ตอนที่แล้วอัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ ตอนที่ 41 เมืองแปง [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปอัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ ตอนที่ 43 แรงจูงใจแอบแฝง [อ่านฟรี]

อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ ตอนที่ 42 ตระกูลหลัว [อ่านฟรี]


หลังจากเข้ามาในเมือง หยวนพูดกับหลัวหลิงว่า

“ทหารยามบอกว่าจ้าวของเมืองนี้กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก เกิดอะไรขึ้นหรอ แล้วพวกข้าจะช่วยเขาได้ยังไงกัน?”

“อ๋อ เรื่องเป็นอย่างนี้ ไม่กี่วันที่ผ่านมา นักผจญภัยที่โง่เขลาบางคนได้เข้าไปในภูเขาเพื่อล่าสัตว์ และได้ฆ่าลูกของจ้าวแห่งภูเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้จ้าวแห่งภูเขาโกรธอย่างมาก และกล่าวโทษเมืองของเราในทันที และสาบานว่าจะส่งกองทัพมอนสเตอร์มาถล่มเมืองเราในไม่ช้านี้”

“จ้าวแห่งภูเขานั่นเป็นคนหรอ?”

หยวนเลิกคิ้ว

“จ้าวแห่งภูเขาเป็นสัตว์ร้ายที่น่ากลัวมันอยู่ในระดับนักรบวิญญานระดับห้า และเป็นผู้พิทักษ์ภูผาแปงที่อยู่ข้างๆ เมืองแปงของเรา หากมันโจมตีเมืองเรา มีเพียงพ่อของข้าเท่านั้นที่อยู่ระดับห้าเหมือนกัน ที่พอจะต่อสู้กับมันได้ แต่เขาจะไม่สามารถปกป้องเมืองจากมอนสเตอร์ตัวอื่นๆได้ ขณะนี้เมืองของเรากำลังขาดแคลนกำลังพล ซึ่งมีคนแค่ 50 คน และส่วนใหญ่อยู่ในระดับวิญญาณฝึกหัดเท่านั้น”

หลัวหลิงอธิบายให้เขาฟัง

“นี่คือเหตุผลที่พวกเรากำลังมองหาความช่วยเหลือ หยวนถ้าท่านเต็มใจ เราจะขอยืมพลังของท่านให้ช่วยเราด้วย และเราจะตอบแทนท่านในภายหลัง”

หลัวหลิงพูดกับเขาพร้อมกับก้มหัวลง

“เพราะว่าเมืองนี้ต้องการความช่วยเหลือ และมีภัยคุกคามที่แข็งแกร่งอยู่ในระดับห้า ก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่ข้าจะปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเจ้า”

หยวนหยักหน้า

ตอนนี้หยวนอยู่ในระดับสี่ของการเป็นนักรบวิญญาณ แต่เขาไม่น่าจะมีปัญหาในการต่อสู้แม้จะต้องต่อสู้กับนักรบวิญญาณในระดับที่เจ็ด

“ขอบคุณมากหยวน พ่อของข้าต้องมีความสุขแน่ๆ หลังจากรู้เรื่องนี้!”

หลัวหลิงโค้งคำนับเขาอีกครั้งก่อนจะพาเดินต่อไป

ในเวลาต่อมาเขาก็มาถึงอาคารขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง

“ยินดีต้อนรับสู่บ้านที่ต่ำต้อยของครอบครัวข้า”

หลัวหลิงพูดกับพวกเขาที่ประตูด้านหน้า

“…”

หยวนมองดูอาคารที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง สถานที่นี้จะเรียกว่าต่ำต้อยได้ยังไงกัน?

“ยินดีต้อนรับกลับบ้านท่านหญิง และยินดีต้อนรับแขกผู้มีเกียรติ”

ยามหน้าประตูทักทายพวกเขา

“พ่ออยู่ไหนล่ะ”

เธอถามพวกเขา

“ท่านหลัวคงจะคุยกับแขกอยู่ท่านอื่นอยู่ ในขณะที่เราพูด...”

“โอ้ แขกผู้เกียรติ! ในที่สุดก็มาถึงที่นี่แล้ว!”

จู่ๆ ชายวัยกลางคนที่สวมชุดเป็นทางการหรูหราก็วิ่งออกมาจากกลางอาคาร ในขณะที่ทหารยามยังงพูดไม่จบ

“ยินดีต้อนรับสู่บ้านที่ต่ำต้อยของข้า ท่านแขกผู้มีเกียรติ! ทหารยามได้สรุปให้ข้าฟังแล้ว เกี่ยวกับการปรากฎตัวของพวกท่าน ขอบคุณที่สละเวลามาฟังคำขอของข้า แม้ว่าท่านอาจจะกำลังยุ่งก็ตาม”

จ้าวหลัวยื่นมือให้หยวนจับมือ

“ไม่ต้องห่วง จริงๆเราไม่ได้ยุ่งอะไรขนาดนั้นอยู่แล้ว”

หยวนกล่าวขณะจับมือกับจ้าวหลัว

“เข้าไปข้างใน แล้วค่อยคุยกันต่อเถอะ”

จากนั้นจ้าวหลัวก็พาพวกเขาเข้าไปในห้องพักขนาดใหญ่ และพูดกับหลัวหลิงว่า

“นำชาที่ดีที่สุดของเรามาให้แขก”

“ค่ะพ่อ”

หลัวหลิงพยักหน้า

“ขอตัวสักครู่นะหยวน”

เธอพูดกับเขาก่อนจะเดินออกจากห้องไป

“แขกผู้มีเกียรติขอขอบคุณคุณอีกครั้งที่มาที่นี่”

จ้าวหลัวกล่าวกับพวกเขา

“เรียกข้าว่าหยวน และข้าได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับสถานการณ์แล้วจากหลัวหลิง”

หยวนบอกกับเขา

“ท่านต้องการความช่วยเหลือในการปกป้องเมืองใช่ไหม?”

“ใช่แล้ว น่าอายที่ข้าเป็นเพียงนักรบวิญญาณระดับห้า ข้าไม่มีสิ่งใดที่จะปกป้องเมืองจากสถานการณ์เลวร้ายที่จะเกิดขึ้น โดยปกติเราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมอนสเตอร์ดุร้ายที่อยู่ภายในภูเขาแปง เพราะมีสนธิสัญญาสันติภาพระหว่างเมือง และจ้าวแห่งภูเขา แต่เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับลูกของจ้าวแห่งภูเขา ทำให้สนธิสัญญาถูกทำลายไป เราพยายามนำตัวคนผิดไปให้กับจ้าวแห่งภูเขาลงโทษ แต่เขาโกรธเกินกว่าจะให้อภัย” จ้าวหลัวพูด้วยน้ำเสียงถอนหายใจ

“หยวน เมืองและข้าจะขอบคุณเจ้าตลอดไป หากเจ้าสามารถช่วยปกป้องเราจากมอนสเตอร์ได้ และข้าจะจัดการกับจ้าวแห่งภูเขาด้วยตัวเอง”

<คุณได้รับเควส>

<เควส: ปกป้องเมืองแปง>

<ความยาก: ง่าย>

<รายละเอียดเควส: ปกป้องเมืองแปงจากการโจมตีของจ้าวแห่งภูเขา>

หยวนหยักหน้า

“โอเค เราจะช่วยปกป้องเมืองของท่าน”

“ขอบคุณมากหยวน!!”

ในเวลาต่อมาหลัวหลิงกลับมาพร้อมน้ำชา และบุคคลอื่นๆที่ดูเหมือนจะอายุใกล้เคียงกับหยวน

“ข้าจะแนะนำคนอื่นๆ ให้รู้จัก”

จ้าวหลัวชี้ไปที่ชายหล่อเหลาและบอกว่า

“นี่เป็นลูกชายคนโของข้า หลัวหมิงอายุ 20 ปี อยู่นักรบวิญญาณระดับแรก”

“สวัสดีหยวน”

หลัวหมิงพยักหน้าให้หยวน

จากนั้นจ้าวหลัวก็เดินไปยังหญิงสาวงามที่อยู่ข้างๆเขา และพูดว่า

“นี่คือลูกสาวคนสุดท้องของข้า หลัวลี่อายุเท่ากับหยวน และอยู่ในระดับวิญญาณฝึกหัด”

“เป็นเรื่องน่ายินดีที่ข้าได้พบกับคนที่มีความสามารถ และหล่อเหลาเหมือนหยวน”

เธอมอบโบว์ที่สง่างามให้เขา พร้อมกับแก้มของเธอที่มีเลือดฝาดเล็กน้อย

‘หล่อ?’

หยวนเลิกคิ้ว นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนชมเขา

‘ตอนนี้ข้าคิดเกี่ยวกับหน้าตาของข้า ว่าเป็นยังไงในเกมนี้?’ จู่ๆ หยวนก็เริ่มสนใจรูปร่างหน้าตาของตัวเอง ทั้งที่ไม่เคยให้ความสนใจมาก่อน จนกระทั่งตอนนี้

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด