อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ ตอนที่ 33 ผู้ปราบมอนเตอร์ [อ่านฟรี]

หลังจากที่ผ่านเกณฑ์การเรียนรู้ กลิ่นอายของดาบแล้วหยวนและเสี่ยวฮัวก็ยังคงล่ามอนสเตอร์อีกสองสามชั่วโมง

“ตอนนี้พี่ฝึกดาบมา 5 ชั่วโมงแล้ว แต่ดูเหมือนยังไงก็ไม่สามารถเรียนรู้การปลดปล่อย กลิ่นอายของดาบ นี้ได้สักที”

หยวนถอนหายใจ

“มันจะน่าตกใจกว่านี้อีก หากพี่หยวนสามารถเรียนรู้ กลิ่นอายของดาบได้ในระยะเวลาแค่นั้น แม้แต่อัจฉริยะระดับสูงในสวรรค์ชั้นสูง ยังต้องฝึกฝนหลายปี กว่าเขาจะสามารถเรียนรู้ กลิ่นอายของดาบได้”

เสี่ยวฮัวพูดกับเขา

“ไม่จำเป็นต้องใจร้อนหรอกพี่หยวน พี่หยวนเป็นอัจฉริยะที่เกิดมาพร้อมกับคววามสัมพันธ์กับดาบ อีกไม่นานพี่ก็จะเรียนรู้ กลิ่นอายของดาบได้แน่นอน”

หยวนพยักหน้าและพวกเขาก็กลับไปล่ามอนสเตอร์อีก

หลังจากฆ่ามอนสเตอร์ไปสองสามตัว การแจ้งเตือนก็ปรากฏต่อหน้าหยวน

<ยินดีด้วยคุณสังหารมอนสเตอร์ครบ 1,000 ตัว>

<คุณได้รับฉายา ‘ผู้ปราบมอนเตอร์มือใหม่’>

<เนื่องจากฉายาของคุณคือ ‘ผู้ปราบมอนเตอร์มือใหม่’ ความเสียหายทั้งหมดของคุณที่ทำกับมอนสเตอร์จะเพิ่มขึ้น 10% มอนสเตอร์จะรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นจากการโจมตีของคุณ เมื่อความเสียหายของคุณเพิ่มขึ้น>

‘นี่เป็นฉายาที่สองของฉัน มันยังมาพร้อมกับความสามารถที่เป็นประโยชน์มากอีกด้วย’

หยวนสงสัยในตัวเองว่า ฉายาต่างๆเป็นเรื่องธรรมดาในเกมนี้หรือเปล่า และแน่นอนว่ามันไม่มีคำแนะนำสำหรับเกมนี้ เขาจึงไม่สามารถรู้ได้ หากไม่พูดคุยกับคนอื่นหรือค้นหามันทางออนไลน์

ในเวลาต่อมาเสี่ยวฮัวก็หยุดการเคลื่อนไหวและพูดว่า

“พี่หยวน มีคนอยู่ข้างหน้าเรา”

“งั้นหรอ แล้วเขาทำอะไรอยู่?”

หยวนถามเสี่ยวฮัว

“ดูเหมือนเขาจะเดินไปเดินมาหน้าทางเข้าถ้ำ ด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจมากนัก”

เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยวฮัว หยวนก็คิดว่า

‘เขาเป็น NPC หรือว่าผู้เล่นกันนะ?’

“ไปดูสถานการณ์กันเถอะ ถ้าเขามีปัญหาอะไรจริงๆ อาจจะมีอะไรที่พวกเราสามารถช่วยเขาได้”

หยวนพูดขึ้นมา เสี่ยวฮัวพยักหน้า และพวกเขาก็เดินไปที่ทางเข้าถ้ำ

ไม่กี่นาทีต่อมา ชายวัยกลางคนที่มีผิวซีด ก็อยู่ในมุมมองของพวกเขา และชายวัยกลางคนก็สังเกตเห็นพวกเขาในเวลาเดียวกัน

“อ่า! ดูเหมือนว่าในที่สุดคำขอร้องของข้าก็ถึงสวรรค์แล้ว! ได้โปรดเถอะข้าต้องการความช่วยเหลือจากท่าน!”

ชายวัยกลางคนเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา และสีหน้าสิ้นหวัง

“เกิดอะไรขึ้นกัน?”

หยวนถามเขาที่กำลังเดินเข้ามาหา

“ลูกสาวของข้า ถูกมอนสเตอร์ที่น่ากลัวจับตัวไป และพาเข้าไปในถ้ำ! ได้โปรดช่วยข้าด้วย พาลูกสาวข้ากลับมาที! ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนความช่วยเหลือของท่าน ได้โปรดช่วยด้วย!”

ชายวัยกลางคนถึงกับคุกเข่าและกราบไหว้หยวน

<คุณได้รับเควส>

<เควส: คำอ้อนวอนของชายที่ไม่รู้จัก>

<สถานที่: ถ้ำแห่งความเงียบของแมงมุมปีศาจ>

<ความยาก: ปานกลาง>

<คำอธิบาย: ช่วยชายชราคนนี้ด้วยการช่วยลูกของเขาจากแมงมุมปีศาจ>

‘ภารกิจงั้นหรอ?’

หยวนรู้สึกทึ่งในทันที เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับภารกิจ

“เสี่ยวฮัวแมงมุมปีศาจคืออะไร”

หยวนตัดสินใจถามเสี่ยวฮัวก่อน

“แมงมุมปีศาจเป็นมอนสเตอร์ที่ฉลาด และหลอกลวง ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในถ้ำเช่นนี้ และปกติแล้วพวกมันอยู่ในระดับนักรบวิญญาณ”

เสี่ยวฮัวตอบหยวนที่ถามคำถามเกี่ยวกับแมงมุมปีศาจ

“เธอคิดว่าพี่จะสามารถเอาชนะแมงมุมปีศาจนี้ ในระดับปัจจุบันของพี่ได้รึเปล่า?”

เสี่ยวฮัวพยักหน้า

“ตราบใดที่การฝึกพลังของมันต่ำกว่าระดับ 3 ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาสำหรับพี่หยวนนะ”

หยวนถอนหายใจโล่งอกหลังจากได้ยินคำพูดของเสี่ยวฮัว เขามองไปที่ชายวัยกลางคนและพูดว่า

“ได้ ข้าจะช่วยลูกสาวของท่านเอง”

<คุณได้ยอมรับเควส ‘คำอ้อนวอนของชายที่ไม่รู้จัก’>

“โอ้ ขอบคุณมากนักรบผู้กล้าหาญ!”

“ท่านค่อยมาขอบคุณข้าหลังจากที่ข้ากลับมาพร้อมกับลูกสาวของท่าน”

หยวนพูดกับเขาก่อนจะเดินเข้าถ้ำไป

<คุณกำลังเข้าสู่ ‘ถ้ำแห่งความเงียบของแมงมุมปีศาจ’>

<ระดับที่แนะนำ: นักรบวิญญาณระดับ 3 ขึ้นไป>

“ไปกันเถอะเสี่ยวฮัว”

หยวนพูดกับเสี่ยวที่พยักหน้าตอบรับ พร้อมกับแววตาลึกลับในสายตาของเธอ

เมื่อหยวนและเสี่ยวฮัวเข้าไปในถ้ำ ในเวลาต่อมา ไม่นานชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างนอกก็ตะโกนออกมาว่า

‘ในที่สุด! ข้าก็เป็นอิสระสักที!’

“ที่นี่ไม่มืดอย่างที่พี่คิดไว้”

หยวนพูดหลังจากเห็นว่าเขาสามารถมองเห็นข้างในได้อย่างชัดเจน แม้ว่ามันจะดูมืดแค่ไหนจากภายนอกก็ตาม

“นั่นเป็นเพราะประสาทสัมผัสทั้งหมดของพี่หยวนดีขึ้น หลังจากกลายเป็นผู้ฝึกฝน”

เสี่ยวฮัวอธิบายเรื่องนี้ให้กับหยวนฟัง แล้วเธอก็พูดต่อว่า

“ยังไงพี่หยวนก็ระวังตัวด้วย”

“หือ? เธอรู้สึกได้ถึงแมงมุมปีศาจแล้วหรอ”

เสี่ยวฮัวส่ายหัว แล้วพูดว่า

“ผู้ชายคนนั้นที่อยู่ข้างนอก เขาโกหกเรา”

ดวงตาของหยวนเบิกกว้างด้วยความตกใจ หลังจากได้ยิน เขาจึงถามว่า

“เธอหมายความว่ายังไง ทำไมเขาถึงโกหกเรา และเธอรู้ได้ยังไงกัน?”

“เสี่ยวฮัวได้ค้นหาในถ้ำนี้ทั้งหมดแล้วด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณ แต่ไม่สามารถสัมผัสได้ถึงลูกสาวของชายคนนั้นในสถานที่นี้เลย แต่ในนี้มีแมงมุมปีศาจอยู่จริงๆ”

“แต่ความสิ้นหวังในดวงตาของเขาเหมือนจริงมาก น้ำตาของเขาก็เช่นกัน ถ้ายังงั้นแมงมุมปีศาจก็กินลูกสาวเขาไปแล้วหรอ?”

หยวนถามด้วยความรู้สึกสงสัย

“เป็นไปไม่ได้หรอกพี่หยวน เสี่ยวฮัวก็ต้องสัมผัสถึงเลือดของเธอแล้ว บางทีคนที่อยู่ข้างนอกอาจจะทำงานให้แมงมุมปีศาจก็ได้ โดยการหลอกล่อให้ผู้คนเข้ามาในถ้ำนี้ แมงมุมปีศาจเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาด และเจ้าเล่ห์ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่มันจะใช้มนุษย์เพื่อล่อลวงคนอื่นให้เข้ามาในนี้”

“ไม่จริงน่า...”

หยวนหยุดเดินทันที เขากำลังงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ที่เขาไม่สงสัยเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะมันเป็นภารกิจ ถ้าเขาหลอกพวกเราจริงๆ ทำไมเควสถึงโผล่มาให้ช่วยลูกสาวของเขาด้วยละ มันไม่สมเหตุสมผลเลย

“แต่ยังไงพี่หยวนก็ทำได้ และพี่ก็ต้องสู้กับมอนสเตอร์ระดับนักรบวิญญาณอยู่แล้ว นี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพี่หยวนในการฝึกฝนด้วยนะ เสี่ยวฮัวคิดแบบนั้นนะ”

“เธอคิดแบบนั้นงั้นหรอ?”

หยวนแสดงรอยยิ้มอันขมขื่นบนใบหน้าของเขา

เขาควรจะทำเควสนี้ที่อาจจะเป็นกับดักต่อ หรือควรเลิกทำมันดีนะ?