ตอนที่ 34 แมงมุมปีศาจ อ่านฟรี

ตอนที่ 34 แมงมุมปีศาจ

"... "

หลังจากยืนอยู่ที่นั่นด้วยสีหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งในที่สุดหยวนก็พูดว่า

"เอาล่ะมาทำแบบนี้กันเถอะแม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะหลอกล่อเราให้ติดกับดักนี้แล้วก็ตาม ถ้าฉันออกไปตอนนี้ ใครจะรู้ว่าจะมีอีกกี่คนที่จะต้องโดนแบบนี้ ฉันคงจะรู้สึกผิดหากเป็นเช่นนั้น"

"บอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับแมงมุมปีศาจหน่อยสิเสี่ยวฮัว มันมีจุดอ่อนบ้างหรือไม่?"

เสี่ยวฮัวพยักหน้าและกล่าว "แมงมุมปีศาจมีชื่อเสียงในด้านพิษอันทรงพลังซึ่งสามารถฆ่าคนที่อยู่ต่ำกว่าระดับนักรบวิญญาณได้อย่างง่ายดายภายในเวลาไม่กี่วินาที และกรงเล็บที่แหลมคมของพวกมันสามารถตัดก้อนหินขนาดใหญ่ได้ราวกับกระดาษเลยเชียว แต่อย่างไรก็ตามตราบใดที่พี่หลีกเลี่ยงการโจมตีที่ร้ายแรงทั้งสองนี้ได้ แมงมุมปีศาจ ก็ไม่ต่างจากแมงมุมขนาดใหญ่เท่านั้น "

"... เธอพูดเหมือนการหลบการโจตตีเหล่านี้เป็นเรื่องที่ง่ายเลยนะ" หยวนมองเธอพร้อมกับเลิกคิ้ว

"แม้ว่าแมงมุมปีศาจจะมีการโจมตีที่ทรงพลัง แต่พวกมันเคลื่อนไหวได้ช้า พวกมันได้แค่ใช้พลังของมันในการโจมตีเท่านั้น ตราบเท่าที่พี่มีสติและไหวตัวตลอดเวลาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องการโจมตีของพวกแมงมุม"

“ฉันหวังว่าอย่างนั้นนะ…” หยวนถอนหายใจ

พวกเขาสองคนเดินลึกเข้าไปในถ้ำจนกระทั่งพบกับสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นทางเข้าสู่พื้นที่อื่นในถ้ำ

“นี่มันห้องบอสแน่ ๆ …” หยวนพึมพำกับตัวเองหลังจากเห็นทางเข้าที่น่าสงสัยซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความอันตราย

"แมงมุมปีศาจอยู่ห่างจากเราอีกไม่ไกล นอกจากนี้มันยังเป็นนักรบวิญญาณระดับสี่" เสี่ยวฮัวพูดกับเขาหลังจากใช้ประสาทสัมผัสของเธอ

“ระดับที่สี่…นั่นมันสูงกว่าระดับที่เธอบอกฉันไปหนึ่งระดับเลยนะ…” หยวนกล่าว

“พี่หยวนเป็นอัจฉริยะ แล้วจะกลัวทำไมเล่า” เสี่ยวฮัวยกนิ้วโป้งใส่เขา

“ฉันรู้สึกว่าเธอจะชอบประเมินฉันสูงเกินไปจังนะ…”

"ไม่ต้องห่วงพี่หยวน ถ้าพี่เดือดร้อนจริงๆ เสี่ยวฮัวจะเข้าไปช่วยพี่แน่นอน ฉะนั้นสู้อย่างสุดความสามารถเถอะ"

“ฉันหวังว่านะ… แล้วกรณีร้ายแรงสุดที่จะเกิดขึ้นละ? ฉันตาย? เริ่มเกมนี่ใหม่? แล้วทุกๆอย่างที่ทำมาทั้งหมดก็คือสูญเปล่างั้นหรอ?” หยวนเริ่มกังวล

หลังจากใช้เวลาเตรียมจิตใจอยู่ครู่หนึ่งหยวนก็เริ่มเดินไปที่ห้องบอสพร้อมดาบในมือ  เขาสังเกตบริเวณโดยรอบและพบว่ามันเป็นพื้นที่กว้างขวางที่มีใยและกระดูกเกลื่อนพื้น แต่ก็ไม่มีวี่แววของแมงมุมปีศาจ

"แมงมุมปีศาจอยู่ไหนนะ" เขาถามหลังจากมองไปทางซ้ายและขวาโดยไม่เห็นสัตว์ประหลาด

“อยู่เหนือหัวพี่หยวนค่ะ” เสี่ยวฮัวพูดกับเขา

"ทำไมไม่บอกฉันก่อนที่ฉันจะเข้ามาในห้องนี้?!" หยวนเงยหน้าขึ้นมองเพดานทันทีที่มีสัตว์ประหลาดสูง 5 เมตรครึ่งมนุษย์ครึ่งแมงมุมแขวนอยู่บนใยที่ปกคลุมเพดานถ้ำทั้งหมด

"โอ้แม่เจ้า โคตรใหญ่!" หยวนอุทานด้วยสีหน้าหวาดกลัวอย่างที่เขาไม่เคยเห็นอะไรที่น่ากลัวขนาดนี้มาก่อน ไม่เพียงเจ้านี้จะดูเหมือนสัตว์ประหลาดที่ออกมาจากหนังสยองขวัญเท่านั้น แต่ยังมีขาที่ใหญ่โตและแหลมคมถึงแปดขาและแต่ละตัวนั้นใหญ่พอ ๆ กับร่างกายของหยวน

“ระวังนะพี่หยวนมันมาแล้ว!” ตามที่เสี่ยวฮัวเตือนเขา

แมงมุมปีศาจเตะขาของมันและกระโดดไปที่หยวนพร้อมกับอ้าปากกว้าง

"แย่แล้ว!" หยวนกระโดดถอยหลังอย่างรวดเร็ว ตูม! แมงมุมปีศาจกระโดดลงมาสู่พื้น ทำให้แผ่นดินสั่นไหวและเป็นรอยยุบตามความใหญ่ของมัน

"ดูเหมือนว่าจะมีคนที่มีความว่องไวอยู่ที่นี่น้า" แมงมุมปีศาจพูดด้วยเสียงแหบ

“มันพูดได้ ?!” ตอนนี้หยวนตกใจมากเพราะเขาไม่คาดคิดว่าแมงมุมปีศาจจะเริ่มพูดภาษามนุษย์ได้ในทันที

"สัตว์อสูรบางตัวสามารถได้รับความสามารถในการพูดเมื่อพวกเขาไปถึงระดับฐานการฝึกฝนที่กำหนด" เสี่ยวฮัวพูดกับเขา

"เนื่องจากมันพูดได้ มันก็อาจจะตอบคำถามได้เช่นกัน!" หยวนพูดและถามต่อ "แมงมุมปีศาจ! เกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของชายข้างนอก?!"

“คำถามอิหยังวะมาก…ข้าก็กินนางเข้าไปแล้วนะเส้ …. ฮ่า ๆ ๆ !” แมงมุมปีศาจระเบิดเสียงหัวเราะจนร่างกายของหยวนสั่นสะท้าน  "เนื้อเด็กมีกลิ่นและรสชาติดีที่สุด แม้ว่าข้าจะสัญญากับผู้ชายคนนั้นว่าจะคืนลูกสาวของเขาถ้าเขาพามนุษย์มาฉัน 10 คน แต่ข้าก็ไม่สามารถต้านทานความหิวโหยของข้าได้และข้าก็กินเนื้อและกระดูกของเธอไปตั้งแต่วันที่สอง!" แมงมุมปีศาจกล่าวออกมาอย่างมีร่าเริงบนใบหน้าที่เหมือนมนุษย์

“แกมันสารเลว ไอชาติชั่ว!…” หยวนกำมือด้วยความโกรธ เขาเผยรังสีอัมหิตออกมาเป็นครั้งแรก

�คุณได้รับข้อมูลใหม่สำหรับเควส 'คำขอร้องของชายที่ไม่รู้จัก' »

�เควส 'คำขอร้องของชายที่ไม่รู้จัก' ได้รับการอัปเดตแล้ว»

�คำอธิบายเควส: สังหารแมงมุมปีศาจที่กินลูกสาวของชายคนนั้น»

"ข้าชอบลักษณะแววตาของเจ้านะ... มันดูคล้ายกับสัตว์ป่าเลยละ... " รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของแมงมุมปีศาจและมันยังคงพูด "อย่างไรก็ตามเจ้าเป็นนักรบวิญญาณระดับแรกเท่านั้น เจ้าไม่สามารถเอาชนะข้าได้หรอก ดังนั้นเจ้าควรจะยอมแพ้และปล่อยให้ข้ากินเจ้าเสียโดยดี ฮ่าๆๆๆๆ”

แมงมุมปีศาจหันไปมองเสี่ยวฮัวด้วยแววตาแห่งความปิติ

"ว้าว นี่เป็นวันโชคดีของข้าจริงๆ ผิวของเจ้านั้นเนียนสวยมาก แถมยังมีกลิ่นที่หอมกว่าเด็กคนอื่น ๆ ข้าพนันได้เลยว่าเจ้าจะมีรสชาติที่ดีมากๆเช่นกัน .”

รอยยิ้มบนใบหน้ามันกว้างขึ้นเมื่อจินตนาการถึงการกัด การฉีกเนื้อของเธอออกจากร่างกายที่เย้ายวน

“ถ้าแกชอบกินมาก ฉันจะให้เจ้าได้ลิ้มลองรสดาบของฉัน!” หยวนตะโกนและเขาก็พุ่งไปที่แมงมุมปีศาจพร้อมกับยกดาบขึ้นมา

"ดาบอาบโลหิต!"

ออร่าสีแดงปกคลุมใบดาบสร้างแสงโค้งสีแดงขณะที่มันเฉือนเข้าเนื้อของแมงมุมปิศาจ

ติ๊ง!

แมงมุมปีศาจป้องกันการโจมตีของหยวนด้วยขาข้างหนึ่งของมันอย่างรวดเร็วและนั่นก่อให้เกิดเสียงดังงราวกับดาบสองเล่มปะทะกัน

'มันแข็งมาก!'

หยวนรู้สึกตกใจที่ขาของแมงมุมปีศาจนั้นแข็งมากเพียงใด เขาเดาว่ามันคงทำมาจากโลหะ เขาทำได้แค่ปักดาบของเขาเข้าไปยังขาของเจ้าแมงมุมนี่

อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่แค่หยวนที่ประหลาดใจหลังจากจบการโจมตีของเขา

แมงมุมปีศาจเองก็ตกใจกับความแข็งแกร่งของหยวนเช่นกัน!

'มนุษย์ผู้นี้มีความแข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไรเมื่อเขาเป็นเพียงนักรบระดับแรกเท่านั้น! และเขายังสามารถแทงทะลุขาของข้าที่แข็งแกร่งกว่าเหล็กได้ในการโจมตีครั้งเดียว! ' แมงมุมปีศาจมองไปที่ดาบที่แทงทะลุขาของมันด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความตกใจ