ตอนที่ 102 - ผู้สร้างประวัติศาสตร์
ตอนที่ 102 - ผู้สร้างประวัติศาสตร์
แดง!
ในเวลาเดียวกันกระบี่ยาวสีขาวราวกับหิมะในมือของสือฮ่าว ก็ฟาดฟันเข้าใส่ง้าวสวรรค์อย่างหักโหมพลังศักดิ์สิทธิ์เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง สือฮ่าวเสริมพลังให้กระบี่ด้วยญาณวิเศษของคัมภีร์อมตะทำให้กระบี่มีความแข็งแกร่งมากขึ้นเป็นสิบๆเท่า
กา!
ง้าวขนาดใหญ่ระเบิดเป็นชิ้นๆ แต่พลังของกระบี่ยาวไม่ได้ลดลงเลย
ปู!
มันตัดผ่านร่างกายของราชาจากต่างมิติ เลือดพุ่งสูงขึ้นไปในอากาศทันที ช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาแยกออกจากกันรอยแตกยังคงดำเนินต่อไปจนกระทั่งร่างกายของเขาถูกแยกออกเป็นสองส่วนและระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
นี่เป็นพลังการโจมตีเพียงครั้งเดียวจากสือฮ่าว ถึงกับสามารถสังหารผู้นำกองทัพที่แข็งแกร่งในอาณาจักรแยกตนเองได้!
หลังจากการต่อสู้สิ้นสุดลงสือฮ่าวยังคงเดินหน้าต่อไป
เส้นทางนี้เต็มไปด้วยเลือดของผู้บ่มเพาะจากเก้าสวรรค์ ทุกหนทุกแห่งเต็มไปด้วยซากศพ
เขาเดินทางต่อไปโดยไม่หยุดพักมุ่งหน้าสู่สวรรค์ชั้นถัดไป
จากสิ่งที่เขาเห็นเส้นทางนี้น่าสังเวชอย่างยิ่ง
สือฮ่าวพุ่งไปข้างหน้าผ่านสถานที่หลายแห่ง มีหมู่บ้านและเมืองยักษ์มากมาย เกิดการต่อสู้เกิดขึ้นทุกที่โลกถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟแห่งสงคราม
"หยุด!ปล่อยข้าไป!”
ในหมู่บ้านเล็กๆที่อยู่ห่างไกลชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังดิ้นรนอย่างหนัก เขาถูกศัตรูจากต่างมิติคว้าร่างกายไว้แล้วทุ่มลงไปบนพื้นอย่างรุนแรงจนเสียชีวิตในลักษณะนั้น
“ข้าจะสู้ตายกับเจ้า!” ดวงตาของหญิงนางหนึ่งในหมู่บ้านกลายเป็นสีแดง นางร้องไห้ขณะที่พุ่งตัวไปข้างหน้า
ปู!
ริ้วแสงเย็นวาบผ่านไป ใบหน้าของสิ่งมีชีวิตตัวนั้นเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ
มันมันตัดศีรษะของนางออกโดยไม่มีอารมณ์แม้แต่น้อย
"แม่!" เด็กหญิงกรีดร้องออกมาลืมแม้แต่การร้องไห้ ดวงตาของนางเบิกกว้างเต็มไปด้วยความกลัว
สิ่งมีชีวิตนั้นก้าวเท้าก้าวลงมาทำให้นางถูกเหยียบจนกลายเป็นเลือดเนื้อเลอะเลือนตายอย่างอนาถ
“เดรัจฉานดุร้ายมอบชีวิตของเจ้ามา!” ดวงตาของผู้อาวุโสในหมู่บ้านมีเลือดไหลออกมาเขาคำรามเสียงดัง ดาบยาวของเขาพุ่งไปข้างหน้าหมายสังหารสิ่งมีชีวิตตัวนั้น
แดง!
ดาบยาวถูกหักอย่างง่ายดาย ผู้อาวุโสถูกกระแทกจนไอออกมาเป็นโลหิตจำนวนมาก สิ่งมีชีวิตตัวนั้นคว้าเข้าที่คอของเขาและจับแยกออกร่างอย่างโหดร้าย
สือฮ่าวมองเห็นทุกอย่างชัดเจนจากระยะไกลดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความโกรธแค้น
ในขณะเดียวกันเขาก็สับสนจริงๆว่าทำไมทุกอย่างในบททดสอบแห่งสวรรค์นี้ถึงมีชีวิตชีวา ราวกับว่าเหตุการณ์ได้กำลังเกิดขึ้นจริงๆ ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะปะทุขึ้นด้วยความโกรธ
เขาสงสัยว่าสิ่งเหล่านี้น่าจะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้า นี่คือการต่อสู้ในช่วงสุดท้ายของยุคเซียนโบราณ สิ่งมีชีวิตจากเก้าสวรรค์สิบพิภพทั้งหมดถูกฝังอยู่ในสงครามครั้งนั้น
หมู่บ้านแห่งนี้รวมถึงสถานที่อื่นล้วนถูกไฟไหม้และมีเสียงร้องไห้อยู่ทั่วทุกแห่งหน
เป็นเพราะมีสิ่งมีชีวิตจากต่างมิติจำนวนมากหลังจากชนะสงครามจึงลงมือสังหารอย่างสนุกสนาน
สือฮ่าวเดินไปข้างหน้าโจมตีอย่างโกรธเกรี้ยว เขาถือกระบี่เล่มยาวในมือและฟาดฟันมันด้วยความบ้าคลั่ง
ปู!
หัวของสิ่งมีชีวิตต่างมิติเหล่านั้นถูกตัดลงมาร่างกายของพวกมันถูกปราณเซียนสีทองเผาไหม้เป็นเถ้าถ่าน
สือฮ่าวกลายเป็นเทพปีศาจโจมตีอย่างบ้าคลั่งที่นี่ การโจมตีหนึ่งครั้งสังหารศัตรูหนึ่งคน กวาดล้างสิ่งมีชีวิตต่างมิติหลายร้อยตัว
นี่คือโลกที่เต็มไปด้วยเลือดทุกสถานที่มีแต่เสียงร้องไห้และเสียงแห่งการฆ่าฟัน สือฮ่าวไม่สามารถทนดูชาวเมืองที่กำลังตกอยู่ในนรกบนดินแห่งนี้
ในท้ายที่สุดเขาก็เข่นฆ่าเป็นทางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารโดยไม่เต็มใจที่จะเฝ้าดูสิ่งเหล่านี้อีกต่อไป
นี่เป็นความทุกข์ยากของเก้าสวรรค์อย่างแท้จริงแม้ว่าเขาจะลงมือสังหารอย่างยาวนานแต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้ ในขณะเดียวกันเขาก็ไม่เต็มใจที่จะเห็นฉากเหล่านั้นอีก
“มีบางอย่างไม่ถูกต้องทำไมเมืองที่ข้าเพิ่งเห็นเหมือนกันกับในโลกปัจจุบัน เป็นไปได้ไหม?…” สือฮ่าวโพล่งออกมาด้วยความหนาวสั่น
เหตุการณ์เหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน? เป็นไปได้ไหมที่โศกนาฏกรรมนี้ถูกกำหนดให้เกิดในอนาคต?
"ฆ่า!" เขาคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวไปและพุ่งไปข้างหน้า
ในถิ่นทุรกันดารอันกว้างใหญ่มีสิ่งมีชีวิตต่างถิ่นมากมายเช่นตอนนี้มีตะขาบสีเงินหลายพันตัวทุกตัวมีปีกอสูรสีเงินปกคลุมสวรรค์และปฐพีขณะที่พวกมันบินเข้าหาเขา
สือฮ่าวดำเนินการกวาดล้างอย่างไม่จบสิ้นมีซากศพของสิ่งมีชีวิตต่างมิติกองอยู่ทุกที่ที่เขาไป!
สือฮ่าวประสบปัญหาอย่างมาก ตะขาบมีความยาวสามจ้างหรือมากกว่านั้น พวกมันบินมาอย่างต่อเนื่องพ่นสายฟ้าออกจากปากต่อสู้กับเขา
ยิ่งไปกว่านั้นตะขาบเหล่านี้เป็นเหมือนลูกศรซึ่งมีความแข็งแกร่งอย่างมาก พวกมันทิ้งบาดแผลไว้มากมายบนร่างกายของเขา
เป็นเพราะมีตะขาบมากเกินไปรวมแล้วหลายแสนตัวอาจจะมากกว่าหนึ่งล้านตัวด้วยซ้ำ
แม้ว่าพวกมันจะไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากนักแต่ด้วยจำนวนอันมากมายมหาศาลเพียงพอที่จะทำให้เขาหมดสภาพทั้งจิตใจและร่างกาย
ในที่สุดสือฮ่าวก็เข่นฆ่าเป็นเส้นทางโลหิต เขาลากร่างกายที่อ่อนล้าของตัวเองออกจากสวรรค์แห่งนี้เข้าสู่ระดับที่สูงขึ้น
นี่คือการต่อสู้นองเลือดที่โหดร้ายที่สุดเท่าที่คนผู้หนึ่งสามารถเผชิญได้ เส้นทางอันยาวไกลทำให้เขาเกือบตายไปหลายครั้ง แต่ในที่สุดก็ลุกขึ้นยืนได้และก้าวเดินต่อไป
การต่อสู้ดำเนินไปหลายวัน ทุกคนที่อยู่นอกทดสอบแห่งสวรรค์ ต่างกลั้นหายใจรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังดูตำนานที่กำลังเล่นอยู่
คน ๆ หนึ่งสามารถไปถึงขั้นนี้ได้จริง ในขณะที่เผชิญกับบททดสอบอันยิ่งใหญ่ เขาก็บุกขึ้นสู่สวรรค์ชั้นที่สูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ในสายตาของหลายๆคนสือฮ่าวน่าจะเสียชีวิตไปนานแล้ว แต่เขาก็ยังสามารถดิ้นรนไปข้างหน้าอย่างไม่ยอมแพ้!
แม้ว่าร่างของเขาจะถูกปกคลุมไปด้วยบาดแผล เลือดเนื้อและสลายไปไม่น้อย กระดูกสีขาวมองเห็นได้ในบางแห่ง ร่างกายไหม้เกรียมดำเขาก็ยังไม่ยอมแพ้
“สวรรค์อันยิ่งใหญ่ที่เจ็ด!”
“สวรรค์อันยิ่งใหญ่ที่แปด!”
...
ทุกคนต่างนับ พวกเขาค้นพบด้วยความตกใจว่าเขากำลังจะลากสังขารที่กำลังจะตายไปสู่สรวงสวรรค์สุดท้าย
“เขา…ขึ้นสู่สวรรค์ชั้นที่เก้า!”
“ฮวงเขาจะสร้างตำนานได้หรือไม่? เขาสามารถผ่านมันไปได้แม้กระทั่งบททดสอบของสวรรค์แบบนี้ก็ยังผ่านได้?”
“นี่คือบททดสอบแห่งสวรรค์ที่ยากลำบากที่สุดในประวัติศาสตร์ของเก้าสวรรค์สิบพิภพ ต่อให้ผู้ที่อยู่ในอาณาจักรการบ่มเพาะสูงส่งกว่านี้ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำสำเร็จ แต่เขากำลังจะทำมันได้จริงๆ!”
“ไม่มีใครสามารถทำสำเร็จได้ชื่อของเขาจะถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ตลอดกาล!”
ผู้ฝึกฝนหนุ่มสาวหลายคนกำลังดูการต่อสู้ พวกเขารู้สึกราวกับว่ากำลังประสบกับการฝ่าฟันความยากลำบากครั้งนี้ด้วยตัวเอง พวกเขาอดไม่ได้ที่จะเทิดทูนฮวงเขาช่างเป็นคนที่ยิ่งใหญ่จริงๆ
“หลังจากผ่านพ้นบททดสอบนี้ฮวงจะได้รับผลประโยชน์มากมาย!”
มีคนไม่กี่คนที่เริ่มคิดกับตัวเองแล้วว่า สือฮ่าวจะได้รับโชควาสนาแบบไหน
“ฮวงกำลังสร้างปาฏิหาริย์ที่ไม่มีใครเทียบได้!” ใครบางคนอดไม่ได้ที่จะกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ!