ตอนที่ 31 เจรจาต่อรอง อ่านฟรี

ตอนที่ 31 เจรจาต่อรอง

“ท่านหญิง ทำไมเราไม่มาคุยกันดีๆก่อนหล่ะ” มาสเตอร์วิญญาณเริ่มคุยกับเสี่ยวฮัวในขณะที่เขามั่นใจว่าเขาไม่อาจจะเอาชนะเธอได้ในการต่อสู้ ถ้าการต่อสู้ยังดำเนินต่อไปเขาเกรงว่าชีวิตของสองพี่น้องตระกูลดูจะไม่ปลอดภัย

ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอ้อนวอนขอให้พวกนั้นอภัยให้สองพี่น้องดู อย่างน้อยก็เพียงไว้ชีวิตพวกเขา “ทำไมเราไม่มาเจรจาต่อรองกันหล่ะ ถ้าเจ้ายอมปล่อยนายน้อยของข้าไป ตระกูลดูจะชดเชยปัญหาที่พวกเขาก่อให้นายน้อยของเธอด้วย”

“ช่างหัวพวกนั้นเถอะ… อยากแส่หาเรื่องไม่เข้าท่าเอง” เสี่ยวฮัวตอบด้วยใบหน้าเฉยเมย

“ข้าไม่ปฏิเสธหรอกว่านายน้อยของข้าทั้งสองนั้นมีความผิด แต่หากฆ่าพวกเขาไปเจ้าก็จะไม่ได้อะไรอยู่ดี อีกอย่างตระกูลของพวกเขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อล้างแค้นพวกเจ้า”

“ตระกูลดู… ไม่ยักกะเคยได้ยิน” เสี่ยวฮัวกล่าว

“……”

มาสเตอร์วิญญาณตกตะลึง แม้ว่าตระกูลดูจะไม่ใช่ตระกูลที่ทรงพลังที่สุดในโลก แน่พวกเขาก็มีชื่อเสียงในโลกแห่งการฝึกฝนนี่ไม่ใช่น้อย ผู้เชี่ยวชาญหลายคนภายในตระกูลอยู่ในระดับแกรนด์มาสเตอร์วิญญาณ(ปรมาจารย์)  นั่นเป็นเหตุให้ตระกูลของพวกเขามีชื่อเสียง

“อีกอย่าง ถ้าข้าฆ่าพวกเจ้าทั้งสามซะที่นี่ ตระกูลดูจะรู้ได้อย่างไรว่าใครเป็นคนฆ่าพวกเจ้า แม้ว่าพวกเจ้าคนใดคนหนึ่งหนีรอดไป แล้วเจ้ารู้หรอว่าพวกเราเป็นใคร จะไปตามหาเราจากที่ไหน” เสี่ยวฮัวถามด้วยอาการเย็นชาไม่เหมาะกับรูปลักษณ์เด็กตอนนี้ของเธอ

ผิวของมาสเตอร์วิญญาณผู้นั้นซีดเผือกลงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากได้ยินคำพูดของเสี่ยวฮัว เขาตระหนักได้ว่าถ้าพวกเขาตายกันหมดใครจะเป็นผู้บอกเบาะแสของผู้ร้าย นอกเสียจากว่าพวกเขาจะติดต่อกับวิญญาณได้

“ดะ ดะ ได้โปรด เมตตาด้วยท่านหญิง อย่าให้เลือดต้องหลั่งเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้เลย มันเป็นแค่เรื่องของเด็กที่ปล่อยให้ความหยิ่งผยองในตัวเองครอบงำ ข้าเชื่อว่านายน้อยของท่านก็ต้องเคยทำผิดพลาดมาก่อน”

“อย่าเอาพี่หยวนของข้าไปเปรียบกับไอ้เจ้าอันธพาลสองคนนั่น! เขาเป็นคนดีเล่นกับเสี่ยวฮัวในยามที่เสี่ยวฮัวไม่มีใคร!” เธอตะโกนขึ้นพร้อมปล่อยแผ่รังสีอาฆาตออกมา ทำให้ มาสเตอร์วิญญาณนั้นหายใจไม่ออก

“ข้า…… ข้าหายใจไม่ออก” มาสเตอร์วิญญาณเริ่มสำลัก

ในขณะที่หยวนฟาดสองพี่น้องดูล้มลงกับพื้น เขาก็สังเกตเห็นรังสีอาฆาตปริมาณมหาศาลแผ่อยู่ด้านหลังของเขา

“เสี่ยวฮัว!!” เมื่อเขาตระหนักได้ว่ามาสเตอร์วิญญาณนั้นอาจทำอะไรไม่ดีกับเธอเขาจึงเลิกสนใจสองพี่น้อง และวิ่งไปหาเธอทันที

“ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหมเสี่ยวฮัว?”

“หืม?” เมื่อได้ยินเสียงของหยวน เสี่ยวฮัวก็หลุดออกจากภวังค์ความโกรธ และ หันไปมองหน้าเขา ที่จ้องเธอด้วยสีหน้าเป็นห่วง

“เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” เขาถามเธอ

เธอส่ายหัวแล้วตอบเขากลับ “เสี่ยวฮัวไม่เป็นไรพี่หยวน”

“งั้นสินะ ดีใจที่เธอไม่เป็นอะไร” หยวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หลังจากรู้ว่าเสี่ยวฮัวปลอดภัย หยวนก็สังเกตเห็นมาสเตอร์วิญญาณนอนกองอยู่ที่พื้นหอบแฮ่กๆเหมือนสุนัขที่ไปวิ่งมาราธอนมายังไงอย่างงั้น

“เกิดอะไรขึ้นกับเขา?” หยวนกระซิบถาม

“เสี่ยวฮัวไม่รู้” เธอยักไหล่ตอบ

หลังจากสูดลมหายใจ มาสเตอร์วิญญาณก็พูดขึ้นว่า “ได้โปรด……อย่าฆ่าพวกเราเลย”

“ข้าไม่ใช่คนที่จะตัดสินใจเรื่องนี้” เสี่ยวฮัวพูดและหันไปมองหยวนที่กำลังตกตะลึง

“เขาพูดเรื่องอะไรฉันจะไปฆ่าเขาทำไมกัน” หยวนถาม

“เอ๋? เจ้าไม่ได้คิดจะฆ่าเรางั้นหรือ” มาสเตอร์วิญญาณมองเขาด้วยตาโตเพราะความตกใจ

“ก็แน่หน่ะสิ ฉันแค่โกรธเล็กน้อยสำหรับหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นวันนี้ แต่นั่นไม่เพียงพอให้ฆ่าคนหรอกนะ” หยวนพูดกับเขา

“ขะ ขะ ขอบคุณมากท่านจอมยุทธ ข้าและสองคนนั้นจะรีบไปทันทีและจะไม่โผล่หน้ามาให้เห็นอีก!” มาสเตอร์วิญญาณโผลเข้ากอดเขาด้วยน้ำตา

“เดี๋ยวก่อน! ใครบอกว่านายจะไปได้ง่ายๆ” ทันใดนั้นหยวนก็พูดขึ้น

“ฮะ?” มาสเตอร์วิญญาณมองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้างอีกรอบ

“ฉันเพิ่งจะอิ่มท้องด้วยทอง 500 เหรียญเมื่อไม่นานมานี้. และการต่อสู้กับสองคนนั่นทำให้เสียพลังงานไปมาก จะชดใช้ค่าเสียหายเรื่องนี้ยังไง?” หยวนพูดพร้อมขมวดคิ้ว

“……”

ไม่ใช่แค่มาสเตอร์วิญญาณ แต่เสี่ยวฮัวก็มองเขาด้วยความตกใจ

“แน่นอนๆ แม้ว่ามันจะไม่มากเพราะนายน้อยใช้มันหนักเกินไปจนเกือบจะหมดแล้ว แต่ข้าจะยกที่เหลือให้ท่านทั้งหมด…” มาสเตอร์วิญญาณรีบหยิบกระเป๋าเงินของเขาและส่งให้ราวกับกำลังถวายเครื่องราช

‘ข้าไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงจะเป็นเหยื่อถูกกรรโชกทรัพย์และโจรนั่นก็ยังเป็นแค่เพียง เด็กต็อกต๋อยระดับนักรบวิญญาณอีกด้วย ความภาคภูมิในฐานะมาสเตอร์วิญญาณของข้ากำลังแตกเป็นเสี่ยงๆ’ มาสเตอร์วิญญาณคร่ำครวญภายในใจ เขาไม่กล้าที่จะเอ่ยขึ้นมาเพราะกลัวจะถูกฆ่าทิ้ง

“งั้นก็ไปได้แล้ว!” หลังจากหยวนอนุญาตให้ทั้งสามออกไปได้ มาสเตอร์วิญญาณก็รีบวิ่งไปดึงทั้งสองออกจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวก่อนสิ! เจ้าจะพาเราไปไหน เรายังไม่ได้แพ้ไอ้เจ้านั่นเลย!”

“ปล่อยให้ข้าไปสู้กับเจ้านั้น ไม่งั้นข้าคงนอนไม่หลับถ้าไม่ได้ฟันมันสักฉาด!”

พี่น้องดูพยายามดิ้นเพื่อหนีจาก มาสเตอร์วิญญาณเพื่อที่จะไปสู้ต่อ แต่ด้วยพลังที่แตกต่างกันจึงทำให้พวกเขาถูกพาไปอย่างง่ายดาย

…………