ตอนที่ 224 ช่วยอะไรก็ไม่ได้ ดีแต่ทำเรื่องยุ่ง
ว่ากันว่าการลูบบริเวณท้องน้อยเช่นนี้ จะสามารถช่วยบรรเทาอาการปวดได้
เฉียวเมียนเมียนไม่ได้เจ็บปวดมากนัก มันเป็นความเจ็บปวดเพียงน้อยนิดที่สามารถทนได้
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างการได้เห็นเหมาเยซื่อรู้สึกประหม่าทำให้เธออดไม่ได้ที่จะพูดอย่างยั่วยวนกับเขาว่า
“ใช่สิ เจ็บ...”
เหมาเยซื่อเชื่อว่ามันเป็นความจริง
“รอผมแปบหนึ่งนะ ผมจะรีบกลับมา”
เขาลุกขึ้นและเดินไปที่ประตู
“คุณกำลังจะไปไหน?”
เฉียวเมียนเมียนถามเมื่อเขามาถึงประตูแล้ว
เหมาเยซื่อหยุดและเปิดประตู
“ผมจะไปต้มน้ำตาลทรายแดงให้คุณ ได้โปรดอดทนรอหน่อย ผมจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด”
.........
ทันทีที่เขาเปิดประตูและเดินออกไป เขาก็พบกับเหล่ยเอินเดินมาพร้อมกับเฉียวเฉิน
เมื่อเห็นเขาเฉียวเฉินก็เดินไปอย่างรวดเร็ว
“พี่เขย พี่สาวของผมอยู่ไหนครับ”
“นายมาทันเวลาพอดีเลย”
เหมาเยซื่อเอื้อมมือไปตบไหล่และสารภาพกับเขาว่า
“พี่สาวของนายรู้สึกไม่สบายตัวนิดหน่อย เข้าไปดูแลเธอหน่อย”
“พี่สาวของผมไม่สบายเหรอครับ? มีอะไรผิดปกติฮะ”
เฉียวเฉินสีหน้าเครียดขึ้นหลังจากได้ยินว่าพี่สาวของตนไม่สบาย
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เหมาเยซื่อก็ไม่ตอบ กลับพูดเพียงว่า
“นายจะรู้เอง ถ้าเข้าไปดูข้างใน ไปเร็ว”
จากนั้นเขาก็รีบเดินลงไปชั้นล่าง
เฉียวเฉินถูกปล่อยให้ยืนอยู่ที่นั่นอย่างว่างเปล่า
.............
“พี่สาว พี่ไม่สบายตรงไหน”
เมื่อเฉียวเฉินเดินเข้าไปในห้องนอน และเห็นว่าเฉียวเมียนเมียนนอนอยู่บนเตียง เขาก็เร่งความเร็วและเดินไปหาเธออย่าประหม่า
เฉียวเมียนเมียนได้ยินเสียงฝีเท้าและคิดว่าเหมาเยซื่อกลับมาเร็วมาก
เธอยังคงสงสัยว่าเขากลับมาเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร
แต่หลังจากเห็นว่าเป็นเฉียวเฉิน เธอก็กะพริบตาด้วยความตกใจ
“ใครบอกเธอ ว่าพี่ไม่สบาย”
“พี่เขยฮะ” เฉียวเฉินกล่าว
“ผมเจอเขาเมื่อกี้ เขาบอกผมว่าพี่รู้สึกไม่สบายและขอให้ผมมาดูแลพี่ ผมไม่รู้ว่าเขาไปไหน ทำไมเขาไม่ดูแลพี่เอง”
เฉียวเมียนเมียนเงียบไปชั่วขณะก่อนที่เธอจะไอเล็กน้อย
“เอิ่ม...เขาไปต้มน้ำตาลทรายแดงให้ฉัน”
“ต้มน้ำตาลทรายแดงให้พี่...” เฉียวเฉินย้ำคำพูดก่อนจะนึกได้
ใบหน้าของเขาแดงก่ำ “พี่สาว พี่เป็นประจำเดือนเหรอ”
“...อืม”
ทั้งที่เขาเป็นพี่น้องชายของเธอ
ยังมีบางสิ่งที่เธอรู้สึกลำบากใจ
เฉียวเฉินตระหนักถึงเรื่องนี้
ในฐานะคนที่ดูแลเธอหลายครั้ง และมีประสบการณ์ที่เกี่ยวข้อง แน่นอนว่าเขาสามารถดูแลเธอได้ดีกว่าเหมาเยซื่อ
เขาหยิบแก้วน้ำแล้วเดินไปเทน้ำร้อนมา หนึ่งแก้ว
“พี่สาวจิบน้ำร้อนก่อนนะ”
แม้ว่าวิธีการดื่มน้ำร้อนจะถูกหักล้างทางโลกออนไลน์หลายครั้ง แต่ก็ช่วยได้มากในเวลานี้
เฉียวเมียนเมียนเอื้อมมือออกไปจิบสองครั้งช้า ๆ
เมื่อเห็นเฉียวเฉินยืนอยู่ข้างเตียงมองเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล เธอก็เงยหน้าขึ้นและยิ้ม
“ฉันแค่รู้สึกไม่สบายตัวนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร ไม่ต้องกังวล”
“แค่นิดหน่อยเหรอฮะ?”
เฉียวเฉินรู้สึกสงสัยเล็กน้อย
“แล้วทำไมพี่เขยดูกังวลจัง”
โดยไม่รอคำตอบของเธอ เขาพูดต่อว่า
“พี่สาว พี่เขยเขาปฏิบัติต่อพี่อย่างดีจริง ๆ เขาไปต้มน้ำตาลทรายแดงให้พี่ด้วยตัวเองด้วยซ้ำ”
“ผมคิดว่าคนรวยอย่างเขา จะไม่มีวันทำแบบนี้ด้วยตัวเองเสียอีก”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก “...เขาไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน”
“พี่เขยทำน้ำตาลทรายแดงเป็นครั้งแรกในชีวิตก็เพื่อพี่”
“เอิ่ม...” หน้าของเธอแดงก่ำด้วยความรู้สึกเขินอายเล็กน้อยและยิ้มอย่างเชื่องช้า
“ฉันก็คิดอย่างนั้น”
