ตอนที่ 27 นักบวชศักดิ์สิทธิ์
ตอนที่ 27 นักบวชศักดิ์สิทธิ์
อิมพ์มองไปที่เด็ก ๆ ตรงหน้า เขาพยายามคิดอยู่ว่าพวกนั้นพูดถึงอะไร เขารู้จักแค่คำว่า 'พัง' เท่านั้นเพราะมันอยู่บนเรื่องราวในหนังสือของเขา แต่เขาไม่เข้าใจว่าจริงๆแล้วมันหมายความว่าอย่างไรในสถานการณ์นี้
เพราะปกติแล้วมันจะถูกใช้กับสิ่งของที่แตกหัก ใช้การไม่ได้หรือสลายหายไป ถ้ามันถูกเอาไปใช้ในกรณีนั้นมันก็ปกติสำหรับอิมพ์ สิ่งที่พวกเขาพูดคุยกันนั้นทำให้อิมพ์กังวลและมันก็ดูไม่สมเหตุผล ดังนั้นอิมพ์จึงลองถามดู
“พัง?” เขาถามและอาร์คก็ตอบพร้อมพยักหน้าว่า "ใช่พวกเราคือของที่พังแล้ว พวกเราคือเด็กที่ไม่มีใครต้องการเพราะพวกเราถูกทักษะกลืนกินและก็ไม่มีรักษาด้วย ถามทำไมหรือคุณอิมพ์ ? ท่านจะทิ้งเราไปเหมือนกับคนอื่นๆหรือจะให้เราอยู่กับคุณดี ? " อาร์คถามออกมาในขณะที่เด็กคนอื่นๆหลบอยู่หลังเขาด้วยความกลัว แต่อาร์คกลับไม่เป็นเช่นนั้น
“พังแล้วไง” อิมพ์ถามต่อเพราะอาร์คดูเหมือนจะไม่เข้าใจสิ่งที่เขาถาม อาร์คเพียงแค่ถอนหายใจและมองไปที่เด็กชายตัวกลมข้างๆซึ่งก็คือรูดี้
"มาอธิบายให้เขาฟังกันเถอะ พวกเจ้าก็เห็นแล้ว เขาไม่น่า -" อาร์คเริ่มพูด แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบแซมมี่หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขาก็หยุดเขา "เจ้ากำลังทำอะไร .. ? มันเป็นอสูรนะ ... เราไม่สามารถไว้ใจมันได้ ... " เธอบอกเด็กคนนั้นอย่างเงียบ ๆ โดยคิดว่าอิมพ์ไม่ได้ยินเธอ แต่ตรงกันข้ามเขากลับได้ยินมันค่อนข้างชัดเจน
แต่อาร์คก็หันกลับมาหาเธอและยิ้มเหมือนปกติ แม้ว่าอิมพ์จะสั่นไปทั่งร่างแล้วก็ตามแต่เขาก็ทำเพียงเหลือบมองไปที่อาร์ค "เจ้าบอกว่าเขาเป็นอสูรชั่วร้ายสินะ ถ้างั้น… แล้วคนอื่นหละ ? มนุษย์คนอื่นปฏิบัติกับเราเหมือนเป็นมนุษย์บ้างไหม? พวกเขาทำกับราวกับเราเป็นเพียงแค่เครื่องมือที่มีไว้ใช้งานเท่านั้น พวกเจ้าอาจจะยังไม่รู้ว่าเรานั้นจะถูกส่งไปไหน สำหรับเด็กที่พังแล้วอย่างพวกเราทุกคนจะถูกเปลี่ยนเป็นเครื่องมือในสงคราม คลีเมนไทน์จะถูกเพื่อใช้รักษาชีวิตของทหารซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ว่าพวกเขาจะบาดเจ็บเพียงใดก็ตาม พวกเราจะถูกส่งไปตาย ส่วนลีออนก็คงถูกใช้เป็นเหยื่อล่ออสูร ! " อาร์คอุทานออกมาช้าๆจากนั้นก็เริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะเดียวกันก็เริ่มหันไปพูดใส่หญิงสาวทั้งสอง
และสิ่งที่เด็กๆเหล่านี้ตอบสนองต่อคำพูดของอาร์คก็คือความกลัว แม้แต่เด็กที่แซมมี่อุ้มอยู่ก็ยังเริ่มร้องไห้และพวกเขาเองก็เริ่มร้องไห้แล้วเช่นกัน
ทันใดนั้นอิมพ์ก็พุ่งตรงไปที่รถม้าโดยไม่ลังเล เมื่อเขาทำเช่นนั้นเด็ก ๆ ทุกคนก็สะดุ้งและถอยห่างออกไปโดยคิดว่าพวกเขากำลังจะถูกโจมตี แต่พวกเขาไม่คิดเลยว่าอิมพ์จะกระโดดผ่านประตูรถม้าที่เปิดอยู่เพื่อเข้าไปหาเด็กที่อยู่ในตะกร้า
ทันทีที่เขาไปถึงที่นั่นอิมพ์ก็โน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อดูว่ามันทำตัวเองเปื้อนอีกแล้วหรือไม่ เมื่อสังเกตเห็นว่าไม่มีอะไรเขาก็รีบคว้าขวดที่วางอยู่ข้างๆเพื่อป้อมนมกับให้เด็กเล็ก แต่ดูเหมือนเด็กเล็กจะยังไม่อยากกิน
ทันทีที่รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติอิมพ์ก็หันไปหาเด็ก ๆ ที่อยู่นอกรถม้าแล้วคว้าตะกร้าหิ้วออกไปข้างนอกก่อนจะมองไปที่อาร์คที่ดูเหมือนจะทำให้เหล่าเด็กๆตกอยู่ในสภาพนี้
"เจ้าทำร้ายมัน! เจ้าทำอะไร?" อิมพ์ถามด้วยความโกรธขณะที่เขากัดฟันแน่นและโน้มตัวเข้าหาอาร์ค เมื่อตอนนี้เขาไม่สามารถกลั้นอารมณ์ทั้งหมดได้อีกต่อไปและระเบิดออกมา อาร์คก็ทรุดตัวลงคุกเข่าพร้อมก้มหน้าสะอื้นทันที
"ข้าไม่ได้ - ข้าไม่ได้ทำอะไร ... เลย ... ข้า... " เขาเริ่มพูดติดอ่างและอิมพ์ก็เริ่มรู้สึกรำคาญเขาเป็นอย่างมากมันมากเกินไปที่ปล่อยไป เขาคิดว่าเด็กคนนี้อาจจะมีประโยชน์ แต่อิมพ์ก็อาจใช้มันเพื่อทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นได้โดยการฆ่ามันเช่นกัน
เพราะเขาเป็นอสูร ทำไมเขาถึงจะไม่อยากฆ่าคน ? อิมพ์สมควรทำแบบนั้นอยู่แล้วไม่ใช่รึไง? แล้วทำไมตอนนี้อิมพ์ถึงได้รู้สึกผิดที่แทงเด็กคนนี้กัน? มันอยู่ตรงหน้าเขาและกริชเองก็อยู่ในมือเขาแล้ว เด็กคนนี้ทำอะไรกับเขากัน ทำไมเขาถึงแทงมันไม่ได้ ?
ด้วยความโกรธอิมพ์กัดฟันและมองไปรอบ ๆ ตัวก่อนจะสังเกตเห็นว่าเด็กที่แซมมี่อุ้มอยู่นั้นหยุดร้องไห้แล้ว ดังนั้นอิมพ์จึงคิดว่ามีสิ่งที่สำคัญกว่าต้องคิดในตอนนี้
"เด็ก เป็นอะไร "อิมพ์ถามขณะจ้องไปที่เด็กสาวและเธอมองไปที่เด็กนอยในตะกร้าแล้วส่ายหัว
" เขา ... เขาคงตกใจ ... ข้าคิดว่านะ... " เธอตอบอย่างประหม่าและอิมพ์ยังคงจ้องมองเธอต่อไป“กำจัดตกใจทำไง” เขาถามและอย่างช้าๆแซมมี่ก็ส่งเด็กที่อุ้มอยู่ให้รูดี้ก่อนที่เธอจะโน้มตัวไปหาเด็กที่อยู่ในตะกร้าเพื่อลองและ หยิบมันขึ้นมา แต่อิมพ์หก็ยุดเธอไว้และถือกริชจ่อหน้าเธอ
เหตุผลที่เขายังไม่แทงแขนของเธอเหมือนกับผู้หญิงโตก่อนหน้านี้ก็เพราะเขาอยากรู้ว่าเด็กหญิงจะทำอะไร ดังนั้นเขาไม่ควรทำแบบนั้นในคอนนี้
"ห้ามแตะ" อิมพ์บอกเธอ แต่แซมมี่มองเขาอย่างงง ๆ "ตะ .. ตะ แต่-"
"อิมพ์บอกห้ามแตะ" เขาขัดจังหวะเธออย่างเด็ดขาดและแซมมี่ก็ก้าวถอยหลังไปพร้อมกับพยักหน้า "คะ.แค่ อุ้มเด็กไว้….. "เธออธิบายให้เขาฟังและอิมพ์ก็พยักหน้าพร้อมกับวางกริชลงที่พื้นเพื่อเขาจะได้ใช้สองมือจัดการ
เขาหยิบมันขึ้นมาอย่างช้าๆตามที่คิดว่าถูกต้องโดยให้มันอยู่ใต้แขนของเขา แต่แซมมี่ก็หยุดเขาอย่างรวดเร็วและส่ายหัว "มะ - ไม่ใช่อย่างนั้น ... " เธอบอกเขาและค่อยๆพาเด็กอีกคนมาจากรูดี้อีกครั้งเพื่อสาธิตให้ดู เธอวางร่างของเด็กไว้แนบกับเธอ เด็กตั้งตรงและศีรษะก็พาดอยู่เหนือไหล่ของเธอโดยมือขวาถือไว้ และมืออีกข้างหนึ่งก็อยู่ใต้ตัวเด็กเพื่อรองรับน้ำหนัก อย่างช้าๆอิมพ์ก็พยายามอุ้มเด็กไว้อย่างนั้นเช่นกันและค่อยๆคัดลอกสิ่งที่เขาเห็นเธอทำ
ตอนนี้เขาก็อุ้มเด็กไว้อย่างนั้นและกำลังรอคำแนะนำใหม่จากแซมมี่ "เอิ่ม ... เดินไปรอบ ๆ ช้าๆแบบนี้ ... " เธอบอกเขาพร้อมสาธิตสิ่งที่เธอเพิ่งพูดให้ดูอีกครั้งและอิมพ์ก็ทำแบบเดียวกันอย่างรวดเร็วเพื่อพยายามให้เด็กในอ้อมแขนสงบลง
และเมื่อผ่านไปไม่นานนัก ดูเหมือนว่ามันจะหยุดร้องไห้ได้ในที่สุด จากนั้นอิมพ์ก็มองไปยังเด็กที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาซึ่งตอนนี้กำลังหัวเราะคิกคักและโบกมีไปมาอย่างมีความสุขอยู่ อีกทั้งมันยังดันฮูดของอิมพ์ลงจากหัวอีกต่างหาก
อิมพ์รู้สึกรำคาญเล็กน้อยที่มันทำแบบนั้น แต่ตอนนี้อย่างน้อยเขาก็ดีใจที่มันไม่ร้องไห้อีกต่อไป แต่แล้วแซมมี่ก็มองไปที่เด็กคนนั้นและเบิกตากว้างพร้อมกับเดินถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างสับสน
"เดี๋ยวก่อน ... นั่น ... เด็กคนนั้นคือ ... " เธอพึมพำอย่างสับสนและอิมพ์ก็มองเธอพร้อมกับขมวดคิ้วเพราะไม่ต้องการให้เธอตะโกนและทำให้เด็กร้องไห้อีกครั้ง แต่แซมมี่กลับหันไปพูดกับอาร์คต่อ เธอดูสงบลงเล็กน้อยและจ้องมายังเด็กที่อิมพ์กำลังอุ้มอยู่
"เด็กคนนั้นคือ ... " อาร์คถามอย่างเงียบ ๆ แต่อิมพ์กลับจ้องมาที่เขาอีกครั้งพร้อมกับขมวดคิ้ว ครั้งนี้เขาแสดงออกอย่างโกรธมากเพราะอาร์คนั้นเป็นคนที่ทำให้เด็กร้องไห้ตั้งแต่แรก
[ ความต้านทานพลังงานศักดิ์สิทธิ์ระดับเริ่มต้นเพิ่มขึ้น!]
เขารู้สึกรำคาญเล็กน้อยเมื่อมีการแจ้งเตือนอย่างขึ้นมาอย่างกะทันหันตรงหน้าเขา แต่อิมพ์ก็หันไปหาเด็กๆอย่างรวดเร็ว "อะไร ?" อิมพ์ถามแซมมี่และพวกของอาร์คก็มองหน้ากันอย่างประหม่าก่อนที่พวกเขาจะก้าวเข้ามาใกล้อิมพ์
"เธอคือ ... นักบุญศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่รึ ... หนึ่งในคนที่จะร่วมมือกับผู้กล้าเพื่อฆ่าราชาอสูร .. ?" อาร์คถามอย่างสับสน แต่อิมพ์ก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
"เด็ก ... ไม่จริง อิมพ์พาเด็กไป" เขาอธิบาย แต่ไม่มีเด็กคนไหนเข้าใจสิ่งที่เขาพูดถึง แต่รูดี้ก็ก้าวขึ้นมาข้างๆเด็กอีกสองคน“แต่คุณเอินฮอฟเคยบอกเราว่าเธอนั้นสามารถฆ่าอสูรได้เลยเพียงแต่สัมผัสพวกมันไม่ใช่รึ .. ?” รูดี้ถามแซมมี่และอาร์คก็หันไปหาเขาอย่างงง ๆ ก่อนที่แซมมี่จะพยักหน้า
"ใช่ ... และอิมพ์เองก็เป็นอสูรไม่ใช่รึ ?" เธอถามตอบ แต่ก่อนที่เธอจะรู้ตัวเด็กอีกคนหนึ่งก็เดินมาที่อิมพ์
"เจ้าจะบาดเจ็บ ... " คลีเมนไทน์อธิบายและทันทีรูดี้วิ่งมาหาเธอและคว้าตัวเธอโดยไม่ลังเลเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่เข้าไปใกล้อิมพ์
แต่อิมพ์คนนั้นยังคงสับสนกับทุกสิ่งอยู่ แต่สิ่งหนึ่งที่เขาอยากรู้ที่สุดคือ "อะไรคือ 'นักบวชศักดิ์สิทธิ์'? อิมพ์งุนงงเป็นอย่างมาก เขาเคยอ่านเจอคำว่า 'ศักดิ์สิทธิ์' มาก่อนและมันก็เป็นส่วนหนึ่งของการแจ้งเตือนที่ลอยอยู่ตรงหน้าเขาเช่นกัน อิมพ์รู้แล้วว่ามันต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับเด็กแน่ๆ แต่เขานั้นไม่รู้เลยว่ามันคือสิ่งไม่ดีที่สามารถฆ่าอิมพ์ได้อย่างง่ายดาย
"ทารกที่เจ้ากำลังอุ้ม ... ดวงตาของเธอที่เปลี่ยนไปมาระหว่างทุกสีนั้นถูกเรียกว่า 'ดวงตาสีรุ้ง' ... นั่นเป็นลักษณะเฉพาะของนักบวชศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่มี ... "อาร์คตอบพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างสับสนกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้ แต่อิมพ์ก็เพียงแค่มองไปยังเด็กน้อยที่กำลังอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างมีความสุขและอิมพ์ก็ยืนยันได้ว่าตาของมันกำลังเปลี่ยนสีไปมาจริงๆ
และเมื่อเขามองไปที่เด็กคนอื่น ๆ เขาก็พบว่าดวงตาของพวกมันไม่ได้เปลี่ยนสีเลยและยังคงเป็นเหมือนเดิม แต่ถึงอย่างนั้นเด็กคนนี้จะสามารถฆ่าอิมพ์ได้อย่างง่ายดายได้ยังไงในเมื่อมันอ่อนแอและบอบบางขนาดนี้ ?
แน่นอนว่าเขารู้สึกแสบตลอดเวลาที่สัมผัสมัน แต่มันก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษไปมากกว่านั้นมันเพียงแค่แสบเล็กน้อยเหมือนกับเขาตีแขนตัวเองเท่านั้น
"แต่ ... " คลีเมนไทน์พึมพำเบา ๆ ขณะที่เธอมองไปยังอิมพ์ "ถ้านักบวชศักดิ์สิทธิ์ชอบเขามากขนาดนั้น ... คุณอิมพ์ก็คงไม่ใช่คนเลวร้ายหรอกจริงไหม?" เธอถามพร้อมกับเอียงศีรษะไปด้านข้างและแซมมี่ก็พูดตอบทันที
"ขะ- เขาฆ่าคนสามคนไร้เหตุผลเชียวนะ แน่นอนว่าเขาต้องเลวแน่ๆ !" แซมมี่อุทาน แต่อิมพ์มีปัญหากับสิ่งที่เธอพูดออกมา ไม่ใช่ว่าเขาฆ่าคนเหล่านั้นโดยไม่มีเหตุผลซะหน่อย แม้แต่อิมพ์ก็เรียนรู้ว่าไม่ควรฆ่าสิ่งมีชีวิตอื่นหากสิ่งนั้นไม่โจมตีก่อน เพราะนั่นคือสิ่งที่เอวาลิน โทมัสและเจมส์ทำมาโดยตลอด มีอสูรจำนวนมากในป่าที่พวกมันทำเพียงมองพวกเขาอยู่ครู่หนึ่งเท่านั้นก่อนจะหนีไป และพวกเขาเองก็ไม่ได้ไล่ล่ามันต่อแม้แต่น้อย
"คนขาวโจมตีอิมพ์" เขาตอบเธอและแซมมี่ก็หันไปหาเขาอย่างงง ๆ "คนขาวใช้คลื่นไม้เท้าโจมตีอิมพ์และทำร้ายอิมพ์บาดเจ็บอย่างรุนแรง แม้ผู้หญิงจะถูกอิมพ์โจมตี แต่อิมพ์ไม่ได้ฆ่า ผู้หญิงนั้นถูกคนขาวทำร้ายจนเกือบตาย อิมพ์ถึงฆ่าผู้หญิง " อิมพ์อธิบายกับพวกเขาอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
เขาดูไม่เหมือนว่าเสียใจแม้แต่น้อยที่ฆ่าพวกนั้น พวกมันนั้นเป็นอันตรายเกินไปสำหรับอิมพ์และเด็กเล็ก เขาควรกำจัดพวกมันนั่นคือสาเหตุที่อิมพ์ฆ่าและยิ่งไปกว่านั้นอิมพ์ยังได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากชายที่แข็งแกร่งคนนั้น ดังนั้นอิมพ์จึงต้องฆ่าเขา และนั่นเป็นเพราะชายแข็งแกร่งโจมตึเขาก่อน นั้นอิมพ์ก็ต้องการที่จะฆ่าเขา แต่นั่นก็เป็นเพียงเพราะคนที่แข็งแกร่งโจมตีเขาก่อน
อิมพ์ไม่ได้สนใจว่าจะ "ถูก" หรือ "ผิด" เขาสนใจแค่ "อันตราย" หรือ"ไม่อันตราย" เท่านั้น และคนเหล่านั้นก็อันตรายต่อเขา ดังนั้นอิมพ์จึงฆ่าพวกเขา นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด
