บทที่ 456 ความวุ่นวาย
บทที่ 456 ความวุ่นวาย ทั้ง 2 ตัวทำหน้าโง่ ๆ ที่ใครเห็นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เป่ยเฟิงยังคงเฝ้ามองพวกมันที่จะกลืนกินแกนภายในของสัตว์อสูรไป หลังจากที่พวกมันกินเข้าไปแล้ว พวกมันก็เต้นไปรอบ ๆ เป่ยเฟิงอย่างตื่นต้น บริเวณรอบ ๆ แถวนี้ไม่ใช่พื้นที่กว้างขวางนัก ในไม่ช้าพวกมันก็ล้มลงเพราะกระโดดโลดเต้นจนเ...
