EP 214 จินดีแมนชั่นถูกปิดแล้ว!
EP 214 จินดีแมนชั่นถูกปิดแล้ว!
By loop
จากด้านนอกของจินดิแมนชั่นเจ้าหน้าที่ตำรวจติดอาวุธหลายคนรีบเข้ามาหาดงซูบินขอให้รองหัวหน้าทีมเฟิงและฉูเฟิงนำพวกเขาไปจับกุมหม่าดาไครเจ้าหน้าที่ระดับกลางถึงระดับสูงและคนที่เล่นการพนัน คาสิโนก่อนหน้านี้ เกือบ 30 คนถูกจับ เฉียนเฟยอยู่ในเงามืดและขณะนี้ไม่มีหลักฐานใดที่ชี้ไปถึงเขา เจ้าหน้าที่ที่มีส่วนเกี่ยวของที่ซึ่งไม่ได้อยู่ในจินดิแมนชั่นถูกจับกุมในบ้านของพวกเขา
ตอนนี้จินดิแมนชั่นอยู่ในสภาพยุ่งเหยิงและทุกคนที่เกี่ยวข้องก็หวาดกลัว
เฉียนเฟยซึ่งกำลังรับประทานอาหารค่ำกับเพื่อนได้รับข่าวการโจมตีบ่อนการพนันในจินดีแมนชั่น ดงซูบินพบหลักฐานของคาสิโนที่นั่น! เฉียนเฟยถึงกับล้มโต๊ะอาหารด้วยความโกรธ จานและชามอาหารถูกโยนไปทั่ว ดงซูบิน! ฉันจะฆ่าแกให้ได้!
ประมาณ 20 นาทีต่อมามีรถสองสามคันมาถึงทางเข้าจินดิแมนชั่น
เหลียงเฉิงเผิงเรียกประชุมที่เกิดเหตุและหูยินเก่า ฉินหยงจ้าวจิงซอง ฮูซินเยียนและคนอื่น ๆ ก็มาถึง
ในสำนักงานที่ตั้งอยู่ในจินดิแมนชั่นเหลียงเฉินเผิง มองไปที่ดงซูบิน“สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง”
ดงซูบินตอบ “เราจับกุมผู้ที่เกี่ยวข้องได้ประมาณ 30 คนและเรากำลังสอบสวนแยกกันเพื่อรวบรวมหลักฐานเพิ่มเติม”
หูยินเก่ากล่าวด้วยสีหน้าโกรธ “มันเป็นเพียงการบุกบ่อนการพนันเท่านั้น คุณจำเป็นต้องจับกุมคนจำนวนมากขนาดนั้นก็ได้นิ?การกระทำของคุณเอะอะไปหรือเปล่า? คุณกำลังทำให้ปัญหาเล็กมันกลายเป็นเรื่องใหญ่ !”
ดงซูบินจ้องไปที่หูยินเก่า “หัวหน้าหูถ้ามันเกี่ยวข้องกับการพนันเมันก็ถือเป็นเรื่องใหญ่ แต่คุณควรรู้เกี่ยวกับรายงานที่ชาวบ้านยื่นไว้ คาสิโนของจินดีแมนชั่นเกี่ยวข้องกับการเคสการเสียชีวิตและการข่มขืนหลายเคส ที่ผ่านมาเราไม่มีหลักฐาน ตอนนี้เรามีหลักฐานว่าจินดิแมนชั่นดำเนินกิจการคาสิโนที่ผิดกฎหมาย แน่นอนเราต้องตรวจสอบรายงานทั้งหมดนี้อย่างละเอียด หากกรณีเหล่านี้ถือเป็นปัญหาเล็กน้อยกรณีที่ร้ายแรงคืออะไร? ผมกำลังเอะอะใหญ่หรือเปล่า”
นอกจากคนไม่กี่คนแล้วผู้นำที่เหลือในหน่วยงานความมั่นคงสาธารณะได้ยินเรื่องการบุกบ่อนการพนัน พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับรายละเอียดและ ฉินหยงก็เป็นหนึ่งในนั้น เขาถาม. “หัวหน้าซูบินความคืบหน้าของคดีนี้คืออะไร? คุณยึดเครื่องมือการพนันแล้วและยึดเงินการพนันไปเท่าไหร่”
ดงซูบิน ตอบ “3.5 ล้าน”
จ้าวจินซองหายใจเข้าลึก ๆ และใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
ฮูซินเยียนและ ฉินหยงถึงกับตะลึง เงินที่ยึดได้จำนวนมากขนาดนั้นเลยหรอ? จินดีแมนชั่นระมัดระวังตัวมาโดยตลอดและหัวหน้าเหลียงค้นหาที่นี่สองครั้งโดยไม่สามารถทำอะไรที่นั้นได้และไม่พบอะไรเลย แต่หัวหน้าซูบินสามารถหาหลักฐานเหล่านี้มาได้อย่างไร? หัวหน้าซูบินจะไขคดีอะไรได้ยังไง?
เหลียงเฉิงเผิงดูอารมณ์ดีขึ้นมาทันที แต่เขาก็ยังคงสงบ “ให้ฉันบอกรายละเอียดทั้งหมด ในช่วงบ่ายหัวหน้าซูบินและเจ้าหน้าที่เข้าไปในจินดิแมนชั่นเพื่อรวบรวมหลักฐาน หัวหน้าซูบินยอมตกอยู่ในอันตรายเพื่อเข้าไปในคาสิโนและได้รับเงินสด 3.5 ล้านที่นั่น ในขณะเดียวกันเขาก็พบตำแหน่งที่คาสิโนซ่อนเครื่องมือการพนันของพวกเขา นี่เป็นหลักฐานสำคัญในกรณีนี้”
3.5 ล้านหยวน?
นั้นคือเงินที่ได้จากการที่หัวหน้าซูบินเล่นชนะ?
ฉินหยง และ ฮูซินเยียน มองหน้ากัน ความคิดแรกที่อยู่ในใจของพวกเขาคือ ดงซูบิน นั้นจะเก่งเกินไปแล้ว นอกจากเขาแล้วใครจะชนะเงินมากมายผ่านการพนัน? แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย แต่หัวหน้าซูบนพยายามซ่อนความสามารถเหล่านั้นไหว เขาชนะและได้เงินมากมายขนาดนั้นมาได้ยังไง?
ฮูยินเก่ารู้ดีว่าคาสิโนมีการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดและแม้ว่าตำรวจจะทำการตรวจสอบอย่างประหลาดใจพวกเขาก็จะไม่พบเงิน เมื่อเขาได้ยินว่าดงซูบินยึดเงินการพนันเขาไม่เชื่อ แต่หลังจากได้ยินจาก เหลียงเฉินเผิงในที่สุดเขาก็เข้าใจว่า ดงซูบิน ได้เงินพนันมาได้อย่างไร นี่มันน่ารังเกียจมาก “ในฐานะผู้บริหารด้านการรักษาความปลอดภัยสาธารณะคุณจะมีส่วนร่วมในการพนันได้อย่างไร? หัวหน้าซูบิน! นี่มันไม่ถูกต้อง! ตามกฎหมายหลักฐานที่ได้มาด้วยวิธีนี้ไม่สามารถใช้ในศาลได้!”
ดงซูบินหัวเราะเยาะ “คำจำกัดความของความไม่ถูกต้องคืออะไร? เป็นช่วงที่ผู้บังคับใช้กฎหมายล่อลวงคนที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำผิดกฎหมายให้ก่ออาชญากรรม เมื่อฉันเข้าไปใน จินดีแมนชั่นพวกเขามีส่วนร่วมในกิจกรรมที่ผิดกฎหมายอยู่แล้ว ผมแค่ป้องกันไม่ให้เจ้าหน้าที่ของจินดีแมนชั่นเอาหลักฐานออก สิ่งนี้ถือได้ว่าเป็นความไม่ถูกต้องได้อย่างไร”
หูยินเก่าตอบอย่างเย็นชา “เราเป็นผู้บังคับใช้กฎหมายและเราไม่ควรเล่นการพนัน! มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้น!”
ดงซูบินไม่กลัวการโต้แย้ง “คุณพยายามบอกผมว่าไม่มีคาสิโนในจินดิแมนชั่นและเราควรปล่อยทุกคนหรือไม่”
หูยินเก่าให้ ดงซูบินจ้องมอง “คำไหนที่ผมบอกว่าอยากจะปล่อยพวกเขา? ผมแค่อยากจะเตือนคุณว่าคุณควรทำตัวอย่างไร!”
ดงซูบินมองไปที่หูยินเก่า “ไม่ว่าจะเป็นแมวดำหรือแมวขาว มันเป็นแมวที่ดีตราบเท่าที่มันสามารถจับหนูได้ คดีวิสามัญต้องใช้มาตรการขั้นรุนแรง! ถ้าผมไม่ใช้วิธีนี้ผมจะไม่สามารถควบคุมเงินพนันของจินดิแมนชั่นได้ เราจะไม่พบเงินสักบาทเดียวในคาสิโนและใครจะช่วยชาวบ้านระบายความคับข้องใจของพวกเขา? เราจะคลี่คลายคดีเหล่านี้ได้เมื่อใด”
หูยินเก่าตอนนี้เขาโกรธมาก "คุณ…"
"พอ!" เหลียงเฉิงเผิงกระแทกโต๊ะ “หัวหน้าซูบินทำได้ดีมาก!”
หนึ่งประโยคจากหัวหน้าเหลียงยุติการโต้เถียงและหูยินเก่าทำได้เพียงกำหมัดไว้เงียบ ๆ
เหลียงเฉิงเผิงประกาศ “หัวหน้าซูบินคุณเป็นคนที่มีหลักฐานคุณจะติดตามคดีนี้ต่อไป คุณจะเป็นหัวหน้าทีมสอบสวนและรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับคดีทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับจินดิแมนชั่น!”
ดงซูบินตอบ "ขอขอบคุณสำหรับความไว้วางใจของหัวหน้าเหลียงครับ. ผมจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ!”
เหลียงเฉิงเผิงพยักหน้า เข้ารู้ว่าซูบินแตกต่างจากคนอื่น ๆ เมื่อคนอื่นเข้าควบคุมคดีพวกเขาจะคิดหาข้อแก้ตัวในกรณีที่ไม่สามารถไขคดีได้ก่อน จะไม่มีใครกล้าอ้างว่าจะแก้ได้ แต่คำตอบของหัวหน้าซูบินก็เหมือนเดิมทุกครั้ง “ผมจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ!” สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความมั่นใจของเขาและรู้สึกดีที่ได้ยินมัน ผลลัพธ์? งานทั้งหมดที่มอบให้เขาเสร็จสมบูรณ์แล้ว! สิ่งนี้เรียกว่าอะไร? ความสามารถ!
หลังจากออกจากห้องแล้วผู้นำที่เหลือก็ออกจากจินดีแมนชั่นยกเว้นฮูซินเยียนและฉินหยง
ฉินหยงเดินขึ้นไปที่ดงซูบินด้วยรอยยิ้ม “หัวหน้าซูบินฉันยังคงคิดว่าจะเล่นไพ่นกกระจอกกับคุณในช่วงวันหยุดวันแรงงาน โชคดีที่คุณไปปักกิ่ง ฮ่าฮ่าฮ่า…ฉันจะไม่กล้าเล่นไพ่นกกระจอกกับคุณแล้วอีกในอนาคต”
ดงซูบินหัวเราะ “วันนี้ผมโชคดีนะ”
ฮูซินเยียนถามอย่างสงสัย “คุณเล่นอะไรในคาสิโน”
“รูเล็ต…”
รูเล็ตดูเหมือนจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับทักษะหรือเทคนิค ฉินหยงหยุดชั่วคราวสองสามวินาทีและถามเบา ๆ :“มีเทคนิคใดบ้างที่จะชนะ?”
ดงซูบิน หัวเราะ “มันเป็นเพียงเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ”
ฉินหยงชี้ไปที่ดงซูบิน“คุณ…คุณนี้เป็นคนถ่อมตัวเสมอ ผมได้ยินมาว่าคุณเป็นนักแม่นปืน ลองมาซ้อมยิงปืนด้วยกันสักวัน ฮ่าฮ่า…”
……
ด้านข้างหูยินเก่ากำลังคุยโทรศัพท์กับเฉียนเฟย
หูยินเก่าระงับความโกรธของเขาและกล่าวว่า “หัวหน้าเหลียงปล่อยให้ดงซูบิน จัดการคดีนี้ ฉันไม่สามารถเข้าไปยุ่งได้”
เฉียนเฟย ถาม “พวกเขาพบอะไร”
“พวกเขาพบเงินพนัน 3.5 ล้านและเครื่องมือการพนัน คดีการเสียชีวิตยังอยู่ระหว่างการสอบสวน แต่ยังไม่มีหลักฐานใด ๆ” หูยินเก่าหยุดชั่วขณะและพูดว่า “ตอนนี้นายควรหลบซ่อนตัวก่อนดีกว่า ฉันบอกได้เลยว่าหัวหน้าเหลียงต้องการเคลียร์คดีนี้จริงๆ พวกเขาอาจพบหลักฐานบางอย่างที่กล่าวหาคุณ…”
เฉียนเฟยตะคอก “ไม่ต้องกังวล ลูกนองของผมจะปิดปากแน่นและพวกเขาจะไม่พบอะไรเลย” เฉียนเฟยเชื่อใจคนของเขาและรู้ว่าพวกเขาจะไม่มีวันทรยศเขา คนของเขากังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของสมาชิกในครอบครัว แม้ว่าจะไม่มี จินดีแมนชั่น คำพูดเดียวจาก เฉิยนเฟยก็สามารถทำให้ทุกอย่างจบสิ้นได้
แต่สิ่งต่างๆไม่เป็นไปตามความคาดหมายของเฉียนเฟย
…….
“หัวหน้าทีมเฟิงคุณค้นพบอะไรบ้าง” ดงซูบินเดินไปหารองหัวหน้าทีมเฟิง
รองหัวหน้าทีมเฟิงขมวดคิ้ว “เราได้สอบถามพวกเขาทั้งหมดแล้วและไม่มีใครเปิดเผยอะไรเลย พวกเขาปฏิเสธคาสิโนด้วยซ้ำนับประสาคดีฆาตกรรม เฮ้อ…คนพวกนี้ปิดปากแน่น ผมคิดว่าพวกเขาได้รับคำสั่งไม่ให้เปิดเผยเรื่องนี้กับตำรวจ”
ดงซูบินถูตรงกลางคิ้วของเขา “เราพบอะไรอีกในจินดิแมนชั่น”
รองหัวหน้าทีมเฟิงตอบ “ที่ชั้นสองเราพบกลุ่มของพวกหญิงขายบริการพวกเขาส่วนใหญ่เป็นคนท้องถิ่นในเทศมณฑลหยานไท่และสองคนในนั้นอ้างว่าถูกบังคับให้ทำอาชีพค้าประเวณีโดยคนของจินดิแมนชั่นให้ชดใช้หนี้ของสามี”
ดงซูบินพยักหน้า มีหลักฐานเพียงพอสำหรับคดีนีแล้ว แม้ว่าคนเหล่านี้จะไม่พูดอะไรก็ตามพวกเขาก็จะถูกอายัดทรัพย์ แต่เงินเพียงแค่นั้นมันน้อยเกินไป ดงซูบินต้องการไขคดีฆาตกรรมเหล่านั้นและเขาอาจพบเบาะแสที่เชื่อมโยเฉียนเฟย, หูยินเก่า และคนอื่น ๆ เข้ากับคดีเหล่านั้น
“ฉันจะสอบปากคำพวกเขา” ดงซูบินตัดสินใจที่จะสอบปากคำผู้ต้องสงสัยที่ถูกจับกุมเป็นการส่วนตัว
“คุณอยากถามใคร”
“หม่าซาน. คน ๆ นี้สนิทกับเฉียนเฟยและน่าจะรู้เรื่องต่างๆมากมาย”
"ตกลง. ฉันจะจัดการให้เอง”
“โอ้หลังจากที่ฉันเข้าไปในห้องแล้วอย่าให้ใครเข้ามาขัดจังหวะผม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าเข้าไปในห้อง”
รองหัวหน้าทีมเฟิงถึงกับตะลึงไปสักพักและพยักหน้า หัวหน้าซูบินกำลังจะทำอะไร? บังคับให้สารภาพด้วยการทรมาน?
ในห้องเล็ก ๆ ดงซูบินได้พบกับหม่าซานซึ่งถูกใส่กุญแจมือ เขานั่งลงพร้อมกับเพื่อน ๆ ที่ผ่อนคลายและฮัมเพลง แต่ถ้าคุณสังเกตเขาคุณสามารถบอกได้ว่าเขากำลังตื่นตระหนกจากสายตาของเขา ปฏิกิริยาของเขาเหมือนกำลังปิดบังอะไรอยู่ ดงซูบินยิ้มและล็อกประตูตามหลังเขา
หม่าซานเงยหน้าขึ้น “โอ้หัวหน้าซูบิน”
ดงซูบินนั่งลงตรงหน้าเขา "บอกฉันมาให้หมด. นายรู้จัก หยูซวนไหม? เขาตายได้อย่างไร”
หม่าซานถามด้วยสีหน้าว่างเปล่า “หยูซวนคือใคร? ผมไม่รู้จักเขา”
หยูซวนเป็นสามีของหยูเหมยเซียว ดงซูบินพูดต่อ “ประมาณครึ่งปีที่แล้วหยูซน ถูกล่อไปที่คาสิโนและสูญเสียเงินจำนวนมาก ครั้งสุดท้ายที่เขาออกจากบ้านเขาบอกว่าเขากำลังจะไปที่จินดิแมนชั่น นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาเห็นและพบศพของเขาข้างแม่น้ำ คุณไม่รู้จักเขาเหรอ”
หม่าซานตอบ “โอ้เขาเองเหรอ? ตำรวจได้สอบสวนและสรุปว่าเขาฆ่าตัวตาย”
ดงซูบินกล่าวอย่างเย็นชา “เนื่องจากนายปฏิเสธที่จะยอมรับดังนั้นอย่าโทษว่าฉันใจร้ายเลยนะ”
หม่าซานตะลึงและขยับร่างกายไปข้างหลัง "คุณกำลังจะทำอะไร?"
ต้องใช้มาตรการที่รุนแรงกับอันธพาลเหล่านี้ ดงซูบินลุกขึ้นยืนและเดินไปที่โต๊ะเพื่อหยิบปากกาหมึกซึม เขาถอดปลอกปากกาแล้วเดินไปหาหม่าซาน เขาดึงเก้าอี้เข้ามาใกล้แล้วนั่งลง “ความอดทนของฉันมี จำกัด ฉันจะถามนายอีกครั้ง หยูซวนตายได้อย่างไร?”
หม่าซานมองไปที่ส่วนปลายแหลมของปากกาหมึกซึม “ผมไม่รู้!”
ดงซูบินพยักหน้า "เอาล่ะ."
หม่าซานไม่เชื่อว่าดงซูบินจะทรมานเขา ดงซูบินจะชกเขาเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ไม่น่าจะแทงเขาด้วยปากกาหมึกซึม? เป็นไปไม่ได้! เขาเป็นรองหัวหน้าสำนักรักษาความปลอดภัยสาธารณะของมณฑลและเขาจะตกที่นั่งลำบากหากกล้าทำร้ายผู้ต้องสงสัย นั่นเป็นเหตุผลที่หม่าซานยังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้
แต่บางอย่างกลับไม่เป็นไปตามความคาดหวังของเขา
ดงซูบินไม่พูดพล่ำทำเพลงอะไรและใช้ปากกาหมึกซึมแทงต้นขาของ หม่าซาน!
หม่าซานกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและใช้มือที่ถูกใส่กุญแจมือกดลงบนบาดแผล "อา! แกมันบ้าไปแล้วหรือเปล่า?! แกกำลังทำอะไร?!
ดงซูบินถามอย่างใจเย็น “หยูซวนตายได้อย่างไร”
หม่าซานกรีดร้อง "ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! ช่วยฉันด้วย!"
ดงซูบิน มองไปที่ หม่าซานอย่างเย็นชาและแทงเขาที่ไหล่ของเขาด้วยปากกาหมึกซึม เลือดเริ่มไหลออกมาจากบาดแผลของเขา
"แกมันบ้า! อา! แกมันบ้าไปแล้ว!" หม่าซานกรีดร้อง ตอนนี้เขากลัวมาก "ฉันจะพูดแล้ว! ฉันจะบอกคุณทุกอย่างที่ฉันรู้! หยูซวน ถูกทำร้ายจนตายในจินดีแมนชั่น! อา!" หม่าซานหอบและพูดต่อ “เป็นลุงคนที่ 3 ของฉันหม่าดาไครที่สั่งให้คนมาทุบตีเขา! เราไม่ได้ต้องการฆ่าเขา หยูซวนเป็นหนี้เราเป็นมหาศาลและลุงของฉันต้องการให้เขาพาภรรยาและลูกสาวของเขามาด้วย แต่ หยูซวน ปฏิเสธและในที่สุดเขาก็ถูกทำร้ายจนตาย!”
ดงซูบินขมวดคิ้ว “เฉียนเฟยเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่”
หม่าซานเหงื่อแตกจากความเจ็บปวด "ใช่. แต่ไม่ทราบรายละเอียดเนื่องจากไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ เมื่อ หยูซวนถูกทำร้ายจนตาย เฉียนเฟยและลุงของฉันก็อยู่ที่นั่น หลังจากนั้นพวกเขาก็เรียกฉันและผู้ชายอีกคนชื่ออันซีให้ทิ้งศพที่ริมแม่น้ำ อา! ฉันบอกคุณทุกอย่างที่ฉันรู้! รีบห้ามเลือดเลย! อา…โทรเรียกรถพยาบาล!”
ดงซูบินมองเขาอย่างเย็นชา “แล้วกรณีอื่น ๆ ล่ะ?”
หม่าซานตอบ "นั่นคือทั้งหมดที่ฉันรู้!"
ดงซูบินยกมือขึ้นเป็นครั้งที่สามและแทงปากกาหมึกซึมเข้าที่ขาอีกข้างของหม่าซาน"พูด!"
"อา!" หม่าซานกรีดร้อง "หยุด! กรุณาหยุด! ฉันจะบอกคุณทุกอย่าง! ยังมีคดีฆาตกรรมอีก! อา…เมื่อประมาณปีที่แล้ว เขาไม่ใช่คนในพื้นที่และได้รับรางวัลมากกว่าหนึ่งล้านจากคาสิโน หลังจากที่เขาจากไปผู้จัดการเฉียนและลุงคนที่ 3 ของฉันก็สั่งให้เราฉกเงินที่ได้มา แต่ชายคนนั้นตอบโต้และยังคงต้องการรายงานเราต่อตำรวจ…ในที่สุดลุงของฉันและคนของเขาก็ทุบตีเขาจนตาย”
ดงซูบินไม่รู้เกี่ยวกับคดีนี้ “แล้วศพล่ะ”
หม่าซานตอบ “มัน…มัน…ถูกฝังไว้ที่ด้านหลังของจินดิแมนชั่น”
ดงซูบินถาม “ทำไมคุณถึงไม่ฝังร่างของ หยูซวน?”
“เพราะ…เขาเป็นคนท้องถิ่น หลายคนรู้ว่าเขาอยู่ที่จินดิแมนชั่นและลุงของฉันบอกว่าให้ดูเหมือนว่าเขาฆ่าตัวตาย ชายคนนั้นไม่ใช่คนท้องถิ่นและไม่มีใครรู้ว่าเขาเคยไปที่จินดิแมนชั่น นั่นคือเหตุผลที่เราฝังเขา!”
“พูดต่อ! นายรู้อะไรอีกบ้าง”
“นั่นคือทั้งหมด! จริงๆ! ฉันบอกคุณทุกอย่างที่ฉันรู้!”
ดงซูบินมองไปที่หม่าซาน และพูดว่า “ย้อนกลับ 3 นาที!”
เสียงกรี๊ดหยุด!
ดงซูบินเองก็รู้สึกหวิว ๆ และหลังจากที่เขาฟื้นคืนสติได้หม่าซาน ก็นั่งอยู่ตรงหน้าเขา
“หยูซน คือใคร? ฉันไม่รู้จักเขา” หม่าซานปฏิเสธที่จะยอมรับ
ย้อนเวลากลับไปเมื่อ 3 นาทีที่แล้ว!
ดงซูบินยิ้มอย่างเย็นชาและจุดบุหรี่ “หม่าซาน. นายคิดว่าฉันกล้าจับคนโดยไม่มีหลักฐานหรือ? อา? ประมาณครึ่งปีที่แล้วคุณลุงคนที่ 3 ของนาย หม่าดาไครและเฉียนเฟย สนใจภรรยาและลูกสาวของ หยูซนพวกเขาพยายามบังคับให้หยูหวนใช้ภรรยาและลูกสาวของเขาเพื่อชำระหนี้ของเขา แต่เขาปฏิเสธและถูกพวกคุณทุบตีจนตาย เพื่อให้ดูเหมือนเขาฆ่าตัวตายลุงของนายขอให้นายทิ้งศพของเขาที่ริมแม่น้ำ โอ้…มีคนชื่อ อานซีได้รับคำสั่งให้ทิ้งศพพร้อมกับนาย ฉันถูกไหม?”
หม่าซานตะลึง!
ดงซูบินจ้องมองเขา “นายมีอะไรจะพูดอีก?”
หม่าซานยืนขึ้นและตะโกน “ไม่! ไม่ใช่อย่างที่คุณพูด!”
ดงซูบินค่อยๆพูดต่อ “มีอีกกรณีหนึ่งซึ่งเกิดขึ้นเมื่อประมาณปีที่แล้ว ชายคนหนึ่งจากต่างจังหวัดเล่นพนันชนะและได้รับเงินจากจินดิแมนชั่น แต่สุดท้ายคุณทุกคนก็ฆ่าเขาเพื่อฉกฉวยเงินรางวัลของเขา หลังจากที่เขาถูกฆ่าคุณและคนของคุณได้ฝังเขาไว้ที่ภูเขาด้านหลังจินดิแมนชั่น สิ่งนี้เกิดขึ้นหรือไม่”
ใบหน้าของหม่าซานเปลี่ยนเป็นสีเขียว เขาไม่เข้าใจว่าดงซูบินรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร!
ดงซูบินหัวเราะ “นายคิดว่าเราไม่มีหลักฐานเอาผิดพวกนายทั้งหมดเหรอ? นายคิดว่าทุกอย่างจะดีตราบใดที่นายเงียบ?” ดงซูบิน หยุดยิ้มและให้หม่าซานเตะไปที่ท้องของเขาอย่างกะทันหัน “นั่นคือสองชีวิต! แกพรากสองชีวิตไปแล้ว!”
ใบหน้าของหม่าซานซีด เขารู้ว่ามีใครบางคนจากจินดิแมนชั่นรั่วไหลข้อมูลนี้ให้กับตำรวจ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านี้ แม้แต่ผู้บริหารระดับสูงคนอื่น ๆ ก็ไม่ทราบเรื่องนี้ ใครคือคนทรยศ?
ดงซูบินพูดต่อ “หม่าซาน. นี่เป็นคดีฆาตกรรมสองคดี ศพในภูเขาด้านหลังจะถูกเรียกคืนในไม่ช้า หากนายต้องการลบล้างอาชญากรรมของนาย นายควรบอกเราทุกอย่างที่นายรู้ นายควรรู้ว่าอะไรคือโทษของการฆาตกรรม! ประหารชีวิต! จากหลักฐานที่เรารวบรวมมานายจะไม่เห็นดวงอาทิตย์ไปตลอดชีวิต”
หม่าซานตื่นตระหนก “ไม่! มันไม่ใช่ฉัน! หัวหน้าซูบิน! ฉันไม่ได้ฆ่าพวกเขา!”
ดงซูบินกระแทกโต๊ะ “ถ้าไม่ใช่นายใครเป็นคนฆ่า?!”
หม่าซานรีบตะโกน “มันคือดาตู! เขาคือคนที่ฆ่าชายที่ถูกฝังไว้ที่ด้านหลังของจินดิแมนชั่น! เขาไม่ใช่พนักงานของจินดิแมนชั่น! เขาเป็นลูกน้องของเฉียนเฟย! ฉันรู้ว่าเขาอาศัยอยู่ที่ไหนและฉันรู้ว่าศพถูกฝังอยู่ที่ไหน ฉันขอโทษที่เบากว่านี้ได้ไหม ฉันไม่ได้ฆ่าใคร!”
ดาตู? ดงซูบินเคยได้ยินชื่อนี้มากกว่าหนึ่งครั้ง สการ์เฟสเคยเอ่ยชื่อนี้มาก่อน คนนี้แหละที่บอกเขาเกี่ยวกับ หยูเหม่ยเซียว ดังนั้นการลักพาตัวของหยูเหมยเซียวจึงน่าจะถูกวางแผนโดยเฉียนเฟย!
ดงซูบินเองรู้สึกโกรธมาก “ยืนขึ้นมากับฉัน!”
หลังจากออกจากห้องแล้วรองหัวหน้าทีมเฟิง ซึ่งรออยู่ด้านนอกก็ขึ้นไปที่ดงซูบิน “หม่าซาน…”
ดงซูบินกล่าว “เขาสารภาพ”
รองหัวหน้าทีมเฟิง ตะลึง “เขาสารภาพ? เขาพูดว่าอะไร?”
ดงซูบินให้กระดาษแผ่นหนึ่งแก่หม่าซานและให้เขาจดที่อยู่ เขาส่งที่อยู่ให้รองหัวหน้าทีมเฟิงและกล่าวว่า “ชายคนหนึ่งชื่อ ดาตู อาศัยอยู่ในที่อยู่นี้ เขาเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของคดีฆาตกรรม คุณต้องจับกุมเขาก่อนเช้า นอกจากนี้อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้ คุณต้องนำชายที่ไว้ใจได้หนึ่งหรือสองคนมาด้วยเพื่อจับกุมเขา ข่าวการจับกุมเขาจะต้องไม่รั่วไหล! ดาตู ไม่ควรรู้ว่าเรากำลังจะจับกุมเขาดังนั้นคุณต้องรีบดำเนินการ!”
รองหัวหน้าทีมเฟิงพยักหน้า “ไม่ต้องกังวล! ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาหนี!”
ดงซูบินหยุดชั่วคราวและลดเสียงลง “ต้องแอบจับกุมเฉียนเฟยอย่างลับๆด้วย”
รองหัวหน้าทีมเฟิงตกใจ “จับกุมเขา”
ดงซูบินตอบ “มีเพียงเราทั้งคู่เท่านั้นที่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่าบอกใครรวมทั้งหัวหน้าเหลียงด้วย หม่าซานสารภาพว่าเฉียนเฟยมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรม เพียงแค่เดินหน้าและจับกุมเขา ผมจะรับผิดชอบเองถ้ามีอะไรเกิดขึ้น! คุณต้องไม่ปล่อยให้มันหนีไปได้!”
รองหัวหน้าทีมเฟิงกัดฟันและพยักหน้า
ดงซูบินได้รับความเคารพจากรองหัวหน้าทีมเฟิง แล้ว รองหัวหน้าทีมเฟิงได้สอบปากคำหม่าซานและคนอื่น ๆ และไม่ได้รับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ แต่หัวหน้าซูบินใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีในการทำให้หม่าซานสารภาพ! เฮ้อ…รองหัวหน้าทีมเฟิงรู้สึกละอายใจในตัวเอง บางทีนี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมดงซูบินถึงเป็นรองหัวหน้าสำนักและเขาเป็นรองหัวหน้าทีมเท่านั้น!
หลังจากรองหัวหน้าทีมเฟิงออกไปจับกุมดาตูและเฉียนเฟย ดงซูบินได้ขังหม่าซาน ไว้ในห้อง เขาได้ฉูเฟิงและเจ้าหน้าที่สองคนติดตามเขาไปที่ภูเขาด้านหลัง สถานที่ฝังศพ.
โกยครั้งแรก…
ครั้งที่สองโกย ...
ครั้งที่ที่สามขุเ ...
หลังจากขุดไปได้สักพักก็มีการเปิดเผยร่างที่เน่าเปื่อยส่งกลิ่นเหม็นเน่าอย่างรุนแรง
ดงซูบินแทบจะอาเจียนและถอยหลังไปสองสามก้าว โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นและเป็นหัวหน้าเหลียง
"เกิดอะไรขึ้น?" น้ำเสียงของเหลียงเฉิงเผิงโกรธ “ฉันได้ยินมาว่าคุณจับกุมเฉียนเฟย? นี้มันจะมาเกินไปแล้วนะ!. +”
ดงซูบินตอบช้า “หัวหน้าเหลียงหม่าซานสารภาพแล้วและเฉียนเฟยมีส่วนเกี่ยวข้อง เราพบศพที่ฝังอยู่หลังจินดิแมนชั่นและเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นเมื่อหนึ่งปีก่อน ผู้บงการยังเป็นเฉียนเฟยและหม่าดาไคร เราได้ทั้งพยานและหลักฐาน ผมคิดว่านี่เป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะลงมือทำ”
เหลียงเฉิงเผิงหยุดชั่วคราวสองสามวินาที "เร็วมาก? คุณมีพยานและหลักฐานแล้วอย่างงั้นหรอ”
"ครับ."
เหลียงเฉิงเผิงหัวเราะกับตัวเอง ทีมสืบสวนเพิ่งตั้งขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ในขณะที่ทุกคนเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่ยืดเยื้อจู่ๆคุณก็ไขคดีได้? คุณนี้รวดเร็วจริงๆ “ทำได้ดีมาก! ฉันจะแจ้งเลื่อนขั้นเพื่อให้เครดิตคุณ! พยายามคุมสถาณการณ์ไว้! ฉันจะไปตอนนี้!”
ศพถูกขุดออกมาและบรรดาผู้นำในรัฐบาลมณฑลต่างก็ตื่นตระหนก รองนายกเทศมนตรีเขตและเลขานุการคณะกรรมาธิการการเมืองและกฎหมายของมณฑลมาถึงที่เกิดเหตุ!
ทุกคนรู้ว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจินดิแมนชั่นจะต้องหายไป!
จินดิแมนชั่นได้ปิดตัวลงแล้ว!