SEEA 209: การประมูลน้ำมัน ฟรี
SEEA 209: การประมูลน้ำมัน
เมื่อเวลา 08:40 น. รถฮัมเมอร์ตัวหนักคำรามไปที่ลานจอดรถอาคารทาเคดะในย่านชินจูกุ น่าเสียดายที่มันเต็มไปด้วยรถยนต์ซึ่งหลายรุ่นเป็นรุ่นราคาแพงที่สามารถพบเห็นได้เฉพาะในงานแสดงรถยนต์เท่านั้น รถสีดำของ เฉินฟาน สามารถจอดได้บนพื้นดินที่ว่างเปล่าในบริเวณใกล้เคียงเท่านั้น
เมื่อลงจากรถเขาก็ตระหนักว่าสถานที่นั้นแตกต่างจากวันก่อนโดยสิ้นเชิง มีตำรวจอย่างน้อย 50 นายลาดตระเวนรอบอาคารโดยแต่ละคนถือกระบอง นอกจากนี้ป้ายที่สวยงามถูกแขวนไว้ทั่วพลาซ่าของอาคาร
ในระยะไกลจะเห็นผู้สื่อข่าวหลายคนถืออุปกรณ์และเจรจากับเจ้าหน้าที่ในชุดสูทสีดำเพื่อหวังว่าจะเข้าไปสัมภาษณ์
น่าแปลกที่เจ้าหน้าที่เหล่านี้ไม่แนะนำให้ผู้สื่อข่าวออกไปหรือหยุดไม่ให้เข้าไป พวกเขายืนอยู่ตรงนั้นเหมือนรูปปั้น ในทางกลับกันผู้สื่อข่าวเอาแต่ต่อรองและไม่กล้าฝืนเดินผ่านราวกับว่ามีคนที่มีอำนาจสูงมาขวางทางพวกเขา
ทันทีที่เฉินฟานและผู้คุ้มกันเข้ามาในห้องโถงเจ้าหน้าที่สองคนในชุดดำก็เดินเข้ามาหาพวกเขา พวกเขาโค้งคำนับแล้วใช้แขนหยุดผู้คุ้มกันหน้าตาดุร้ายทั้งสี่ที่อยู่ข้างหลังเขา ทีมงานพร้อมที่จะใช้เครื่องสแกนโลหะกับผู้คุ้มกัน
บี๊บ! บี๊บ! บี๊บ! เช่นเดียวกับที่เครื่องสแกนโลหะแตะเสื้อผ้าที่นูนออกมาเสียงเตือนที่เจาะหูก็ดังขึ้น
“ขอโทษครับ แต่เราไม่อนุญาตให้มีอาวุธใด ๆ ที่นี่!”
เฉินฟาน พยักหน้าและบอก ไดยู“บอก ไมค์ ให้เอาอาวุธของเขาไป ที่เหลือรอเราอยู่ในรถได้!”
ตามการนำของเจ้าหน้าที่กลุ่มนี้เข้าไปในห้องประชุมซึ่งทาสีเหลืองอ่อนและสามารถรองรับได้ถึง 200 คน สถานที่แห่งนี้ค่อนข้างเต็มแล้วโดยมีคนนั่งมากกว่า 100 คนซึ่งส่วนใหญ่เป็นชายเอเชียวัยกลางคนที่แต่งกายด้วยชุดทางการมาพร้อมกับเลขานุการหญิงสาวหรือเด็กหนุ่มหน้าตาดี
หลังจากนั่งลงบนที่นั่งที่ระบุไว้ในบัตรเข้างาน เฉินฟาน ก็เม้มริมฝีปากของเขาที่ ไดยู ทางด้านซ้ายของเขาส่งสัญญาณให้เธอมองไปที่ผู้ชายทางขวาที่กำลังจีบเลขาของเขา เขาพูดพลางหัวเราะ“แล้วเธอมาเป็นเลขาของฉันเป็นยังไง”
“ไม่ฟรี!” ไดยู กลอกตาของเธอ “การประมูลกำลังจะเริ่มในไม่ช้า คุณควรดูแลธุรกิจของคุณเองดีกว่า!”
ในขณะที่ทั้งสองคุยกันหน้าจอใกล้แท่นตรงข้ามพวกเขาก็สว่างขึ้น ในพริบตาภาพของแท่นขุดเจาะที่ถ่ายจากเฮลิคอปเตอร์ก็ปรากฏขึ้น
จากนั้นชายคนหนึ่งอายุประมาณ 40 ปีก็เดินขึ้นไปบนแท่นและพูดใส่ไมโครโฟนว่า“ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีอรุณสวัสดิ์ทุกท่าน ยินดีต้อนรับสู่การประมูลน้ำมัน กราฟฟ์ ฉันชื่อ โกโร่ โอตะ เจ้าหน้าที่บริหารของการประมูลครั้งนี้ จากนั้นให้เราต้อนรับผู้ตรวจสอบและผู้อำนวยการเพื่อเริ่มการประมูลบนเวที”
เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่งานประกาศรางวัลของโรงเรียน หลังจากที่เขาพูดจบก็ไม่มีเสียงปรบมือใด ๆ
หลังจากที่พนักงานทั้งเจ็ดคนนั่งลงในแถวเดียวกัน โกโร่ โอตะ ซึ่งอยู่ตรงกลางก็กระแอมในลำคอและกล่าวว่า“ บริษัทโอโนะออยล์ หนึ่งใน บริษัท ย่อยของเราก่อตั้งขึ้นในปี 1973 โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่โตเกียว แม้ว่า บริษัท จะมีอายุน้อยกว่า บริษัท น้ำมันรุ่นเก่าอื่น ๆ มาก แต่ภายใต้การสนับสนุนทางการเงินและทางเทคนิคที่แข็งแกร่งของเราตอนนี้ขนาดของ บริษัท อยู่ในอันดับที่เจ็ดในประเทศญี่ปุ่น ในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมาเราได้จัดตั้ง บริษัท ย่อยหลายแห่งรวมถึง บริษัท ที่ดูแลน้ำมันรถยนต์ก๊าซธรรมชาติวิศวกรรมเคมีการปรุงอาหารน้ำมันหล่อลื่นและอื่น ๆ อีกมากมาย
“ปัจจุบันเราได้สร้างแหล่งน้ำมันขนาดใหญ่เจ็ดแห่งในเขตเศรษฐกิจพิเศษลิเบีย ปัจจุบันเป็นแพลตฟอร์มที่รวมการแปรรูปน้ำมันการขนส่งการบำบัดน้ำเสียและการใช้ชีวิต ...”
“เรื่องไร้สาระมาก!” เฉินฟานอดไม่ได้ที่จะเริ่มบ่น เบื่อเขามองไปรอบ ๆ และตระหนักว่าคนส่วนใหญ่เช่นเดียวกับตัวเขาเองไม่ได้ให้ความสนใจกับผู้พูด แน่นอนว่าหากบุคคลใดสามารถเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้ได้เขาคงจะค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับ บริษัท ล่วงหน้ามาเพียงพอแล้วและไม่จำเป็นต้องฟังคำปราศรัย
“ตอนนี้คุณหยุดแปลได้แล้ว บอกฉันอีกครั้งเมื่อการประมูลเริ่มขึ้นจริง!” เฉินฟานหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและเริ่มเล่นเกมบนมือถือ
“ได้แล้ว!” ไดยู กล่าวยิ้ม ๆ ก่อนที่เขาจะเข้าสู่เกม
“บริษัท น้ำมันของเราจะเข้าสู่การผลิตในสัปดาห์หน้า ข้อตกลงการขนส่งน้ำมันดิบจะมีผลบังคับใช้ในวันนั้นเช่นกัน”
โกโร่ โอตะ ใช้ตัวชี้เลเซอร์ชี้ไปที่ภาพเคลื่อนไหวที่สามบนหน้าจอและพูดต่อว่า“ใต้แท่นขุดเจาะของเราเราได้สร้างถังน้ำมันใต้น้ำขนาดใหญ่ แต่ละแท่นสามารถบรรจุน้ำมันดิบได้ถึง 2,500,000 บาร์เรล ด้วยวิธีนี้แท่นขุดเจาะสามารถทำงานได้อย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลานานขึ้นอย่างมากดังนั้นจึงทำให้มีเวลามากขึ้นสำหรับเรือบรรทุกน้ำมันของคุณในการเดินทางระหว่างชานชาลาและจุดหมายปลายทางของคุณ”
“ตอนนี้เรากำลังจัดหาน้ำมันดิบกำมะถันต่ำ 3,000,000 บาร์เรลที่มีความหนืด 6.28mPas ที่ 50 ℃เป็นประจำทุกสัปดาห์ ราคาเปิด 6,400 เยนต่อบาร์เรลและราคาเสนอเพิ่มขึ้น 0.5 เยน ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีการประมูลเริ่มขึ้นแล้ว!”
“อะแฮ่ม. ดูการแสดงออกของฉันในภายหลัง ถ้าฉันบอกใบ้คุณ ให้ยกกระดาน!” เมื่อเข้าใจว่าการแสดงที่แท้จริงกำลังจะเริ่มขึ้นเฉินฟานก็นั่งตัวตรงทันที
ราคาเสนอเพิ่มขึ้นเพียง 0.5 เยน แม้ว่าจะเป็นเงินหยวนซึ่งมีมูลค่ามากกว่า 10 เท่าของเยนเฉินฟานก็จะขึ้นราคาโดยไม่ลังเล อย่างไรก็ตามความตั้งใจหลักของเขาคือการโยกเรือในการประมูล ยิ่งราคาน้ำมันสุดท้ายสูงเท่าไหร่เขาก็จะได้รับผลตอบแทนมากขึ้นเท่านั้น
“อา ตกลง ตกลง…” ความรับผิดชอบในการจัดการการค้าที่เกี่ยวข้องอย่างน้อย 2 หมื่นล้านเยนในแต่ละสัปดาห์นั้นหนักมากจนไดยูแทบหยุดหายใจ ใบหน้าของเธอซีดและฝ่ามือของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ
แน่นอนว่างานด้วยตนเองในการยกกระดานเพื่อเรียกร้องให้มีการเสนอราคาถูกปล่อยให้เป็นเลขานุการ ในไม่ช้าผู้ช่วยที่มีเสน่ห์เหล่านี้ก็เริ่มยกมือขึ้นทีละคนและในเวลาเพียงห้านาทีก็มีการเสนอราคาสูงกว่า 72 รายการซึ่งรวมเป็น 36 เยน เกือบทุกคนในห้องโถงสามารถเรียกประมูลได้อย่างน้อยหนึ่งครั้ง
แม้ว่าการเสนอราคาสูงสุดในขณะนี้ยังคงต่ำกว่าราคาน้ำมันดิบระหว่างประเทศหลายสิบเยน แต่มีเพียงไม่กี่คนที่เต็มใจที่จะเสนอราคาสูงกว่านี้ต่อไป
เนื่องจากราคาระหว่างประเทศจะผันผวน หลังจากทำข้อตกลงระหว่างผู้ซื้อและผู้ขายแล้วจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงราคาได้ทุกวัน สิ่งที่ทำได้มากที่สุดคือการกำหนดขีด จำกัด ของราคา ตัวอย่างเช่นข้อตกลงจะต้องมีการแก้ไขหากราคาที่ระบุและราคาระหว่างประเทศแตกต่างกันมากกว่า 5% หรืออาจ 10% ขึ้นอยู่กับทั้งสองฝ่าย
ดังนั้นราคาตามข้อตกลงมักจะต่ำกว่าราคาระหว่างประเทศเล็กน้อย มิฉะนั้นผู้ซื้อจะรับความเสี่ยงมากเกินไปเนื่องจากราคาระหว่างประเทศอาจมีความผันผวน
“เพิ่มไปเรื่อย ๆ ! ทำไมคุณถึงหยุด?” เฉินฟาน ยังคงส่งสัญญาณไปที่ ไดยู แต่เธอมองกลับไปด้วยใบหน้าที่น่าสมเพชไม่กล้าที่จะพูดต่อ
“บางทีเราควรหยุดเดี๋ยวนี้?” ไดยู กล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงใจอย่างยิ่ง “ถ้าเราชนะและของนั้นขายไม่ออกเราจะสูญเสียเงินฝาก 10 ล้านเยน!” เห็นได้ชัดว่า เฉินฟาน ต้องการเพิ่มราคาให้มากที่สุด เมื่อคิดว่าเขามาที่นี่เพียงเพื่อสร้างปัญหา ไดยู เตือนเขาอย่างกังวลถึงผลที่ตามมา
สถานการณ์คล้าย ๆ กันนี้เคยเกิดขึ้นในอดีต ก่อนที่กฎการประมูลจะได้รับการพัฒนาอย่างสมบูรณ์ บริษัท คู่แข่งหลายแห่งจะเข้าร่วมการประชุมเสนอราคาเพื่อสร้างปัญหาเท่านั้น พวกเขาจะชนะการประมูลและจากนั้นก็ออกไปโดยไม่มีการจ่ายเงินเพื่อให้การประชุมเสียเวลาโดยสิ้นเชิง
ในความเป็นจริงแม้จะมีการฝากเงินเข้าด้วยกัน แต่ก็ยังมีกรณีเช่นนี้
การประมูลหัวทองสัมฤทธิ์พระราชวังฤดูร้อนเก่าที่มีชื่อเสียงในปี 2009 เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบ มีคนชนะการประมูล แต่ปฏิเสธที่จะชำระเงินทำให้ความพยายามของคริสตี้ในการส่งเสริมการประมูลเป็นเวลาหลายเดือนต้องสูญเปล่าโดยสิ้นเชิง
“ขอกระดานหน่อย!” เฉินฟาน คว้ากระดานจาก ไดยู และยกขึ้นโดยตรง
“หมายเลข 17!” ผู้ประมูลบนเวทีตะโกนอย่างกระตือรือร้นและให้เฉินฟานดูเป็นที่ยอมรับ
จากนั้นชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้านหลังเฉินฟานบนที่นั่งที่สามจากทางซ้ายก็ยกกระดานขึ้น
เฉินฟานหันกลับมาและมองเขา เป็นชายในชุดหนังสีน้ำตาลอายุประมาณ 25 ใบหน้ายาวและหล่อเหลาราวกับดาราภาพยนตร์ เมื่อสังเกตเห็นการจ้องมองของ เฉินฟาน เขายิ้ม
“หมายเลข 17 อีกแล้ว!”
ผู้ประมูลเกือบจะตื่นเต้นเกินกว่าที่จะควบคุมตัวเองได้ เขาหวังว่าจะได้ขึ้นไปจูบ "หมายเลข 17" นี้
ครึ่งเยนเท่ากับ 0.04 หยวนโดยประมาณซึ่งเพิ่มขึ้นทุกครั้ง ...
ทุกสัปดาห์จะมี 3,000,000 บาร์เรลซึ่งคูณด้วย 0.04 จะให้ 120,000 หยวน เนื่องจากข้อตกลงจะมีระยะเวลาอย่างน้อยครึ่งปีซึ่งจะเป็น 26 สัปดาห์และดังนั้น 3,120,000 หยวน ...
อย่างไรก็ตามสองวินาทีต่อมาผู้ประมูลก็ต้องประหลาดใจอีกครั้ง “หมายเลข 29” ซึ่งนั่งอยู่ข้างหลัง“หมายเลข 17” ยกกระดานขึ้นมาอีกครั้ง
“สุดยอด!” เฉินฟาน หายใจเข้าลึก ๆ และยกกระดานขึ้นโดยไม่ลังเล
“คุณเป็นบ้าเหรอ” ไดยู อุทานด้วยความตกใจ คนที่สามารถเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในต่างประเทศได้นั้นฉลาดพอที่จะรู้ได้อย่างแน่นอนจากการคำนวณทางจิตอย่างง่าย ๆ ว่าการเสนอราคาที่สูงกว่าแต่ละครั้งหมายถึงการได้รับ 3,000,000 หยวนน้อยกว่าในครึ่งปี เสนอราคาสูงกว่าอีกสองเท่าและไม่มีใครได้กำไรอีกต่อไป ...
"คุณรู้อะไร?" เฉินฟานกลอกตา “ตั้งแต่ฉันกล้าทำแบบนี้เห็นได้ชัดว่าฉันมีเหตุผลของตัวเอง!”
“อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่เงินของฉันอยู่แล้ว ทำไมฉันต้องสนใจ?” ไดยูตอบอย่างรำคาญ
“เลข 29 …ไปครั้งเดียว…” ผู้ประมูลตื่นเต้นมากจนเริ่มพูดตะกุกตะกัก
“โอ้หมายเลข 17 …”
การกระทำระหว่างทั้งสองทำให้คนที่เหลือในห้องโถงสับสนอย่างสิ้นเชิง
คนหนุ่มสาวชอบใช้เงินโดยไม่ใช้สมอง…ราคาอยู่ที่ 6,451 เยนแล้ว บัดซบ คุณจะทำกำไรได้อย่างไร? ใคร ๆ ก็คิด
เฉินฟานหันกลับมาและให้คนที่อยู่เบื้องหลังท่าทางยั่วยุ
เมื่อสังเกตเห็นการจ้องมองของเขาชายคนนั้นกลับมองมาอย่างเป็นมิตรและทำให้ทุกคนประหลาดใจอย่างที่สุดเขายกกระดานในมือขึ้นอย่างสง่างาม
“เอ่อ…” จำนวนความประหลาดใจที่ผู้ประมูลรู้สึกได้ในระหว่างงานอาจจะมากกว่าในชีวิตที่เหลือของเขารวมกันเสียอีก สายตาของเขาจับจ้องไปที่ผู้ประมูลทั้งสองและมือของเขาก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้
ต้องขอบคุณคนโง่สองคนนี้ค่าคอมมิชชั่นของเขาเพิ่มขึ้น 3,000,000 เยนในช่วงไม่กี่นาทีที่ผ่านมา เขาจะไม่สั่นได้อย่างไร
ด้วยท่าทางที่สิ้นหวังของ ไดยู เฉินฟาน ก็ยกกระดานขึ้นอย่างสง่างามเพื่อตอบสนอง
วูม! ชายอีกคนก็ทำตาม
หลังจากที่เขายกกระดานชายคนนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปที่ที่นั่งด้านหลังเฉินฟานและกระซิบอะไรบางอย่างกับชายวัยกลางคนที่กำลังนั่งอยู่
ทั้งสองดูเหมือนจะคุยแลกเปลี่ยนที่นั่งกัน ไม่นานชายวัยกลางคนก็ยิ้มและลุกขึ้นยืนโดยปล่อยให้ที่นั่งว่าง
“เฮ้. คุณถูกส่งมาที่นี่โดย บริษัท อื่นเพื่อสร้างปัญหาเช่นกัน? หยุดเพิ่ม มิฉะนั้นผู้จัดจะสงสัยเรา!”
นี่คือสิ่งที่ชายคนนั้นพูดกับ เฉินฟาน และ ไดยู