ตนที่ 115 สังหารอย่างสมใจอ
ตนที่ 115 สังหารอย่างสมใจอ
สือฮ่าวก็ตะลึงไม่น้อย จึงปล่อย
วิญญาณสายฟ้าอีกตัวให้กับมัน เขาอยากจะเห็นว่าผีเสื้อจักรพรรดิทรงพลังเพียงใด
วิญญาณสายฟ้าทั้งสองโกรธเกรี้ยว พวกมันมีความหยิ่งผยองในศักดิ์ศรีของตัวเอง เมื่อถูกดูหมิ่นเช่นนี้ พวกมันจึงโจมตีด้วยสายฟ้าอย่างสุดกำลัง
ฮ่อง!
อย่างไรก็ตามสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็เกิดขึ้น เมื่อผีเสื้อจักรพรรดิกระพือปีกความว่างเปล่าก็พังทลายลง ราวกับว่าทะเลกำลังคำรามแผ่นดินสั่น
ทุกคนต่างหวาดผวา อากาศถูกทำลายขยายออกไปอย่างต่อเนื่องและกำลังจะกลืนกินท้องฟ้าทั้งหมด!
การโจมตีของวิญญาณสายฟ้าทั้งสองไม่สามารถทำอันตรายมันได้!
จิ!
จู่ๆวิญญาณสายฟ้าทั้งสองก็เร่งความเร็วขึ้นและพุ่งตัวเองเข้าหาผีเสื้อจักรพรรดิอย่างดุเดือด ทั้งสองอ้าปากเผยให้เห็นเขี้ยวอันแหลมคมที่จะกัดผีเสื้อจักรพรรดิ
ผีเสื้อจักรพรรดิ์นั้นดูอ่อนโยนสวยงามและสมบูรณ์แบบ แต่ตอนนี้พลังศักดิ์สิทธิ์ที่แสดงออกมานั้นเพียงพอที่จะทำให้ทุกคนตกตะลึง
เกียง!
ปีกสีทองคู่หนึ่งทุบลงอย่างดุร้ายกระทบร่างของวิญญาณสายฟ้าส่งเสียงดังกึกก้อง พวกมันถูกบดขยี้อยู่ข้างใต้ปีกคู่นั้น!
ทุกคนมึนงงเล็กน้อย ผีเสื้อจักรพรรดิปราบวิญญาณสายฟ้าสองตัวที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมและฉวยโอกาส!
เมื่อเขาเห็นฉากนี้ สือฮ่าวก็ผ่อนคลายลงโดยสิ้นเชิงและหันกลับไปเร่งสังหารปู่ของหวังซี
เขาตะโกนว่า“ถึงเวลาชำระบัญชีระหว่างเราแล้ว? เพื่อจัดการกับข้า พวกเจ้าไม่ต้องการรักษาหน้าไว้อีกแล้วใช่หรือไม่!”
“เด็กน้อยถ้าเจ้ายังใส่ร้ายตระกูลหวังของข้าอีก อย่าตำหนิว่าข้าจะลงมือสั่งสอนเจ้า!” ปู่ของหวังซีตะโกนเพื่อแสดงความแข็งแกร่ง ในขณะที่จิตใจรู้สึกหวาดกลัว
“เพื่อนตัวน้อยอย่าลำเส้นเกินไป” ปู่ของจินซานกล่าวและแสดงท่าทีว่าจะร่วมมือกัน
“พวกเจ้ากล้าลงมือแต่ไม่กล้ายอมรับ ตระกูลหวังก็เป็นเพียงแค่เศษสวะกองหนึ่งเท่านั้น? วันนี้ข้าจะตัดหัวของพวกเจ้าสองคนลงมาก่อน!”สือฮ่าวตะโกน
เขาลงมือเราไม่ออมรั้ง ปลดปล่อยประกายสายฟ้าพุ่งไปข้างหน้าเพื่อโจมตีปู่ของหวังซี สำหรับบุคคลที่อยู่ในอาณาจักรแยกตัวเองตอนนี้เขาไม่รู้สึกกลัวใดๆ
ฮ่อง!
เพียงแค่รัศมีสายฟ้าที่เขาปลดปล่อยออกมาก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของผู้คนในอาณาจักรแยกตนเองเปลี่ยนไป
“เจ้า…” แม้ว่าปู่ของหวังซีจะพยายามปกป้องตัวเอง แต่เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บทันที เขากระอักเลือดออกมาไม่หยุด
"หยุด!" ปู่ของจินซานตะโกนออกมา
“ยังไม่ถึงคิวของเจ้า หากกล้าสอดมือเข้ามาข้าจะนับรวมเจ้าด้วยอีกคน!”สือฮ่าวส่งเสียงคำราม เขาปลดปล่อยธารสายฟ้าที่เปล่งประกายราวกับดวงดาวพุ่งเข้าใส่คนๆนี้
“เจ้ากล้า!” ในระยะไกลจินซานโกรธมาก เขาอดทนมาตลอด แต่ตอนนี้ที่เขาเห็นสือฮ่าวถึงกับกล้าทำร้ายผู้อาวุโสของตระกูลจินในที่สุดอารมณ์เขาก็ปะทุขึ้น
"กลับมา!" เสียงลึกลับดังออกมาจากด้านหลังจนจินซานไม่กล้าขยับตัว!
ฮ่อง!
ในเวลานี้สือฮ่าวใช้การโจมตีที่ทรงพลังที่สุดในการต่อสู้กับชายชราทั้งสองครอบครองความได้เปรียบทุกด้าน ยิ่งไปกว่านั้นชายชราทั้งสองยังได้รับบาดเจ็บลงเรื่อยๆกระอักเลือดออกมาไม่หยุด
“เด็กน้อยเจ้า!” ปู่ของหวังซีตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
ต๋อง!
อีกกำปั้นทุบลงไปยิ่งกว่านั้นมันมาพร้อมกับรัศมีสายฟ้า ปู่ของหวังซีไม่สามารถทนต่อไปได้ ร่างกายของเขาแตกสลายเหมือนเครื่องลายครามเหลือเพียงวิญญาณดั้งเดิมที่ถูกสือฮ่าวจับไว้
“บอกข้ามาว่าทำไมเจ้าถึงลอบทำร้ายข้า และข้าอาจจะปล่อยเจ้าไปก็ได้!” สือฮ่าวกล่าว
“เจ้า…กำลังฝัน” ปู่ของหวังซีไม่กล้าทรยศต่อตระกูลของตัวเอง
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ไปตามทางเสียเถิด” สือฮ่าวส่งญาณวิเศษลงไปที่มือแล้วบดขยี้ทันที เขายังต้องการหลักฐานอะไร นี่เป็นเพียงการที่เขาต้องการทำให้ตระกูลหวังต้องอับอายเท่านั้น
เนื่องจากอีกฝ่ายรู้ทันเขาก็เลยฆ่าทิ้งไปซะ
ปู!
แสงสีเลือดปะทุขึ้น ปู่ของหวังซีถูกฆ่าตายที่นี่ไม่เหลือแม้แต่เสี้ยววิญญาณ
“เจ้าด้วย ข้าขี้เกียจที่จะถามด้วยซ้ำ ข้าจะส่งเจ้าออกเดินทางเช่นกัน!” สือฮ่าวพูดกับปู่ของจินซาน
ภายในหมัดที่เปล่งประกายอย่างน่าตกใจปู่ของจินซานก็ส่งเสียงร้องคร่ำครวญออกมา ร่างของเขาถูกระเบิดกระจัดกระจายจนท้องฟ้าเป็นสีแดง
“เจ้ากล้า!” ในระยะไกลดวงตาของจินซานเป็นสีแดงก่ำและมีเจตนาสังหารที่เอ่อล้น
นอกจากนี้ยังมีหวังซีอีกคนที่ยืนอยู่ในระยะไกล ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความแตกตื่นตกใจ
ผู้เชี่ยวชาญสองคนในอาณาจักรแยกตัวเองถูกฆ่าอย่างรวดเร็ว ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์รู้สึกตกใจอย่างมาก ฮวงแข็งแกร่งถึงขนาดนี้แล้ว?
“เจ้า…” ในระยะไกลหวังซีชี้ไปที่สือฮ่าว โดยไม่สามารถพูดอะไรได้ ปู่ของนางนับได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งคนหนึ่ง แต่ฮวงก็ฆ่าเขาทันทีหลังจากเอ่ยปาก
“ข้าจะฆ่าเจ้า!” จินซานร้องออกมาอย่างคุ้มคลั่งหางตาของเขาแดงฉานเต็มไปด้วยเลือด เมื่อเขาอ้าปากอักขระสีทองบางอย่างก็ก่อตัวเป็นกระแสดวงดาวพุ่งเข้าหาสือฮ่าว
พลังดวงดาวที่เต็มไปด้วยธรรมชาติผสมกับพลังแห่งความโกลาหลเป็นที่ทราบกันดีว่าสามารถฟาดฟันดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ให้ตกลงมาจากท้องฟ้าและทำให้จักรวาลแยกออกจากกัน!
"กลับมา!" ทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ยิ่งไปกว่านั้นประตูมิติก็ถูกเปิดออกมือขนาดใหญ่สีฟ้าเป็นประกายเอื้อมออกคว้าจินซานและลากเขาออกไป
ทุกคนที่นี่ตะลึงพวกเขาคิดว่าจินซานอาจบ้าคลั่งต่อสู้พิสูจน์ความตายกับสือฮ่าว ไม่คาดคิดว่าเขาจะถูกลากออกไปแบบนี้ แม้ไม่ต้องเอ่ยปากทุกคนก็ทราบว่ามือลึกลับนั้นมาจากตระกูลจิน
ทุกคนรู้สึกโล่งใจ แน่นอนว่าเป็นเพราะคนจำนวนมากให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด ตอนนี้สถานการณ์ได้พัฒนาไปสู่สถานะที่ซับซ้อนแล้ว ตระกูลจินต้องการที่จะพาตัวออกห่างจากเรื่องนี้ชั่วคราว
ส่วนเรื่องที่ว่าพวกเขาจะแก้แค้นให้กับคนในตระกูลที่ถูกสือฮ่าวฆ่าหรือไม่นั่นคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายหลัง พวกเขาไม่ต้องการที่จะกลายเป็นจุดศูนย์กลางของพายุลูกนี้
อย่างน้อยที่สุดคนที่จะถูกไฟคลอกอย่างเลวร้ายควรจะเป็นตระกูลหวัง ซึ่งโชคร้ายกว่าตระกูลจินเพราะพวกเขาสูญเสียวิญญาณสายฟ้าไปสามตัว การสูญเสียครั้งนี้นับเป็นความโชคร้ายของตระกูลอย่างแท้จริง
สิ่งเหล่านี้มีค่ามากเกินไปแทบไม่มีให้เห็นในโลกนี้ แม้แต่ในอดีตก็ไม่เคยได้ยินว่ามีผู้ใดครอบครองมันมาก่อน
ในโลกปัจจุบันแม้แต่บุคคลระดับสูงก็ไม่เชื่อว่าวิญญาณสายฟ้าจะมีอยู่จริง ตอนนี้การดำรงอยู่ของพวกมันได้รับการพิสูจน์แล้ว พวกเขาจะไม่ตกใจได้อย่างไร?
นี่เป็นเรื่องใหญ่แน่นอน!
ในขณะเดียวกันในฐานะเป็นตัวละครหลัก สือฮ่าวสามารถปราบวิญญาณสายฟ้าได้อย่างง่ายดาย สิ่งนี้ทำให้ทุกคนตกใจมากขึ้น
“ฮวงแข็งแกร่งเกินไป! ข้าคิดว่าข้าได้ประเมินเขาไว้สูงอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ข้าเพิ่งค้นพบว่าเขาแข็งแกร่งกว่าที่ข้าจินตนาการไว้เสียอีก!”
วิญญาณสายฟ้าพวกมันเป็นที่รู้กันว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่พวกมันก็พ่ายแพ้ง่ายๆอย่างนี้ แล้วยิ่งไปกว่านั้นยังมีถึงสามตัว
ต้องเข้าใจว่าสำหรับการเผชิญกับบททดสอบแห่งสวรรค์ครั้งต่อไป พวกมันจะช่วยให้สือฮ่าวผ่านไปได้ง่ายกว่าเดิมมากเพราะอาหารของมันคือทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์!
ทุกคนสามารถเห็นความสำเร็จของฮวงด้วยตาของพวกเขาเอง ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าทำไมเขาถึงสามารถเอาชนะราชาสิบคนได้เพียงลำพังในดินแดนสวรรค์สีชาด
“ผู้เชี่ยวชาญสองคนของตระกูลหวังและและตระกูลจินถูกฆ่าตายอย่างง่ายดาย ฮวงพัฒนาเร็วเกินไป!”
“แล้วจินซานล่ะ? เจ้าไม่ใช่บอกว่าตัวเองเป็นอันดับหนึ่งในวิธีการบ่มเพาะของโลกปัจจุบัน? แล้วเจ้าจะหนีไปทำไม? หากเจ้ามีความกล้าจงมาที่นี่และต่อสู้กับฮวง!” มีคนตะโกนสร้างความวุ่นวายให้ที่นี่
หลังจากได้รับความตกใจในตอนแรก จากนั้นผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์บางคนก็เริ่มเข้าข้างสือฮ่าว โดยถือการกระทำของตระกูลหวังเป็นสิ่งที่ควรดูถูกเหยียดหยาม จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะไม่ได้มองตระกูลของจินซานในแง่ดีเช่นกัน
ตอนนี้เมื่อข่าวแพร่กระจายออกไปแล้วหลายคนก็รู้ว่าวิญญาณสายฟ้าเป็นสิ่งมีชีวิตแบบไหน ในขณะที่พวกเขาก็รู้สึกตกใจกลัวเช่นกัน
พวกมันเป็นแมลงที่มีความยาวเท่าตะเกียบเพียงสามตัว แต่พวกมันสามารถกลืนกินรัศมีสายฟ้าทำร้ายผลไม้เต๋าได้ พวกมันจะแข็งแกร่งขึ้นผ่านบททดสอบแห่งสวรรค์
“เทพธิดาหวังซีตระกูลหวังของเจ้าล้ำเส้นเกินไปแล้ว” มีคนพูดตำหนิออกมา
ใบหน้าของนางดูซีดเซียว นางรู้สึกตกใจอย่างมากต่อความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของสือฮ่าว และยังรู้สึกทำใจไม่ได้จากการตายของปู่ของนางเอง ตอนนี้นางรู้สึกเหม่อลอยเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้ดวงตาของนางก็มีประกายแจ่มใสขึ้นมาอีกครั้ง
“เทพธิดาหวังซีทำไมเจ้าไม่เชิญคู่หมั้นของเจ้าจินซานมาต่อสู้ด้วยล่ะ? การต่อสู้อย่างสมเกียรติย่อมดีกว่าการปล่อยวิญญาณสายฟ้าออกมาเพื่อทำร้ายผลไม้ของเต๋าไม่ใช่หรือ? สมควรได้เวลาพิสูจน์แล้วว่าผู้ใดแข็งแกร่งกว่ากัน!” มีคนกล่าวเย้ยหยัน
“ทุกคนย่อมมีความคิดเห็นเป็นของตัวเองในเรื่องนี้” ในเวลานี้ประตูมิติเปิดออกพร้อมกับหมอกเซียนมากมาย เสียงลึกลับดังออกจากประตูนั้นพร้อมกับมีมือขนาดใหญ่คว้าร่างของหวังซีหายลับเข้าประตูไป
