ตอนที่ 118 สิ่งที่ผู้อาวุโสใหญ่หมายตา?

ตอนที่ 119 สิ่งที่ผู้อาวุโสใหญ่หมายตา?

"หยุดก่อกวน รีบๆ ออกไปให้พ้นทาง! ข้ายังมีเรื่องต้องทำ สำคัญที่สุดกำลังจะหนีไปแล้ว!”

สือฮ่าวผลักผู้อาวุโสที่มีผมกระเซิงไปด้านข้างอย่างหยาบคายทำให้ทุกคนตกตะลึง

อย่างไรก็ตามตอนนี้สือฮ่าวกำลังกังวลจริงๆสีหน้าของเขาจริงจังอย่างมาก

เป็นเพราะเขากำหนดเป้าหมายไปที่แสงที่หลงเหลือจากใบมีดประหารเซียนเขาไล่ตามมันอย่างไม่ลดละ เมื่อต้องเผชิญกับริ้วแสงสีแดงนี้เขาไม่ได้แตะต้องมันด้วยร่างกายของตัวเองอย่างบุ่มบ่าม เพราะก่อนหน้านี้มันเคยตัดศีรษะเขาออกมาแล้ว

เพื่อความปลอดภัยเขาใช้สระสายฟ้าอย่างเต็มที่ พวกมันทั้งสองเป็นสิ่งที่ปรากฏในทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ไม่ควรจะทำอันตรายซึ่งกันและกัน

ยิ่งไปกว่านั้นเขาได้ทำการทดสอบมาก่อนแล้วว่าสระสายฟ้านั้นมีความทนทานอย่างน่าอัศจรรย์

“เจ้าสารเลวน้อย นี่เป็นสิ่งที่เจ้าปฏิบัติต่อผู้อาวุโส?” ผู้อาวุโสคนนั้นจ้องมองสือฮ่าว อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้โกรธ แม้ว่าเขาจะเบิกตากว้าง แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ยังคงเป็นมิตรอย่างยิ่ง

ซิ่ว!

ต้องบอกว่าแสงริ้วนี้รวดเร็วเกินไปราวกับสายฟ้าขณะที่มันเคลื่อนผ่านท้องฟ้ามีลักษณะคล้ายกับรุ้งกินน้ำเป็นไปไม่ได้ที่จะจับมัน ในโลกนี้ยากจะมีสิ่งใดตามความเร็วของมันได้

จิ!

ผู้อาวุโสคนหนึ่งลงมือช่วยบังคับไม่ให้มันหลบหนี

อย่างไรก็ตามเส้นแสงนี้ดูเหมือนจะมีเจตจำนงของตัวเองมันรู้ที่จะเปลี่ยนทิศทางหลบหนีและพุ่งไปในทิศทางอื่น

“น่าสนใจนิดหน่อย อย่าบอกนะว่าสิ่งนี้มีวิญญาณมีเจตจำนงของตัวเอง?”

ผู้อาวุโสอีกคนลงมือด้วยเพราะแสงนี้พุ่งเข้าหาเขา “นี่เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมา ถ้าข้าจำไม่ผิดมันควรจะถูกทิ้งไว้โดยใบมีดของแท่นประหารเซียน” ดวงตาของอีกคนเปล่งประกายด้วยความสดใสและสนใจอย่างยิ่ง

“สิ่งนี้น่าจะเป็นสิ่งที่ท้าทายที่สุดในสวรรค์ซึ่งมีค่ามากยิ่งกว่าสระสายฟ้าเสียอีก ลงมือเร็วเข้าอย่าปล่อยให้มันหลบหนี!” มีคนกล่าว

ผู้อาวุโสกลุ่มหนึ่งลงมือพร้อมกันไล่ตามไม่ให้ริ้วแสงนี้เล็ดลอดออกไป

ตอนแรกสือฮ่าวยังคงบ่นพึมพำอยู่ โดยเชื่อว่ากลุ่มผู้อาวุโสกำลังยืนบังเส้นทางของเขา ตอนนี้เขาปล่อยลมหายใจอย่างโล่งอก คนกลุ่มนี้แข็งแกร่งเกินไปเมื่อมีพวกเขาล้อมรอบแสงสีแดงนี้ไม่สามารถหลบหนีได้

“ระวัง!”

มีคนร้องเตือน เป็นเพราะเส้นแสงนี้เจาะผ่านช่องว่างมิติโดยตรงและต้องการหลบหนีไปในรอยแตกนั้น นี่เป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างยิ่งเมื่อมันหนีไปแล้วก็ยากที่จะตามทันอีกครั้ง

“ออกมา!” หญิงชราผมหงอกตะโกน นิ้วของนางปลดปล่อยแสงสีเงินจางๆ นอกจากนี้ยังขยายอย่างรวดเร็วและฟาดไปข้างหน้า

หงหลง!

รอยแตกบนท้องฟ้าถูกบังคับให้ปิด แสงลึกลับนั้นไม่สามารถหลบหนีได้

“สิ่งนี้ลื่นไหลจริงๆ รวบรวมให้ข้า!” ผู้อาวุโสอีกคนปล่อยสายฟ้าตะโกน

เขาเสกน้ำเต้าผิวสีทองที่เหลืองอร่ามออกมา จากนั้นเขาดึงจุกออกกำลังจะเก็บมันเข้าไป

ต้นกำเนิดของน้ำเต้านี้มีความพิเศษมากมาพร้อมกับแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี แต่แน่นอนว่ามีแสงสีทองเป็นสีหลัก

กระแสน้ำวนปรากฏขึ้นที่ปากของน้ำเต้า มันสามารถดูดกลืนได้แม้แต่สวรรค์และปฐพี นี่เป็นของวิเศษสุดล้ำค่าที่ทรงพลังอย่างยิ่ง

ในท้ายที่สุดแสงนั้นที่พยายามจะหนีผ่านท้องฟ้าก็ถูกดูดกลืนเข้าไป

“ฮ่าฮ่ามันถูกข้าจัดการจนได้” ผู้เฒ่าคนนั้นหัวเราะอย่างมีความสุข

อย่างไรก็ตามปากของน้ำเต้าก็สั่นอย่างรุนแรง ในที่สุดก็มีเสียงคชา! ที่คมชัดดังขึ้น แสงสีแดงฝ่าทะลุฝาปิดของน้ำเต้าออกมาโดยตรง

"สมบัติของข้า!" ผู้อาวุโสคนนั้นร้องคร่ำครวญออกมาใบหน้ากลายเป็นสีเขียว

ฝาของน้ำเต้าถูกระเบิดทะลุแสงสีแดงพุ่งออกมา น้ำเต้าไม่สามารถหยุดมันได้

“สิ่งนี้น่ากลัวจริงๆขอข้าลองดู” ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ต่างก็ลงมือนำของวิเศษออกมาทีละชิ้นโจมตีริ้วแสงนี้

ในที่สุดสิ่งที่น่าตกใจก็เกิดขึ้น เส้นแสงนั้นคมเกินไประเบิดผ่านโล่โบราณตัดหอกศักดิ์สิทธิ์ยิงทะลุตาข่ายขนาดใหญ่อย่างง่ายดาย

พวกเขาไม่สามารถยับยั้งมันได้เลย สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือหลังจากที่มันคุ้มคลั่ง มันพุ่งทะลุฝ่ามือของผู้อาวุโสคนหนึ่งออกไป ทิ้งบาดแผลเปื้อนเลือดซึ่งน่ากลัวอย่างมากไว้

สิ่งนี้เลวร้ายมากไม่มีใครสามารถหยุดมันได้

“มันคืออะไรกันแน่? มันเป็นเพียงริ้วแสงจริงๆหรือ?” ตอนนี้ทุกคนกำลังดูแสงนี้อย่างใกล้ชิด

ฮ่อง!

ทันใดนั้นมือสีดำขนาดใหญ่ก็เคลื่อนผ่านท้องฟ้าปกคลุมทุกสิ่งทำให้หลายคนในเมืองจักรพรรดิ์รู้สึกหายใจไม่ออกเกือบล้มลงกับพื้น

"อะไร?" ทุกคนร้องลั่นด้วยความตกใจ พลังประเภทนี้น่ากลัวเกินไปไม่มีใครสามารถต้านทานได้ ใบหน้าของผู้อาวุโสหลายคนซีดเผือดลง

“มันมาจากแท่นบูชาของบรรพบุรุษ!” มีคนกล่าวเบาๆ สีหน้าเขาเปลี่ยนไปมากไม่กล้าพูดมากเกินไป

แท่นบูชาบรรพบุรุษเป็นสถานที่พิเศษ นอกเหนือจากการอุทิศให้กับเทพสงครามที่เสียชีวิตในประวัติศาสตร์แล้ว ยังมีผู้ที่อยู่ในอาณาจักรสูงสุดอีกหลายคน ปฏิบัติตนเป็นผู้พิทักษ์แห่งเมืองนี้

ในเวลานี้มือสีดำขนาดใหญ่เอื้อมออกไป ไม่มีผู้ใดกล้ารบกวนการกระทำของเขาในครั้งนี้

แม้แต่สิ่งมีชีวิตในระดับนี้ก็ยังให้ความสำคัญกับริ้วแสงสีแดง สามารถเห็นได้ว่ามันพิเศษแค่ไหน

“มีแสงแก่นแท้เพียงเล็กน้อยเล็กเกินไปไม่เพียงพอที่จะแบ่งปัน ยังดีกว่าถ้าปล่อยไว้ให้เจ้าหนู” ในเวลานี้ผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งปรากฏตัวขึ้น

“หยุด!”

เขาปล่อยเสียงตะโกนเบา ๆ ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อนิ้วชี้ออกไปพลังเซียนก็เอ่อล้นออกมาทันที

รัศมีแห่งสวรรค์ถูกจำกัดลง ไม่สามารถทำสิ่งชั่วร้ายได้อีกต่อไป ต้องบอกว่าความแข็งแกร่งของผู้อาวุโสใหญ่อาจไม่มีใครเทียบได้พลังเซียนของเขาไร้ขอบเขต เมื่อเขาลงมือทำทุกอย่างก็กลายเป็นเรื่องง่าย

จิ!

ผู้อาวุโสใหญ่ขยับมือของเขานำสระสายฟ้าขึ้นมาใช้มันเพื่อยับยั้งแสงนี้และรวบรวมมันไว้ข้างใน ตอนนี้เรื่องทุกอย่างได้จบลงแล้ว

มือสีดำขนาดใหญ่ลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายมันก็ยังคงค่อยๆถอยออกไปอย่างเงียบๆ เข้าสู่ความว่างเปล่าและหายไปในแท่นบูชาบรรพบุรุษ

หลายคนตกใจ แต่ก็ไม่กล้าพูดถึงแท่นบูชาบรรพบุรุษมากเกินไป

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งพวกเขาก็เริ่มพูดทีละคน

“นี่ไม่น่าจะเป็นแก่นแท้ของแท่นประหารเซียนใช่ไหม”

“ใบมีดนั้นได้ฆ่าเทพสังหารผู้อมตะมาแล้วดังนั้นแสงลึกลับที่รั่วไหลออกมาจึงไม่ธรรมดาแน่นอน สิ่งนี้เป็นสมบัติล้ำค่าควรจะเป็นของระดับเดียวกับสระสายฟ้า!”

เหล่าผู้อาวุโสต่างก็หวั่นไหวไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ พวกเขาแห่กันมาทันที

แน่นอนว่ามีไม่กี่คนที่สามารถเทียบเคียงกับผู้อาวุโสใหญ่ในด้านสถานะที่นี่ ไม่มีใครกล้าที่จะประพฤติตัวไม่เหมาะสมต่อหน้าเขา พวกเขาทั้งหมดพุ่งเข้าหาสือฮ่าวแทน

“น้องชายสระสายฟ้านี่ไม่ได้เล็กขนาดนั้นเจ้าสามารถขายมันให้ข้าได้หรือไม่” มีคนสนใจสระสายฟ้า

“ใครบอกว่ามันใหญ่มันมีขนาดไม่ถึงหนึ่งจ้างเท่านั้น!” สือฮ่าว ทำหน้าตาใสซื่อ เขากระพริบตาและพูดว่า“ข้าอยากให้มันใหญ่ขึ้นจริงๆจะได้แบ่งปันทุกคน!”

“ข้าไม่คิดว่ามันเล็กนัก? ข้าจะมอบวัสดุศักดิ์สิทธิ์หายากให้กับเจ้าแลเจ้าสามารถเลือกของวิเศษอาณาจักรปลดปล่อยตนเองได้ตามใจชอบ” ชายชรากล่าวด้วยรอยยิ้มจริงใจ

คราวนี้ก่อนที่สือฮ่าวจะทันได้กล่าวอะไร ก็มีหลายคนส่งเสียงด่าทอชายชราคนนั้น

“เจ้าเป็นผู้อาวุโสของตระกูลเว่ยแห่งเมืองจักรพรรดิแท้ๆ - เจ้ากล้าที่จะทำตัวแร้นแค้นแบบนี้ได้อย่างไร!”

ตระกูลเว่ยมีสถานะเช่นเดียวกับตระกูลทัวปาเป็นหนึ่งในสามตระกูลที่ยิ่งใหญ่ของเมืองจักรพรรดิ์ และเป็นตระกูลของหงส์เพลิงทั้งสี่

“ไม่จำเป็นต้องพูดมากเกินไปข้าขอเสนอทองคำเซียนชิ้นหนึ่ง!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งพูดโอ้อวดอย่างยิ่งเขาระบุข้อเสนอที่น่าตกใจออกมาโดยตรง

ทุกคนตกตะลึงสถานที่แห่งนี้เงียบลงทันที ทองคำเซียนคืออะไร? มันสามารถใช้ในการปรับแต่งอาวุธวิเศษขั้นเซียนได้ เป็นสิ่งที่หาได้ยากในโลกนี้อย่างแท้จริง!

คนปกติจะได้รับสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร? มันเป็นไปไม่ได้ที่จะค้นหา

“แน่นอนว่าข้ามีแค่ชิ้นเล็ก ๆ ขนาดเท่าหัวแม่มือเท่านั้น เจ้าทุกคนควรเข้าใจว่ามันยากที่จะรวบรวมจนมากพอที่จะปรับแต่งอาวุธแม้แต่ชิ้นเดียว ถึงจะค้นหาทั่วทั้งเก้าสวรรค์สิบพิภพก็ตาม” ผู้อาวุโสคนนั้นกล่าว.

ทุกคนพยักหน้านี่คือความจริง

อย่างไรก็ตามหลังจากที่พวกเขาจำได้ว่าคนคนนี้เป็นมาจากตระกูลทัวปาทุกคนก็ถอนหายใจออกมา มีเพียงตระกูลอมตะเท่านั้นที่สามารถนำทองคำเซียนออกมาได้

“ข้ายอมรับผิด น้องชายข้ายินดีที่จะเสนอทองคำเซียนชิ้นหนึ่งซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าของเขาเล็กน้อย!” ผู้อาวุโสของตระกูลเว่ยขอโทษ แต่ยังคงปรารถนาที่จะได้รับสระสายฟ้า

เป็นเพราะสิ่งประเภทนี้ลึกลับเกินไปสิ่งที่ปรากฏจากทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ซึ่งแทบไม่เคยมีคนเห็นมาก่อนจนถึงตอนนี้ มีแต่ตัวประหลาดอย่างฮวงเท่านั้นที่กล้าที่จะยึดมันมาเก็บไว้

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นสระสายฟ้าที่ดูเหมือนกับถูกตัดออกมาจากหินก้อนใหญ่ พวกเขารู้สึกว่ามันพิเศษราวกับสวรรค์สร้างมันขึ้นมา บางทีมันอาจซุกซ่อนความลับแห่งการก้าวเข้าสู่ความเป็นอมตะก็ได้ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาทั้งหมดต้องการได้มัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตระกูลอมตะซึ่งต้องการค้นคว้าให้ถึงที่สุด

สำหรับริ้วแสงที่พุ่งออกมาจากแท่นประหารเซียนพวกเขาก็ต้องการมันเช่นกัน แต่พวกเขาไม่กล้าพูดเพราะพวกเขารู้สึกว่าผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งอาจหมายตามันอยู่