Ep.678 - ดัดแปลงเขมือบฟ้า
3/5
Ep.678 - ดัดแปลงเขมือบฟ้า
“จ้าวพรมแดนตง เกรงว่าผมจะไม่มีความสามารถถึงขนาดนั้น หลังจากดัดแปลงเขมือบฟ้าเสร็จสิ้น ผมจะพามันท่องไปอาณาเขตเดิมที่มันเคยอยู่ ออกล่าสัตว์ร้าย สำรวจพื้นที่เพิ่มเติม ส่วนเรื่องอื่นๆ ยังไม่มีแผนจะทำมัน”
“อย่างงั้นหรือ? ช่างเถอะ แค่นั้นก็ดีแล้ว!”
ฉินเฟิงเอ่ยประโยคนี้ เท่ากับเป็นการบอกปัดข้อเสนอของตงหยาง ตงหยางก็ทราบว่าตนไม่สามารถบังคับผู้อื่นได้ เลยทำได้เพียงเออออตามไป
แน่นอน การสนทนายังดำเนินต่อไปอย่างเป็นกันเอง และเสร็จสิ้นในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมา
“ฉินเฟิง คุณเพิ่งกลับมา ฉันคงไม่รบกวนเวลาพักผ่อนมากไปกว่านี้ โปรดดูแลตัวเองให้ดี และหวังว่าหากได้เจอกันอีกในภูมิภาคตะวันออก คุณจะทำลายสถิติ สร้างความภาคภูมิใจให้แก่พวกเราอีกครั้ง!”
ฉินเฟิงสบถด่าในใจ ‘ตาแก่นี่ยังไม่ยอมแพ้อีกหรือ!’
“ผมเข้าใจ ผมไม่คิดรบกวนเวลาจ้าวพรมแดนตงเช่นกัน เพราะได้ยินว่าตารางงานของคุณแน่นเอี๊ยด ทุกนาทีล้วนมีค่า!”
“เชิญ!”
“เชิญ!”
ทั้งสองผายมือให้แก่กันเป็นมารยาท ก่อนขึ้นลิฟต์ลงไปพร้อมกัน
เมื่อมาถึงชั้นหนึ่ง เป็นธรรมดาที่จะมีเลเวล B หลายคนจดจำสถานะของตงหยางได้
“ท่านจ้าวพรมแดน!”
“คำนับจ้าวพรมแดน”
“ท่านจ้าวพรมแดนสบายดี?”
ฝูงชนโดยรอบต่างเอ่ยปากทักทาย ตงหยางพยักหน้า แต่ไม่รั้งอยู่ต่อ แม้คนเหล่านี้ปรารถนาจะสร้างความสัมพันธ์ แต่ในหัวใจของพวกเขายังหวั่นเกรงตงหยาง ฉะนั้นไม่คิดทำตัววุ่นวายน่ารำคาญ
และตงหยางไม่คิดรั้งอยู่ต่อจริงๆ หลังออกจากตึก เขาปล่อยฮอลศึกออกมา ที่ทำมีเพียงหันกลับมากล่าวอำลาฉินเฟิงเตรียมจากไป
“เอาล่ะ ฉินเฟิง ส่งถึงนี่ก็พอแล้ว คุณกลับไปพักผ่อนให้เต็มที่เถอะ”
“จ้าวพรมแดนเดินทางปลอดภัย”
“อืม”
ตงหยางก้าวขึ้นไปบนฮอลศึก ประตูจักรกลเลื่อนปิดตัวอย่างช้าๆ แล้วขับออกไปจนลับสายตา
เมื่อถึงจุดนี้ ฉินเฟิงที่ยืนอยู่เพียงลำพังย่อมดึงดูดความสนใจของผู้คน
“เจ้าหมอนี่เป็นใครกัน?”
“บ้า! นี่นายไม่รู้จักเขา? เขาคือคนที่ขี่โครงกระดูกของเขมือบฟ้ากลับมาไง!”
“อะไรนะ!? เป็นเขาเองหรอ ว่าแต่ทำไมจ้าวพรมแดนถึงมาพบเขาเป็นการส่วนตัวด้วย?”
“ถ้านายฆ่าเขมือบฟ้าได้ ฉันแน่ใจว่าจ้าวพรมแดนคงมาพบกับนายเป็นการส่วนตัวเหมือนกัน เพราะรางวัลค่าหัวของมันมากถึง 50 ล้านล้าน!”
ท่ามกลางเสียงฮือฮาของฝูงชน ฉินเฟิงเดินมาถึงหน้าเคาน์เตอร์ ส่งรายงานภารกิจของเขา
เดิมที รายงานจำเป็นต้องผ่านการตรวจสอบวิดีโอจึงจะรับรอง หากไม่มีวิดีโอ ก็ต้องจัดหาศพมาพิสูจน์ด้วยตนเอง!
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉินเฟิงมีเพียงเลือดและชิ้นเนื้อยัดๆกันอยู่ในอุปกรณ์รูนมิติ แต่โครงกระดูกของเขมือบฟ้า สามารถให้คนไปตรวจสอบได้ แต่เกรงว่าคนเหล่านั้นจะไม่เคยเห็นเขมือบฟ้ามาก่อนในชีวิต แล้วแบบนี้จะแสดงความบริสุทธิ์ใจอย่างไรดี?
ด้วยเหตุนี้ การมาเยือนของจ้าวพรมแดนตงจึงไม่ไร้ความหมายซะทีเดียว อย่างน้อยก็ช่วยยืนยันว่าฉินเฟิงสามารถบรรลุภารกิจได้จริงๆ
【ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด! ภารกิจล่าสัตว์ร้ายเสร็จสมบูรณ์ รางวัลถูกส่งออกไปแล้ว】
จากนั้น ในบัญชีของฉินเฟิง มีเงินถูกโอนเพิ่มเข้ามากว่า 50 ล้านล้านเหรียญ!
“ขอรับภารกิจเลื่อนระดับตราผู้ใช้พลังเลเวล B” ฉินเฟิงยื่นขอภารกิจต่อแผนกต้อนรับต่อทันที
“รับทราบ จะทำการยื่นเรื่องให้แก่คุณทันที”
เนื้องานภารกิจเป็นอะไรที่ธรรมดามากๆ คุณแค่ต้องล่าสัตว์ทะเลเลเวล B ให้ได้ 20 ตัวเท่านั้น ใช้เวลาอย่างมากเต็มที่ก็แค่หนึ่งเดือน
ที่จำนวนล่ามีน้อย นั่นเพราะช่องว่างระหว่างมนุษย์กับสัตว์ร้าย ยิ่งเลเวลสูงก็ยิ่งกว้าง
หากคิดบรรลุภารกิจยกระดับเพียงลำพัง เป็นงานยากที่จะกระทำ
อย่างไรก็ตาม สำหรับฉินเฟิง เนื้องานนี้กลับง่ายดายอย่างไม่น่าเชื่อ
หลังรับภารกิจ ในที่สุดฉินเฟิงก็ได้กลับมายังเรือเหาะ ทิ้งตัวลงเตียง จมลงสู่ห้วงนิทราได้เสียที!
…
ช่วงกลางดึก แสงจันทร์ลอดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างของเรือเหาะ ภายในห้องนอนสุดหรูของฉินเฟิง เวลานี้ จู่ๆพลันปรากฏแสงสีเงินจางๆผลุบขึ้นในความมืดมิด จากนั้น ช่องว่างมิติเริ่มเปิดออก รูปลักษณ์อันน่าหลงใหล ดั่งนางฟ้านางสวรรค์จุติมายังโลก ก้าวออกมาจากมัน
ไป๋หลีเฝ้ามองฉินเฟิงที่กำลังหลับสนิท บุ้ยปากเล็กน้อย แต่ไม่ได้รบกวนเขา หญิงสาวเดินอ้อมไปอีกทางอย่างเงียบๆ ค่อยๆเอนตัวลงนอนและหลับไปพร้อมกับฉินเฟิง
ท่ามกลางความมืดมิด ฉินเฟิงลืมตาขึ้น เหยียดแขนกำยำของเขาออกไป โอบกอดร่างกะทัดรัดของไป๋หลี
“ฮี่ ฮี่”
ไป๋หลีหัวเราะคิกคัก เผยอปากเล็กน้อย ลูบไล้หน้าอกฉินเฟิง และค่อยๆจมลงสู่ห้วงนิทราไปอีกคน
ไม่ต้องกล่าวมากความ ทั้งสองทำพันธสัญญาต่อกัน ดังนั้นหัวใจและความคิดเชื่อมโยงกัน ทำให้ยิ่งพูกพันธ์กันมากขึ้น
ฉินเฟิงหลับไหลโดยมีไป๋หลีในอ้อมกอด เนื่องจากไม่ได้พักมาสามวัน กว่าจะตื่นอีกที ดวงอาทิตย์ก็ลอยมาถึงตำแหน่งเหนือหัว และเมื่อลืมตา ก็พบว่าไป๋หลีกลับไปยังเมืองลาวาเดือดแล้ว!
ฉินเฟิงออกจากห้องเขา ตรงไปยังร้านอาหารบนเรือเหาะ และไม่คิดเลย ว่าดันเจอหยูหยางเต๋าระหว่างทาง
“ประธาน คุณได้เห็นรึยัง เจ้าเขมือบฟ้าน่ะ … !” หยูหยางเต๋ารู้สึกตื่นเต้นยิ่งกว่าฉินเฟิงเสียอีก
“ผมยังไม่ได้ไปดูมันเลย ว่าจะไปกินข้าวก่อน” ฉินเฟิงก้มลงมองอุปกรณ์สื่อสารของเขา “ดูเหมือนจะถึงเวลาอาหารกลางวันแล้ว สนใจไปด้วยกันไหม?”
“อา! แน่นอน!” หยูหยางเต๋าเร่งรับคำ ตอนนี้ต่อให้ไม่หิวเขาก็จะไปกินข้าวกับฉินเฟิง เขาทำตัวราวกับเด็กอยากรู้อยากเห็น เอ่ยถามสิ่งต่างๆ ถามมากจนน่ารำคาญ!
“ประธาน กลุ่มของเรา ทำไมถึงครอบครองเทคโนโลยีทรงประสิทธิภาพถึงขนาดนี้? เทคโนโลยีนั่นคืออะไรกัน? มันทรงพลังมากไหม? ฉันไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย”
“เหอ เหอ คุณบอกไม่เคยเห็นมันมาก่อนสินะ งั้นจงตั้งใจดูมันให้ดี เพราะถ้าผลิตภัณฑ์ตัวนี้สำเร็จเมื่อไหร่ ผมอาจไม่จำเป็นต้องอยู่ในเมืองตงไห่อีกแล้ว ส่วนเขมือบฟ้าลำนี้ มันจะกลายเป็นเรือประจัญบานของคุณ!”
“ว่ายังไงนะ!?”
หยูหยางเต๋าพอได้ฟังถึงกับตกใจกระโดดตัวลอย
ฉินเฟิงยิ้ม สั่งอาหารของเขาแล้วมองไปยังนอกหน้าต่าง
เบื้องล่าง เขมือบฟ้าขนาดยักษ์ รูปลักษณ์ของมันเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่!
ภายในวันเดียว โกวก๋วนเร่งดำเนินงานทั้งกลางวันและกลางคืน แม้ตอนนี้จะเป็นแค่ส่วนปลายยอดของภูเขาน้ำแข็ง แต่เทคโนโลยีในดินแดนล่มสลายของเผ่าวิญญาณ มันไกลกว่าปัจจุบันไปมากโข ดังนั้นหลายสิ่งหลายอย่าง ไม่อาจใช้สามัญสำนึกวิเคราะห์ตามปกติได้
ตัวอย่างเช่นเครื่องจักรสำหรับดัดแปลงหุ่นเชิดแห่งความตาย นอกจากโครงกระดูกที่เหลือทิ้งไว้ และถูกทาทับด้วยวัสดุเคลือบชนิดพิเศษ เพื่อเสริมความทนทานแก่มันแล้ว ก็ยังมีการแปะทับกระดูกด้วย ‘เนื้อ’ ดัดแปลงสัตว์ยักษ์ให้กลายเป็นจักรกลทางชีวภาพ
เนื้อเหล่านี้ล้วนทำจากวัตถุดิบของสัตว์ร้าย ดัดแปลงและสังเคราะห์
วัสดุที่ว่ามามีความโปร่งใสอย่างสิ้นเชิง แต่ทนทานมาก หลังการสังเคราะห์ แม้มันจะมีความหนาเพียงหนึ่งเซนติเมตร แต่ถึงขั้นสามารถต้านทานการโจมตีของผู้ใช้พลังเลเวล A ได้ครั้งหนึ่ง ก่อนถูกทำลายทิ้งไป
และหากมันเผชิญหน้ากับผู้ใช้พลังเลเวล B ความสามารถในการต้านทานก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น
แต่สิ่งที่โกวก๋วนกำลังทำอยู่ตอนนี้ คือการเข้าไปในตัวของเขมือบฟ้า ขั้นแรกสร้างเส้นทางสำหรับให้ผู้ใช้พลังเคลื่อนไหว จากนั้นพื้นที่ที่เหลือ ล้วนถูกทาทับด้วยสารสังเคราะห์นี้
ทาทับลงไปทีละชั้น ทีละชั้น ภายในเป็นช่องทางเดินเช่นเดียวกับเรือดำน้ำทะเลลึก แต่ภายนอกเป็นวัสดุพิเศษ และติดตั้งท่อยิงปืนใหญ่พลังงานนับไม่ถ้วน
ในช่วงเวลาแค่หนึ่งวัน ตัวเขมือบฟ้าที่ถูกเติมเต็มไปด้วยชั้นเนื้อ น่าหวาดกลัวยิ่งกว่าเดิมมาก!
นี่แค่ทาชั้นนอกของมันเท่านั้น แต่ก็มากพอที่จะทำให้ผู้คนคิดว่า มันคืออาวุธหนักอันน่าหวาดกลัว!
เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขมือบฟ้ามีความยาวเป็นกิโลเมตร เส้นผ่านศูนย์กลางราวๆ 300 เมตร พิสัยนี้ มีขนาดขนาดกว่าเรือรบทะเลลึกลำอื่นๆนับร้อยเท่า!
ผู้ใหญ่กับเด็ก ต่างกันมากสุดแค่สิบเท่า ก็ถือว่าห่างชั้นกันมากแล้ว แต่นี่คือสัตว์ยักษ์ ดังนั้นแน่นอนว่าย่อมห่างชั้นกันมากยิ่งกว่า
อย่างไรก็ตาม เจ้าสิ่งนี้กำลังตกอยู่ในมือของเขางั้นหรือ?
หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ นี่คงเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตเขาแล้ว!
ห้วงอารมณ์ในปัจจุบันของหยูหยางเต๋าตื้นตัน หัวใจเต้นครึกโครม
“แล้วเมื่อไหร่มันจะสร้างเสร็จ? เมื่อไหร่พวกเราจะได้ออกทะเลกันอีกครั้ง?” หยูหยางเต๋าถามอย่างอดรนทนไม่ได้
**อีก 2 ตอนมาช้าหน่อยนะครับ ผมไปธุระก่อน
