ตอนที่ 21 บ้านประมูลฟินิกซ์สีฟ้า อ่านฟรี

ตอนที่ 21 บ้านประมูลฟินิกซ์สีฟ้า

หลังจากเดินถามอยู่ประมาณเกือบชั่วโมงเกี่ยวกับลานประมูล ก็พบว่าที่นี้มีลานประมูลเพียงลานเดียวชื่อว่า

“บ้านประมูลนกฟินิกสีฟ้าซึ่งได้รับความนิยมอย่างมาก ลองไปดูกัน” หยวนกล่าว

เสี่ยวฮัวพยักหน้าและเดินตามหยวนไปยังบ้านประมูลนกฟินิกซ์สีฟ้าซึ่งเป็นแหล่งประมูลของที่มั่งคั่งที่สุดแห่งหนึ่งในทวีปตะวันออก ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังได้รับการสนับสนุนจากนิกายฟินิกซ์สีฟ้าที่เป็นหนึ่งในนิกายที่แข็งแกร่งที่สุดอีกด้วย

“เราโชคดีจริงๆที่มาถึงเมืองนี้ในเวลาที่มันเปิดพอดี”

“อื้อ” เสี่ยวฮัวพยักหน้าเล็กน้อย

บ้านประมูลฟินิกซ์สีน้ำเงินจะเปิดเพียงครั้งเดียวในทุกๆ 3 ปี เพราะพวกเขาต้องใช้เวลารวบรวมสมบัติที่มีค่า และบังเอิญมากที่พวกเขาเข้ามาในวันนี้พอดี

หลังจากเดินไปรอบๆเมืองวิญญาณอยู่นาน เขาก็มาถึงบ้านประมูล

“ว้าว สาถนที่ใหญ่ขนาดนี้เป็นโรงประมูลงั้นหรอ???” หยวนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเมื่อเห็นสิ่งปลูกสร้างหรูหราตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางถนน

“ขอโทษครับ นี่ใช่ทาบเข้าบ้านประมูลฟินิกซ์ฟ้าหรือเปล่าครับ” หยวนถามเพื่อความแน่ใจเขาจึงเดินเข้าไปถามผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้านหน้าและอาจจะทำงานที่นี่

“สวัสดีคุณทำงานที่นี่ใช่ไหม” เขาถาม

“ใช่จ่ะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“เยี่ยม วันนี้ฉันมาที่นี่เพราะต้องการเอาของมาขายหน่ะ”

“……”

หญิงสาวมองหน้าหยวนด้วยความประหลาดใจ

“…เอ่ออ ทางเราต้องขออภัย แต่เราหยุดทำการร้บของที่จะร่วมเข้าประมูลไปแล้วหล่ะ” เธอกล่าวในครู่ต่อมา

“อะไรกัน…” หยวนตกตะลึงยืนนิ่งด้วยความช็อค

หญิงสาวหัวเราะเบาๆแล้วพูดขึ้น “นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่มาบ้านประมูลใช่หรือเปล่าจ๊ะ”

“ใช่แล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นพี่สาวคนนี้จะช่วยอธิบายเกี่ยวกับการนำของมาประมูลให้ เธอต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้าเพื่อจะเอาลงไปในรายการประมูลหลังจากนั้น เพื่อให้แขกรู้ว่าเขาจะต้องรอสิ่งที่ที่เขาอยากได้เมื่อไหร่เราจะนำของที่เธอต้องการจะขายเข้าสู่ลิสต์การประมูล พวกเขาจะได้เตรียมตัวเตรียมเงินถูกด้วยหน่ะจ่ะ”

“ฉันเข้าใจแล้ว…ก็เข้าท่าดี…” หยวนถอนหายใจด้วยความเสียใจและหงุดหงิดเล็กน้อย

“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องขายแกนมอนสเตอร์พวกนี้ที่อื่น”

“แกนมอนสเตอร์วิญญาณฝึกหัดงั้นหรอ?” หญิงสาวสังเกตเห็นของในมือหยวน

แม้ว่าหยวนจะมาได้ทันเวลาแต่พวกเขาไม่ได้สนใจแกนกลางมอนสเตอร์ระดับนั้นแม้แต่น้อย พวกเขาสนใจ แกนกลางมอนสเตอร์ระดับนักรบวิญญาณขึ้นไปเท่านั้น

คนที่ต่อแถวสังเกตเห็นก็พูดขึ้นมาว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าเด็กนั่นคิดจะขายเศษขยะที่บ้านประมูลฟินิกซ์ฟ้าแห่งนี้งั้นรึ นี่เป็นเรื่องไร้สาระสิ้นดี”

“เหลียนหลง!! ทำไมทุกสิ่งที่ออกจากปากเจ้านั้นจะต้องเป็นอะไรที่เน่าตลอดเวลาด้วย อยู่เฉยๆไปเลยเลิกเยาะเย้ยเขาได้แล้ว” หญิงสาวข้างๆขมวดคิ้ว กับพฤติกรรมที่ไม่น่าชมของเพื่อนร่วมงานของเธอ

“ฮึ่ม! ข้าพูดแต่ความจริงเท่านั้น! ยิ่งเขาเรียนรู้เร็วเท่าไหร่เขาขะยิ่งเติบโตเร็วขึ้นเท่านั้น ทำไมท่านถึงต้องปกป้องขอทานเช่นนั้นด้วยเล่า” เหลียนหลงพูดด้วยสายตาเย้ยหยัน

“อย่าสนใจเธอเลย น้องชาย มันไม่ใช่อาชญากรรมเสียหน่อย ปล่อยๆไปเถอะ” นาหยิงพยายามปลอบหยวนทำตัวเหมือนพี่สาวที่เป็นมิตร

“นาหยิงเป็นอะไรของเธอหลงเสน่ห์ไอ้เจ้าเด็กนี่แล้วรึฮ่าฮ่า ข้าสงสัยเหลือเกินว่าถ้าเกิดพวกสาวกในนิกายฟินิกซ์ฟ้ารู้เข้าจะเป็นอย่างไร” เหลียนหลงยังคงหัวเราะต่อไป

“……” แม้ว่าหยวนจะไม่ได้สนใจคำเย้ยยันของเธอสักเท่าไหร่ แต่เด็กหญิงตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างเขากำลังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

“เจ้ามดปลวกนี่ไม่รู้เสียแล้วว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร! ระดับพี่หยวนอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ อัจฉริยะที่สวรรค์จะต้องตกตะลึง วันนีงพี่หยวนจะยืนตะหง่านเหนือสิ่งอื่นใด ข้ายอมไม่ได้ที่จะปล่อยให้พี่ถูกล้อเลียนต่อไปเช่นนี้”

“เจ้าทำเรื่องที่น่าอับอาย หรืออย่างน้อยข้าก็อายเมื่อต้องอยู่ข้างๆเจ้า” นาหยิงส่ายหัว

“เจ้ากำลังมองหาการต่อสู้งั้นหรือนาหยิง”

“โอ้! เจ้าต้องการสู้กับข้างั้นรึศิษย์พี่” นาหยิงหรี่ตามอง พร้อมกับแผ่รังสีนักรบวิญญาณสูงสุดออกมารอบๆร่างกาย

“คะ…คอยก่อนเถอะ คอยให้กลับไปที่นิกายก่อน ข้าจะ…”

“เกิดอะไรขึ้น?]” ทันมดนั้นก็มาน้ำเสียงที่ดูแข็งแกร่งปรากฏขึ้น หญิงชราปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“ผู้อาวุโสชาง!!”  เด็กหญิงทั้งสองหยุดการโต้เถียงกันและทำการโค้งคำนับทันที

“อย่าลืมส่าว่าตอนนี้พวกเจ้ากำลังอยู่ที่ใด! ไม่ว่าพวกเจ้าอยู่ในสถานะใดในนิกาย แต่ตอนนี้พวกเจ้ากำลังทำงานให้ข้า! และข้าจะไม่ทนเมื่อใครมาทำพฤติกรรมแย่ๆในบ้านประมูลฟินิกซ์ฟ้าแห่งนี้!”

“ข้อขอโทษ…” พวกเขารีบขอโทษทันที

“พอแล้วข้าจะจัดการพวกเจ้าทีหลัง หาที่นั่งให้แขกของเราแล้วปิดประตูซะ!” ผู้อาวุโสชางกล่าว

“เดี๋ยวก่อน” ขณะที่ผู้อาวุโสชางกำลังจะเดินกลับ เสียงที่น่ารักแต่เต็มไปด้วยความเอาแต่ใจนั้นได้หยุดเธอไว้

“สะ สะ เสี่ยวฮัว” หยวนมองเธอด้วยดวงตาเบิกกว้าง “เธอกำลังทำอะไรหน่ะ??” เขากระซิบข้างหูเธอ

“ไม่ต้องห่วงพี่หยวนเสี่ยวฮัวจัดการเรื่องนี้เอง” เธอตอบพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

“สาวน้อยคนนี้เป็นใคร” ผู้อาวุโสสัมผัสได้ถึงออร่าที่ลึกซึ้งรอบตัวเธอ

“ท่านะป็นเจ้าของที่นี่ใช่ไหม” จู่ๆเสี่ยวฮัวก็ถามขึ้น

“ถูกต้องแล้วเจ้าหล่ะเป็นใครกัน”

เสี่ยวฮัวไม่ตอบในทันที แต่หลังจากนั้นเธอก็ดึงกริชสีน้ำเงินออกมาจากกระเป๋าของเธอ

ทันใดนั้นเมื่อกริชปรากฏขึ้น  การปรากฏตัวที่ไม่อาจหยั่งถึงนั้นได้ครอบคลุมสถานที่นี้เอาไว้

“การปรากฏตัวนี่!!” ผู้อาวุโสชางสะดุดไปด้านหลัง เกือบจะทำให้เธอล้มลง เมื่อได้เห็นและสัมผัสได้ถึงออร่าของมัน

“กริชเล่มนี้เป็นอาวุธระดับสวรรค์คุณภาพสูงสุด! กริชสวรรค์แห่งความเยือกเย็น!” เสี่ยวฮัวพูดต่อหน้าทุกคนด้วยความสงบนิ่ง “ข้าเป็นใครไม่ได้สำคัญ ที่สำคัญคือข้าตั้งใจจะขายกริชเล่มนี้ใน บ้านประมูลของท่าน แต่การกระทำของศิษย์ทั้งสองของท่าน ทำให้ข้านึกถึงแผนที่ 2”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งร่างกายผู้อาวุโสชางก็สั่นสะท้าน “ใครใครกันที่กล้าทำให้ท่านขุ่นเคือง! ข้าจะฆ่ามันแทนท่านเดี๋ยวนี้!” ท่าทีของยายเฒ่าชางเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ทำให้เหลียนหรงและนาหยิงตกใจเพราะไม่เคยเห็นท่าทีเช่นนี้มาก่อน ราวกับว่ามีใครมาฆ่าลูกชายของเธอ

แม้แต่หยวนก็อดไม่ได้ที่จะทำตาโต เรามาที่นี่เพื่อขายกริชนั่นตั้งแต่เมื่อไหร่

“ยัยนั่น!” เสี่ยวฮัวชี้นิ้วเล็กๆของเธอ ยายเฒ่าชางหันไปมองที่เหลียนหรงที่กำลังทำหน้าซีดเป็นไก่ต้ม

“เจ้าทำอะไรลงไปเหลียนหรง?!” ยายเฒ่าคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว

“ขะ ขะ ข้า” เหลียนหรงพูดไม่ออกและทรุดตัวเข่าลงพื้นฉี่ราดกางเกงด้วยความหวาดกลัว

นาหยิงปิดปากสนิทด้วยความตกใจ เหตุการณ์ไม่คาดฝันที่เกิดขึ้น

เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อจากนี้?

………