ระบบใช้จ่ายตอนที่282
บทที่ 282: แบรนด์ของท่านนายน้อย!
ฮอลลีวูด!
นี่คือการประชุมโต๊ะกลมครั้งที่ห้า ที่ตอนนี้กำลังพากันกังวลเกี่ยวกับหนังเรื่อง "ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: ตอนคัมภีร์หมัดมวย"
นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์เลยที่มีการประชุมบ่อยครั้งเช่นนี้
"ทำรายได้ให้บ็อกซ์ออฟฟิศ 40 ล้าน! อนุญาตให้ฉายวันเดียว แต่พวกมันยังกวาดเงินไป 40 ล้าน บ็อกซ์ออฟฟิศ!" เจมส์ทุบโต๊ะอย่างรุนแรงและคําราม "ยอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศของหนังเรา 'ทรัมป์การ์ดแห่งห้วงอากาศ' และ 'ช่วงเวลาแห่งเสียงกรีดร้อง' เพิ่มขึ้นเพียงแค่ 10 ล้าน! 10 ล้านเท่านั้น! และตอนนี้ไอ้พวกเด็กโง่ประเทศเราก็กำลังสาปแช่งที่ไม่ได้ดูหนัง และสิ่งที่พวกนั้นคุยทุกวันก็มีแต่หัวข้อเกี่ยวกับอาเสี่ยอัจฉริยะหงต้าหลี่และกังฟูของจริงแห่งรัฐสวรรค์!"
หลังจากที่เขาตะโกนด้วยความโมโห เขานั่งลงเก้าอี้อย่างสิ้นหวังและพูดออกไปว่า "ในอนาคตเราเราควรจะทำยังไงกันดีเนี่ย..."
"เพื่อนเจมส์" ใครคนนึงได้พูดขึ้น "อย่าสนใจมากนักเลย ช่วงเวลาแห่งความล้มเหลวไม่ได้มีความหมายอะไรเลย เป้าหมายหลักของเราต้องมุ่งหน้าจัดงานเทศกาลภาพยนตร์รัฐฟรานก้าต่างหาก"
"ใช่ ทั้งสองเรื่อง 'ทรัมป์การ์ดแห่งห้วงอากาศ' และ 'ช่วงเวลาแห่งเสียงกรีดร้อง' เป็นเพียงจุดเริ่มต้น เราต้องโฟกัสจุดหลัก ถึงมันจะล้มเหลว แต่มันก็ไม่ได้ถือว่าล้มเหลวมากเท่าไหร่" อีกคนหนึ่งพูดช้า ๆ ว่า "ภาพยนตร์เรื่องนั้นของคุณจะไม่ฉายเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? งั้นเราก็จะต้องทุ่มหมดหน้าตัก"
บรรยากาศดูกดดัน แต่ทุกคนก็ไม่ได้หมดหวัง
ฮอลลีวูดสามารถพัฒนาได้จนถึงทุกวันนี้ต้องเผชิญกับความท้าทายมากมายก่อนหน้านี้ ถ้ามันพังลงง่าย ๆ ก็อย่าเรียกว่าฮอลลีวูดเลย
"เพิ่มเงินลงทุน! ฉันต้องการเพิ่มเงินลงทุน!" เจมส์กรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง "ฉันไม่เชื่อ ทำไมฉันไม่สามารถล้างแค้นหงต้าหลี่ได้! ถ้าฉันไม่สามารถชนะอาเสี่ยหน้าโง่แบบนั้นได้ ฉันจะออกจากอุตสาหกรรมภาพยนตร์!"
ที่จริงก็เข้าใจได้ถึงสาเหตุที่เขาโมโหมาก เขายังหนุ่มและหงต้าหลี่ก็เพิ่งจะฉลองวันเกิดครบรอบ 18 ปีไป เมื่อผู้คนถูกเปรียบเทียบ ก็มักจะนึกถึงหน้าตาตัวเองไว้ก่อน เจมส์เองก็ได้แต่ต้องทนกับมัน ไม่ว่าจะยังไงก็แล้วแต่!
"เอ่อ หากคุณต้องการความช่วยเหลือใด ๆ จากเรา คุณบอกมาได้เลยนะ" บางคนเองก็พูดขึ้นมาว่า "เป้าหมายของเราในครั้งนี้ นอกเหนือจากผลบ็อกซ์ออฟฟิศแล้ว ต้องรอดูงานเทศกาลภาพยนตร์รัฐฟรานก้าด้วย ในความคิดของฉัน หงต้าหลี่มีหนังแค่เรื่องเดียวเท่านั้น เขาไม่มีทางต่อสู้เราได้หรอก เพราะที่เทศกาลนั้นมีหนังถูกเสนอ 30 เรื่องในเทศกาลภาพยนตร์ทุกปี ถ้าหากจะให้น่ากลัว หงต้าหลี่นั้นก็คงจะต้องมีหนังสัก 2 เรื่อง"
"ใช่" อีกคนหนึ่งพูดว่า "ครั้งนี้เราประมาทเกินไป ดังนั้นเราต้องอย่าฝืนเกินไป ครั้งหน้าเราต้องเตรียมตัวให้พร้อม จากนั้นเราจะแข่งขันกับเขาอีกครั้ง และเราจะไม่ให้คนอื่นมาเปรียบเทียบกับเราได้"
"ต้องแบบนั้น!" เจมส์ขูดฟันเขา "เรามาแสดงให้มันดูว่าความสามารถที่แท้จริงของเรา มันเป็นยังไง!"
…
ประเทศเมริกา อาคารหกเหลี่ยม ฝ่ายภาพยนตร์และความบันเทิง
หนังเรื่อง “ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: ตอนคัมภีร์หมัดมวย' ได้กวาดยอดขายสํานักงานบ็อกซ์ออฟฟิศรวมกว่า 40 ล้าน โชคดีที่เราไหวตัวทัน ถ้าไม่อย่างนั้น การต่อสู้ยอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศในครั้งนี้จะกลายเป็นเรื่องตลกที่ใหญ่ที่สุดของปีอย่างแน่นอน” ชายวัยกลางคนนั่งอยู่บนโซฟา เขาขมวดคิ้วขณะที่เขาสูบบุหรี่ซิการ์ เขาแต่งตัวในชุดสูท มีผมสีเหลืองอ่อนสั้นและเขาดูค่อนข้างมีประสบการณ์
ชายคนนี้เป็นหัวหน้าแผนกภาพยนตร์และบันเทิงของเมริกา ชื่อว่า ฮัวเรซ
"แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ครั้งนี้เราก็สูญเสียเงินไปเป็นจำนวนมาก" ผู้หญิงที่คล้ายกับเลขานุการพูดขึ้น "ยอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศได้ 40 ล้าน ภายในหนึ่งวัน มันก็พิสูจน์ได้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้มีความโดดเด่นมาก ถ้าเราไม่ใช้มาตรการที่บอสพูด ประเทศเมริกาเป็นที่รู้จักในเรื่องความเสมอภาคและเสรีภาพ เราคงไม่สามารถขัดสิทธิ์ของประชาชนได้"
ผู้หญิงคนนี้ที่มีผมสีทองยาวและผิวพรรณดี เธอมีเอกลักษณ์เหมือนคนประเทศยุโรปและเมริกา เธอนั้นค่อนข้างสวยมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหน้าอกที่เต็มและต้นขาที่ยาว เธอนั้นน่าดึงดูดเป็นพิเศษ ซึ่งหน้าอกของสาวยุโรปและเมริกาโดยปกติแล้วจะใหญ่กว่าผู้หญิงของรัฐสวรรค์เล็กน้อย ...
“ฉันรู้ แคทเธอรีน” ฮัวเรซครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและหลังจากนั้นก็ค่อย ๆ พูดว่า “ดูเหมือนว่าเราจะประมาทไม่ได้เมื่อต้องเผชิญกับหงต้าหลี่คนนี้ เราแพ้ในศึกบ็อกซ์ออฟฟิศครั้งนี้และเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะได้ยืมเต่ายักษ์ของพวกเขา ตอนนี้เราคงต้องหาวิธีที่จะชดเชยเงินที่สูญเสียไปเท่านั้น ไปที่เว็บไซต์แบ่งปันวิดีโอสักสองสามเว็บและอัปโหลดหนัง 'คัมภีร์หมัดมวย' แบบละเมิดลิขสิทธิ์ ต่อจากนั้นฉันเชื่อว่าฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติมใช่มั้ย?”
“แบบละเมิดลิขสิทธิ์เหรอคะ?!” เห็นได้ชัดว่าแคทเธอรีนตกตะลึงไปชั่วขณะและหลังจากนั้นเธอก็พูดว่า “แต่…ประเทศของเรารักความเท่าเทียมและเสรีภาพ เราจะละเมิดลิขสิทธิ์ไม่ได้นะคะ! ถ้าหากมีคนรู้เข้าเราต้องแย่แน่!”
“เฮ้ แคทเธอรีน” ฮัวเรซสูบซิการ์ของเขาสักพักแล้วยิ้ม เขาพูดว่า “แน่นอน ฉันเข้าใจสิ่งที่เธอพูด แต่เราสามารถเปลี่ยนวิธีการได้ ก็ไปหาตัวอาชญากรสองสามคนและโยนความผิดให้พวกเขาก็สิ้นเรื่อง หลังจากนั้นก็คงรู้แล้วใช่ไหมว่าต้องทำอะไรต่อ?”
“คุณหมายถึง…” แคทเธอรีนเข้าใจทันทีและพูดด้วยความตกใจ “หาแพะรับบาป? ให้คนของเราดาวน์โหลดบางส่วนก่อน จากนั้นเราจะจับแพะรับบาปสักสองสามคนมา ในกรณีนี้เราจะปล่อยให้พวกเขาดาวน์โหลดส่วนต่าง ๆ ที่เผยแพร่ไปอย่างอิสระเลยเหรอคะ?”
“ถูกต้อง เธอฉลาดมาก” ฮัวเรซคำรามด้วยเสียงหัวเราะ “นี้จะตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นของคนทั่วไปและในขณะเดียวกันก็หันเหความสนใจไปทางอื่น เราสามารถให้คนอื่น ๆ มาสนใจในฝั่งเราได้ด้วย ส่วนพวกแพะรับบาปหลังถูกขังประมานสองสามปี ใครจะจำได้ว่าพวกเขาทำผิดอะไร คิดว่ายังไง?”
“นี่…” แคทเธอรีนคิดอยู่พักหนึ่ง "มันเป็นความคิดที่ดีค่ะ ฉันจะไปจัดการตอนนี้ เพื่อประโยชน์ของอเมริกาเรา”
“เพื่อประโยชน์ของอเมริกา ที่รักของฉัน” ฮัวเรซยิ้มและพูดว่า “โอ้ ใช่แล้ว หลังจากจัดการเรื่องนี้ได้แล้ว ให้เดินทางไปยังรัฐสวรรค์และพยายามตีสนิทหงต้าหลี่ จากนั้นก็แอบรายงานข่าวทั้งหมดเกี่ยวกับเขากลับมาที่นี่ จำไว้ว่าอย่าทำอะไรสุดโต่งเกินไป ฉันแค่อยากรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ ส่วนอะไรจะเกิดขึ้นต่อ ฉันเชื่อว่าทีมของเราจะสามารถวิเคราะห์ถึงเป้าหมายของเขาได้อย่างแน่นอน”
“หัวหน้า นี่…” แคทเธอรีนตกใจ “หงต้าหลี่ยังไม่ได้ทำอะไร เราต้องจัดทีมพิเศษสำหรับเขาด้วยเหรอคะ?”
“แคทเธอรีนที่รัก” เขาพูดช้า ๆ “เราต้องควบคุมเหตุร้ายที่อาจเกิดขึ้น หงต้าหลี่คนนี้ไม่สามารถคาดเดาได้ ตอนนี้เราจึงต้องให้ความสำคัญกับเขาอย่างจริงจัง”
"โอเค เข้าใจแล้วค่ะ" แคทเธอรีนเบื่อสิ่งที่ฮัวเรซพูดและเธอก็เดินออกไปหลังจากนั้น
“หงต้าหลี่คนนี้ดูเหมือนว่าเราจะละสายตาเขาไม่ได้” ฮัวเรซพึมพำกับตัวเองแล้วหยิบซิการ์อีกอันขึ้นมาสูบ “ครั้งนี้ฉันประมาทเกินไป มาดูกันเถอะว่าแกจะหลีกหนีสายตาของฉันได้หรือเปล่า”
ในขณะที่แคทเธอรีนเดินออกจากห้องทำงานของหัวหน้าแผนกฮัวเรซ หัวใจของเธอก็เต้นรัว “บอสบอกให้เราไปหาหงต้าหลี่เนี่ยนะ ถ้าหากฉันต้องไปเจอเขา ฉันคงจะ... หวังว่าเขาจะจับฉันไม่ได้นะ ...”
…
ณ อินเทอร์เน็ตในอเมริกา
"'หนังเรื่องดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์:ตอนคัมภีร์หมัดมวย' แบบเวอร์ชั่นละเมิดลิขสิทธิ์มีมากกว่า 10 เว็บ" ปรากฏขึ้นในชั่วข้ามคืน ซึ่งทำให้ประชาชนดาวน์โหลดกันอย่างรวดเร็ว ท้ายที่สุดภาพยนตร์เรื่องนี้ได้หยุดฉายในโรงภาพยนตร์อย่างเป็นทางการและนอกเหนือจากการดูแบบละเมิดลิขสิทธิ์แล้ว ก็ไม่มีทางอื่นที่จะดูภาพยนตร์ในตำนานเรื่องนี้ได้อีกนอกจากโหลดมาแบบละเมิดลิขสิทธิ์เก็บไว้
การเข้าชมเว็บไซต์ของเว็บไซต์แบ่งปันวิดีโอขนาดใหญ่สองสามแห่งเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและวิดีโอละเมิดลิขสิทธิ์ของหนัง “คัมภีร์หมัดมวย” ก็แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว ราวกับไฟที่ลุกลามไปทั่วป่า สำนักงานตำรวจแห่งชาติในเมืองเมริกาได้จับกุมผู้คนมากกว่า 20 คนที่ละเมิดกฎหมายด้วยการเผยแพร่วิดีโอละเมิดลิขสิทธิ์ ดังนั้นในที่สุดวิดีโอละเมิดลิขสิทธิ์ทั้งหมดจึงถูกลบออก
อย่างไรก็ตามผู้คนยังคงใช้ USB เพื่อทำสำเนาวิดีโอที่ดาวน์โหลดมาและวิธีการอื่น ๆ ในช่วงแรกตำรวจได้เตรียมจับกุมผู้คนไม่กี่คนที่เผยแพร่วิดีโอละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ในที่สุดก็เห็นได้ชัดว่าผู้คนทำผิดมีจำนวนมากเกินไป อนิจจาพวกเขาทำได้เพียงปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้น
ก่อนที่เหตุการณ์วิดีโอละเมิดลิขสิทธิ์จะบานปลาย แฟนคลับตัวยงกลุ่มใหญ่ของท่านนายน้อยก็ได้ปรากฏตัวในเมริกาและตั้งเว็บไซต์แฟนคลับที่ภักดีบนโลกอินเทอร์เน็ต
และเขาก็ได้ตั้งรูปโปรไฟล์เป็นท่านนายน้อยต้าหลี่และพิมพ์ข้อมูลเกี่ยวกับเสื้อยืด ในชั่วข้ามคืนยอดขายเสื้อยืดได้สูงถึงกว่าหมื่นชิ้น ซึ่งสร้างรายได้ถึง 1 ล้านเหรียญสหรัฐ ทำให้คน ๆ นั้นร่ำรวยขึ้นทันที
สโลแกนโฆษณาของเขาคือ: “คุณอยากรวยข้ามคืนไหม? คุณอยากมีโชคแบบท่านนายน้อยไหม? ซื้อเสื้อยืดแบรนด์ท่านนายน้อย รับรองว่าคุณจะถูกล็อตเตอรี่ ได้กินแต่อาหารดี ๆ และพบกับสาวสวยเพียงแค่ออกนอกบ้าน!”
ในขณะที่หลายคนติดตามกระแสนิยมและชื่อผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ก็เริ่มต้นมีคำว่า “ท่านนายน้อย” สิ่งที่ไร้สาระที่สุด คือ มีคนจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของกระดาษชำระยี่ห้อ “ท่านนายน้อย” และสโลแกนโฆษณาคือ: “ใช้ท่านนายน้อย ยี่ห้อฟิงเกอร์ (โชวชิ) โอ้ ไม่ มันคือกระดาษชำระ (โชวชิ) เมื่อใช้แล้ว 'ดอกเบญจมาศ' (ทวารหนัก) ของคุณจะโชคดีจนไม่มีริดสีดวงทวาร!”
สำหรับถุงยางอนามัยยี่ห้อ “ท่านนายน้อย” สโลแกนนั้นไม่จำเป็นต้องพูดว่าทุกคนสามารถใช้จินตนาการของตัวเองได้… แต่เห็นได้ชัดว่ายอดขายค่อนข้างดีและเป็นที่ชื่นชอบของหญิงสาวจำนวนมากเป็นพิเศษ ...
…
ในขณะที่สิ่งต่าง ๆ ที่ในเมริกากำลังสนุกสนาน กลับไปที่รัฐสวรรค์
หงต้าหลี่กอดเคลตินไว้ในอ้อมแขนและนั่งอยู่ในห้องปฏิบัติการของหลินหยูหยิน บุคคลตรงหน้าไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลุงหัวหน้าลึกลับ
“ต้าหลี่ เมื่อเร็ว ๆ นี้ ธุรกิจดีขึ้นไหม?” ลุงหัวหน้าจ้องไปที่หงต้าหลี่ที่ดูเฉยเมย เขายิ้มและพูดว่า “คราวนี้หนังเรื่อง 'ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: ตอนคัมภีร์หมัดมวย' ได้ทำเงินมหาศาล เธอคงจะรู้สึกดีเลยใช่มั้ย?”
“ลุงหัวหน้า…” หงต้าหลี่ลูบหัวเคลติน “ลุงไม่ได้มาที่นี่เพื่อพูดคุยเรื่องธรรมดา ๆ ใช่ไหม? เรื่องอะไรกันแน่ บอกผมมาตรง ๆ ผมไม่ใช่คนนอกสักหน่อย”
“ฮ่าฮ่า ฉันชอบประโยค 'ไม่ใช่คนนอก' ซะจริง” ลุงหัวหน้าหัวเราะออกมา อารมณ์ของเขาดีมาก ขณะที่เขาพูดว่า “เอิ่ม คราวนี้การต่อสู้ของบ็อกซ์ออฟฟิศค่อนข้างดี ผู้บังคับบัญชาบอกว่าเธอได้สร้างความยุติธรรมให้กับอุตสาหกรรมภาพยนตร์รัฐสวรรค์ของเราอย่างมาก ฉันมีบัตรนี่ ซึ่งในนี้มีเงิน 10 ล้านเหรียญสหรัฐ ฉันจะให้เป็นของขวัญกับเธอ เธอคิดว่ายังไงล่ะ?”
“ลุงจะให้เงินผมเหรอ?” หงต้าหลี่สูดหายใจเข้าและพูดอย่างไม่ใส่ใจ “งั้นลุงก็ต้องไปหาเสี่ยวหยี่ ถ้าลุงต้องการให้เงินกับผม เพราะผมไม่ค่อยถนัดเรื่องเก็บเงินและจะให้ถือเงินไว้ก็คงไม่ได้…”
ลุงหัวหน้าแทบสำลักตายเมื่อได้ยินคำพูดของหงต้าหลี่
นี่มัน 10 ล้านเหรียญสหรัฐ!
นั่นคือ 10 ล้านเหรียญสหรัฐเลยนะ! แต่ตอนนี้มันคงจะมีค่าเพียงขี้ดิน เพราะตอนนี้เขาเป็นอาเสี่ยใหญ่ไปแล้วสินะ?!
อย่างไรก็ตามเมื่อคิดจากอีกมุมหนึ่ง นั่นเป็นเรื่องจริง ตอนนี้อาเสี่ยอัจฉริยะตัวน้อยสามารถใช้เงินได้หลายสิบล้านในคราวเดียวและสิบล้านเหรียญสหรัฐเมื่อแปลงเป็นหยวนแล้วก็มากกว่า 12 ล้านหยวนเท่านั้น นี่เป็นเงินเพียงก้อนเล็ก ๆ สำหรับหงต้าหลี่ ...
เพียงแปปเดียวอะไรหลายๆอย่างก็ได้เปลี่ยนไป!
“ไม่เป็นไร…” ใบหน้าของลุงหัวหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง “ก็ถือว่าฉันเป็นสปอนเซอร์นายเป็นการส่วนตัวในนามของลุงหัวหน้าแล้วกัน ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…”
“งั้นก็ดีครับ” หงต้าหลี่เปล่งเสียงด้วยความยินดี "ว่าแต่มีอะไรอีกไหมครับ? ลุงไม่จำเป็นต้องมาหาเป็นการส่วนตัวเพราะแค่ให้เงินผมแบบนี้ใช่ไหม?”
“เด็กน้อย เธอนี้ฉลาดจริง ๆ” ลุงหัวหน้าหัวเราะ “แน่นอนสิ วันนี้ฉันมาหาเธอเพราะเรื่องอื่นต่างหาก!”
