ตอนที่ 10 บริการพิเศษของโรงแรมและเคลาดิโอ
สัญชาตญาณของวิลเลี่ยมเชื่อถือได้ บนสะพานที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมฮิลตัน ตอนนี้จอห์น เทย์เลอร์แห่ง The Sun กำลังสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นเขาพูดว่า : "ฉันจะรวยแล้ว ฮ่า ๆ ฉันจะไปหาโชคและฉันจะมีชื่อเสียง หลังจากผ่านมาห้าหรือหกปีในฐานะนักข่าวในที่สุดฉันก็ได้ข่าวใหญ่ คราวนี้ฉันคอยดูสิ่งที่เจ้าหัวหน้างานหมูอ้วนนั่นพูด"
เขาตามเดนนิส ไวส์จากเชลซีไปที่โรงแรมฮิลตันเมื่อคืนที่ผ่านมาและต้องการถ่ายภาพลูกไม้หรือกลโกงที่ซ่อนอยู่ของเดนนิส ไวส์ แต่เขารอทั้งคืนแล้วไม่ได้อะไรเลย
พอถึง 7 โมงเช้าเขากับเพื่อนร่วมงานก็เปลี่ยนกะแล้วเดินเข้าไปในโรงแรมฮิลตันเพื่อแสร้งทำเป็นว่ามาที่โรงแรมเพื่อรอใครสักคนอันที่จริงเขากำลังมองหาเคลาดิโอเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของเขา เคลาดิโอทำงานที่โรงแรมฮิลตัน
หลังจากนั่งรอนานกว่าสิบนาทีจอห์น เทย์เลอร์ก็ถามเจ้าหน้าที่เพื่อขอทางไปห้องน้ำหลังจากล้างหน้าและแปรงฟันแล้ว จอห์น เทย์เลอร์ ก็นั่งอยู่ในล็อบบี้ของโรงแรมแสร้งทำเป็นรอ
เมื่อจอห์นเทย์เลอร์พบกับเคลาดิโอเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของเขาในเวลาประมาณ 8 โมงเช้า จอห์น เทย์เลอร์ให้เคลาดิโอขยิบตาและเดินไปที่ห้องน้ำโดยไม่เร่งรีบ
ใช้เวลาไม่นานเคลาดิโอก็เข้าห้องน้ำทันทีที่เคลาดิโอเข้าห้องน้ำเขาก็จับคอจอห์น เทย์เลอร์แล้วลากตัวไป
"ไอ้บ้าจอห์น ตอนนี้ฉันทำงานอยู่ หากหัวหน้างานมาเห็นเข้า เขาต้องเล่นฉันแน่" เคลาดิโอกระซิบ
จอห์น เทย์เลอร์ไม่กล้าหือเคลาดิโอ เคลาดิโอใช้เวลาหกหรือเจ็ดปีในกองทัพอังกฤษเขาเกษียณเนื่องจากอาการบาดเจ็บเท่านั้นเขารีบปลอบใจ : "หยวนๆ น่าเคลาดิโอ ไม่เป็นไรห้องน้ำมีแค่เราสองคน หากมีคนเข้ามานายก็ได้ยินนี่ ฟังนะเพื่อนฉันตามเดนนิสไวส์จากเชลซีมาที่โรงแรมนี่"
"เดนนิส ไวส์คนที่ตีเสมอเอซีมิลานที่ซานซิโร่ในแชมเปี้ยนส์ลีกหรอ?" เคลาดิโอถาม
"ใช่แล้วเขาคือข่าวที่มีมูลค่าสูงในตอนนี้ ถ้าเราสามารถถ่ายภาพการโกงของเขาได้ เราจะมีโชคเราสามารถขายให้กับ The Sun ได้อย่างน้อยก็ 10,000 ปอนด์ แล้วนะเคลาดิโอ นายจะได้ครึ่งหนึ่งของจำนวนนั้น ลองคิดดูสิว่านี่คือเงินเดือนสามเดือนของนายได้เลยนะ” จอห์นเทย์เลอร์สับสน
"FUCK ฉันได้รับแจ้งเมื่อวานนี้ว่า บริษัทใหญ่ชๆ หลายที่ก็จะมาที่โรงแรมเพื่อประชุมวันนี้ฉันต้องไปที่ห้องประชุมเร็วๆ นี้ หากฉันตรงต่อเวลาคราวนี้คงได้เงิน ฉันยังรอซื้อของขวัญวันเกิดให้ลูกอยู่นะ” เคลาดิโอบ่น
“การประชุมในห้องประชุมกี่โมง” จอห์นเทย์เลอร์ถาม
“เก้าโมงเช้า มีไรหรอ?” เคลาดิโอตอบ
"ไม่ไรหรอก เรายังมีโอกาสเดนนิส ไวส์ยังไม่ออกมาเคลาดิโอนายไปที่ห้องประชุมก่อน โทรศัพท์ของฉันจะสั่นเรายังมีเวลา นายจะได้ไม่เสียเวลามากนักในการจัดระเบียบในห้องประชุม ฉันจะรอนายอยู่ที่ล็อบบี้ "
"อืม.. ฉันต้องไปห้องประชุมโดยเร็วที่สุด ฉันจะไปที่แผนกต้อนรับก่อนและรอจากนั้นถ้าฉันสามารถเห็นลิฟต์ได้ ฉันจะโทรหานายหากเห็นเดนนิส ไวส์บางทีฉันยังสามารถใช้เครื่องดักฟังที่นายเคยให้ฉันครั้งล่าสุดได้ วางไว้ใกล้เขาเงียบ ๆ"
“จะให้ดีไปกว่านั้นคือเคลาดิโอ นายควรใช้สิ่งที่คุณได้เรียนรู้มาจริงๆ ได้แล้ว คุณไม่สามารถทำเงินได้มากมายตลอดทั้งวัน” จอห์นเทย์เลอร์กล่าว
"อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ฉันมีภรรยาและลูก ตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาตัวเข้าไปเสี่ยง ฉันจะไปที่ห้องประชุมก่อนรอสายจากฉันแล้วจอห์น อย่าหลับซะละ" เคลาดิโอพูดติดตลก
"ไปไกลๆ เลย ฉันเป็นนักข่าวมืออาชีพนะเฟ้ย"
"ก็นักข่าวหรอ? ไม่ใช่ปาปารัสซี่หรือไง"
"โคตรเอ็ง ฉันเป็นนักข่าวเว้ยนักข่าว ฉันเป็นนักศึกษาที่มีปริญญาด้านสื่อ" จอห์น เทย์เลอร์คำรามด้วยเสียงต่ำ
"โอเค โอเค นายเป็นนักข่าว" เคลาดิโอกลอกตาของเขาพูดเหมือนคนที่จบการศึกษาจากวิทยาลัยไม่ใช่ปาปารัสซี่
เมื่อเคลาดิโอกำลังจะออกจากห้องน้ำ แต่ด้วยสัญชาตญาณมืออาชีพที่เคยเป็นปาปารัสซี่มาห้าหรือหกปีจอห์น เทย์เลอร์หยุดเคลาดิโอหยิบเทปบันทึกเสียงออกมาและมอบให้เคลาดิโอ บริษัท มาที่ประชุมกันมาซื้อประกันบางทีเราอาจจะได้บันทึกอะไรที่มีประโยชน์ก็ได้"
“แกจะบ้าเหรอจอห์น บริษัทใหญ่ๆ พวกนี้ยั่วยุได้หรือไง อย่าสร้รางเรื่องให้ฉัน” เคลาดิโอปฏิเสธทันทีเขาไม่อยากถูกจับได้ว่าเป็นสายลับเชิงพาณิชย์แล้วภรรยาของเขาจะทำอย่างไรแล้วยังลูกเขาอีกล่ะ
"ไม่ต้องห่วงน่า เราจะฟังดูก่อนเมื่อถึงเวลาถ้าไม่สามารถรายงานได้ ฉันจะไม่มีวันส่งลงหนังสือพิมพ์ ฉันไม่ได้อยู่อย่างพอเพียงไม่ต้องกังวลเราจะฟังด้วยกัน ถ้านายรู้สึกอันตรายเราจะไม่ทำ เคไหม?” จอห์น เทย์เลอร์ให้สัญญา
"อืมฉันจะไม่ให้นายดูก่อนหรอกนะจอห์น ถ้านายต้องการยุ่งกับ บริษัทใหญ่เหล่านี้ รอจนกว่านายจะเป็นนักข่าวที่มีชื่อเสียง ฉันเองไม่อยากเห็นนายต้องติดคุกสักวันหนึ่ง"
"เอาเถอะเคลาดิโอ ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งถ้านายเข้าไป"
"โอเคฉันออกไปก่อนนะ แล้วเดี๋ยวโทรไป"
จอห์น เทย์เลอร์รอไปตลอดทั้งเช้าก็ไม่ได้รับสายจากเคลาดิโอเขากังวลและกำลังจะโทรหาเคลาดิโอ ไม่คิดว่าสายของเคลาดิโอจะเข้ามาก่อน
“เฮ้ เคลาดิโอเป็นยังไงบ้างเดนนิสไวส์ออกไปแล้วหรอ?” จอห์นเทย์เลอร์ถามอย่างรีบร้อน
“จอห์นเพิ่งอย่าสนใจนายเตี้ยเดนนิส ไวส์เลย จอห์นฉันคิดว่าเรากำลังจะรวย นายรู้ไหมว่าเราบันทึกอะไรได้ในห้องประชุมจอห์นเราจะรวยกันแล้ว หนังสือพิมพ์ของนายจะต้องจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อซื้อการบันทึกนี่”
เคลาดิโอคิดว่าคราวนี้เขาอาจได้รับเงินหลายหมื่นปอนด์จากหนังสือพิมพ์ ด้วยเงินจำนวนนี้สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของเขาจะดีขึ้นอย่างมาก เขาแทบรอไม่ไหวที่จะโทรหาจอห์น เทย์เลอร์
"นายรอฉันก่อนนะจอห์น ให้ผู้ช่วยของนายออกไปก่อน ฉันจะไปที่รถของนาย แต่จำไว้นะ นี่เป็นความลับ" เคลาดิโอวางสายหลังจากพูด
"เฮ้ ฮัลโหล" จอห์น เทย์เลอร์ เลี้ยงอาหารผู้ช่วยเขาอยู่หลายครั้งทันทีที่เขาเห็นเบอร์ของเคลาดิโอที่โชว์หลาอยู่เขาก็จำได้ว่าเคลาดิโอบอกให้เขา ดึงตัวผู้ช่วยเขาออกไปก่อน จอห์น เทย์เลอร์พูดกับผู้ช่วยว่า "พีทคุณไปที่ร้านอาหารพักกินข้าวเที่ยงก่อนนะ มีไรเดี๋ยวผมเรียกคุณอีกที”
เมื่อปีเตอร์เห็นจอห์นเทย์เลอร์วางสายเขาก็ส่งเขาไปก็พอทราบได้ว่าจอห์น เทย์เลอร์ไม่ต้องการบอกให้เขารู้ เขาพยักหน้าอย่างรู้ทัน “โอเคจอห์น ผมจะไปที่ร้านอาหารเพื่อทานอาหารกลางวันคุณต้องการเอาไรไหม?”
"คุณกินก่อนเลย ผมจะบอกเองถ้าผมหิว พีท ผมจะโทรหาคุณถ้าจำเป็น" จอห์นเทย์เลอร์กล่าว
"โอเคครับ ผมไปแล้วนะ" ปีเตอร์เปิดประตู เดินไปที่ร้านอาหารทันทีที่พูดจบ
จอห์น เทย์เลอร์ไม่รอสักนาที แต่เคลาดิโอที่จ้องมองพีทเข้าไปในร้านอาหารจากระยะไกล ก็เปิดประตูเข้าไปในรถ
“เฟสแม่วเคลาดิโอ บันทึกเสียงแบบไหนทำให้นายต้องระวังตัวแจขนาดนี้ ให้ฉันฟังหน่อย” จอห์น เทย์เลอร์ถามอย่างกระตือรือร้นเมื่อเห็นเคลาดิโอขึ้นรถมา
"ไม่ต้องห่วงฉันจะให้นายฟังแน่ แต่ฉันจะบอกนายแค่ครึ่งหนึ่งไม่งั้นนายก็รู้ทักษะของฉัน คงไม่อยากเอาเทปบันทึกเสียงไปจากฉันแน่" เคลาดิโอเตือน
"โอเคๆ ไอ้บ้าเอ๊ย รีบเปิดดิ"
เคลาดิโอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อด้านในแทนที่จะหยิบเครื่องบันทึกออกมาเขากดปุ่มเล่นในกระเป๋าเสื้อด้านใน
เคลาดิโอเองก็เป็นพนักงานโรงแรม ครั้งนี้เขาใช้ทักษะที่เรียนรู้มาก่อนหลังเกษียณจากกองทัพหลีกเลี่ยงสายตาของเพื่อนร่วมงานทุกคนอย่างระมัดระวังและในที่สุดทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดีโดยไม่มีใครรบกวน ทำการเปิดเทปบันทึกเสียงและวางไว้ในกระเป๋าด้านใน
ตอนเที่ยงฉันก็จะได้ฟังเทปบันทึกเทปจากหูฟังด้านนอกโรงแรม ที่เพื่อนเขาส่งเครื่องบันทึกเทปที่ไปห้องประชุมมา
ทันทีที่เขากดปุ่ม Play จอห์น เทย์เลอร์ก็ได้ยินเสียงของชายหนุ่มในเทปบันทึกเสียง
"ยินดีต้อนรับสุภาพบุรุษทุกท่านครับ ผมชื่อวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์ผู้สร้างออกแบบและเป็นเจ้าของเกม Plants vs. Zombies"
จอห์นเทย์เลอร์เคยได้ยินเรื่อง Plants vs. Zombies พี่ชายของเขาเพิ่งเล่าให้ฟังว่าเกมนี้เป็นที่นิยมมากในหมู่คนรุ่นใหม่พี่ชายของเขาก็ซื้อแผ่นเกมด้วย
การบันทึกยังทำให้จอห์น เทย์เลอร์ ทราบว่าใน 15 วันข้อมูลการขายพวกของ Plants vs. Zombies ในลอนดอนและ 5 มณฑลทั่วลอนดอนอยู่ที่ 430,000 ชิ้นและมูลค่าการซื้อขายอยู่ที่ 6.45 ล้านปอนด์โดยเฉลี่ย 15 ปอนด์ต่อชิ้นและ เกม plant vs. Zombies สามารถขายได้เมื่อจำนวนแผ่นเกมถึง 7 ล้านแผ่น จอห์น เทย์เลอร์ฟังดูด้วยความตื่นเต้น ตาของเขาสว่างโล่และมือของเขาก็สั่นเกินระงับ
เมื่อฉันได้ยินผู้ชายชื่อวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์พูดในบันทึก :
"เปิดขายที่ 100 ล้านปอนด์"
จอห์น เทย์เลอร์ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นจริงๆ เขารู้ว่าเขาบังเอิญขุดข่าวใหญ่โตขึ้นมา ถ้าทุกอย่างในบันทึกเป็นความจริง ข่าวนี้อาจสร้างความฮือฮาในอังกฤษและทั่วโลกเพราะสามารถอนุญาตให้บริษัทเกมและบริษัทเอเจนซี่จำนวนมากเข้าร่วมและพวกไร้ยางอายเหล่านี้ก็รวมหัวกันเพื่อปิดกั้นข่าว มิฉะนั้นพวกเขาคงจะให้ปาปารัสซี่ได้ข่าวแล้ว เพราะงั้นพวกเขาจะไม่ได้ยินแม้แต่ข่าวเล็กๆ น้อยๆ เลยและสิ่งที่สำคัญที่สุดคือทุกอย่างในเกมเรียกว่าเป็นของหนุ่มที่ชื่อวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์ คนที่ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง
ก็อดช่า ฉัน จอห์น เทย์เลอร์ ต้องหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์ ไม่ว่านายจะเคยฉี่รดที่นอนมากี่ครั้งตอนเด็กฉันจะขุดมันให้นายเอง..
นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเขาที่จะร่ำรวยและได้รับการเลื่อนตำแหน่ง ในเวลานี้จอห์น เทย์เลอร์รู้สึกว่าเทพเจ้าแห่งปาปารัสซี่กำลังส่องแสงมาที่เขา เพื่อที่เขาจะได้หยุดเคลาดิโอและมอบเทปบันทึกเสียงให้เขา ตอนนั้นเองเขาก็คิดได้ไอ้หมอคนนี้มันเป็นทหารผ่านศึกที่อยู่ในกองทัพมาหลายปี แต่บอดี้การ์ดของ บริษัท ใหญ่ๆ เหล่านี้ไม่เคยเจอเขานี่
จอห์น เทย์เลอร์กอดเคลาดิโอโดยไม่พูดอะไรสักคำเขาแทบจะจูบเคลาดิโอแล้ว : "เคลาดิโอคุณเป็นดาวนำโชคของฉันจริงๆ เราจะไปหาโชคกัน บันทึกราคาไม่ต่ำกว่า 50,000 ปอนด์"
เคลาดิโอมีความสุขมากที่ได้ยินว่าเขาขายได้ในราคา 50,000 ปอนด์ สงสัยว่าฉันไม่ควรจะซื่อสัตย์ขนาดนั้นจริงๆ สิ่งที่ฉันเรียนรู้ในกองทัพยังมีประโยชน์มาก
เมื่อเขามีความสุขจอห์น เทย์เลอร์ก็สงบลงและพูดว่า: "เคลาดิโอ ให้ตายเราไม่มีภาพเลย วิลเลี่ยมยังอยู่ในโรงแรมหรือเปล่า? เราต้องการถ่ายรูปเขา เราต้องการขุดทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ แล้วเราจะได้อยู่ในหัวข้อข่าวของเดอะซันมากกว่าหนึ่งครั้ง"
เคลาดิโอรีบพูดว่า : "ใช่ฉันเห็นผู้ชายคนนั้นในตอนเช้า โอ้วมายก็อด ผู้ชายคนนี้เป็นลูกนอกสมรสของพระเจ้าจริงๆ เขากำลังจะกลายเป็นคนรวย เขาหล่อมากนะ พระเจ้าไม่ยุติธรรมจริงๆ"
"ให้พระเจ้าอยู่ของท่านไปเคลาดิโอออกไปข้างนอกโรงแรมเพื่อรอเขากัน วันนี้ฉันต้องได้ถ่ายรูปเขา ไปกันเถอะ Go Go Go เอเจนท์เคลาดิโอ นายมันสมองตายด้าน ถ้าฉันมีทักษะของนาย ฉันจะโตแล้วรวยกันนานแล้ว" หลังจากพูดจบจอห์น เทย์เลอร์ต้องการพาเคลาดิโอไปดักซุ่มที่ประตูโรงแรม
"เดี๋ยวก่อนจอห์น ขอขับรถไปยังที่ที่เหมาะสมก่อนจะสะดวกกว่าถ้าเราเผ่นทีหลัง" เคลาดิโอเตือน
หลังจากที่ทุกอย่างพร้อมแล้วทั้งสองก็แฝงตัวอยู่นอกโรงแรมพร้อมกับกล้อง เคลาดิโอใส่เสื้อโค้ทหนังกลับสวมหมวกและหน้ากากอนามัยของจอห์นรอให้วิลเลี่ยมออกมา
========================
