ตอนที่ 235 อันซิน ของขวัญของเธอมีค่ามากเกินไป

“บอกแม่มาตรง ๆ ว่าแกทำอะไรกับเมียนเมียน เขาถึงได้โกรธแกขนาดนี้”

จากมุมมองของแม่ซู เรื่องเป็นแบบนี้คงเป็นความผิดของลูกชายของตนเอง

ไม่ใช่เพราะเฉียวเมียนเมียนเป็นแน่

“แม่ครับ ผม...”

ซูเจ๋อกำลังจะอธิบายสิ่งต่าง ๆ เมื่อแม่บ้านคนหนึ่งเดินมาโค้งคำนับให้ทั้งสองคนแล้วพูดว่า

“คุณผู้หญิงคะ คุณชายคะ คุณเฉียวที่สองมาหาค่ะ”

แม่ซูขมวดคิ้ว

“คุณเฉียวที่สองเหรอ? เธอมาที่นี่ทำไมกัน?”

แม่ซูไม่ค่อยชอบเฉียวอันซิน

แม้ว่าไม่ชอบแต่ก็ไม่ถึงขั้นเกลียดเธอก็ตาม

เธอค่อนข้างเป็นกลางต่อเฉียวอันซิน เมื่อเทียบกับการปฏิบัติต่อเฉียวเมียนเมียน

ถ้าเป็นเฉียวเมียนเมียนที่มา เธอคงจะมีความสุขมาก

สีหน้าของซูเจ๋อเปลี่ยนไปเล็กน้อย ขณะที่เขามองไปที่แม่บ้านและพูดอย่างใจเย็นว่า

“พาเธอเข้ามา”

“ค่ะนายน้อย”

แม่บ้านจากไปและกลับมาพร้อมกับเฉียวอันซินในไม่กี่นาที

เฉียวอันซินสวมชุดเดรสสีดำและแต่งหน้าอย่างสวยงาม เธอถือช่อดอกไม้และถึงกระดาษยี่ห้อหรู

เธอยิ้มหวานขณะเดินไปหาแม่ซู

“ป้าคะ ฉันได้ยินมาจากพี่อาเจ๋อว่า วันเกิดของคุณกำลังมาถึงในอีกไม่กี่วัน ตอนนั้นฉันต้องไปถ่ายละครที่ต่างประเทศ คงไม่อาจมาร่วมงานเลี้ยงของคุณได้ ฉันเลยตัดสินใจนำของขวัญล่วงหน้ามาให้ค่ะ หวังว่าคุณจะชอบ”

เธอยืนกระเป๋าให้แม่ซู

จากนั้นเธอก็ส่งช่อดอกไม้ให้แม่บ้านแล้วยิ้ม

“ฉันซื้อดอกลิลลี่ที่คุณชอบมาด้วยค่ะ เป็นสายพันธุ์ใหม่ที่ส่งมาจากต่างประเทศและสวยกว่าสายพันธุ์ทั่วไปมากเลยค่ะ คุณป้าชอบไหมคะ?”

แม่ซูถึงกับผงะไปครู่หนึ่ง

เธอไม่รู้จะตอบสนองอย่างไร

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอไม่ได้มีความรู้สึกต่อเฉียวอันซินมากนัก ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ชอบ

เธอลังเลสักพักก่อนจะรับกระเป๋าจากเธอด้วยรอยยิ้ม

“อันซิน เธอนี่ใจดีเกินไปแล้ว ครอบครัวของเรารู้จักครอบครัวของเธอมานานแล้ว เธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรเป็นทางการกับป้าหรอก”

เฉียวอันซินยิ้ม

“ป้าคะ ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันว่าป้าชอบสีอะไร ฉันเลือกตามที่ตัวเองคิดค่ะ ลองดูสิคะว่าป้าชอบไหม”

ซูเจ๋อกล่าวเสริมว่า

“ใช่แล้วล่ะครับแม่ อันซินใช้เวลาและพยายามอย่างมากในการเลือกของขวัญชิ้นนี้ให้แม่ ดูสิครับว่าแม่ชอบไหม”

ทั้งคู่เข้ากันได้อย่างจริงจัง

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พูดอะไรที่แปลกหรือผิดปกติ แต่แม่ซูก็ตรวจพบความใกล้ชิดที่ผิดปกติระหว่างพวกเขา

เธอมองทั้งคู่อย่างสงสัย แต่ก็ไม่คิดมาก

จากนั้นเธอก็หยิบกล่องไม้จันทน์ออกมาจากถุงกระดาษ เมื่อเปิดขึ้น เธอก็พบว่าเป็นกำไลหยกที่สวยงาม

แม่ซูมีความรู้เกี่ยวกับหยกและเพียงแค่เห็นสีพร้อมกับลวดลายของมัน เธอก็สามารถบอกได้ว่ามันมีค่าล้านกว่าหยวน

ความตกใจปรากฏในดวงตาของเธอ เป็นสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ ขณะที่เธอค่อย ๆ ปิดกล่อง เธอเงยหน้าขึ้นมองเฉียวอันซิน

“อันซิน ของขวัญชิ้นนี้ของเธอมีค่ามากเกินไป”

ตระกูลเฉียวทำได้ไม่ดีเท่าเมื่อก่อน

แม้ว่าเฉียวอันซินจะทำเงินได้มากในฐานะคนดัง แต่ของขวัญมูลค่าหลายกว่าหยวนมากเกินไปสำหรับแม่ซู

“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าคุณป้าชอบแล้วละก็” เฉียวอันซินดูมีสติและทำตัวดี

“ยิ่งไปกว่านั้น จะให้ของขวัญแด่คุณป้าทั้งที ก็ต้องเป็นของที่มีค่าและเหมาะสม ไม่เช่นนั้นจะดีพอสำหรับคุณป้าได้อย่างไรคะ”