Ep.730 - ดอกไม้แห่งการทำลายล้างครั้งที่สอง

2/5

Ep.730 - ดอกไม้แห่งการทำลายล้างครั้งที่สอง

ฉินเฟิงเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ก็สามารถสังหารผู้ใช้พลังเลเวล B ไปได้มากกว่า 20 คน ทักษะลับกลืนดาราถูกเปิดใช้งานอย่างบ้าคลั่ง กำลังภายในของผู้ใช้วรยุทธโดยรอบ ล้วนถูกดูดซับ ขณะเดียวกัน ความตายของผู้ใช้อบิลิตี้ ก็ช่วยเสริมพลังสมาธิแก่ฉินเฟิง

กระนั้น คนที่โถมเข้ามาโจมตีฉินเฟิงกลับยังคงมากขึ้น เทคนิคอบิลิตี้ หรือกระบวนท่าวรยุทธ ระเบิดล้นหลามไปทั่วบริเวณ สิ่งนี้ทำให้กำลังภายในของฉินเฟิงถูกสูบออกไปใช้งานอย่างรวดเร็วเช่นกัน

“อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าฉันหรือพวกแก ใครจะทนได้นานกว่ากัน!” ใบหน้าของฉินเฟิงเคร่งเครียด อาวุธในมือเขา ระเบิดอำนาจโจมตีอย่างไม่มีผู้ใดเทียมทัด ปัจจุบันฉินเฟิงคิดแค่ว่า ต้องสังหาร ยิ่งฆ่ามากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีโอกาสรอดชีวิต!

แต่ไม่ใช่เพราะการสังหารคนเหล่านี้จะช่วยกำจัดอันตรายได้ ประเด็นสำคัญยิ่งกว่าก็คือ หลังจากสังหารคนเหล่านี้ อาการบาดเจ็บของฉินเฟิงจะถูกฟื้นฟู สามารถเรียกคืนประสิทธิภาพการรบมาต่อกรกับศัตรูอีกครั้ง

กระนั้น คนอื่นๆก็ต้องการฆ่าฉินเฟิงเช่นกัน ส่งผลให้โล่ปราณกำลังภายในของฉินเฟิงแตกเป็นเสี่ยงหลายครา อบิลิตี้และกระบวนท่ามากมายโถมกดลงบนร่างเขา จนเสื้อผ้าของฉินเฟิง ยิ่งนานยิ่งขาดรุ่งริ่ง มีสภาพแย่ลงเรื่อยๆ

ฉินเฟิงถึงขั้นกระอักเลือดออกมา

ทุกครั้งที่โล่ปราณแตก ฉินเฟิงได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน แต่สิ่งที่คนเหล่านี้ไม่รู้ก็คือ พลังในการฟื้นตัวของฉินเฟิงก็แข็งแกร่งไม่แพ้กัน

ณ ขณะนี้ เพราะการสังหารหมู่ของเขา ส่งผลให้กำลังภายในของเขาฟื้นคืนกลับมาได้ถึง 100 ทะเลสาบอีกครั้ง

พริบตานั้นฉินเฟิงหายวับไปจากจุดเดิม

ใช้ออกด้วยอบิลิตี้มืด!

“ทุกคนระวัง!” ไคลินซาร์ตะโกนคำหนึ่ง เครื่องประดับบนมือเธอสาดแสงพรั่งพราว

ในพริบตา ฝูงชนโดยรอบ แม้แต่เงาก็ยังถูกปัดเป่าด้วยแสงนี้ ร่างของฉินเฟิงถูกเปิดเผยทันที

“มันอยู่ตรงนั้น!”

“อ๊า! ท่านผู้ใหญ่ราล์ฟ รีบหลบเร็วเข้า!”

ดวงตาของราล์ฟเบิกกว้าง เส้นผมของเขาชูชัน ผุดลุกขึ้น เขาสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตายอย่างไม่เคยประสบมาก่อน กวาดมาจากทางเบื้องหลัง

แต่ทุกอย่างมันกะทันหันเกินไป ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องที่ราล์ฟบาดเจ็บและเหนื่อยล้าที่สุดในกลุ่ม

สรุปคือไม่มีเวลาหลบหนีได้ทัน

พรวดดด!

มีดทะลวงผ่านช่องท้องของราล์ฟ จากนั้น พลังงานอันรุนแรงพลันสั่นไหว กระเทือนอวัยวะภายในของเขา ไม่ว่าส่วนใดล้วนถูกบดขยี้เป็นเสี่ยงๆ!

ราล์ฟเปิดใช้งานอบิลิตี้ รังสีแสงสีเขียวนับไม่ถ้วนปะทุจากร่างกายเขา อย่างไรก็ตาม ความเร็วของเทคนิคเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่าไม่เร็วเท่าอาการบาดเจ็บที่เกิดจาก คุณสมบัติเฉพาะในอาวุธของฉินเฟิง มันน่าหวาดกลัวกว่ามาก!

นับประสาอะไรกับที่ฉินเฟิง ไม่มีความคิดอนุญาตให้ราล์ฟฟื้นฟูตัวเอง

ฉินเฟิงกระชากมือขึ้นทันที มีดกษัตริย์ครามเฉือนตัดขึ้นด้านบน แล้วค่อยชักจากอกราล์ฟ

ช่วงเวลานี้ ในที่สุดราล์ฟก็หยุดเคลื่อนไหว

มองไปยังใบหน้าของเขา มันเต็มไปด้วยร่องรอยสีดำและม่วงดูน่าหวาดกลัว

อาศัยช่วงจังหวะเวลาสั้นๆ ฉินเฟิงสามารถสังหารราล์ฟได้สำเร็จ!

พลังสมาธิมหาศาล กระจายออกมาจากศพราล์ฟ ช่วยให้พลังสมาธิของฉินเฟิงที่แทบแห้งขอด กลับมาฟื้นฟูอีกครั้ง

ตอนนี้ การต่อสู้ดำเนินมาเป็นเวลากว่า 1 ชั่วโมงแล้ว ฉินเฟิงเต็มไปด้วยบาดแผลสะบักสะบอม แต่ท่านด้านไคลินซาร์ มีผู้ใช้พลังเลเวล A จบชีวิตลงถึง 2 คน ส่วนเลเวล B ไม่รู้ว่ามากมายเท่าไหร่!

การสังหารราล์ฟ ยิ่งขับหนุนให้กลิ่นอายสังหารของฉินเฟิงหนาแน่นขึ้น!

“มาลองกันอีกสักตั้ง!”

ขณะกล่าว ฉินเฟิงวาดมือออกไปอีกครั้ง

ปรากฏดอกไม้สีดำหมึกในมือเขา

เมื่อเห็นฉากนี้ ไคลินซาร์และคนอื่นๆขนลุกซู่ราวกับเห็นผี

พวกเขาเคยลิ้มรสอบิลิตี้นี้มาก่อน และเพราะมันนี่เอง ไคลินซาร์ถึงขั้นงัดอาวุธลับอย่างเครื่องประดับอบิลิตี้แสงมาใช้ และเป็นเหตุให้ราล์ฟต้องสูญเสียพลังสมาธิเป็นจำนวนมหาศาล หากไม่ใช่เพราะสิ่งนี้ ราล์ฟคงไม่อ่อนแอเช่นปัจจุบัน จนถูกฉินเฟิงฉวยโอกาสสังหารได้

“ว๊ากกกกก!” มูเซอร์คำรามเกรี้ยวกราด ร่างกายกำยำของเขาพุ่งเข้าหาฉินเฟิง ทุ่มกำลังที่ไม่ต่างจากศัตรูนับพัน เพื่อบังคับฉินเฟิงให้หยุดใช้งานเทคนิคอบิลิตี้นี้

“รีบหยุดเขาไว้เร็ว มิฉะนั้นพวกเราจะตายกันหมด!”

ไคลินซาร์ตะโกนขึ้น

เลเวล A ที่เหลืออีก 5 คน ทั้งหมดกรูกันเข้าหาฉินเฟิง ปลดปล่อยการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาออกมา ทว่าความเร็วของพวกเขา มันจะไปเร็วเท่ากับความเร็วในการเปิดใช้งานอบิลิตี้ของฉินเฟิงได้อย่างไร?

ฉินเฟิงเหวี่ยงมือออกไป ดอกไม้แห่งการทำลายล้างลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้ง

ช่วงเวลานี้ ไม่มีมิติปิดล้อมคอยกักขังมันอีกต่อไป ดอกไม้แห่งการทำลายล้างสาดแสง ผลิบานงดงามอย่างหาที่ใดเปรียบ ผู้คนยามแหงนมอง สัมผัสได้ถึงแรงกดดันจากพลังงาน ค้นพบว่ามันน่ากลัวขนาดไหน

ช่วงเวลานี้ ผู้ใช้พลังทั้งห้าสามารถประชิดถึงตัวฉินเฟิงได้แล้ว พวกเขาระดมโจมตีเข้าใส่

ดวงตาของฉินเฟิงเอ่อล้นไปด้วยเจตนาสังหาร คล้ายกับว่ารอต้อนรับไว้ล่วงหน้า

“มันจบแล้ว!”

เมื่อดอกไม้แห่งการทำลายล้างถูกปล่อยออกมา ทุกสิ่งอย่างล้วนถึงจุดจบ

ความมืดมิดอันน่าหวาดกลัว โถมเข้าห่อหุ้มร่างของผู้ใช้พลังเลเวล A เหล่านั้น

“เทคนิคโอบกอดทมิฬ!”

การได้เห็น , ได้กลิ่น , ได้ยิน , ได้สัมผัส ทั้งหมดล้วนมลายหายไปอย่างสิ้นเชิง

แม้จะเพียงชั่วครู่ แต่ในสมองว่างเปล่า เหล่าผู้ใช้วรยุทธโบราณไม่มีปฏิกิริยาเฉียบคมเหมือนผู้ใช้อบิลิตี้ แต่ก็รู้สึกถึงลางไม่ดี ปลุกเร้าความระมัดระวังให้ตื่นตัวขึ้นมา

พวกเขาดิ้นรนระดมกำลังภายใน ขับไล่อบิลิตี้มืดนี้

บางที หากให้เวลาสักวินาทีหรือสองวินาที พวกเขาอาจเป็นอิสระจากการควบคุมของโอบกอดทมิฬ แต่ก็อย่างที่ฉินเฟิงกล่าว มัน-จบ-แล้ว!

ดอกไม้แห่งการทำลายล้าง ผลิดอกเบ่งบานเต็มที่ กลีบดอกของมัน ร่วงตกลงบนร่างของไคลินซาร์ โล่ปราณกำลังภายในของเธอสั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง สุดท้ายหลอมเหลวไม่ต่างจากหิมะและน้ำแข็งยามถูกละลาย

กลีบดอกแม้มีชัยเหนือโล่ปราณ แต่สีดำของมันซีดจางลงเล็กน้อย กลายเป็นสีเทาดำ แต่มันก็ยังตกกระทบลงบนร่างเนื้อของไคลินซาร์ ทันใดนั้นกายเธอเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว

คล้ายกับเวลาไหลผ่านไปเป็นสิบปีในชั่วพริบตาเดียว ผิวหนังของไคลินซาร์เริ่มหย่อนคล้อย ใบหน้าทรงเสน่ห์ของเธอแก่ลงเช่นกัน ผมเผ้าบนหัวเธอกลายเป็นสีขาวและร่วงโรย เหมือนคนแก่ชรา

เดิมไคลินซาร์ก็อายุไม่น้อยอยู่แล้ว เวลานี้ มันแค่แสดงถึงรูปลักษ์ที่แท้จริงของเธอออกมา

กระนั้น ฉากนี้สำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง มันถือเป็นเรื่องโหดร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ

“กรี๊ดดดดดดด!” ไคลินซาร์กรีดร้องน่าสังเวช เธอก้มลงมองสองมือที่เปลี่ยนไปเหมือนโครงกระดูก ตัวสั่นงันงกและใช้สองมือสัมผัสแก้มตัวเอง ไม่อาจทำใจยอมรับ

คนอื่นๆก็แสดงท่าทีไม่ค่อยต่างกัน

ชายที่ตอนแรกอยู่ในช่วงวัยแห่งความรุ่งโรจน์ ตอนนี้กลายเป็นตาแก่กันหมดแล้ว!

มูเซอร์ตอบสนองเป็นคนแรก ณ จุดนี้ เขาไม่มีความคิดที่จะโจมตีฉินเฟิงอีกต่อไป ปฏิกิริยาแรกของเขา คือวิ่ง หลบหนีไป!

หากเขาสามารถหลุดจากรัศมีของอบิลิตี้นี้ อย่างน้อยก็ไม่ตาย ถึงเหลือชีวิตอยู่ต่อไปอีกไม่กี่ปีมันจะเป็นไร? แค่ใช้สมบัติฟ้าดินก็ยืดอายุตัวเองได้แล้ว

กระนั้น คนอย่างฉินเฟิงมีหรือจะปล่อยเขาไป

“ทักษะลับกลืนดารา!”

กำลังภายในที่เหลือเพียงน้อยนิดของฉินเฟิง ระเบิดมันทั้งหมดออกมา

ห้าผู้ใช้วรยุทธโบราณที่อยู่รอบตัวเขา ขณะนี้ไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ถูกลากตรงมายังทิศทางของฉินเฟิง ร่างของพวกเขาได้รับผลกระทบจากดอกไม้แห่งการทำลายล้าง ดังนั้นไม่สามารถขัดขืนได้!

ฉินเฟิงประทับสองฝ่ามือลงเหนือตันเถียนของสองผู้ใช้วรยุทธโบราณ กำลังภายในของอีกฝ่ายดั่งน้ำหลาก ไหลทวนเข้าสู่ร่างกายของฉินเฟิง ตันเถียนที่เพิ่งเหือดแห้งไป เริ่มถูกเติมเต็มอีกครั้ง

คนหนึ่งเป็นผู้ใช้วรยุทธเลเวล A 2 อีกหนึ่งเป็นเลเวล A3 ทั้งสองรวมกันมีทั้งสิ้น 5 มหาสมุทรกำลังภายใน เทียบเท่ากับฉินเฟิงได้รับ 50 ทะเลสาบกำลังภายใน!

ร่างของฉินเฟิงเบนทิศอีกครั้ง หันไปยังมูเซอร์ที่พยายามหลบหนีอย่างไม่ยอมพ่ายแพ้ เดิมร่างกายเขากำยำกว่าฉินเฟิง แต่เวลานี้ตัวงอเป็นกุ้ง กลิ้งมาหาเขาอย่างกับลูกบอล

“นายพลฉิน ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ ฉันยินดียกทรัพสินย์ทั้งหมดของที่ฉันมี ได้โปรดปล่อยฉัน …”

ฉินเฟิงแสยะยิ้มหยัน ตอบสนองต่อคำอ้อนวอนของฝ่ายตรงข้าม โดยการประทับฝ่ามือลง--

--ได้เพิ่มมาอีก 50 ทะเลสาบกำลังภายใน!