Ep.691 - ตงหยางตกอยู่ในอันตราย
1/4
Ep.691 - ตงหยางตกอยู่ในอันตราย
เนื่องจากฉินเฟิงออกตระเวนกวาดผลไม้และสมุนไพรวิญญาณรอบนอกไปจนเกือบหมด และพืชบางชนิดจำเป็นต้องถอนทั้งต้น ดังนั้นเป็นธรรมดาที่มันจะไม่สามารถเติบโตขึ้นได้อีก เหลือทิ้งไว้เพียงร่องรอยการถอน ผู้ใช้พลังบางคนเลยทราบว่าตนถูกตัดหน้าซะแล้ว
แต่ขณะเดียวกัน นี่ก็หมายความว่าหากพวกเขามุ่งหน้าลึกเข้าไป ก็มีโอกาสเจอคนที่กวาดสมบัติก่อนหน้านี้ไปไม่ใช่หรือ และดูเหมือนว่าอีกฝ่ายน่าจะเก็บเกี่ยวได้ดีเสียด้วย เมื่อนึกถึงจุดนี้ … ประกายของความโลภ , เจตนาสังหารก็กระพริบผ่านในแววตาของพวกเขา
และไม่ใช่แค่คนเดียวที่คิดแบบนี้ ซึ่งนั่นนำไปสู่เหตุการณ์ผู้ใช้พลังเกิดการปะทะกัน
และคนแรกที่ซวย มิใช่ใครอื่น เป็นตงหยางอีกแล้ว!
เพราะก่อนหน้านี้ไม่สามารถหาจุดขึ้นฝั่งได้ ตงหยางเลยเลาะชายฝั่ง วนไปวนมาอยู่นาน ส่งผลให้การรุกคืบเข้าไปในเกาะของเขาเกิดความล่าช้า แต่ก็สามารถเก็บเกี่ยวสมบัติได้มากมายเช่นกัน
ก่อนที่โอเบอร์จะพบกับฉินเฟิง เขาแน่ใจว่าต้องมีใครบางคนเข้ามายังที่นี่ก่อนแล้ว ดังนั้นตัดสินใจฆ่าอีกฝ่าย ตัวเลือกนี้ไม่เพียงช่วยลดจำนวนคู่แข่ง แต่ยังช่วยให้ได้รับเม็ดเงินมหาศาลในคราวเดียว!
ความแข็งแกร่งของโอเบอร์ ปัจจุบันคือเลเวล A8 ดังนั้นเขาไม่หวัั่นเกรง มั่นใจว่าอย่างไรย่อมชนะ!
ในแง่ของความแข็งแกร่ง ตงหยางอยู่ที่เลเวล A5 ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายอย่างแน่นอน
เมื่อทั้งสองพบกัน ตงหยางบังเกิดลางสังหรณ์ร้ายทันที!
แทบไม่ต้องเสียเวลาคิด ตงหยางหมุนตัว ตัดสินใจวิ่งหนีทันที ขณะเดียวกันด้านโอเบอร์ ดวงตาของเขาเปล่งประกายสดใส เริ่มไล่หลังไปติดๆ
“นั่นไม่ใช่จ้าวพรมแดนฝ่ายพันธมิตรหัวเซี่ยภูมิภาคตะวันออกหรอกหรือ? รู้สึกว่าจะชื่ออะไรน้า? อ้อ นึกออกแล้ว!” พลังสมาธิของโอเบอร์ล็อคตัวตงหยาง ระหว่างกระบวนการความเร็วของเขาไม่ลดลงเลย ไล่ตามไปตลอดเส้นทาง
“มิสเตอร์โอเบอร์ คุณกำลังคิดจะทำอะไร?”
สีหน้าของตงหยางเปลี่ยนเป็นน่าเกลียด
“ทำอะไรงั้นหรือ? ตงหยาง คุณมีหน้าที่รับผิดชอบกวาดล้างทะเลนรกมาโดยตลอดใช่ไหม? ในเมื่อเป็นแบบนั้น หมายความว่าสถานที่นี้ต้องเป็นคุณแน่นอนที่มาเหยียบมันเป็นคนแรก ก่อนหน้านี้ฉันเห็นร่องรอยผลไม้บางลูกถูกเด็ดไป เป็นคุณรึเปล่าที่ทำมัน?”
“ผายลมเถอะ คุณเข้าใจผิดแล้ว!”
“ยังไม่ยอมรับอีกหรือ ฮี่ ฮี่ ช่างเถอะ เพราะยังไงซะ คุณจะยอมรับหรือไม่มันก็ไม่สำคัญ!”
“ก้าวอัสนี!”
โอเบอร์ดีดผึงเข้าหาตงหยางด้วยความเร็วสูง
“เทคนิคมังกรน้ำ!”
ตงหยางปลดปล่อยมังกรน้ำ แต่ไม่ได้มุ่งเป้าไปยังโอเบอร์ หากแต่ใช้มันห่อหุ้มตนเอง พุ่งไปยังทิศทางทะเล
“เทคนิคหมื่นอัสนีบาต!”
พริบตานั้นเอง เหนือศีรษะของตงหยาง บังเกิดเมฆทะมึนก้อนใหญ่ ตามมาติดๆด้วยสายฟ้าฟาดอย่างรุนแรง เส้นทางที่ทอดยาวไปสู่ทะเล บัดนี้ทุกจุดล้วนปกคลุมไปด้วยกระแสไฟฟ้า
หากตงหยางยังเลือกมุ่งไปข้างหน้าอย่างผลีผลาม เขาจะต้องได้รับบาดเจ็บแน่นอน เขาด้อยกว่าโอเบอร์ถึงสามขั้นย่อย หากโดนโจมตีจังๆเพียงครั้งเดียว ผลที่ตามมาคงน่ากลัวมาก
ตงหยางไม่มีทางเลือกนอกจากเปลี่ยนทิศทาง ถูกโอเบอร์บังคับให้หนีเข้าไปใจกลางเกาะ
“เทคนิคธารน้ำตก!”
บังเกิดกระแสคลื่นดั่งธารน้ำตกร่วงลงมาจากท้องฟ้า พยายามเข้าสกัดกั้นการเคลื่อนไหวของโอเบอร์ แต่เห็นได้ชัด ว่าการสกัดกั้นดังกล่าว มีผลแค่ทำให้โอเบอร์เอี้ยวหลบไปอีกทางเท่านั้น ถ่วงเวลาได้แค่ไม่ถึงวินาที
“แกว๊ก!”
สัตว์ร้ายบินได้ขนาดยักษ์ที่ครอบครองคู่ปีกคล้ายมังกร สังเกตเห็นถึงความผันผวนที่เกิดขึ้น มันกระพือปีกตรงมาทันที
นี่คือราชันย์สัตว์ร้ายเลเวล B7
และที่ซวยก็คือ ดันเป็นตงหยางที่ตกเป็นเป้าของอีกฝ่าย ดั่งวลีหมาป่าอยู่ด้านหน้า เสืออยู่ด้านหลัง ตงหยางตกอยู่ในสภาะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก!
เขาหันไปอีกทาง เตรียมจะหนีไปอีกทิศ แต่เมื่อถึงจุดนี้ ภาพตรงหางตาก็ทำให้เขายิ่งตื่นตระหนก
นั่นเพราะระยะห่างระหว่างโอเบอร์กับเขา หดแคบลงไปมาก แทบจะสามารถประชิดได้อยู่แล้ว
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตาย!”
โอเบอร์เงื้อมมือ อุปกรณ์รูนอันทรงพลังของเขาพลันปกคลุมไปด้วยรูนสายฟ้า ช่วงเวลานี้แก่นอบิลิตี้สัตว์ร้ายในอุปกรณ์รูนสาดไสวอย่างรุนแรง ราวกับโอเบอร์กำลังกุมหอกสายฟ้าอยู่ในมือ
เปรี้ยง!
หอกสายฟ้าฉีกอากาศ ตรงเข้าเสียบร่างของตงหยาง
“อ๊ากกก!”
ตงหยางแหกปากร้องน่าเวทนา ฟองน้ำสีฟ้าผุดขึ้นรอบกาย อย่างไรก็ตามมันกลับไม่ทำให้ตงหยางรู้สึกคลายใจลงได้เลย
“วารีรักษา!”
ผู้ใช้อบิลิตี้ธาตุน้ำ ความสามารถที่แท้จริงของพวกเขามิใช่ด้านการโจมตี แต่เป็นด้านการรักษา!
ช่วงเวลานี้ ร่างกายของตงหยางเริ่มถูกฟื้นฟูอีกครั้ง กระทั่งผมที่ถูกไฟฟ้าช็อตจนหงิกงอ ยังถูกชำระล้าง กลายเป็นนุ่มสลวย คืนสู่ธรรมชาติอีกคราว
แต่เนื่องจากตัดสินใจใช้อบิลิตี้นี้ ทำให้ตงหยางเสียเวลาไปหลายวินาที จนสุดท้ายไม่อาจหลบหนีได้อีกต่อไป
“โอเบอร์ เป็นคุณเองนะที่บังคับฉัน!”
ตงหยางกัดฟัน เขายังมีไพ่ตายอยู่ในมือ ในเมื่อหนีไม่ได้แล้ว งั้นทำไมไม่ใช้มันสู้กับโอเบอร์ซะล่ะ? แบบนี้ยังมีโอกาสรอดมากกว่าซะอีก
แต่ความหวังนี้ เห็นได้ชัดว่าเลือนลางนัก
เพราะท้ายที่สุดแล้ว หลังก้าวขึ้นสู่เลเวล A ในแต่ละขั้นย่อย มีความห่างชั้นกันเป็นอย่างมาก!
อาจกล่าวได้ว่า ในโลกใบนี้ หากฉินเฟิงเป็นอัจฉริยะปีศาจน้อย โอเบอร์ก็จัดอยู่ในกลุ่มอัจฉริยะเช่นกัน
แต่ในตอนนั้นเอง ภายใต้พงหญ้าดกหนา งูทะเลจู่ๆก็ฉกออกมาอย่างไม่ให้สุ้มเสียง
งูทะเลตัวนี้มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่า 2 เมตร ร่างของมันไม่ได้ใหญ่มาก ดังนั้นหากไม่เพ่งสมาธิตรวจสอบดีๆ ก็ยากนักที่คนอื่นจะสังเกตเห็นมัน
จนกระทั่งช่วงเวลาที่มันกระโจนออกไป ผู้คนจึงค่อยตระหนักถึง สนามรบกลายเป็นสองคนหนึ่งงู
“แกว๊ก!” นกปีกมังกรร้องดีใจราวได้พบอาหาร มันตื่นตัวขึ้นมาทันที เปลี่ยนเป้าหมายพยายามไล่งูทะเลตัวนั้น ทว่างูทะเลไม่แม้จะสนใจนกปีกมังกร ตะครุบเข้าหาโอเบอร์เต็มกำลัง
“ฟ่อ!”
หมอกหนาถูกพ่นออกจากปากมัน สีเขียวมรกตปกคลุมตลอดทั้งบริเวณทันที
สีหน้าของโอเบอร์แปรเปลี่ยนกลับกลาย ดีดตัวถอยหลังไป
ตึง!
บังเกิดเสียงสั่นสะเทือนของผืนดิน บ่งบอกชัดว่ามีสัตว์ร้ายนับไม่ถ้วน กำลังเดินมาจากทิศทางใจกลางเกาะ!
พลังสมาธิของโอเบอร์กวาดออกไป เมื่อถึงจุดนี้สีหน้าเขากลายเป็นไม่สู้ดี
“ทำไมพวกมันถึงเป็นราชันย์สัตว์ร้ายทั้งหมดไปได้?”
สีหน้าของโอเบอร์ดูน่าเกลียดยิ่ง ก่อนหันมามองงูทะเลอีกครั้ง และพบว่าบนร่างของมันยังคงเหลือร่องรอยจากการต่อสู้ เมื่อถึงจุดนี้ การแสดงออกทางสีหน้าของโอเบอร์ก็เปลี่ยนเป็นดุร้าย
“นี่มันหุ่นเชิดแห่งความตาย? เป็นฝีมือใครกัน? คุนซาร์งั้นหรือ?”
“เหอ เหอ นับว่าคุณยังโชคดีนะ”
โอเบอร์เอ่ยไม่กี่คำ ไม่ได้ถ่ายทอดเสียงผ่านพลังสมาธิ แต่เปล่งเสียงจากปากโดยตรง ทว่าแววตาที่เขามองมายังตงหยาง มันราวกับกำลังมองคนที่ตายไปแล้ว
เปรี้ยง! ทั้งคนทั้งร่างของโอเบอร์ปกคลุมไปด้วยสายฟ้า ดีดผึงไกลออกไปทันที ในสถานที่แห่งนี้ เหลือเพียงงูทะเลกำลังต่อสู้พัวพันกับสัตว์ร้ายปีกมังกร
เมื่อหุ่นเชิดตนอื่นตามมาสมทบ พวกมันก็เข้าตะลุมบอน ฉีกทึ้งสัตว์ร้ายปีกมังกรเป็นชิ้นๆ
ตงหยางรอดพ้นจากความตายมาได้อย่างหวุดหวิด ดังนั้นตื่นตัวและตรวจสอบอย่างระแวดระวัง แต่เมื่อพลังสมาธิของเขากวาดลงบนร่างมนุษย์ท่ามกลางฝูงสัตว์ร้าย ก็ต้องผงะตกใจ
“ฉินเฟิง ที่แท้ก็เป็นคุณ!”
“จ้าวพรมแดนตง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม”
ฉินเฟิงจงใจปลดปล่อยพลังสมาธิมายังตงหยาง เพื่อให้อีกฝ่ายรับรู้ถึงตัวตนของเขา หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ฉินเฟิงก็ปรากฏสู่สายตาของตงหยาง
“ฉันไม่เป็นไร ยังไม่ถึงตายหรอก แต่เจ้าโอเบอร์น่าตายคนนั้น มันกลั่นแกล้งผู้คนมากเกินไปแล้ว!”
ฉินเฟิงไม่ได้ไล่ตามอีกฝ่ายไป เพราะนั่นไม่มีความจำเป็นอย่างสิ้นเชิง
“ที่นี่ไม่สามารถใช้อุปกรณ์สื่อสารได้ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอุปกรณ์เชื่อมต่อจิตสำนึก คนพวกนี้มาจากพันธมิตรมนุษยชาติสาขาอื่น ฉะนั้นถ้าพวกเขาคิดโจมตีพวกเรา คงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ”
“นั่นสินะ ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงมาได้ไกลขนาดนี้!” ตงหยางหัวเราะขมขื่น ย้อนกลับไปในวันวาน ช่วงที่ตงหยางยังหนุ่ม เขาเข้าใจว่าพันธมิตรมนุษยชาติเป็นแนวร่วมของประชาชน เติบโตมาถึงได้รู้ว่าความคิดนั้นไร้เดียงสาเพียงใด
“จ้าวพรมแดนตง คุณออกหาสมบัติใกล้ๆกับผมแล้วกัน แบบนี้พวกเราจะสามารถสนับสนุนกันได้ตลอดเวลา” ฉินเฟิงกล่าว
ใบหน้าชราของตงหยางตอนนี้เริ่มแดงก่ำด้วยความอับอาย ก่อนหน้านี้เขาทิ้งฉินเฟิง จากมาเพียงลำพัง ยิ่งไปกว่านั้นยังบอกว่าจะไม่ช่วยเหลืออีกฝ่าย แต่สุดท้ายดันเป็นฉินเฟิงช่วยเหลือเขา
ยิ่งมองไปยังหุ่นเชิดแห่งความตายระดับราชันย์เลเวล B นับสิบตัวที่อยู่ข้างกายฉินเฟิง ภายในปากของตงหยางยิ่งรู้สึกฝาดขม ไม่อาจปฏิเสธข้อเสนอนี้ได้ แต่ขณะเดียวกันถ้ายอมรับ มันเท่ากับว่าเขาเสียศักดิ์ศรี!
“ตกลง!”
ศักดิ์ศรีก็ส่วนศักดิ์ศรี ความแข็งแกร่งก็ส่วนความแข็งแกร่ง บ๊ะ! ลูกผู้ชายต้องยืดได้หดได้!
คนเรามันต้องรู้จักปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์!
ตงหยางหน้าด้านหน้าทน ตอบตกลงทันที
