ตอนที่ 233 งั้น...เขาไม่มีความสุขเหรอ?

เฉียวเมียนเมียนเงียบไปครู่หนึ่ง เธอบอกว่า

“ป้าซูคะ ฉันไม่ได้หุนหันพลันแล่น นี่เป็นการตัดสินใจที่ฉันทำหลังจากพิจารณาอย่างจริงจังแล้ว ซูเจ๋อและฉันไม่สามารถกลับมาอยู่ด้วยกันได้อีกแล้วค่ะ”

เธอไม่รู้ว่าเมื่อเธอพูดอย่างนั้น เหมาเยซื่อก็หยุดเดินไปชั่วขณะ และยืนอยู่ข้างหลังเธอ

เพียงชั่วครู่.

เฉียวเมียนเมียนลดเสียงของเธอลง

“ป้าซูคะอย่าเพิ่งเสียใจไปค่ะ แม้ว่าซูเจ๋อและฉันจะเลิกรากันไปแล้ว แต่คุณและฉันสามารถพบกันได้เสมอ หากคุณคิดถึงฉัน”

“เอาล่ะ ฉันจะไปหานะคะ”

เฉียวเมียนเมียนวางสาย

คิ้วของเธอขมวดเล็กน้อย ขณะที่เธอเก็บโทรศัพท์มือถือของเธอและพูดกับเฉียวเฉินว่า

“เฉินเฉิน ฉันต้องไปบ้านของซูเจ๋อ ซูเจ๋อกับฉันมีสัญญาแต่งงาน ฉันควรคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่ของเขาอย่างเป็นทางการ”

เมื่อเธอพูดเช่นนั้น การแสดงออกของชายที่ยื่นอยู่ข้างหลังเธอก็มืดลง

เฉียวเฉินเห็นเข้าและพยายามบอกใบ้เธออย่างรวดเร็ว

เฉียวเมียนเมียนมองดูเห็นเปลือกตาของเขาคล้ายจะกระตุก

“เฉินเฉิน ตาของเธอเป็นอะไรไป”

เฉียวเฉินพูดไม่ออก

“พี่สาว พี่เขยอยู่ที่นี่...”

เฉียวเฉินชี้ไปที่บางอย่าง ข้างหลังเธอ

เฉียวเมียนเมียนหันกลับไปและเห็นเหมาเยซื่อยืนอยู่ข้างหลังเธอ

เขาอยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตร

เธอดูว่าสีหน้าของเขาจริงจังแค่ไหน และเดาว่าเขาต้องได้ยินเธอ

เขารู้ว่าเธอกำลังจะไปที่บ้านตระกูลซู

แล้ว...เขาไม่มีความสุขเหรอ?

เหมาเยซื่อเป็นคนที่ค่อนข้างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เขาหวังว่าเธอจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลซูหลังจากที่เธอเลิกรากับซูเจ๋อ

แต่นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายในความเป็นจริง

เป็นเรื่องดีที่เธอจะไม่พบกับซูเจ๋อหรือมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาตามลำพัง แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับตระกูลซูที่เหลือ

ซูเจ๋อเป็นคนที่ทรยศเธอ

ป้าซูกับลุงซูไม่ได้ทำผิดอะไร

แม้ว่าเธอจะไม่สามารถให้อภัยซูเจ๋อได้ แต่เธอก็ไม่ได้โกรธเคืองพ่อแม่ของเขา

ป้าซูโทรหาเธอ ขอให้เธอเดินทางไปที่บ้านของเขา

เธอบอกว่าเธอต้องการหารือเกี่ยวกับการยกเลิกสัญญาการแต่งงาน

สัญญาของเธอกับซูเจ๋อ ตกลงกันเมื่อพวกเขายังเด็กกว่านี้มาก เธอตกลง

เนื่องจากพวกเขาต้องการที่จะยกเลิกมัน จึงสมเหตุสมผลที่พวกเขาจะมีขั้นตอน ที่เป็นทางการสำหรับมัน

“คุณได้ยินที่ฉันพูดแล้วใช่ไหม?” เฉียวเมียนเมียนถาม

เธอต้องเดินทางไป ไม่ว่าเหมาเยซื่อจะชอบหรือไม่ก็ตาม

เธอจำเป็นต้องชำระสัญญาการแต่งงานครั้งนั้น

มันจะไม่เกิดผลดีใด ๆ ในอนาคต หากมีสัญญานี้ยังคงอยู่

เธอบอกได้ว่าเหมาเยซื่อไม่มีความสุข แต่เธอก็กลืนความกดดันและพูดว่า

“พ่อแม่ของซูเจ๋อไม่รู้เรื่องการเลิกราของเรา แม่ของเขาโทรหาฉันตอนนี้ เพื่อขอให้เราพูดคุยเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว”

“ฉันต้องไปที่บ้านของตระกูลซู”

ชายคนนี้ขมวดคิ้วและเงียบไปชั่วขณะก่อนจะถามว่า

“ซูเจ๋ออยู่บ้านด้วยเหรอ?”

“ฉันคิดว่าน่าจะอยู่ด้วย”

เธอไม่ได้ถามแม่ของเขาทางโทรศัพท์

แต่เธอเดาว่าเขาน่าจะอยู่ที่บ้านด้วย

ซูเจ๋ออาจเพิ่งบอกพ่อแม่ของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นแม่ของเขาจึงโทรหาเธอ เพื่อยืนยันเรื่องนี้ทันที

เหมาเยซื่อเม้มริมฝีปากแล้วจับมือพาเธอไปที่โต๊ะอาหาร

“เหมาเยซื่อคะ--”

เฉียวเมียนเมียนดึงมือของเธอออกจากการจับของเขา หลังจากก้าวไปไม่กี่ก้าว

“ฉันจะไปที่นั่น เพื่อยกเลิกข้อตกลงเมื่อครั้งก่อน เมื่อฉันทำทุกอย่างเสร็จแล้ว ฉันจะกลับมาทันที อย่า...”