EP 215 ปล่อยตัวอาชญากรคนสำคัญ

EP 215 ปล่อยตัวอาชญากรคนสำคัญ

By loop

ไม่กี่วันผ่านมา ดงซูบินได้พบกับรองหัวหน้าทีมเฟิงนอกประตูหลักของสำนัก

“พี่เฟิงความคืบหน้าในคดีของจินดีแม่นชั่นเป็นอย่างไรบ้าง?”

“โชคดีจริงๆ ทุกคนยกเว้นเฉียนเฟยและหม่าดาไครสารภาพ”

“พวกเขา? จะทำยังไงได้บ้าง เรามีหลักฐานทั้งหมดที่ชี้ไปที่พวกเขาใช่ไหม?”

"ถูกต้อง. ผมคิดว่าคดีนี้จะสามารถคลี่คลายได้อย่างรวดเร็ว”

วันรุ่งขึ้นหลังจากพบศพคดีนี้ไม่ได้อยู่ภายใต้งานของดงซูบินอีกต่อไป จินดิแมนชั่นมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีความตาย 2 คดีและสิ่งต่างๆก็ไม่ได้สัดส่วน กลุ่มที่สูงกว่าได้กดดันสำนักมากมายและเหลียงเฉิงเผิงต้องเข้ามาจัดการคดีนี้ สำนักงานอัยการยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับการสอบสวน ดงซูบินเองยังอายุน้อยในบรรดารองหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยสาธารณะของมณฑลและเขาไม่เหมาะที่จะเป็นหัวหน้าทีมคดีสำคัญเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม ดงซูบินจะยังคงได้รับเครดิตที่เขาสมควรได้รับในคดีนี้ ตั้งแต่วันนั้นเจ้าหน้าที่ทุกคนในสำนักมองดงซูบินต่างออกไป

หลังจากเดินขึ้นบันไดดงซูบินได้พบกับหูยินเก่า และ จ้าวจินซอง พวกเขาดูเหนื่อยล้าราวกับว่าพวกเขาทำงานในคดีของ จินดีแมนชั่นมานับไม่ถ้วน แต่ดงซูบินเดาว่าพวกเขาน่าจะหาวิธีช่วยเฉียนเฟยล้างชื่อของเขา พวกเขาสนิทกับเฉียนเฟยและไม่มีใครเชื่อว่าพวกเขาไม่มีการติดต่อทางการเงินใด ๆ กับเฉียนเฟย แหล่งรายได้หลักของเฉียนเฟย มาจากจินดีแมนชั่น หากเจ้าหน้าที่ตรวจสอบพบหูยินเก่า, จ้าวจินซองและ เฉียนเฟยพ่อของเฉียนเฟยเองก็จะไม่หลบหนี

ดงซูบินยิ้ม “หัวหน้าหูหัวหน้าจ้าว คุณสองคนยุ่งเรื่องอะไรกัน? ฮ่า ๆ”

หูยินเก่า มองไปที่ดงซูบิน “หัวหน้าซูบิน? ทำไมคุณถึงไขคดีได้รวดเร็วจริงๆ” จ้าวจินซองยังให้ดงซูบินจ้องมอง “หัวหน้าซูบินคุณมีส่วนร่วมมากมายในคดีของจินดิแมนชั่นนะ”

ดงซูบินแสร้งทำเป็นสงบเสงี่ยม “โอ้…ผมแค่โชคดี ผมจะขึ้นไปชั้นบนก่อนขอตัว”

หลังจากที่ดงซูบินจากไปหูยินเก่า และ จ้าวจินซองมองหน้ากันและยิ้ม

ดงซูบินก้าวเข้าไปในห้องทำงานของเขาและขมวดคิ้ว เขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติขณะที่หูยินเก่า และ จ้าวจินซองดูเป็นกังวลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่วันนี้พวกเขาดูแตกต่างออกไปและยังมีเวลาคุยกับดงซูบิน พวกเขายืนยันหรือไม่ว่าคดีของ จินดีแมนชั่นจะไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา? แต่เฉียนเฟยยังคงถูกควบคุมตัวและใครจะรู้ว่าเขาจะพูดอะไร? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเฉียนเฟยตัดสินใจลากทุกคนลงไปพร้อมกับเขาและปาถั่วใส่หูยินเก่า และ จ้าวจินซอง?

รอ. มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!

ดงซูบินไม่คาดคิดว่าเหตุการณ์นี้จะลากหูยินเก่า จ้าวจินซอง และคนอื่น ๆ เข้ามาเนื่องจากเป็นไปไม่ได้ ตอนนี้จินดีแมนชั่นถูกปิดลงและทุกคนที่เกี่ยวข้องโดยตรงถูกจับกุม อย่างน้อย ดงซูบินสามารถตอบโจทย์ให้กับชาวบ้านและเหยื่ออย่าง หยูเหมยเซียว และ โจวเหม่ย ได้ แต่ตอนนี้สิ่งต่างๆอาจไม่เป็นไปตามแผนของเขา

ดงซูบินโทรไปที่สำนักสำนักทันที “สวัสดีผู้อำนวยการฮู? ผมดงซูบินเอง”

ฮูซินเยียน หัวเราะ “หัวหน้าซูบิน? คุณอยากได้อะไรมา”

“ฮ่าฮ่าสั่งอะไร? พี่สาวหยุดล้อเล่นกับผมเถอะ ผมแค่อยากรู้ว่าเฉียนเฟยสารภาพแล้วหรือยัง”

ฮูซินเยียน หยุดชั่วขณะ “คดีนี้ได้รับการจัดการโดยทีมสอบสวนและฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับรายละเอียด แต่ระหว่างทางไปทำงานฉันได้ยินมาว่าเมื่อคืนนี้หม่าดาไคร สารภาพแล้ว เขายอมรับว่าเขาเป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังคาสิโนคดีการตายและการค้าประเวณีและเฉียนเฟยไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง เขาอ้างว่าเฉียนเฟยเป็นเพียงคนธรรมดาที่จินดิแมนชั่นและเป็นเพื่อนของเขา”

ใบหน้าของ ดงซูบินเปลี่ยนไป “เขากล้าโกหกอย่างงั้นเหรอ!”

“แต่…” ฮูซินเยียนกล่าวต่อ “หลักฐานไม่ได้แสดงว่าเฉียนเฟยมีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรง เฉียนเฟยอาจเตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนี้เมื่อเขาตั้งจินดิแมนชั่น ผู้รับผิดชอบผู้จัดการบัญชี ฯลฯ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเฉียนเฟย หลังจากหม่าดาไครสารภาพแล้วเขาหยิบบัตรเอทีเอ็มซึ่งมีอยู่ในบัญชีมากกว่า 10 ล้านใบ มันคือรายได้ของคาสิโน เขาได้รับผิดชอบอย่างเต็มที่สำหรับคดีนี้”

ดงซูบินหายใจเข้าลึก ๆ “นั่นหมายความว่าเฉียนเฟยจะลอยนวลเหรอ?”

ฮูซินเยียนถอนหายใจ “ฉันก็กลัวอย่างนั้น แม้ว่าคนที่จับกุมหลายคนจะกล่าวว่าเฉียนเฟย เป็นขาประจำของ จินดีแมนชั่น และเป็นเจ้านายที่อยู่เบื้องหลังม่าน แต่ก็ไม่มีหลักฐานใดที่จะพิสูจน์ได้ เฉียนเฟยไม่เคยยอมรับว่าเขาเป็นเจ้านายและเขาก็พิถีพิถันที่จะไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ”

ดงซูบินเองก็โกรธมาก “หม่าดาไครอยากตายเหรอ? เราสูญเสียสองชีวิตไป! หม่าดาไครสามารถรับโทษนี้คนเดียวได้หรอ”

ฮูซินเยียนกล่าวเบา ๆ “มี…อาจมีเรื่องอื่น”

เรื่องอื่น ๆ ? ดงซูบินเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเฉียนเฟย ต้องสัญญากับหม่าดาไคร ถึงเงินจำนวนหนึ่งให้กับครอบครัวของเขาหรือไม่ก็ขู่เขากับครอบครัวของเขา! เอาล่ะ! ดงซูบินโกรธมาก เขาใช้ความพยายามอย่างมาก แต่ก็ยังวางเฉียนเฟยไว้ข้างหลังลูกกรงไม่ได้! ดงซูบินรู้ว่า เฉียนเฟยเป็นผู้บงการเบื้องหลังคดีการตายและคดีข่มขืน ถ้าเฉียนเฟยหนีไปได้ความพยายามทั้งหมดของเขาจะสูญเปล่า!

แหวนแหวนแหวน ... โทรศัพท์สำนักงานของฮูซินเยียน ดังขึ้น

ฮูซินเยียนกล่าว “หัวหน้าซูบินโปรดรอสักครู่ ฉันต้องรับสายอื่นก่อน”

“สวัสดีศูนย์บัญชาการ…อะไรนะ? โอเคฉันรับทราบแล้ว.”

ฮูซินเยียนถอนหายใจและพูดกับดงซูบิน "ฉันต้องการที่จะบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง. เฉียนเฟยอาจจะได้รับการปล่อยตัวในเร็ว ๆ นี้”

ดงซูบินได้ยินสิ่งนี้และกำลังจะระเบิด แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่มีหลักฐานต่อต้านเฉียนเฟย แต่เขาก็ไม่ควรได้รับการปล่อยตัวในตอนนี้ มันจะบ้าไปหมดแล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

หลังจากวางสายโทรศัพท์ดงซูบินก็ขึ้นไปชั้นบนไปที่สำนักงานของหัวหน้าสำนัก รองหัวหน้ากงจงเหวินรองหัวหน้าฉินหยงรองหัวหน้าซุนฉางฮงทั้งหมดอยู่ที่นั่น เมื่อเหลียนเฉิงเผิงเห็นดงซูบินเขารู้ว่าดงซูบินต้องได้ยินข่าวเช่นกัน เขาชี้ให้ดงซูบินนั่ง

ดงซูบินไม่ได้นั่งลง “หัวหน้าเหลียงผมได้ยินมาว่าเราจะปล่อยตัวเฉียนเฟย นั้นเป็นความจริงอย่างงั้นหรอครับ?”

“นี่เป็นการตัดสินใจของผู้บริหารระดับสูง” เหลียงเฉิงเผิงตอบและดวงตาของเขาแสดงความไม่พอใจออกมา นอกจากนี้เขายังไม่พอใจกับคำสั่งการจากเหล่าผู้บริหารระดับสูงเหล่านั้น

ซุนฉางหงขมวดคิ้วและกล่าวว่า “ผู้บริหารระดับสูงขึ้นคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กๆหรือยังไงกัน ไม่มีหลักฐาน? แม้ว่าตอนนี้เราจะไม่มีหลักฐาน แต่เราสามารถค้นหาหลักฐานได้”

ฉินยงเองก็ระงับความโกรธของเขาและกล่าวเสริม "ถูกต้อง. หลายคนให้การสักทอดไปที่เฉียนเฟยโดยเฉพาะหม่าซาน จะไม่นำคำให้การของพยานมาพิจารณาได้อย่างไร?! นี่เป็นหลักฐานด้วย! ตราบใดที่เฉียนเฟยเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมก็ต้องมีเงื่อนงำ! ถ้าเราปล่อยเขาตอนนี้เขาจะมีโอกาสทำลายหลักฐานทั้งหมดและเราจะพลาดการเปลี่ยนแปลงเพื่อจับเขาอีกครั้ง!”

ดงซูบินกล่าว “ หัวหน้าเหลียงผมจะไปหาหลักฐานมาให้ได้ เราไม่สามารถปล่อยเขาได้ในตอนนี้!:

กงจงเหวินและซุนชางหงมีส่วนเกี่ยวข้องกับการบุกทำร้ายบ่อนคาสิโนจินดีแมนช่ะนพร้อมกับเหลียงเฉิงเผิงก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่สามารถรับหลักฐานใด ๆ เกี่ยวกับการบุกสองครั้งก่อนหน้านี้และรู้สึกขมขื่น นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับคดีจินดีแมนชั่น แต่จินเดียแมนชั่นถูกปิดลงในขณะนี้และพบว่ามีหลักฐานเชื่อมโยงกับคดีการเสียชีวิตสองคดีและคดีอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง แต่สุดท้ายแล้วผู้บงการหลักเฉียนเฟยจะต้องถูกปล่อยตัวเพราะ 'ขาดหลักฐาน'?

แม้แต่กงจงเหวินที่มีชื่อเสียงต่ำก็ยังกล่าวเสริม “ระหว่างทางมาที่นี่ผมได้ยินมาว่าผู้สอบสวนคดีนี้ยังจนหนทางในการทำคดีต่อ ทุกคนต้องการที่จะดำเนินการตรวจสอคดีนี้ หัวหน้าเหลียงเราสามารถชะลอการปลดปล่อยเฉียนเฟยได้หรือไม่? ฉันเชื่อว่าไม่มีใครสงสัยในทักษะการสืบสวนของหัวหน้าซูบินที่นี่ ให้เขาไปรวบรวมหลักฐาน”

เหลียงเฉิงเผิงตอบอย่างโกรธ ๆ “ทุกคนคิดว่าฉันไม่อยากทำคดีนี้เหรอ? ตายสองคดี! นอกจากนี้กี่ครอบครัวที่ได้รับความเดือดร้อนเนื่องจากคาสิโนนั้น? แต่ตอนนี้เป็นผู้ที่มีคำสั่งให้ปล่อยตัวเขาทันที!” เหลียงเฉิงเผิงรู้สึกไม่ยุติธรรมเช่นกัน แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำการสอบสวน แต่ผู้คนจากสำนักงานอัยการกลับปฏิเสธที่จะร่วมมือกับเขาและผู้ที่มีอำนาจสูงกว่าก็ได้ออกคำสั่ง! เหลียงเฉิงเผิงไร้พลังต่อพวกเขา!

กงจงเหวินซุนฉางหงและคนที่เหลือถอนหายใจ

ทั้งหมดนี้ต้องเป็นผลงานของเฉียนเชิงเพื่อช่วยลูกชายของเขาเฉียนเชิง ได้ขอความช่วยเหลือจากกเครื่อข่ายของเขาที่อยู่ในตำแหน่งที่สูง การสนับสนุนของเหลียงเฉิงเผิงเองก็ไม่ได้ทรงพลังเท่ากับคนที่อยู่เบื้องหลังเฉียนเชิง การขาดหลักฐานเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น สาเหตุที่แท้จริงที่เฉียนเฟยหนีไปได้ก็คือพ่อของเขาเป็นหัวหน้าแผนกประชาสัมพันธ์!

เหลียงเฉิงเผิงกล่าว “ไม่มีประเด็นที่จะพูดถึงเรื่องนี้ คดีจินดิแมนชั่นถูกปิด”

กงจงเหวิน, ฉินหยงและคนอื่น ๆ รู้ดีว่าพวกเขาไม่มีอำนาจที่จะทำอะไรและจากไป

“หัวหน้าซูบินช่วยรอก่อนเถอะ” เหลียงเฉิงเผิงเรียกดงซูบิน

หลังจากที่เหลือเหลียงเฉิงเผิงลูปขมัยตัวเอง “ซูบินคุณได้สอบสวนคดีนี้ตั้งแต่แรกและผู้ช่วยของคุณก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ฉันรู้ว่าคุณจะไม่ยอมรับผลลัพธ์นี้ ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน แต่บางครั้งการยอมแพ้ไม่ได้หมายถึงความพ่ายแพ้ เรายังมีโอกาสอื่น ๆ คุณเข้าใจไหม?” กงจงเหวินและคนอื่น ๆ เป็นนายตำรวจระดับสูงทั้งหมดและเหลียงเฉิงเผิงรู้ดีว่าพวกเขาจะไม่สร้างปัญหา สิ่งเดียวที่เขากังวลคือดงซูบินเพราะเขายังเด็กและอาจควบคุมได้ยากและ เหลียงเฉินเผิงกังวลว่าเขาอาจทำอะไรที่บุ่มบ่าม

ดงซูบินขมวดคิ้วทันที “หัวหน้าเหลียงผมจะไม่ยอมแพ้เพราะนี่เป็นเรื่องของหลักการ!”

เหลียงเฉิงเผิงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ "นายจะทำอะไรได้ล่ะ?"

ดงซูบินตอบอย่างหนักแน่น “ผมจะดำเนินการสอบสวนต่อไป!”

“ หน่วยงานที่สูงกว่าได้รับคำสั่งให้ปิดคดีนี้ หากคุณยืนยันที่จะตรวจสอบกรณีนี้คุณจะฝ่าฝืนคำสั่งของผู้นำรัฐบาลมณฑล

ดงซูบินตอบอย่างหนักแน่น “ใครใหญ่กว่ากัน? ผู้นำของมณฑลหรือกฎหมายของประเทศของเรา? ผู้อำนวยการเฉียนใหญ่กว่าผู้บริหารสำงานระดับมณฑลอเช่นนั้นหรอ? ตอนนี้ผมกำลังทำสิ่งที่ถูกต้อง! ผมจะตรวจสอบเฉียนเฟยและให้คำตอบแก่ประชาชน! คุณต้องการให้ผมเข้าร่วมกับการยอมจำนนในครั้งนี้? ผมจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร? ผู้นำของรัฐบาลมณฑล? แม้ว่าผู้นำของเมืองผู้นำจังหวัดหรือแม้แต่ผู้นำรัฐบาลกลางจะอยู่ที่นี่พวกเขาก็ต้องมีเหตุผลและปฏิบัติตามกฎหมายด้วย! เพียงเพราะเขาเป็นลูกชายของกรรมการพรรคประจำมณฑลเขาจึงถูกปลดและอยู่เหนือกฎหมายได้? เป็นไปไม่ได้!”

เหลียงเฉิงเผิงชี้ไปที่ดงซูบิน “คุณ……คุณก็พูดถูก”

ดงซูบินตอบด้วยความโมหา “หัวหน้าเหลียง. ผมไม่ได้ต่อต้านคุณ ผมกำลังพูดถึงกรณีนี้ หากเป็นเพียงการทำร้ายใครบางคนก็ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้มีคนถูกฆ่าตายในจินดิแมนชั่น! ถ้าเราหยุดสอบสวนเพียงเพราะผู้นำพูดเช่นนั้นหมายความว่าลูก ๆ ของพวกเขาสามารถไปฆ่าคนอื่นได้หรือไม่? อะไรคือจุดสำคัญของการเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฏรกันล่ะ!” ดงซูบิน รู้ว่าไม่มีจุดหมายที่จะพูดอะไรในตอนนี้ เหลียงเฉิงเผิงก็มีความยากลำบากเช่นกันและเฉียนเฟยก็ไม่ได้ทิ้งหลักฐานที่เป็นรูปธรรม

ดงซูบินคิดแล้ว่าการปิดจินดีแมนชั่น ลงเฉียนเฟยจะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องและถูกตัดสินจำคุกหลังลูกกรง ใครจะคาดคิดว่าจะยากขนาดนี้!

กลับไปที่ห้องทำงานของเขา ดงซูบินคิดถึงสิ่งที่เขาควรทำ เขาจะต้องไม่ปล่อยให้เฉียนเฟยหลุด! ประการแรกดงซูบิน มีความยุติธรรมอย่างมากและประการที่สองเป็นความรับผิดชอบและหน้าที่ของเขาในการจับกุมอาชญากร ประการที่สามเขาสัญญากับ หยูเหม่ยเซียวสุดท้ายแล้วซึ่งเป็นเหตุผลที่สำคัญที่สุดเฉียนเฟยจะหาทางแก้แค้น! เขายังกล้าที่จะฆ่าใครบางคนเขาไม่กล้าทำอะไรอีก? แม่ญาติและเพื่อนของดงซูบิน จะตกอยู่ในอันตราย!

ดงซูบินไม่มีเวลาเพียงพอและอาจรู้สึกถึงอันตรายได้!

เฉียนเฟยได้รับการปล่อยตัว

เจ้าหน้าที่หลายคนไม่พอใจเมื่อทราบเรื่องนี้ แม้พวกบ่องติ้นก็รู้ว่าเฉียนเฟย เป็นผู้บงการเบื้องหลัง จินดีแมนชั่น แต่ตอนนี้เจ้าสำนักปล่อยเขาและทุกคนก็โกรธแค้น ไม่มีใครคาดคิดว่าเทศมณฑลหยานไท่จะเสียหายมากขนาดนี้จนกว่าพวกเขาจะกล้าปกปิดกฎหมาย!

รองหัวหน้าทีมเฟิง โทรหาดงซูบิน “หัวหน้าดงเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้กับคุณ ทุกคนโกรธมาก เราจับกุมพวกเขาและรวบรวมพยานหลักฐานแล้ว แต่ตอนนี้…หัวหน้าซูบินตอนนี้เราควรทำอย่างไรfu? เราจะทำตามคำสั่งของคุณ!”

ร่างกายที่เน่าเปื่อยอย่างงของหญิงสาวที่ถูกบังคับให้ค้าประเวณี…ในขณะที่รองหัวหน้าทีมเฟิง สอบสวนเพิ่มเติมในจินดิแมนชั่นเขาเองก็รู้สึกโกรธแค้นมาก ผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกบังคับให้ค้าประเวณี แต่เฉียนเฟยกับพ้นผิด เธอมาจากบ้านเกิดและสามีของเธอถูกบังคับให้ใช้หนี้การพนันของเขา ตอนนี้รองหัวหน้าทีมเฟิงได้ยินว่าเฉียนเฟยจะได้รับการปล่อยตัวและมันทำให้เขาถึงกับระเบิดอารมณ์ออกมา!

รองหัวหน้าทีมเฟิงไม่ได้เรียกหัวหน้าเหลียงเพราะเขารู้ว่าหัวหน้าเหลียงจะไม่ก้าวไปข้างหน้า ทุกคนไม่สามารถทนต่อแรงกดดันที่กำหนดโดยคณะกรรมการพรรคของมณฑลได้ หากมีใครบางคนในสำนักรักษาความปลอดภัยสาธารณะที่ไม่สนใจสิ่งเหล่านี้และกล้าที่จะยืนหยัดต่อสู้กับผู้นำมณฑลก็จะเป็นหัวหน้าซูบิน หลังจากไม่กี่วันของการโต้ตอบรองหัวหน้าทีมเฟิงที่มีต่อดงซูบิน คือเขาไม่เกรงกลัว ถ้าไม่เช่นนั้นเขาจะไม่แทรกซึมเข้าไปในจินดิแมนชั่นกับเจ้าหน้าที่คนอื่น นี่คือเหตุผลว่าทำไมเมื่อข่าวของเฉียนเฟยถูกปล่อยออกมาเขาจึงโทรหาดงซูบินก่อน

ตงซู่ปิงถามทางโทรศัพท์ “คุณทุกคนต้องการดำเนินการสอบสวนด้วยหรือไม่”

รองหัวหน้าทีมเฟิงตอบ "ใช่. เราควรมองหาหลักฐานเป็นความลับต่อไปหรือติดตามเฉียนเฟยและดูว่าเขานำเราไปสู่หลักฐานหรือไม่”

ดงซูบินตอบ “เฉียนเฟยอาจดูเป็นคนธรรมดา แต่เขาเป็นคนที่ระมัดระวังตัว เขาไม่ควรทิ้งหลักฐานใด ๆ ไว้ข้างหลัง”

รองหัวหน้าทีมเฟิงกัดฟัน “หัวหน้าซูบินเราจะทำยังไงดี? เราไม่สามารถปล่อยให้เขาลอยนวลได้”

ดงซูบินรู้สึกดีขึ้นที่ได้รับโทรศัพท์ของรองหัวหน้าทีมเฟิง แต่เขาไม่ต้องการให้รองหัวหน้าทีมเฟิงและเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ต้องเดือดร้อน ยังคงมีปัญหาอยู่บ้างหากผู้เล่นระดับสูงต้องการจัดการกับดงซูบินหรือหัวหน้าเหลียง แต่ถ้าผู้นำสามารถจัดการกับรองหัวหน้าทีมเฟิงได้ตลอดเวลา “พี่เฟิงผมดีใจที่คุณโทรมา แต่คุณทุกคนไม่ควรเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ให้ผมทำคดีนี้เถอะ บอกให้ผมรู้ว่า เฉียนเฟย อยู่ที่ไหน”

รองหัวหน้าทีมเฟิงเปลี่ยนท่าที“หัวหน้าซูบินผมเองก็ไม่กลัว!”

ดงซูบิน ตอบ “ผพี่เฟิงฟังผม!”

“ฉัน…ฉัน…ถอนหายใจ…เฉียนเฟยควรอยู่ที่ถนนชุนเจียง คนของผมเห็นเขาเข้าไปในร้านอาหารที่นั่น”

ดงซูบินเดินลงไปข้างล่างทันทีเพื่อมองหาฮูซินเลีบย เพื่อรับกุญแจขับรถ และขับรถไปที่ถนนฉูนเจีย ก่อนที่เขาจะไปถึงร้านอาหาร ดงซูบินเห็นรถจอดอยู่ นี่ควรเป็นรถของเฉียนเฟยดงซูบิน ช้าลงและเห็นเฉียนเฟย ใช้โทรศัพท์ของเขาที่นั่น

“พ่อไม่ต้องกังวล ผมจะไม่สร้างปัญหา” เฉียนเฟยยิ้มและกล่าว

เฉียนเชิง อีกด้านหนึ่งของสายกล่าว “คราวนี้พ่อขอร้องให้ทุกคนช่วยชีวิตนายไว้ ในอนาคตนายต้องอยู่ห่างจากคนเหล่านั้น”

เฉียนเฟยตอบอย่างไม่ไยดี “ฉันรู้…ขอบคุณพ่อ”

หลังจากวางสายโทรศัพท์เฉียนเชิงก็มีรอยยิ้มที่เย็นชาบนใบหน้าของเขา พ่อของเขากล่าวว่า 'คนเหล่านั้น' หมายถึงพวกอันธพาลและอาชญากร แต่เฉียนเฟยไม่สามารถตัดสัมพันธ์กับพวกเขาได้ จินดิแมนชั่นถูกปิดและเงินหลายสิบล้านหายไป เขาปล่อยเรื่องนี้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง?เฉียนเฟยแทบรอไม่ไหวที่จะกลับไปที่นั้น ดงซูบินหากเขาไม่เตรียมการล่วงหน้าและพบว่านั้นเป็นแพะรับบาป เขาอาจต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุกแน่อนอ!

ดงซูบิน! รอก่อนเถอะ! หลังจากช่วงเวลานี้สิ้นสุดลงฉันจะจัดการกับแกเอง!

เฉียนเฟยได้เล็งเป้าหมายไปที่คนสองสามคนในใจของเขาแล้วลวนเสี่ยวปิง, หยูเหม่ยเซียว, หยูเซียวเซียว, ถังจิน,ลวนหยิง และญาติคนอื่น ๆ ของดงซูบิน แผนการชั่วร้ายก่อตัวขึ้นในใจของเขาที่จะทำให้ดงซูบินต้องทนทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต!

เคาะเคาะเคาะ มีคนเคาะหน้าต่างของเฉียนเฟย

เฉียนเฟยหันไปและใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป “ดงซูบิน?”

ดงซูบินจ้องไปที่ประตูห้องของเฉียนเฟย “เฉียนเฟยอย่าคิดว่าทุกอย่างจบลงแล้ว”

เฉียนเฟยหัวเราะและกลิ้งลงไปที่หน้าต่าง “นี่คือสิ่งที่ฉันอยากจะบอกคุณ อย่าคิดว่าทุกอย่างจบลงแล้ว”

ดงซูบินคิดจะใช้ย้อนกลับเพื่อสอบปากคำเฉียนเฟย และค้นหาว่าหลักฐานอยู่ที่ไหน แต่เขารู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ แม้ว่าเขาจะเอาชนะเฉียนเฟยจนตายมันก็ไม่อาจเปิดเผยอะไรได้ จะทำอย่างไร?ดงซูบินนั้นหมดหนทางแล้ว

เฉียนเฟยหัวเราะ “หัวหน้าซูบินเราไม่มีโอกาสได้คุยกันในครั้งสุดท้ายที่เจอกัน ผมอยากจะพูดกับคุณเสมอ ไปเดินเล่นกันเถอะ” เฉียนเฟยเองดูอารมณ์ดีที่เห็นดงซูบินทำอะไรไม่ถูก เขาลงจากรถและเดินไปตามถนน “โอ้อากาศสดชื่นจัง หัวหน้าซูบินผมได้ยินว่าแม่ของคุณสอนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมต้นแห่งแรกของเมือง เธอชื่อลวนเสี่ยวปิง? ฮ่าฮ่าสุขภาพของเธอเป็นอย่างไรบ้าง”

ดงซูบินรู้สึกโกรธเมื่อเขาบอกได้ว่าเฉียนเฟยกำลังบอกใบ้อะไร

เฉียนเฟยยิ้ม “คุณต้องดูแลเธอให้ดี เมื่อคนเราอายุมากขึ้นก็อาจมีปัญหากับสุขภาพได้ใช่ไหม”

ดงซูบินโกรธมาก "คุณพยายามจะพูดอะไร?"

เฉียนเฟยอารมณ์ดีขึ้นเมื่อเห็นการแสดงออกของดงซูบิน เขาตัดสินใจว่าเมื่อทุกอย่างสงบลงและเขาจะเริ่มแก้แค้นกับลวนเสี่ยวปิงก่อน “ฮ่าฮ่าฮ่า…ฉันแค่อยากจะเตือนให้คุณดูแลสุขภาพของแม่”

ท้องฟ้ามืดครึ้มและฝนกำลังจะตก

ทันใดนั้นมีลมกระโชกและได้ยินเสียงดังอยู่ตรงหน้าพวกเขา!

ดงซูบิน และ เฉียนเฟยมองไปข้างหน้า กระถางดอกไม้ของใครบางคนหล่นลงมาจากขอบหน้าต่างของเรื่องที่ 8 กระถางดอกไม้แตกเมื่อได้รับผลกระทบและโชคดีที่ไม่มีผู้สัญจรไปมาถูกชน ชายสูงวัยที่กำลังเดินจูงสุนัขชี้ไปที่ชั้น 8 และดุมัน กระถางดอกไม้ทำให้สุนัขของเขากลัว

เฉียนเฟยหันกลับไปที่ดงซูบินและพูด “ฉันได้ยินมาว่าคุณมีลูกพี่ลูกน้องที่อายุน้อยกว่าชื่อถังจิน? เธอสวยไหม? คุณช่วยแนะนำเธอให้ผมรู้จักได้ไหม”

ดงซูบินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและทันใดนั้นก็มีความคิด!

“เฉียนเฟยคุณโอเคอยู่ไหม” ดงซูบินมองไปที่เฉียนเฟย

เฉียนเฟยยักไหล่ “ผมจะไม่สบายดีเหรอ? จะเกิดอะไรขึ้นกับผมได้บ้าง? พวกคุณคือคนที่กล่าวหาผมและควรดีใจที่ผมไม่ได้ฟ้องพวกคุณทั้งหมด! ฮ่าฮ่าฮ่า…”

ดงซูบินรู้ว่าเขาต้องเด็ดขาดและไม่ควรจะใจอ่อนในตอนนี้ จากสิ่งที่ เฉียนเฟย พูดเขาอาจกำลังวางแผนที่จะแก้แค้นสมาชิกในครอบครัวของ ดงซูบินหากดงซูบินพลาดโอกาสนี้มันจะยากเกินไปที่จะรับมือกับเขา!

เอาล่ะ!

ไอ้นี่มันควรตาย!

ใบหน้าของดงซูบินเปลี่ยนไปและตะโกน:“ย้อนกลับ 3 นาที!”

เวลาไหล่ย้อนกลับ!

เมฆมืดยังคงอยู่บนท้องฟ้าและกำลังจะฝนตก!

“หัวหน้าซูบินเราไม่มีโอกาสได้คุยกันในครั้งสุดท้ายที่เจอกัน ผมอยากจะพูดกับคุณเสมอ ไปเดินเล่นกันเถอะ โอ้โหอากาศสดชื่นจัง หัวหน้าซูบินผมได้ยินว่าแม่ของคุณสอนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมต้นแห่งแรกของเมือง เธอชื่อลวนเสี่ยวปิง? ฮ่าฮ่าสุขภาพของเธอเป็นอย่างไรบ้าง” เฉียนเฟยยิ้มและเดินไปข้างหน้า

ดงซูบินมองไปที่เฉียนเฟ และเดินตามไป “คุณห่วงเรื่องสุขภาพก่อนดีกว่า”

เฉียนเฟยหัวเราะ “ฮ่าฮ่า…ผม?ผมสบายดี. ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนี้”

ดงซูบินเปลี่ยนท่าทีของเขาอย่างกะทันหัน "เดินไปทางนี้. ผมอยากคุยกับคุณ."

เฉียนเฟยประหลาดใจและไม่คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้

ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปใกล้อาคารสีแดง ดงซูบินก็แอบมองขึ้นไปและเดินข้ามสนามหญ้า เขายืนอยู่ใต้อาคารและเฉียนเฟยก็เดินมาหาเขาดงซูบินมองไปที่เฉียนเฟย และโบกมือให้เขา “เข้ามาใกล้กว่านี้”

เฉียนเฟยไม่ขยับ “ผมไม่อยากอยู่ใกล้คุณ คุณต้องการจะพูดอะไร?”

ดงซูบินหยิบบุหรี่ออกมาและยื่นให้เฉียนเฟย จากนั้นเขาก็หยิบไฟแช็กออกมาและจุดบุหรี่ให้เขา

"อะไร?" เฉียนเฟยประหลาดใจกับการกระทำของดงซูบิน เขาไม่ได้สูบบุหรี่ของดงซูบิน และโยนมันลงบนพื้น หลังจากนั้นเขาก็หยิบบุหรี่จงหัวของตัวเองออกมา ไฟแช็กอยู่ห่างจากเขาพอสมควรเฉียนเฟยเดินไปข้างหน้าสี่ก้าวเพื่อจุดบุหรี่ของเขา

ขณะนี้มีลมกรรโชกแรง!

ฟูบ! กระถางดอกไม้หล่นจากขอบหน้าต่าง!

10 เมตร…

5 เมตร…

3 เมตร…

พัง! กระถางดอกไม้ตกลงบนศีรษะของเฉียนเฟยโดยตรง!

เฉียนเฟยไม่มีเวลาแม้แต่จะตะโกนเขาก็ทรุดลงกับพื้นทันที!