ตอนที่ 9 กบหยก (อ่านฟรี)
ตอนที่ 9 กบหยก
<ยินดีด้วย! ผู้เล่นจักรพรรดิสายฟ้า ผู้เล่นดอกบัวสีขาวและผู้เล่นราชินีเธอได้กลายเป็นผู้เล่นคนแรกที่เคลียร์สุสานโครงกระดูกสำเร็จ>
ประกาศดังขึ้นทำเอาผู้เล่นหลายคนตกใจ แต่ไม่ใช่เพราะพวกเขาเป็นคนแรกที่สามารถเคลียร์ ดันเจียนนี้ได้แต่เพราะพวกเขามาจากแฟมิลี่ที่แตกต่างกันจากการจัดอันดับเลกาซี่ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือพวกเขาร่วมมือกันซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยาก
“ให้ตายเถอะ ! สามในสิบตระกูลในการจัดอันดับเลกาซี่ กำลังร่วมมือกันเพื่อเคลียร์ดันเจี้ยน”
“บางทีพวกเขาอาจตัดสินใจที่จะเป็นพันธมิตรกันเพื่อโค่นพูดเล่นหยวนก็ได้ !!”
“นั่นก็ฟังดูมีเหตุผล”
พูดเล่นต่างฮือฮาเกี่ยวกับประกาศใหม่ เลกาซี่เป็นสิ่งที่เชื่อมต่อพวกผู้เล่นระดับโปรในโลกแห่งความเป็นจริงเพื่อให้ได้ครอบครองและถูกจัดอันดับเลกาซี่ พวกเขาจำเป็นต้องมีชื่อเสียงจากเกมดังเกมอื่นระดับโลก
มีเพียง 100 คนเท่านั้นที่จะได้ครอบครอง เลกาซี่ สิ่งนี้นำพามาทั้งชื่อเสียงและผลกำไรมากมาย และ ทุกคนหวังจะได้รับเลกาซี่มาครอบครอง นอกจากนี้ผู้เล่นที่มีลำดับเลกาซี่ยังสามารถตั้งแฟมิลี่ขึ้นมาเป็นของตัวเองและให้ผู้คนเข้ามาร่วมแฟมิลี่ได้อีกด้วย เป็นระบบที่คล้ายกับกิลด์ในเกมอื่นๆ โดยพวกเขาจะรวบรวมผู้เล่นที่มีความสามารถ เพื่อเข้ามาช่วยดันเลกาซี่ของพวกเขาให้ขึ้นเป็นอันดับต้นๆ
พูดเล่นนับไม่ถ้วนที่ลงแข่งทัวร์นาเมนต์เพื่อให้มีใครสักคนเห็นความสามารถและรับพวกเขาเข้าแฟมิลี่หรือพวกที่มีอันดับเลกาซี่อยู่แล้วใช้การแข่งเพื่อไต่อันดับเลกาซี่ของตน โดยจะมีการเปลี่ยนแปลงข้อมูลเลกาซี่ทุกทุกทศวรรษพวกเขาจึงต้องเข้าร่วมเกมที่มีชื่อเสียงเพื่อให้เลกาซี่ของตนได้ติดอันดับต้นอยู่เรื่อยเรื่อยนั่นเป็นเหตุที่ว่าคัลติเวชั่นออนไลน์จึงเป็นวีอาร์เอ็มเอ็มโออาร์พีจีที่ร้อนแรงที่สุดในปัจจุบัน
ขณะนั้นก็ปรากฎประกาศอีกอะนขึ้นบนฟ้า
<ยินดีด้วย! ผู้เล่นเซียงลู ได้รับอุปกรณ์ระดับวิญญาณ ชิ้นแรกของโลก!!>
“ในที่สุดก็ปรากฎตัวแล้วสินะ” จักรพรรดิสายฟ้าหรี่ตามองไปที่ประกาศบนท้องฟ้า
เซียงลู แห่ง เฮเว่น ดีไวนิตี้ ผู้อยู่จุดสูงสุดของอันดับเลกาซี่ ใน ฐานะผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลกแห่งความเป็นจริง ผู้เป็นเข้าของ บริษัทเกมที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่ง
“แม้แต่ปีศาจอย่างเขายังเพิ่งจะได้อุปกรณ์ระดับต่ำแม้เกมจะเปิดไปแล้วหลายชั่วโมง แต่นี่หยวน…” ราชินีเพลิงบ่นพลางถอนหายใจ
“เสี่ยวฮัว อาวุธถูกแบ่งเป็นระดับใดบ้าง” หยวนถามเธอหลังจากประกาศหายไป
“วิญญาณ โลก สวรรค์ และ พระเจ้า แต่ละระดับแบ่งเป็นสี่คุณภาพ ต่ำ ปลานกลาง สูง และ สูงสุด และยังมี สูงกว่าพระเจ้าไปอีกนะ แต่ไม่ต้องห่วง นั่นจะพบได้แค่ที่ดินแดนต่อไปเท่านั้น”
“ดินแดน……… ที่เธอพูดถึงนี่มันหมายความว่าอย่างไรงั้นหรอ”
“พี่หยวนอยู่ในดินแดนที่ต่ำที่สุด เป็นสวรรค์ชั้นล่าง งานของเสี่ยวฮัวคือพาพี่หยวนไปสู่สวรรค์ชั้นสูงสุด”
“งานของเธอ?” เขาตั้งคำถาม เค้าอยากรู้ว่า เพราะอะไรและใครที่มอบหมายงานนี้ให้กับเธอ
“เสี่ยวฮัวได้รับได้รับมรดกสูงสุดจากสวรรค์ ดังนั้นจึงกลายเป็นหน้าที่ที่ต้องหาผู้สืบทอด”
“……เป็นเกมที่ล้ำลึก” หยวนมองไปบนท้องฟ้า “แล้วเราจะไปสวรรค์ชั้นต่อไปอย่างไร”
“พี่หยวนอ่อนแอเกินไป เราจำเป็นต้องท้าท้ายกับผู้พิทักษ์อาณาจักรและชนะเขาให้ได้ก่อนจะไปยังดินแดนถัดไป”
“เกมเป็นประมาณนี้สินะ” หยวนเริ่มเข้าใจเป้าหมายของเกมมากขึ้น
“แล้วจะได้รางวัลที่นั่นใช่ไหม? มรดกสูงสุดจากสวรรค์นั่นหน่ะ” เขาถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ทุกอย่าง” เธอตอบหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง “ผู้ชนะจะได้รับทุกสิ่งในโลกนี้ เขาจะกลายเป็นพระเจ้าของโลกนี้”
“เห๋?!” หยวนไม่ได้คิดว่าค่าตอบแทนจะสูงขนาดนั้น “อนุญาตให้เป็นพระเจ้าในโลกนี้ หรือ ไม่ก็ทำหน้าที่ดูแลเกมแทนผู้สร้าง แบบนั้นไม่ใจกว้างไปหน่อยหรือ”
“ฉันคงไม่ได้หวังว่าจะได้พลังอะไรขนาดนั้น ฉันเพียงแค่ต้องการความสนุก ปล่อยให้คนอื่นแย่งกันไปเถอะ” หยวนพุด เขาพึงพอใจกับสิ่งที่เกมมอบให้ การได้มองเห็น ได้ขยับแขนขาเป็นอะไรที่พิเศษสำหรับเขาแล้ว
หลังจากเดินไปอย่างไร้จุดหมายอยู่สักพัก. หยวนก็พูดขึ้น “เสี่ยวฮัวเราจะไปไหนต่อดี”
เสี่ยวฮัวมองพี่หยวนด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ช่วยให้พี่หยวนแข็งแกร่งขึ้น”
“เราจะทำอย่างไรดี”
“นั่น…”เสี่ยวฮัวชี้ไปกลางทุ่งโล่ง มีร่างขนาดใหญ่ราว 5 เมตร
“นั่นกบหรอ?!” หยวนขยี้ตา เมื่อเขาเห็นกบขนาดใหญ่ผิวหนังคล้ายหยก นั่งนิ่งหลับตาอยู่กลางทุ่งโล่ง
“นั่นคือกบหยก พลังของมันเทียบเท่าผู้ฝึกฝนวิญญาณฝึกหัดระดับ 9”
“ระดับ 9 !! ฉันแค่ระดับ 7 เธอจะหลอกให้ฉันไปตายฟรีงั้นหรอ” หยวนเกือยร้องไห้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด
“ถึงแม้ว่ากบหยกจะอยู่ห่างจากพี่สองระดับ แต่พี่เป็นผู้ใช้เทคนิคสวรรค์แข็งแกร่งกว่าพวกที่อยู่ในระดับเดียวกัน”
“หวังว่าที่เธอคิดจะถูกนะ”
“อื้อ”
“แต่พี่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าจะต้องสู้เจ้านั่นยังไง เอ้า! เหมือนมันจะเห็นเรานะ” กบหยกหันมาทางพวกเขาแผ่รังสี อัมหิต ออกมาราวกับต้องการฆ่าใครสักคน
โว้ววว!!! ทันใดนั้นกบหยกกระโดดขึ้นบนท้องฟ้าราวๆ 10 เมตร ราวกับมันพยายามจะขึ้นไปแตะก้อนเมฆยังไงยังงั้น
“ระวัง!!!” หยวนอุ้มเสี่ยวฮัวด้วยสัญชาตญาณและกระโดดถอยหลังหลบ วินาทีต่อมาเจ้ากบก็ลงมาตรงพื้นบริเวณที่พวกเขายืนอยู่ก่อนหน้า ทำเอาแผ่นดินตรงนั้นยุบเป็นวงกว้าง
“เกือบไปแล้ว …” หยวนปาดเหงื่อ เมื่อเห็นหลุมบนพื้นดิน
“พี่หยวน. โชคดีนะ” เธอยกนิ้วให้เขาเมื่อเห็นหยวนกำลังยืนอึ้ง
กบหยกมันคิดว่าเธอเป็นแค่มด จึงหันเป้าหมายมาที่หยวน
“นี่… แล้วพี่จะสู้สัตว์ประหลาดอย่างนั้นโดยไม่มีอาวุธได้ยังไง ?” เขาร้องเสียงดัง
“งั้นใช้นี่สิ” เธอหยิบกระเป๋าเล็กๆออกมาจากเสื้อคลุม และดึงดาบเหล็กมาจากข้างใน
อย่างไรก็ตามเมื่อเธอดึงดาบขึ้นมากบหยกจึงเข้าใจว่าเธอเป็นศัตรูที่อันตรายมันจึงกระโจนเข้าเข้าเธอตรงๆ
“เสี่ยวฮัวระวัง!!” เขาตะโกนเตือนเธอ แต่เสี่ยวฮัวยังยืนดูด้วยใบหน้าสงบนิ่ง
ตู้ม!!! พื้นสั่นสะเทือนเล็กน้อย มันกระโดดทับเสี่ยวฮัวเข้าอย่างจัง
ดวงตาของหยวนเบิกกว้าง กรามแทบจะหลุดออกมาด้วยความตกใจการโดดทับด้วยของใหญ่ขนาดนั้นอย่างไรก็ต้องแบนไม่ต่างจากแพนเค้กแน่ๆ
ทันใดนั้นก็มีหมอกสีม่วงซึมออกมาจากใต้ท้องของกบ คล้ายกับมันกำลังผายลมออกมา
หยวนตั้งสติได้ ทันใดนั้นหมอกสีม่วงก็ลอยมารวมตัวกันข้างๆหยวนก่อนจะกลายร่างเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ
“เสี่ยวฮัว!!!” หยวนรู้สึกงงเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น
“มีอะไรผิดปกติหรอพี่หยวน” เธอถามด้วยสีหน้าปกติราวกับว่าเธอไม่ได้พึ่งถูกกบหยกทับ
“เธอ……เมื่อกี้เธอทำอะไร”
“ร่างหมอกสีม่วงของเสี่ยวฮัวไง”
“แล้วเธอยืนรับการโจมตีแบบนั้นทำไม? เธอทำพี่หัวใจแทบวาย”
“ก็พี่หยวนบอกไม่ให้หนูใช้พลังถ้าพี่ไม่อนุญาตนี่นา”
“เธอซื่อบื่องั้นหรอ” หยวนถาม
“แม้ว่าไม่ใช่พลังเธอก็ยังหลบได้หนิ” เค้าลืมคิดไปว่าเธอเป็นเพียง NPC ถูกโปรแกรมให้ทำตามคำสั่ง
“ขอโทษ…” เสี่ยวฮัวพูด
“โอ้ย!!” หยวนหน้าซีดเมื่อเห็นใบหน้าเศร้าของเธอ “พี่ตั้งหากที่ต้องเป็นคนขอโทษออกคำสั่งโดยไม่คิด”
“ไม่ต้องผนึกพลังโดยสมบูรณ์หากรู้สึกว่าตกอยู่ในอันตรายให้เธอสามารถใช้พลังได้”
“แล้วคำอนุญาตของพี่หยวนหล่ะ”
“ลืมมันซะ”
“เสี่ยวฮัวเข้าใจแล้ว!” เธอพยักหน้า
“ดีงั้นส่งดาบเล่มนั้นมาฉันมีหนี้ต้องชำระกับเจ้ากบนั่น”
วินาทีที่จับดาบข้อความก็ปรากฏขึ้น
<ดาบวิญญาณ>
<ระดับ : วิญญาณ>
<คุณภาพ : สูงสุด>
<ความแข็งแกร่งกายภาพที่ต้องการ : 900>
<ความแข็งแกร่งทางจิตใจที่ต้องการ : 1,500>
<ความคม : 1,000>
<รายละเอียด : สามารถตัดโลหะได้เหมือนตัดเนย>
“เป็นดาบที่ดี” หยวนชื่อชอบหลังลองเหวี่ยงมันในอากาศสองสามครั้ง
……………