บทที่ 210 รับสมัครกองทัพ
หลังจากที่อมนุษย์ที่ทรงพลังทั้ง 2 พ่ายแพ้ให้กับผู้เล่นทีละคน ความสนใจของผู้เล่นก็กลับมาอยู่ที่ครอบครัวของหัวหน้าเผ่าหูยาว
“อาทำอะไรน่ะ…”
เลย์บิทจ้องมองรังกาที่ยังมีคทาหักสองท่อนอยู่ในมือด้วยสีหน้าไม่เชื่อ
“อย่าเพิ่งคิดไปเอง ข้าแค่พยายามเบี่ยงเบนความสนใจของพวกมัน” รังกาอายเล็กน้อย เขารู้ว่าหลานชายเห็นฉากแสดงความจงรักภักดีของเขา
“อะแฮ่ม พ่อเจ้ายังไม่ตาย” เขากล่าวเสริมพลางกระแอมในลำคอ
“อะไรนะ…” เลย์บิทหันไปมองพ่อที่นอนไร้สัญญาณชีวิต
ไม่ต้องพูดถึงการหายใจ หัวใจของเขาหยุดเต้นไปแล้ว! เขาจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง?
ความคิดนั้นเข้าครอบงำจิตใจของเลย์บิท แต่หูของเขาดีกว่ามนุษย์หลายเท่า เขาได้ยินเสียงบางอย่าง
มันเบามากจนแทบไม่ได้ยิน และดังขึ้นชั่วระยะหนึ่งสั้น ๆ แต่ก็หนักแน่น ซึ่งเป็นความถี่เสียงที่หูของมนุษย์ไม่สามารถได้ยิน
ทุกครั้งที่เสียงนั้นดังขึ้น มันก็จะเงียบหายไปหลายอึดใจ
เสียงนั้นดังมาจากอกพ่อของเขา
เป็นเสียงเต้นของหัวใจ
หากเขาไม่ได้ตั้งใจฟัง เขาจะไม่ได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นอย่างแผ่วเบานี้เลย
“นี่มัน…” เลย์บิทผงะ
“เต่าจำศีล” รังกาอธิบาย “ศาสตร์เวทย์ที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคนในเผ่าของเรา ใช้แกล้งตายได้ชั่วขณะ อาการบาดเจ็บของพี่ใหญ่เป็นเรื่องจริง และต้องใช้เวลานานในการฟื้นตัว เราต้องรักษาเขาก่อนที่เขาจะตื่นจากการจำศีล”
“เฮ้อ” รังกาถอนหายใจอย่างหดหู่และทำอะไรไม่ถูก “ถึงอย่างนั้นร่างกายของพวกเราก็ยังอ่อนแอเกินไป แม้ว่าเราจะสามารถเรียนรู้ศาสตร์เวทย์ได้ แต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเผ่าอมนุษย์ที่ทรงพลังเหล่านั้น”
***
หลังจากเข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนกับสมาชิกของวิหารล่องหน ซีเว่ยก็กลับมายังอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ของเขา และได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น
เต่าจำศีล นั่นไม่ใช่วรยุทธ์เหรอ?
มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอที่ของแบบนั้นจะปรากฏขึ้นในโลกใบนี้?
ในฐานะเทพเจ้า มุมมองของเขาแตกต่างจากมนุษย์ มนุษย์สามารถมองเห็นได้เพียงผิวเผิน แต่เขาสามารถมองทะลุแก่นแท้ของมันได้ในพริบตา
เทคนิคนี้แตกต่างจากวรยุทธของจีนโบราณที่ใช้ลมปราณ(ชี่กง) หรือกำลังภายใน(เน่ยกง) ที่จริงแก่นแท้ศาสตร์เวทย์ของเผ่าหูยาวคือการโคจรมานาพิเศษรอบ ๆ ร่างกาย มันใกล้เคียงกับการเพิ่มความแข็งแกร่งให้มานา มากกว่าศาสตร์ศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริง
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องแปลก เนื่องจากอมนุษย์ในทวีปตะวันตกมีความเชื่อที่ค่อนข้างแปลก พวกเขาศรัทธาในราชาแห่งสรรพสัตว์หรือวิญญาณบรรพบุรุษของตน
อย่างไรก็ตามศาสตร์ศักดิ์สิทธิ์ของแซดวิน ส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับการทำปศุสัตว์หรือการผสมข้ามพันธุ์ ศาสตร์ศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้นั้นหายากมาก และนักบวชก็แทบจะไม่มีมัน
และสำหรับอมนุษย์ที่บูชาวิญญาณบรรพบุรุษ พวกเขาจะมีวัตถุบูชาที่แตกต่างกัน เนื่องจาก 'วิญญาณบรรพบุรุษ' ของแต่ละเผ่านั้นแตกต่างกัน
นั่นนำไปสู่การที่วิญญาณบรรพบุรุษทั้งหมดล้วนพร่าเลือน และความแตกแยกทางศาสนาก็ได้ทำให้พวกเขาตายจากไปก่อนที่สงครามเทพเจ้าครั้งที่ 3 จะเริ่มขึ้น
ความจริงพวกเขาสามารถแข่งขันชิงตำแหน่ง ‘เทพเจ้าที่น่าเศร้าที่สุดในประวัติศาสตร์’ ไปด้วยกันกับการเทพเจ้ากระดูกเน่าได้
ดังนั้นพลังเหนือธรรมชาติที่ทวีปตะวันตกใช้ ส่วนใหญ่คือเวทมนตร์ซึ่งมีหลักการใช้คล้ายกับคาถาอาคม ซึ่งเป็นศาสตร์แขนงหนึ่งของเวทมนตร์
จริง ๆ หากแปลตรงตัว เทคนิคที่รังกาเพิ่งพูดถึงคือศาสตร์เวทย์ 'ปิดกลั้นลมหายใจเพื่อแสร้งตายเหมือนดั่งเต่า' แต่เมื่อมันแปลผ่านความรู้ความเข้าใจของซีเว่ย มันก็ถูกแปลโดยอัตโนมัติว่าเป็นวรยุทธ์เต่าจำศีล...
ซีเว่ยรู้สึกสนใจมาก ต้องบอกว่าการได้เห็นศาสตร์เวทย์ครั้งนี้มันทำให้เขารู้สึกคิดถึงเทคนิคต่าง ๆ จากโลกในอดีตของเขา
หากเขาเรียนรู้วิธีฝึกฝนความสามารถนี้ได้ ผู้เล่นอาจได้รับคลาสใหม่
ด้วยเหตุผลยางประการ ซีเว่ยอยากจะเห็นผู้เล่นหัวโล้นสักกลุ่ม...
อย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้ ทวีปตะวันตกถือได้ว่าเป็นดินแดนที่บริสุทธิ์ ไม่ค่อยมีศาสนาใด ๆ ตั้งรกรากอยู่ และเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการเทศนา
“อืม ฉันยังไม่รู้จะให้ซอนหยานกับพรรคพวกทำอะไรต่อ งั้นทำเรื่องนี้ก่อนแล้วกัน!”
คิดได้แบบนั้น หนวดของซีเว่ยก็สบัดไหวบนแป้นคอมพิวเตอร์แพนธีออน
***
[ติ้ง!]
[เริ่มเควสเสริม: รับสมัครกองทัพ]
[แม้ว่าท่านจะประสบความสำเร็จในการเข้าถึงทวีปตะวันตก แต่พลังของศัตรูยังคงซ่อนอยู่ในม่านหมอก ดังนั้นเทพเจ้าแห่งเกมจึงคาดการณ์ว่า การผจญภัยของท่านอาจไม่ราบรื่น ท่านต้องการการสนับสนุน! ณ วินาทีนี้ ทั้งเวลาและสถานที่ยังไม่มั่นคงพอ ท่านต้องพยายามทำให้คนในพื้นที่ยอมรับท่านและวางรากฐานที่มั่นคงสำหรับการกระทำในอนาคตของท่าน!]
[เป้าหมายของเควส: เป็นมิตรกับเผ่าหูยาวสูงกว่าระดับ 'เคารพ' และโน้มน้าวให้หัวหน้าเผ่าหูยาว อนุญาตให้ท่านวางไลฟ์สโตนในอาณาเขตของพวกเขาได้]
[ไอเทมเควส: พิมพ์เขียวไลฟ์สโตน (ก่อสร้างอัตโนมัติเมื่อวางลงพื้น)]
[รางวัลเควส: EXP / เหรียญเกม / แหวนราชาสิงโต(ไอเทมแรร์ม่วง) : เพิ่มพลังให้ตัวเองด้วยบัฟ 'พลังแห่งสรรพสัตว์' เมื่อเผชิญกับเป้าหมายการแก้แค้นของท่านและลูกสมุน]
[หมายเหตุ: เจ้าจะเป็นราชันย์สรรพสัตว์ได้อย่างไร หากเจ้าไม่สามารถจัดการกับกระต่ายได้?! By ซิมบ้า ผู้เล่นบางคนที่ไม่ต้องการเปิดเผยที่มาของชื่อ]
ซอนหยานและวัลแคนปรึกษากันอย่างรวดเร็ว หลังจากได้รับเควส พวกเขาก็เข้าใจทันทีว่าพวกเขาจำเป็นต้องเปลี่ยนแผนจาก 'จ้างเผ่าหูยาวเพื่อนำทาง→ไปที่เผ่ากรงเล็บเทา→เอาชนะซอร์ดเทล' เป็น 'สร้างชื่อในเผ่าหูยาว →สร้างไลฟ์สโตน →ให้พวกเขานำทางไปยังเผ่ากรงเล็บเทา →เตะก้นซอร์ดเทล'
ยิ่งไปกว่านั้นซอนหยานยังเข้าใจแล้วว่าความสามารถของซอร์ดเทลอาจไม่ได้ต่ำกว่าเขา หลังจากที่ได้ต่อสู้กับนักรบมนุษย์เสือ
ท้ายที่สุดนักรบมนุษย์เสือคนนั้นก็พูดว่าเขายังไม่สามารถเอาชนะซอร์ดเทลได้ แม้ว่าระดับของซอนหยานจะสูงกว่า แต่ความสามารถโดยรวมของเขาก็ด้อยกว่านักรบมนุษย์เสือเล็กน้อย เหตุผลเดียวที่เขาชนะนั้นก็เป็นเพราะข้อได้เปรียบของกฎแห่งทักษะ
และรางวัล EXP มากมายที่ได้จากการฆ่ามนุษย์เสือนั้นก็ได้ตอกย้ำความคิดของเขา
หากซอนหยานเข้าไปท้าทายซอร์ดเทลโดยตรง และมีวัลแคนกับผู้เล่นคนอื่นเข้ามายุ่งเกี่ยวกับการดวลศักดิ์สิทธิ์ของอมนุษย์เพื่อชิงตำแหน่งหัวหน้าเผ่า คนในเผ่าจะไม่มีวันยอมรับเขา
นอกจากนี้มันไม่สำคัญว่าเขาจะล้มเหลวกี่ครั้ง เพราะทั้งหมดที่เขาต้องทำคือรอจนกว่าเขาจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ ก่อนจะวิเคราะห์ประสบการณ์ท้าดวลครั้งก่อน และเข้าไปท้าทายซอร์ดเทลอีกครั้ง
ซอนหยานไม่ได้ขาดความอดทนและความกล้าหาญในการเผชิญหน้ากับความล้มเหลว นับตั้งแต่ที่เขากลายเป็นผู้เล่น
ความจริงผู้เล่นทุกคน จะต้องประสบกับความทุกข์ทรมานจากความล้มเหลวและการเสียชีวิตที่น่าสยดสยอง ไม่ว่าจะเป็นการสำรวจดันเจี้ยนที่มีอันตรายแฝงตัวอยู่รอบด้าน หรือเมื่อพวกเขาแวะเวียนไปที่ห้องใต้ดินของผีดิบและสุ่มพบอัครมุขนายกกระดูกเน่า
ถึงกระนั้น พวกเขาก็จะได้เรียนรู้บางอย่างจากการตายแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบการโจมตีของฝ่ายตรงข้าม ช่องโหว่ หรือข้อบกพร่องของตนเองที่พวกเขาไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน
แง่มุมเหล่านั้นคือประสบการณ์และสิ่งที่จะทำให้ผู้เล่นเอาชนะคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่า ชดเชยส่วนที่ขาด และปรับแต่งกลยุทธ์ให้สมบูรณ์ เพื่อก้าวไปสู่ความสำเร็จและแข็งแกร่งขึ้น!
อาจกล่าวได้ว่าผู้เล่นเป็นผู้เล่น ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่กลัวความตาย แต่เพราะการตายแต่ละครั้ง ทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้น!
นอกจากมาร์นี่น่ะนะ…
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด กลุ่มของซอนหยานจะต้องได้รับความไว้วางใจจากเผ่าหูยาว เนื่องจากพวกเขาต้องการชื่อเสียง ดังนั้นซอนหยานจึงหยิบขวดโคล่าผสมน้ำทะเลออกมาส่งให้เลย์บิทซึ่งกำลังกอด 'ศพ' อยู่
“ถ้าเจ้าเชื่อใจข้า ก็ให้พ่อของเจ้าดื่มสิ่งนี้”
"มันคืออะไรรึ?" เลย์บิทขมวดคิ้วเล็กน้อย โคล่าไม่มีฟองอีกต่อไป เขาจำได้ว่าสิงโตต้องการใช้ของเหลวขวดนี้แลกกับการให้เขาเป็นผู้นำทาง ตอนนี้ความอยากรู้อยากเห็นของเขาเด่นชัดมาก ด้วยหูกระต่ายสีชมพูยาวข้างหนึ่งที่ตั้งอยู่ ในขณะที่อีกข้างโค้งเป็นสัญลักษณ์คำถาม
ท่าทางน่ารักปุกปุยมาก
“อย่ามองพี่ชายวัลแคน” โจอี้พยายามอย่างเต็มที่ไม่ให้วัลแคนที่หลงทางเพราะความน่ารัก กลายเป็นสัตว์ร้ายและเข้าสู่ภาวะบ้าคลั่ง จนทำเควสทั้งหมดของพวกเขาล้มเหลว
“มันเป็นโพชั่นรักษาแบบใช้ครั้งเดียว (ผสมกับน้ำทะเล)” ซอนหยานกล่าวชื่อเต็มของไอเทม แทนที่จะเป็นชื่อสั้น ๆ ที่นิยมในหมู่ผู้เล่น “โพชั่นฟื้นฟูมานาขนาดเล็กแบบใช้ครั้งเดียว”
เลย์บิทเอียงหัวไปทางซ้ายอย่างงง ๆ กับชื่อยาว ๆ ในขณะที่ดวงตาของเขาหดลงเป็นจุดเล็ก ๆ สองจุดดูเหมือนจะหวาดกลัว และมีคำว่า 'ข้าไม่เข้าใจ แต่ฟังดูน่ากลัว' ถูกเขียนทั่วใบหน้า
“ว่าแต่เลย์บิท คนเหล่านี้เป็นใครรึ” รังกาขัดจังหวะการแนะนำโพชั่นของซอนหยาน และถามในสิ่งที่เขาอยากจะรู้มานานแล้ว
รังกาอายุน้อยกว่าหัวหน้าเผ่าเพียง 3 ปี ในฐานะผู้อาวุโสของเผ่า ดังนั้นเขาจึงผ่านโลกมาพอสมควร
จากความรู้ความเข้าใจของเขา สำหรับ ‘กรงเล็บเลือด’ นีเทอแลน แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเอาชนะได้ แต่อย่างน้อยเขาก็ยังสามารถรับมือได้
กลับกัน มนุษย์เสือที่มีสายเลือดของเสื้อเขี้ยวดาบโบราณนั้นต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง พี่ชายที่แข็งแกร่งกว่าเขายังถูกทุบด้วยหมัดเดียว และแทบจะเอาชีวิตไม่รอดด้วยวิชาเต่าจำศีล หากเป็นรังกา เขาอาจจะถูกฆ่าในหมัดเดียว
แต่ถึงอย่างนั้นเพื่อน 2 คนที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ สามารถจัดการกับ 2 คนนั้นได้อย่างง่ายดาย
ลืมมนุษย์ประหลาดที่ทุบนีเทอแลนจนตายด้วยโลงศพ สิงโตนั้นทรงพลังและครอบงำอย่างเห็นได้ชัด
นักรบมนุษย์เสือเขี้ยวดาบสามารถงอเหล็กได้ด้วยหมัดที่หนักหน่วง ใบมีดธรรมดาจะหักหากรับการโจมตีเข้าไปเพียงครั้งเดียว แต่ถึงกระนั้นสิงโตก็รับหมัดของมนุษย์เสือได้อย่างคล่องแคล่ว ก่อนที่จะแทงมนุษย์เสือตายในดาบเดียว ซึ่งไม่ได้ใช้ทักษะพิเศษอะไรเลย!
เขาต้องใช้เวลาฝึกฝนมากแค่ไหนกว่าจะมาถึงระดับนั้นได้!?
คิดแล้วรังกาก็รู้สึกกดดันอย่างมาก
-----------------------------------------
เพจ FC-Translate
