ตอนที่ 328 ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีก
เซินซินจ้องมองเขานิ่ง ๆ ขณะที่เธอถามว่า “นาย...คิดว่าฉันน่ารำคาญมากเลยเหรอ?”
ท่าทีของเฉียวเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย มือของเขาเกร็งขึ้น
เซินซินรอคำตอบของเขาอย่างเงียบ ๆ
เหมาเยซื่อและเฉียวเมียนเมียนหันไปมองเขาเช่นกัน
ผ่านไปประมาณสิบวินาที
เฉียวเฉินหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า
“ใช่ ฉันหวังว่าเธอจะไม่มายุ่งกับฉันอีกต่อไป เซินซินตอนนี้เธอมีคู่หมั้นแล้ว มัน...ไม่ดีที่จะคบกับผู้ชายแบบนี้”
ริมฝีปากของเซินซินสั่น และเธอต้องการทำให้ทุกอย่างชัดเจน
เธออยากจะบอกเขาว่าจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้มีคู่หมั้น
บุคคลที่เซินโย่วกล่าวถึงไม่ใช่คู่หมั้นของเธอ
พ่อแม่ของทั้งสองครอบครัวมีความหวังที่จะให้ทั้งคู่แต่งงานกันหลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัย แต่ก็เป็นเช่นนั้น
เธอไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้
แต่เมื่อเห็นว่าเฉียวเฉินดูสงบและนิ่งเพียงใด พร้อมกับยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เธอก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรอีกแล้ว
อะไรคือประเด็นของการพูดมากกับคนที่ไม่ชอบเธอและยังทำให้เธอกลายเป็นตัวน่ารำคาญ?
มันจะทำให้เฉียวเฉินแตกต่างไปจากเดินหรือเปล่า?
เซินซินรู้สึกถึงหัวใจที่เจ็บปวดเป็นอย่างมากของเธอ
เธอชอบเฉียวเฉินมาหลายปีแล้ว
เมื่อเธอเห็นเขาพูดบนเวทีในฐานะตัวแทนชั้นเรียน เมื่อตอนที่พวกเขายังเป็นนักเรียนชั้นปีที่ 1 นั่นคือรักแรกพบของเธอที่มีต่อเขา
จากนั้นเธอก็คอยตามตื๊อเขาเป็นเวลาถึงสามปี
ในช่วงสามปีที่ผ่านมาเฉียวเฉินปฏิเสธเธอหลายครั้ง และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาบอกว่า เธอน่ารำคาญ
แต่เซินซินไม่เคยคิดว่าเขาจะเกลียดเธออย่างแท้จริง
เพราะทุกครั้งที่เขาพูดคำเหล่านั้น เขาไม่เคยรังเกียจในเสียงและแววตาของเขาเลย
แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป...
เซินซินเห็นการแสดงออกที่ทำร้ายเธอ
เธอสามารถบอกได้ว่า เฉียวเฉินไม่ชอบเธอจริง ๆ
เท่าที่เธอชอบเขา เธอต้องทิ้งศักดิ์ศรีตัวเองบ้าง
เธออดทนมาตลอดหลายปี เพราะเธอเชื่อว่าสักวันเขาจะต้องใจอ่อน ด้วยความจริงใจของเธอ ท้ายที่สุดแม้จะตามตื๊อเขาถึงสามปี เฉียวเฉินก็อดทนกับเธอมามาก
เธอคิดว่ามีความหวัง
จนถึงวันนี้...
เขาคงเหนื่อยเกินไปกับการถูกเธอตามตื๊อ และไม่อยากทนอีกต่อไปแล้ว
บางที นั่นอาจเป็นสาเหตุที่เขาทำให้ความรู้สึกที่แท้จริงของเขารั่วไหลออกมาในที่สุด
เขาบอกชัดเจนแล้วว่าเขาเกลียดเธอ
เธอมีเหตุผลอะไรอีกที่ต้องกดดัน?
ถึงเวลาที่เธอต้องหยุดตามตื๊อเขาได้แล้ว
เซินซินหน้าซีดทันที ที่เธอตัดสินใจที่จะยอมแพ้จากเขา
น้ำตาไหลลงทันที เมื่อเธอจัดการกับความเจ็บปวดที่บีบหัวใจ
“เซินซิน เธอ...” เฉียวเฉินขมวดคิ้วและรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิม
“เฉียวเฉินไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ยุ่งกับนานอีกแล้ว” เซินซินยิ้มทั้งน้ำตา
“ฉันขอโทษที่รบกวนนายมาตลอดสามปี และทำให้นายมีปัญหามากมาย ฉันรู้ว่าฉันค่อนข้างน่ารำคาญเหมือนกันที่ไม่ยอมปล่อยนายไป ทั้ง ๆ ที่รู้ว่านายไม่ชอบฉัน”
“แต่ต่อไปในอนาคต ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว”
“ฉันขอโทษจริง ๆ” ด้วยเหตุนี้ เธอจึงโค้งคำนับขอโทษ
“และสำหรับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ฉันก็ขอโทษด้วยเช่นกัน ฉันจะขอโทษแทนพี่สาวของฉัน” เธอโค้งคำนับอีกครั้ง
เฉียวเฉินมองเธอด้วยความตกใจ ขณะที่เขายืนตัวแข็งทื่อ
เซินซินดูเหมือนจะปลดภาระอันใหญ่หลวงของตัวเอง เธอหันไปรอบ ๆ และเดินตามหลังเซินโย่วไป
เฉียวเฉินยืนนิ่งอยู่กับที่ เฝ้าดูเธอจากไป
สายตาของเซินซิน เมื่อเธอบอกว่าเธอจะไม่รบกวนเขาอีก ดูเหมือนจะแสดงให้เห็นว่าเธอยอมปล่อยทุกอย่างไปแล้วจริง ๆ