ตอนที่ 8 กำไรที่ไม่คาดคิด  

ตอนที่8 กำไรที่ไม่คาดคิด

โดยไม่รู้ตัว เล็กซี่เหลือบมองไปที่อีธานลู่ บนริมฝีปากด้านข้างของเขาโค้งขึ้นเล็กน้อย เธอไม่ได้รู้สึกเป็นเกียรติกับ 0.1 คะแนนเสน่ห์อะไรนั่น เธอรู้สึกขยะแขยงมากกว่า!

เมื่อรู้ถึงธรรมชาติความเพลย์บอยของอีธานลู่แล้ว เล็กซี่ก็อดจะรู้สึกกลัวไม่ได้ เพียงแค่คิดว่าเขาจะชอบเธอ ท้ายที่สุดแม้ว่าเธอจะโยนตัวเองให้กับมอร์ริสหลิวอย่างไร้ยางอาย แต่เล็กซี่จะทำแบบนั้นแค่กับอดีตคู่หมั้นของเธอเท่านั้น

เมื่อเธอจ้องมองไปที่อีธานลู่ เธอก็เบนสายตาไปจากเขาทันที เขาอาจจะเข้าใจอะไรผิดไปแน่ๆ

“คุณหยาง แม้ว่าคุณจะคุกเข่าต่อไป ฉันก็ไม่เปลี่ยนใจ” แม้ว่ามอร์ริสหลิวจะรู้สึกตกใจเล็กน้อยกับการกระทำของเล็กซี่ แต่ความไว้วางใจของเขาที่มีต่อเธอนั้นมันไม่เคยมีเลย และทุกสิ่งที่เธอพูดหรือทำ เขาก็ไม่สามารถจะเชื่อได้อย่างจริงจัง

เล็กซี่ตัวแข็งทื่อทันทีที่มอริสหลิวพูดคำยืนยัน กระนั้นคำพูดที่สร้างความเจ็บปวดของเขา ทำให้เธอมีความมุ่งมั่นที่จะต่อสู้เพื่อช่วยครอบครัวของเธอจากเงื้อมมือของเขา

เล็กซี่ยังคุกเข่าลงอีก ขณะนั้นเองเธอบ่นพึมพำ “แอล-เทค ...”

แม้ว่าเธอจะกระซิบคำพูดเบาแค่ไหน แต่มอร์ริสหลิวก็สามารถได้ยินเสียงของเธอ ดังและชัดเจน เขาขมวดคิ้วและมองไปที่เล็กซี่ อย่างเคร่งเครียด แต่ไม่ได้พูดอะไร

“L-Tech Innovative Financing Company …ถ้าฉันสามารถนัดพบคุณทานากะได้ คุณจะจบเรื่องนี้ไหม?” เล็กซี่ค่อยๆเงยหน้าขึ้นและจ้องกลับไปที่มอริส ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

โชคดีที่ก่อนเธอจะฆ่าตัวตาย เล็กซี่ได้ยินบทสนทนาของมอริสหลิวกับหนึ่งในหุ้นส่วนทางธุรกิจของเขา  เกี่ยวกับบริษัทบางแห่งซึ่งดึงดูดความสนใจของเธอ เพราะมอริสหลิวพยายามที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับบริษัทดังกล่าว

เนื่องจาก หลิว เอ็มไพร์ เป็นบริษัทที่จัดตั้งขึ้นและเป็นหนึ่งในกลุ่มชั้นนำรองลงมาจาก หาน คอร์ปอเรชั่น อนิจจา เพราะมีบริษัทระหว่างประเทศอีกแห่งที่อยู่ข้างมอริสหลิว จึงทำให้อาณาจักรหลิว น่าเกรงขามมากขึ้น พอที่จะเทียบเท่ากับตระกูลหาน

มอริสหลิวเหล่ตาอย่างสงสัย ขณะที่เขางงงวยว่าเล็กซี่รู้ได้อย่างไรว่าเขาสนใจใน L-Tech Financing Company มีไม่กี่คนที่ได้รับรู้เรื่องนี้ มอริสหลิวยังไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้กับใครเลย แล้วเธอรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตามในอีกแง่หนึ่ง อาชีพแรกของเล็กซี่อยู่ในสายงานธุรกิจก่อนที่เธอจะเข้าสู่วงการบันเทิง ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจถ้าคนในตระกูลหยางต้องการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับบริษัทดังกล่าว

“ฉันไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือจากเธอ” ถึงกระนั้นมอร์ริสหลิวยังคงยืนกรานกับการตัดสินใจของเขา

“ประธานหลิว แม้แต่ความเป็นเพื่อน คุณก็คงไม่เคยมีให้กัน... ไม่มีแม้สักนิดเลยหรอ?”เนื่องจากมอริสได้ตัดสินใจไปแล้ว เล็กซี่ก็อดไม่ได้ที่จะถามคำถามที่ติดอยู่ในใจของเธอ

มอริส "... "

ความเงียบของเขาถือเป็นการยืนยันว่าเขาไม่เคยมีความรู้สึกต่อเธอเล รอยยิ้มเย้ยหยันตัวเองปรากฏขึ้นที่ริมฝีปาก " ฉันเข้าใจแล้ว ฉันขอโทษที่รบกวนคุณ ประธานหลิว " เธอกล่าวจบ เล็กซี่พยุงตัวเองให้ลุกขึ้นยืน

อาการปวดชาที่หัวเข่าทำให้เธอเซเล็กน้อย  เธอเกือบเสียการทรงตัว แต่โชคดีที่เธอคิดอยากจะวิ่งหนีไปให้ไกลจากเขา ทำให้เธอเอาชนะหัวเข่าที่อ่อนแรงของเธอได้ แล้วได้ย้อนมองกลับมาดูตัวเอง

เล็กซี่ก้มหัวอย่างสุภาพไปทางชายหนุ่มแสนเย็นชาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหารของเขา จากนั้นเธอก็ก้มหัวอย่างสุภาพแบบเดียวกันต่ออีธานลู่ที่อยู่ข้างๆ

"ฉันขอโทษด้วยที่ขัดจังหวะการสนทนาของคุณกับประธานหลิวนะคะคุณลู่ ฉันขอลาค่ะ " หลังจากสิ้นคำพูดสุดท้ายของเธอ เล็กซี่ก็ออกจากห้องทำงานของเค้าโดยไม่รอช้าอีกเป็นครั้งที่สอง เธอกลัวว่าตนจะหายใจไม่ออกถ้ายังอยู่ต่อwx

*****

หลังจากที่เล็กซี่หยางออกจากห้องไปอย่างง่ายดาย ความเงียบก็ปกคลุมไปทั่วทั้งห้อง

"อืม เธอดูไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คนอื่นพูดนะ" อีธานทำลายบรรยากาศที่อึดอัดด้วยน้ำเสียงที่ขี้เล่นตามปกติของเขา

" เธอเป็นนักแสดงที่ดี " มอร์ริสหลิวมองเขาอย่างเย็นชา ขณะที่เขาผ่อนคลายไหล่ที่ตึงเครียดและเอนหลังพิงพนักเก้าอี้หนังสีดำของผู้บริหาร

"ใช่ เธอเป็นนักแสดงที่ดี และมีสายตาที่ดีในแง่ของนักธุรกิจ" อีธานกล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

เนื่องจากอีธานลู่ไม่ได้รู้จักเล็กซี่เป็นการส่วนตัว เขาเคยได้ยินว่าเล็กซี่หยาง มีส่วนเกี่ยวข้องในธุรกิจของตระกูลหยาง ท้ายที่สุดนักธุรกิจเช่นพวกเขา ก็มีความคิดเอนเอียงอย่างมากเกี่ยวกับพันธมิตรทางธุรกิจที่มีศักยภาพ และตระกูลหยางก็มีศักยภาพมากพอที่ทำให้เขาสนใจ

----

[ภายในรถหรูราคาแพงของเล็กซี่]

[ติ๊ง! +1 คะแนนเสน่ห์! ตอนนี้คุณมีคะแนนเสน่ห์ทั้งหมด 1.1 คะแนน! ]

"ว้าว ~! นั่นไม่แย่สำหรับความคืบหน้านะ ชู ~!" ดวงตาของชูรูเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นคะแนนเสน่ห์เพิ่มขึ้นบนสถานะของเล็กซี่ ทำให้เจ้าเกี๊ยวลืมเกี่ยวกับความไม่พอใจก่อนหน้านี้ไปเลย

เล็กซี่ที่กำลังสงบจิตใจอันหนาวเหน็บของเธอ ถูกทำให้ตกใจเล็กน้อยจากผลกำไรที่เธอคาดไม่ถึง ก่อนหน้านี้ในระหว่างที่เธอออกมา แม้ว่าเล็กซี่จะดูไม่ใส่ใจ และยังคงแสดงออกอย่างคนที่เหนือกว่า แม้ว่าจะมีสายตาแปลก ๆ จากพนักงานและเสียงซุบซิบนินทาตามรายทาง แต่เธอก็ไม่สามารถพูดได้อย่างเต็มปาก ว่าเธอไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ อย่างไรก็ตามตอนนี้เธออยู่ในรถ เล็กซี่กรีดร้องด้วยความอัดอั้น ระบายอารมณ์ที่ถูกกักเก็บไว้ข้างใน

ในขณะที่เธอปลดปล่อยให้ความผิดหวังอยู่นั้น เธอก็ถูกขัดจังหวะ มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของเธอ ก่อนที่มันจะแสดงคะแนนของเธอที่ได้รับออกมา "นี่คืออะไร?!" เธอที่กำลังเสียใจและปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเอง ถามอย่างตกใจปนงุนงง

" นี่คือคะแนนความรักเลยนะ ชู ~! ลืมไอ้เจ้าคนสารเลวนั่นแล้วมาโฟกัสที่คะแนนความรักของคุณดีกว่า ชู ~!" ชูรูยังคงเต้นด้วยความสนุกสนาน ชูรูวาดมือเป็นรูปหัวใจโดยใช้มือเล็ก ๆ สีขาวของเธอ

เมื่อเธอจ้องมองไปที่เจ้าก้อนแป้งตัวน้อยที่ส่องแสงระยิบระยับบนพวงมาลัย คิ้วของเธอก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกขึ้น แล้วกลอกตา " คะแนนความรักควรจะทำให้ฉันมีความสุขสินะ? แล้วทำให้อิ่มด้วยไหมล่ะ? "