EP 198 คำเชิญจากเลขาธิการพรรค!
EP 198 คำเชิญจากเลขาธิการพรรค!
By loop
ในเวลาเที่ยงของวันรุ่งขึ้น
ฉูหยวนขับเมอซิเดส เบนซ์ S350L ขับกลับไปที่ละแวกบ้านของเธอ
ดงซูบินเองตอนนี้เขาก็อยู่ที่บ้านโดยเขาโทรหาหลิวดาไห่ และ จินยงเพื่อสอบถามเกี่ยวกับภาระงานที่คั่งค้างอยู่ของสำนักงาน ซึ่งได้ผลสรุปว่า ไม่มีภารงานที่คั่งค้างอยู่ เขาจึงโทรหาแม่ของเขาและหยูเหมยเซียวเพื่อแจ้งว่าเขาจะไม่กลับไปที่เทศมณฑลไท่หยานในวันหยุดวันแรงงานที่จะมาถึงนี้ หลังจากที่ดงซูบินได้รับ SMS จากฉูหยวน ที่เธอส่งมาบอกเขาว่า เธอกลับมาถึงบ้านแล้วเขาก็วิ่งลงไปชั้นล่างอย่างตื่นเต้นเพื่อต้องการทดลองขับรถคันใหม่ที่พึงไปดูกันมาเมื่อวันก่อน
แม่ของฉูหยวนก็อยู่ชั้นล่างชื่นชม เมอซิเดสเบนซ์ใหม่
พ่อของฉูหยวนก็มาที่นี้ด้วยเช่นกัน เขาเองเป็นคนเงียบ ๆ และดงซูบินเองก็ค่อยที่จะได้พูดคุยกับพ่อของฉูหยวน
ดงซูบินเห็นพ่อแม่ของฉูหยวนและรีบเดินผ่านไปอย่างกระวนกระวาย “สวัสดีครับคุณลุง”
พ่อของฉูหยวนนั้นถึงกับทำตัวไม่ถูก เขาเองก็ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมลูกสาวเลยและความประทับใจของเขาที่มีต่อดงซูบิน และ ลวนเสี่ยวปิงคือความน่าสงสาร เขาไม่เคยคาดหวังว่าชายหนุ่มคนนี้จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งขึ้นสู่ตำแหน่งระดับสูงในรัฐบาลและยังหาเงินได้มากมายเช่นนี้ ซึ่งเขาได้ยินเรื่องนี้มาจากลูกสาวว่าทรัพย์สินของ บริษัท มีมูลค่าเกือบ 10 ล้าน นี่เป็นจำนวนที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเป็นเช่นนี้ไปได้!
แม่ของฉูหยวนได้แต่ยิ้มขณะที่เธอมองไปที่ดงซูบิน “ซูบินนี่เป็นรถที่เยี่ยมยอดเลยล่ะ เธอซื้อมาในราคาเท่าไหร่ล่ะ”
ดงซูบินตอบในทันทีว่า “ประมาณ 1.5 ล้าน” พ่อของฉูหยวนเองเขาก็ถึงกับอ้าปากค้างจนพูดไม่ออกกับสิ่งที่พึงได้ยินนั้นก็ร่วมไปถึงแม่ของฉูหยวนด้วยที่ต้องหยุดคิดสักพักแล้วจึงจะถามดงซูบินว่า “เอ่อ…เธอจะเอามาไปใช้ไหม?…”
ดงซูบินถึงกับหัวเราะ “รถคันนี้เป็นของฉู…ฉูหยวนครับ เธอเองบ่นกับผมว่าต้องการรถเพื่อขับไปทำงาน ผมเองก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องใช้รถคันนี้ เพราะผมมีรถของสำนักงานอยู่แล้ว”
แม่ของฉูหยวนยิ้มอย่างมีความสุขและพยักหน้า “ดีเลย…รถคันนี้มันยอดเยี่ยมมากเลย”
พ่อของฉูหยวนเองถึงกับถอนหายใจ "ราคามันจะไม่แพงหน่อยหรอ ฉูหยวนลูกจะรับเอารถคันนี้ไปใช้จริงๆหรอ”
แม่ของฉูหยวนหันมาและจ้องมองไปที่สามีของเธอ “ตอนนี้ซูบินและลูกสาวของเรากำลังออกเดทกัน มันก็ไม่ใช้เรื่องแปลกที่เขาจะซื้อรถให้กับลูกสาวของเรา”
พ่อของฉูหยวนขมวดคิ้วทันที่ “ถ้ารถราคาราวๆแสนหยวนมันก็น่ารับไว้แต่นี้ราคามันหนึ่งจุดห้าล้านหยวนเลยนะ!”
เมื่อวานแม่ของฉูหยวนนั้นไม่พอใจดงซูบินนิดหน่อย แต่หลังจากที่เธอเห็น S350L นี้ทัศนคติของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที่ “ฉูหยวนลูกอย่าไปฟังพ่อของลูกมากนัก ซูบินเราไปดูการตกแต่งภายในรถกันเภอะ” แม่ของฉูหยวน ดึงดงซูบินและขึ้นไปบนรถเมอซิเดส เบนซ์ หลังจากตรวจดูภายในรถแล้ว แล้วเธอก็ขอให้ฉูหยวน ขับรถไปที่ถนนวงแหวนรอบที่ 3 เพื่อทดสอบความเร็วของรถคันนี้ว่ามันจะเร็วได้เท่าไรกัน อย่างไรก็ตามเนื่องจากเป็นช่วงของหยุดวันแรงงานที่กำลังจะมาถึงการจราจรบนท้องถนนจึงค่อนข้างหนาแน่นและเธอไม่สามารถขับรถด้วยความเร็วสูงได้เลย
หลังจากที่พวกเขากลับมาจากการทดสอบรถ เพื่อนบ้านหลายคนที่กลับมาจากการตลาดก็มารุมล้อมรถคันใหม่คันนี้เช่นกัน
“ว้าว…นี่รถของใครกัน”
“พี่สาวคุณรู้ไหมว่าใครเป็นเจ้าของรถคันนี้กัน?”
แม่ของฉูหยวนยิ้มออกมาทันทีขณะลงจากรถ “ลูกสาวของฉันเพิ่งซื้อรถคันนี้มา”
เพื่อนบ้าของเธอนั้นนร้องอุทานด้วยความตกใจ “นี่คือรถเบนซ์เหรอ? นำเข้าหรือเปล่าราคาน่าจะสัก 900,000 หยวนได้เลยไหม?”
แม่ของ ฉูหยวนตอบอย่างภาคภูมิใจ “900,000 หยวนก็ไม่พอซื้อรถคันนี้หรอก รถคันนี้ราคาอยู่ที่ 1.5 ล้านเลยล่ะ”
“แม่…” ฉูหยวนขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจในทันที “ไปได้แล้ว เราไปทานข้าวกันในบ้านกัน”
แม่ของฉูหยวนเองก็ยังอยากจะอวดรถคันหรูคันนี้ต่อ แต่ลูกสาวและสามีของเธอได้เดินหนีไปแล้ว เธอหันไปหาเพื่อนบ้านของเธอและกล่าวลาเขา และก่อนจะเข้าไปในบ้าน อีกทั้งตอนนี้เธอเองก็ชื่นชมดงซูบินเอามากๆและรู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ดูหล่อขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก “ซูบินเธออยากกินอะไร? บอกป้ามา ป้าจะทำอาหารให้เธอทานเอง”
ดงซูบิน ตอบ “อะไรก็ได้ ผมไม่เรื่องมากอยู่แล้วครับ”
ในระหว่างมื้อกลางวันแม่ของฉูหยวนก็ได้ยิ้มขณะที่กำลังมองจานข้าวมของดงซูบิน พ่อของฉูหยวนเองก็ไม่ได้พูดอะไร แต่เขาได้อนุญาตให้ดงซูบินและลูกสาวของเขาคบกันได้แล้ว ในความเป็นจริงใครๆก็อยากให้ลูกสาวคบกันคนที่ดูแลลูกสาวของพวกเขาได้จริงไหม? แถมรวยอีกตั้งหาก พ่อของฉูหยวนก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน นอกจากนี้ภรรยาของเขายังบอกเขาว่าตอนนี้ลูกสาวของพวกเขาอาศัยอยู่กับดงซูบินและไม่มีทางที่พวกเขาทั้งคู่จะต่อต้านความสัมพันธ์นี้ได้อีกต่อไป
หลังรับประทานอาหารกลางวัน ฉูหยวนกลับไปที่ บริษัท และเธอต้องศึกษาเกี่ยวกับเรื่องเครื่องประดับต่างๆ เธอจำเป็นต้องไปที่รุ่ยลี่เพื่อซื้อหินหยกที่ยังไม่ได้เจียระไนมาอย่างเร่งรีบ ดงซูบินเองก็ไม่มีอะไรทำต่อในบ้านของฉูหยวน และไม่สามารถทนคำเยิ่นยอจากแม่ของฉูหยวนได้เลย ดังนั้นเขาจึงขอตัวไปกับฉูหยวนด้วย
“ฉูหยวนฉันจะเอารถเบนซ์ออกไปขับเอง”
"ตกลง. ฉันจะขับรถเอ็มพีวีของนายก็แล้วกัน”
หลังจากแลกรถกันดงซูบินก็ขับรถไปบนถนนวงแหวนรอบ 3 อย่างไร้จุดหมาย
การขับรถยนต์หนึ่งล้านหยวนนั้นแตกต่างจากรถยนต์ราคา 200,000 หยวนโดยสิ้นเชิง ไม่เพียง แต่เบาะนั่งคนขับเท่านั้นที่นั่งสบาย แต่การควบคุมยังสะดวกสบายอีกด้วย มันสะดวกสบายมากจนดงซูบินกลัวว่าเขาจะไม่สามารถกับไปนั่งรถเอ็มพีวีของเขาได้อีก
ณ วงแหวน…
ดงซูบินขับรถมาวนวงแหวน เกือบรอบหนึ่งบนถนนวงแหวนรอบที่ 3 และหยุดรถของเขาที่ริมถนน เขามองไปที่โทรศัพท์ของเขาและมันคือเบอร์ของเสี่ยวหลานเธอโทรมาหาเขา และเขารีบกดรับอย่างรวดเร็ว “พี่เสี่ยวว่ายังไงครับ”
เสี่ยวหลานหัวเราะคิกคัก “คุณกลับมาที่ปักกิ่งในช่วงวันหยุดวันแรงงานใช่ไหม”
ดงซูบินตอบอย่างเขินอาย “ผมอยู่ที่ปักกิ่งแล้ว ผมเพิ่งกลับมาและกำลังจะโทรหาคุณ” ดงซูบินนั้นยุ่งมากในช่วงสองวันที่ผ่านมาและกะว่าจะโทรหาเสี่ยวหลานในวันพรุ่งนี้
“เหอดี. พ่อแม่ของฉันต้องการพบกับคุณ”
ดงซูบินถึงกับตะลึง “ท่านเลขานุการเสี่ยว ต้องการพบผมอย่างงั้นหรอ? ทำไม?”
“นายคิดว่ามันมีเหตุผลอะไรกัน? ตอนนี้เราคบกันและพ่อแม่ของฉันต้องการพบคุณ โอ้ที่จริงแล้วคือแม่ของฉันที่ต้องการพบคุณ เธอ…หลังจากที่ฉันยกเลิกงานหมั้นกับเหว่ยหนานเธอก็ทะเลาะกับฉัน ฮ่าฮ่า…อย่าลืมเอาของขวัญติดไม้ติดมือมาด้วยล่ะและคุณจะต้องสร้างความประทับใจให้กับทั้งสองคนให้ได้นะ”
“ประทับใจ?”
"มีปัญหาอะไรหรือไม่?"
“เอ่อ…ไม่มีปัญหา ถ้าอย่างงั้นผมควรซื้ออะไรไปให้ดี”
“นี่เป็นครั้งแรกที่คุณได้พบกับพวกเขาและควรนำของขวัญที่น่าจะมีประโยชน์เอามาให้พวกเขาคงจะดี ทำไมฉันไม่เตรียมของขวัญให้คุณและคุณบอกพวกเขาว่าคุณซื้อมาเองจะดีกว่าไหม?”
“ไม่…ผมจะเตรียมของขวัญให้กับพวกท่านเอง”
“เอาล่ะ. ตัดสินใจได้แล้วนะ ฉันจะบอกที่อยู่ให้กับคุณและคุณค่อยเดินทางมาหลังจากคุณซื้อของขวัญเรียบร้อยแล้วเนาะ?”
ดงซูบินจดที่อยู่และวางสาย เขารู้สึกประหม่าเมื่อต้องได้พบกับเลขาธิการเสี่ยว ในเลขาธิการคณะกรรมการพรรคของนครปักกิ่งและสมาชิกโปลิตบูโร นอกจากนี้จากน้ำเสียงและคำที่เสี่ยวหลานพูด เหมือนกับว่าเลขานุการเสี่ยว และภรรยาของเขาคัดค้านไม่ให้เขาคบกับพี่สาวเสี่ยว จริงๆแล้วทั้งคู่ไม่คิดว่าจะคบกัน แต่ดงซูบินรู้ว่าเขาต้องได้รับการอนุญาตจากเลขาธิการเสี่ยว และภรรยาของเขาไม่เช่นนั้นครอบครัวเสี่ยว จะต้องหาคู่หมั่นคนใหม่มาให้เธออย่างแน่นอน
ดงซูบินเองคิดถึงทั้งฉูหยวน และ พี่เสี่ยว มันทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด
นี่เรียกกว่าจับปลาสองมือหรือเปล่า? อืม…ฉันกำลังคบกับฉูหยวนแต่กับ เสี่ยวหลาน…รู้สึกเหมือนเราแค่แสร้งทำเป็นมีความสัมพันธ์ หน้าที่ของฉันคือช่วยพี่สาวเสี่ยว ให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของครอบครัวเธอและหยุดพวกเขาไม่ให้บังคับให้เธอแต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้รัก ดังนั้นฉันจึงไม่ถือว่าเป็นการจับปลาสองมือ
ดงซูบินหยุดความคิดของที่เริ่มสับสนละงานของเขาตอนนี้คือต้องผ่านการทดสอบของแม่ของเสี่ยวหลานให้ได้ก่อน
หลังจากกลับบ้านดงซูบินหยิบโสมป่าออกมาและเลือกกล่องอายุ 50 ปีก่อนที่จะขับรถไปที่ซิงฉานวิลล่า ที่พักของคณะกรรมการประจำตั้งอยู่ที่เขตซิงฉานวิลล่า แต่อยู่ห่างจากคฤหาสน์ของผู้อาวุโสเสี่ยวอยู่มาก ดงซูบินขับรถไปรอบ ๆ ก่อนที่เขาจะพบถนน
แหวนแหวนแหวน ... โทรศัพท์ของดงซูบินดังขึ้นอีกครั้ง
เสี่ยวหลาน:“ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน”
ดงซูบินตอบขณะขับรถ “ผมจะไปถึงในอีก 10 นาที”
"เร็วมาก? คุณขับรถอยู่หรอ?”
"ใช่."
“คุณไม่สามารถเข้ามาได้หากไม่มีใบอนุญาต ฉันจะให้เสี่ยวห่าวไปรอคุณที่ป้อมยาม คุณขับรถอะไร”
ดงซูบินตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขารู้ตัวว่ากำลังขับรถเบนซ์ จะเป็นไรไหม? “เออ……มันคือรถเบนซ์”
“คลาส C? ได้เลย”
ตงซู่ปิงเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขา “มัน…มันคือคลาส S”
มีการหยุดชั่วคราวในอีกบรรทัด “ฮิฮิ…คุณนี้ชั่งกล้าจริงๆเลยนะ”
“ไม่…มันเป็นรถของเพื่อนผมและผมก็ยืมมา” ดงซูบินพยายามอธิบาย “ผมจะจอดรถไว้ไกล ๆ แล้วเดินเข้าไปล่ะกัน”
“อย่าลำบากเลย คุณขับรถเข้ามาได้เลย”
หลังจากเสี่ยวลหานพูดเสร็จดงซูบินก็หยุดลังเล เขายืดคอเล็กน้อยและขับรถไปที่หน้าประตูของวิลล่า มีเจ้าหน้าที่ติดอาวุธอยู่ที่ทางเข้าและหนึ่งในนั้นหยุดรถของดงซูบิน ก่อนที่ยามจะถามอะไรเสี่ยวห่าว ซึ่งยังอยู่ในชุดนักเรียนของเขาก็วิ่งไปบอกยาม "นี้คือเพื่อนของผมเอง." ยามก้าวถอยหลังเมื่อพวกเขารู้ว่าเสี่ยวห่าว คือใคร
เสี่ยวห่าว มองไปที่เมอซิเดส เบนซ์ อย่างอยากรู้อยากเห็น "เจ๋ง! รถคันนี้เจ๋งมาก!”
ดงซูบินเปิดหน้าต่างลง “เข้าก่อน”
เสี่ยวห่าวกระโดดขึ้นรถทันที “เหอ…พี่เขย!”
ดงซูบินจ้องมองเขา “หยุดเรียกฉันแบบนั้นสักที”
เสี่ยวห่าวก็ตอบอย่างไม่อายว่ะ "ทำไมจะไม่ล่ะ? ผมรู้ทุกอย่าง. พี่และพี่สาวของผมไม่ได้เสแสร้งเป็นแฟนกันหรอก แต่ทั้งคู่กำลังเดทกันจริงๆ”
ดงซูบินคิดกับตัวเอง ฉันยังไม่ได้แม้แจ่ขะสัมผัสขนของพี่สาวนายเลย เราจะคบกันได้ยังไง?
“พี่เขย…”
ดงซูบินไม่ได้พูดแก้ตัวอะไรออกมาก่อนที่จะตอบกลับเสี่ยวหลานไปว่า "อะไร?"
“ฮิฮิ…รถคันนี้เจ๋งมาก…พี่ให้ฉันขับได้ไหม”
“นายยังไม่บรรลุนิติภาวะและยังไม่มีใบขับขี่!”
“งั้นพาฉันออกไปนั่งรถทีหลัง” เสี่ยวห่าวยังคงสัมผัสอุปกรณ์ภายใน “นี่มันเจ๋งมาก ถ้าผมขับรถคันนี้ไปโรงเรียนได้ทุกวันมันคงจะต้องเท่ห์มากแน่ๆเลย เอาล่ะ! เมื่อตอนผมเข้ามหาวิทยาลัยผมต้องซื้อรถคันนี้ไปขับแล้ว”
ดงซูบินมองเสี่ยวห่างอย่างรวดเร็ว “นายควรตั้งใจเรียนก่อนที่จะคิดถึงเรื่องอื่น ๆนะ !”
