิตรไม่รู้สึกถึงอันตรายใดๆ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาใช้โอกาสนี้เพื่อขอคำแนะนำจากเขา โดยต้องการที่จะเข้าใจความลึกลับอันยิ่งใหญ่นี้
“ชายชราผู้นี้ไม่สามารถพูดออกมาได้” เขาส่ายหัวอย่างเด็ดเดี่ยวและเด็ดขาด
เห็นได้ชัดว่ามีบางสิ่งที่เขาสามารถพูดถึงได้ แต่บางสิ่งที่เขาทำไม่ได้นี่เป็นทัศนคติที่ดีแบบหนึ่ง!
“ผู้อาวุโสตั้งแต่สมัยโบราณสิ่งมีชีวิตที่เข้ามาในเขตหวงห้ามโดยบังเอิญได้หายไปทั้งหมดไม่สามารถมีชีวิตรอดกลับมา …พวกเขายังอยู่ในพื้นที่ปิดผนึกหรือไม่” ปรมาจารย์ของรถศึกห้าวิญญาณถาม
“พวกเขาตายไปแล้วร่างกายและวิญญาณดับสูญไปหมดสิ้น” ผู้อาวุโสยังคงยิ้มแย้มแจ่มใส
ในขณะนี้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงคลื่นแห่งความหนาวเย็น ก่อนหน้านี้พวกเขามีความเข้าใจผิดอย่างแน่นอน เข้าใจผิดว่าผู้อาวุโสคนนี้เป็นมิตรสิ่งมีชีวิตจากเขตหวงห้ามนั้นน่ากลัวเสมอมา
ก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขาเห็นว่าเขาเป็นมิตรแค่ไหนพวกเขาก็คิดว่าคนที่หายตัวไปในพื้นที่ปิดผนึกในอดีตอาจยังมีชีวิตอยู่ไม่ได้ถูกฆ่า
ตอนนี้ทุกคนตระหนักแล้วว่านี่เป็นความคิดเข้าข้างตัวเองเท่านั้น!
เขายิ้ม แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ดุร้ายและไร้ความปราณี
“วู มันก็คือแผนที่นี้ มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก ระหว่างป่าอสูรสวรรค์ หลุมฝังศพโบราณและเส้นเลือดยาศักดิ์สิทธิ์นั้นพิเศษอย่างแท้จริง มีโชควาสนาตามธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่ภายใน!”
ผู้อาวุโสมาที่โต๊ะจากนั้นตรวจดูผิวหนังของสัตว์ร้ายโบราณอย่างระมัดระวังเมื่อพูดเช่นนี้ก็พยักหน้าและยกย่องอย่างต่อเนื่อง
สิ่งนี้ทำให้จิตใจของหลายคนสั่นสะเทือน ดูเหมือนผู้อาวุโสคนนี้จะคุ้นเคยกับโลกภายนอกเมืองจักรพรรดิมากทีเดียว
โชคดีที่เมืองจักรพรรดิ์ปกป้องตำแหน่งนี้แม้แต่หงส์เพลิงที่แท้จริงก็ไม่สามารถข้ามมาได้โลกทั้งสองถูกตัดขาดออกจากกัน แล้วเขาทราบเรื่องที่เกี่ยวกับเมืองจักรพรรดิ์ได้อย่างไร? ก่อนหน้านี้เขาเคยมาดินแดนรกร้างหรือไม่!
“ผู้อาวุโสเคยเยี่ยมชมสถานที่นี้มาก่อนหรือ?” มีคนถาม.
ผู้อาวุโสไม่ได้พูดอะไรรอยยิ้มบนใบหน้าของเขากลายเป็นเย็นชาราวกับว่าเขาจมอยู่ในความคิดของตัวเองและเหม่อลอย
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า“หวู่ นี่อาจเป็นตำแหน่งที่อาจารย์ตามหาในปีนั้นหรือไม่? ช่างน่าเสียดายที่ตอนนั้นเบาะแสถูกตัดขาดท่านจึงหาไม่พบ”
คำพูดเหล่านี้น่ากลัวจริงๆ!
เจ้าแห่งพื้นที่หวงห้ามเหนือเก้าสวรรค์กำลังมองหาสถานที่แห่งนี้?
นี่…เป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างยิ่ง โชคธรรมชาติแบบไหนที่มีค่าเพียงพอสำหรับการดำรงอยู่ในระดับนั้นที่จะออกค้นหามัน?
หลังจากศึกษาเป็นเวลานานผู้อาวุโสก็หายเย็นชาและกลับมายิ้มได้อีกครั้ง โดยยังคงแสดงความเป็นมิตรอยู่เช่นเคย
เขามองไปที่ทุกคนและพูดว่า“ไอพลังที่หลงเหลือจากทัณฑ์สายฟ้านั้นอุดมสมบูรณ์เกินไปมันน่าอัศจรรย์จริงๆ สหายเต๋าคนไหนที่ก้าวข้ามความทุกข์ยาก โปรดแสดงตัวให้ข้าเห็นด้วย”
ในเวลานี้สือฮ่าวไม่สามารถเงียบได้อีกต่อไป นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้อาวุโสคนนี้ถาม