Ep.689 - มีสมบัติอยู่ทั่วทุกที่

4/4

Ep.689 - มีสมบัติอยู่ทั่วทุกที่

“มันเป็นถึงราชันย์สัตว์ร้ายเลเวล B3 แต่พลังงานของมันกลับช่วยยกระดับให้ฉันได้แค่ 1%?”

ฉินเฟิงถึงกับไร้คำจะกล่าว

เนื่องจากตนได้วางรากฐานไว้แน่นเกินไปตั้งแต่แรก ดังนั้นกรอบโครงสร้างเลยใหญ่ตามไปด้วย สิ่งนี้นำไปสู่สถานการณ์ที่ว่า พลังงานที่ใช้ในทุกๆการยกระดับ พลอยมากเป็นเงาตามตัว

“ไปกันต่อเถอะ”

ฉินเฟิงมุ่งไปข้างหน้า ครั้งนี้ราบรื่นกว่าเดิมเยอะ ไม่มีสัตว์ทะเลธาตุมืดปรากฏตัวเข้ามาหยุดฉินเฟิงอีก

ในที่สุดฉินเฟิงก็สามารถก้าวขึ้นสู่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์

พริบตาที่ย่ำลง ปรากฏพลังงานอันแปลกประหลาด ผุดขึ้นมาจากใต้เท้าเขา มันไหลซึมเข้ามาบำรุงร่างกายแก่ฉินเฟิง กระทั่งตอนหายใจ ฉินเฟิงยังรู้สึกได้ว่าสูดดมพลังงานเข้าปอด

หากเมืองหลวงมังกรถือเป็นดินแดนแห่งขุมทรัพย์แล้วล่ะก็ พลังงานในที่นี้ เกรงว่าจะอุมดมสมบูรณ์มากกว่าในเมืองหลวงมังกรถึงสิบเท่า!

ยิ่งไปกว่านั้น พลังงานชนิดนี้มันแผ่ขึ้นมาจากเบื้องล่างตลอดเวลา ดูเหมือนว่าจะเป็นมันนั่นเองที่เป็นตัวกระตุ้นให้สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์

“พลังงานนี่มัน …” ไป๋หลีรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างเช่นกัน

“มันทำไมหรือ? อย่าบอกนะว่ามีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับมัน?” ฉินเฟิงเริ่มตื่นตัว หันมามองไป๋หลี

ไป๋หลีส่ายหัว และกล่าวว่า “ฉันแค่รู้สึกว่าเซลล์ในกายเกิดความเคลื่อนไหวผิดปกติ นี่น่าจะเป็นกระบวนการกลายพันธุ์!  แต่มันเป็นไปอย่างเชื่องช้า อย่างน้อยก็ไม่สามารถกลายพันธุ์ฉันได้ในตอนนี้”

“อืม พลังงานนี่แปลกจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ลูกนี้ มีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าจะอยู่ได้ไม่นาน เพราะมันปลดปล่อยพลังงานตลอดเวลา แตกต่างจากพวกผลไม้หรือสมุนไพรวิญญาณที่สามารถกักเก็บพลังงานเอาไว้ได้ ดังนั้น ที่เราต้องทำก็คือ เร่งเก็บรวบรวมสมบัติที่เติบโตบนเกาะให้เร็วที่สุด!”

“และบังเอิญว่าฉันเชี่ยวชาญในเรื่องนี้พอดี พวกเราไปกันเถอะ!”

ไป๋หลียืดอก กล่าวอย่างมั่นใจ เดินนำฉินเฟิงเข้าไปใจกลางภูเขาศักดิ์สิทธิ์

แน่นอน ใจกลางภูเขาศักดิ์สิทธิ์เป็นที่อันตราย แต่มันก็เป็นตำแหน่งที่มีสมุนไพร , ผลไม้วิญญาณ และพืชกลายพันธุ์งอกงามขึ้นเป็นจำนวนมากเช่นกัน

สำหรับสัตว์ทะเลบางตัว ขอเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงมันก็กลายร่างแล้ว และประเด็นก็คือ สัตวว์ทะเลที่บุกเข้ามายังเกาะนี้ มีจำนวนมหาศาลนัก

ฉินเฟิงกระทั่งเห็นด้วยตาตัวเอง ว่าสัตว์ร้ายชนิดหนึ่งที่กำลังคลอดลูก เมื่อคลอดออกมา ลูกของมันกลับหน้าตาไม่เหมือนแม่อย่างกะทันหัน (คาดว่าตัวแม่คงกลายพันธุ์ไปก่อนแล้ว)

‘พลังงานบนเกาะนี้ โดยพื้นฐานแล้วน่าจะสามารถเปลี่ยนสายพันธุ์ของสัตว์ร้ายได้ แต่เห็นได้ชัดว่ายีนของไป๋หลีมีเสถียรภาพมาก เธอวิวัฒนาการมาอย่างสมบูรณ์แบบมากเช่นกัน ดังนั้นพลังงานนี้เลยไม่มีอิทธิพลต่อเธอมากนัก แต่ในกรณีของมนุษย์เล่า?’

ฉินเฟิงพยายามจับสัมผัสดู แต่รับรู้ได้ว่าร่างกายของเขา ไม่ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงมากนัก บางทีอาจเป็นเพราะมนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่มีวิวัฒนาการมั่นคงและสมบูรณ์แล้วก็ได้

‘หรือนี่เองคือความหมายที่เผ่ามังกรในดินแดนล่มสลายพูดว่ามนุษย์ หากแข็งแกร่ง จะกลายเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุด หากอ่อนแอ ก็จักกลายเป็นอ่อนแอที่สุดเช่นกัน!’

แต่ในกรณีของคนอ่อนแอ ฉินเฟิงเคยเห็นมาแล้ว งั้นกรณีของคนแข็งแกร่งที่สุดเล่า เมื่อใดกันหนอถึงจะปรากฏตัวขึ้น?

“ที่รัก ที่นี่แหละ” ไป๋หลีคว้าฉินเฟิง ร่างทั้งสองกระพริบไหว หายวับไปทันที ก่อนโผล่มาอยู่เบื้องหน้าลำต้นของต้นไม้ใหญ่

ไม้ต้นนี้มีขนาดใหญ่มาก ลำต้นเหมือนกับต้นมะพร้าว แต่มันเปลือยเปล่าไม่มีเปลือก  แค่เฉพาะตรงยอดไม้เท่านั้น ที่งอกใบใหญ่ และตามใบมีผลไม้อยู่หลายลูก

ในเวลานี้ ผลไม้ที่ว่าส่งกลิ่นหอมหวาน และพลุ่งพล่านไปด้วยพลังงาน

เป๊าะ!

ผลไม้ลูกหนึ่งดูเหมือนจะสุกพอดี และกำลังจะหล่นลงมา

ฉินเฟิงใช้พลังสมาธิเข้าควบคุม โอบอุ้มผลไม้ลูกนั้นเอาไว้ และส่งให้ไป๋หลีนำไปเก็บไว้ในพื้นที่มิติของเธอ

“แอ๊!”

“จี๊ จี๊!”

เสียงร้องโหวกเหวกโวยวายดังขึ้น ฉินเฟิงก้มมอง พบว่าบนพื้นดิน ปรากฏฝูงสัตว์ร้ายหน้าตาประหลาด กำลังจ้องมองการเคลื่อนไหวของฉินเฟิงทุกระเบียดนิ้ว ในดวงตาของพวกมันสะท้อนไปด้วยความโกรธจนเป็นสีแดงฉาน

สัตว์ร้ายเหล่านี้มีขนาดตัวยาวมากกว่าหนึ่งเมตร ลำตัวและรูปร่างคล้ายปลา อันที่จริงดูเหมือนปลาตัวใหญ่

เพียงแต่ว่าปลาพวกนี้ไม่ได้อยู่ในน้ำ อีกทั้งปลาใหญ่พวกนี้ กำลังใช้สองเหงือกที่กลายพันธุ์เป็นกรงเล็บรูปทรงคล้ายพัด ปักดินเพื่อยันร่างกายเอาไว้ กระทั่งร่างปกติของปลาที่ต้องลีบแบน กลับขยายกว้างมากขึ้น

ดูเหมือนว่าปลาเหล่านี้จะกลายพันธุ์แล้วเช่นกัน!

เกล็ดของพวกมันแห้งขอดไม่ชุ่มฉ่ำ เปลี่ยนสภาพกลายเป็นวัตถุสีเทาเหมือนกับหิน หางก็แคบลง แต่หากสังเกตดีๆจะพบว่าสามารถยืดขยายได้เล็กน้อย

บนพื้นดิน ปรากฏเศษเปลือกผลไม้ที่ถูกกระเทาะอยู่ประปราย โดยมีสัตว์ร้ายสองสามตัวกำลังกัดแทะมัน และระหว่างกัดกิน ดูเหมือนว่าขนาดตัวของมันจะหนาขึ้นเล็กน้อย

ในเวลานี้ เมื่อเห็นฉินเฟิงชิงผลไม้ของพวกมันไป จ่าฝูงของสัตว์ร้ายที่มีขนาดใหญ่โต ก็แสดงออกถึงอาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด แต่มันไม่กล้าสู้ ดังนั้นก็เลย ..

ปัง!

หน้าผากของสัตว์ร้ายชนเข้ากับลำต้นของต้นไม้ที่เพิ่งถูกฉินเฟิงขโมยอาหาร คล้ายกับว่ามันต้องการปีนป่ายขึ้นไป

แต่ช่างน่าสงสาร ที่ร่างกายของพวกมันยังไม่กลายพันธุ์เต็มที่ ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะเคลื่อนไหวเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม สัตว์ร้ายบางตัวที่อยู่เบื้องหลัง สามารถใช้ร่างของพวกมันกระแทกกับพื้น กระเด้งขึ้นไปได้ และแรงกระเด้งจะช่วยให้พวกมันโดดได้สูงขึ้นอย่างน้อยเจ็ดถึงแปดเมตร

ตูม!

สัตว์ร้ายพุ่งเข้าชนต้นไม้ ส่งผลให้ลำต้นของมันแกว่งไกวไปมา ผลไม้บนยอดสั่นคลอน

ก็อย่างที่บอกไปว่าน่าสงสาร เมื่อมีฉินเฟิงอยู่ที่นี่ เขาจะยอมมอบสมบัติให้แก่มันได้อย่างไร?

“ไปเอาพวกมันทั้งหมดมา” ฉินเฟิงสั่งการ

พลังสมาธิของไป๋หลีเริ่มขับเคลื่อน บนยอดไม้ ผลไม้นับสิบลูก ถูกถอนไปจนสิ้น

ฉินเฟิงวาดมือออกในเวลาเดียวกัน ปลดปล่อยรูนไฟ

“พรมโลกันต์!”

เปลวเพลิงร่วงตกลงบนพื้นดิน ปกคลุมสัตว์ร้ายนับหลายสิบตัวเอาไว้โดยสิ้นเชิง

แม้พวกมันจะเกิดการกลายพันธุ์ แต่สัตว์ร้ายเหล่านี้มีเลเวลอยู่แค่ C เท่านั้น ยังไงก็ตาม จะปล่อยให้พวกมันกินผลไม้อย่างสิ้นเปลืองไม่ได้ เพราะในอนาคตพวกมันอาจแพร่พันธุ์เป็นกลุ่มใหญ่ ถึงเวลานั้นฉินเฟิงคงโดนปลาประหลาดพวกนี้ชิงสมบัติไปจนหมด

อย่างไรก็ตาม ฉินเฟิงทราบดีถึงพลังของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ต้นไม้ต้นนี้จะให้ดอกออกผลมากขึ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นจะเป็นการดีกว่า หากสังหารพวกสัตว์ร้าย ตัดไฟแต่ต้นลม

แต่ก็ต้องคำนึงถึงการหาสมบัติชิ้นอื่นเป็นหลักเช่นกัน ฉินเฟิงไม่มีเวลาปกป้องที่นี่ ดังนั้นเรื่องสังหารเอาไว้ค่อยคุยกันอีกทีภายหลัง!

“ตรงนั้นก็มี!”

ไป๋หลีเทเลพอร์ตฉินเฟิงอีกครั้ง อักษรรูนโผล่ขึ้นมา ชักนำทั้งสองไปยังอีกสถานที่หนึ่ง

“ทางนี้!”

“แต่เอ … ดูเหมือนฝั่งนู้นก็ของดีเหมือนกัน เอาไว้เก็บเสร็จแล้วค่อยไปตรงนู้นต่อ!”

“ผลไม้นี่อร่อยจัง ฮิฮิ”

ไป๋หลีเทเลพอร์ตพาฉินเฟิงไปนู่นมานี่ วนไปทั่ว

...

อีกด้านหนึ่งของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ชายคนหนึ่งเหมือนกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากในขณะนี้

เมื่อเทียบกับฉินเฟิงและไป๋หลีที่มีเทคนิคเทเลพอร์ตกกับเทคนิคโอบกอดทมิฬแล้ว ตงหยางที่มีแค่รูนน้ำถือว่าซวยกว่ามาก เพราะเมื่อเหยียบย่างขึ้นสู่เกาะ เขาต้องเผชิญกับการโจมตีจากสัตว์ร้าย  ไหนจะต้องคอยระวังพืชกลายพันธุ์น่าหวาดกลัวบางชนิดอยู่ตลอดเวลาอีก

“ก๊าซซ!”

สัตว์ร้ายน่าสะพรึงที่มีความยาวกว่า 50 เมตร สูงกว่า 20 เมตร ไล่ตามตงหยาง

สัตว์ร้ายตัวนี้คือม้าน้ำขนาดยักษ์  แต่มันน่ากลัวกว่าสัตว์ร้ายม้าน้ำตรงที่ร่างของมันเกิดการกลายพันธุ์ งอกแขนขาออกมา ปัจจุบันเลยแทบจะไม่ต่างไปจากไดโนเสาร์ในยุคก่อนประวัติศาสตร์

แต่ทั้งหมดทั้งมวลนี้ คือความแข็งแกร่งของศัตรู!

ปรากฏว่ามันอยู่ในเลเวล A ระดับราชันย์อย่างกะทันหัน!

ตงหยางแม้เป็นจ้าวพรมแดน แต่ก็ยังเป็นแค่ผู้ใช้พลังเลเวล A สำหรับผู้ใช้พลังที่คิดกำจัดสัตว์ร้ายในระดับราชันย์ คนๆนั้นก็จำเป็นต้องมีระดับราชันย์เช่นกัน

แต่เห็นได้ชัดว่าตงหยางเป็นแค่ตัวตนระดับสูงเท่านั้น ความแข็งแกร่งของเขาเทียบได้แค่สัตว์ร้ายเลเวล A ระดับนายพล ดังนั้นจำเป็นต้องเลือกหนทางสุดท้าย--

--ตงหยางทำได้แค่หนีอย่างน่าสลด ย้อนกลับมายังชายหาดอีกครั้ง เปลี่ยนร่างตนเองเป็นสายน้ำ จมเข้าไปรวมกับท้องทะเลอย่างรวดเร็ว

ราชันย์ม้าน้ำกวาดมองทะเล เนื่องจากมันเกิดการกลายพันธุ์แล้ว ดังนั้นไม่อยากลงทะเลอีก หลังกวาดมองรอบฝั่งครู่หนึ่ง ก็ค่อยๆถอยกลับเข้าไปในภูเขาศักดิ์สิทธิ์

“บ๊ะ! ที่นี่คงไม่ไหว มีตัวประหลาดเฝ้าอยู่ คงได้แต่ต้องไปขึ้นฝั่งอีกฟากหนึ่ง”

ตงหยางไม่มีทางเลือกอื่น ได้แต่เลาะริมหาด เปลี่ยนไปอีกเส้นทางหนึ่ง

ฉินเฟิงคงนึกไม่ถึงแน่นอน ว่าตงหยางที่มุ่งหน้าไวกว่าเขาก้าวหนึ่ง ปัจจุบันยังไม่กระทั่งจะยืนหยัดอยู่บนฝั่งได้

แต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง ห่างออกไปราวๆ 20 กิโลเมตรจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ปรากฏเรือดำน้ำทะเลลึกกำลังทยอยกันตรงเข้ามา

และในเรือดำน้ำแต่ละลำ ทั้งหมดล้วนมีผู้ใช้พลังเลเวล A ติดตามมาด้วยอย่างน้อยหนึ่งถึงสองคน

ดูเหมือนว่าสมาชิกคนอื่นๆจากพันธมิตรมนุษย์--

--จะมาถึงแล้ว!