บทที่ 171 เจ้าสามารถเดินได้โดยไม่ต้องถล่มพื้นที่ ใช้ผ่าปฐผี และสไลด์ 3 ครั้งซ้อนได้หรือไม่?
ขณะที่มูฟาซาและเด็ก ๆ กำลังวิ่งเล่นอยู่ในบริเวณพื้นที่ล่าสัตว์ ผู้เล่นคนอื่น ๆ ที่นำโดยมาร์นี่ก็ได้มาถึงบึงเซร่าแล้ว
บึงเซร่าครอบครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของจักรวรรดิวัลลา โดยไม่มีคนอาศัยอยู่เช่นเดียวกับป่าทริเนียทางตอนเหนือ ซึ่งเป็นสถานที่ที่ไม่เอื้ออำนวยสำหรับการใช้ชีวิตของมนุษย์ มันเต็มไปด้วยสัตว์ป่าและสัตว์ประหลาด ความจริงเมื่อใดก็ตามที่จักรพรรดิวัลลารังเกียจขุนนางคนใด วิธีแก้ปัญหาที่พบได้บ่อยที่สุดคือมอบที่ดินให้พวกเขาในสองภูมิภาคนั้น พร้อมกับรีบกระตุ้นให้พวกเขารีบไปยังศักดินานั้นด้วยงานเลี้ยงส่งสุดเอิกเกริก...
แน่นอนว่าการแก้ปัญหาดังกล่าวไม่มีประโยชน์เมื่อคนผู้นั้นเป็นขุนนางคนสำคัญอย่างดยุกฮอร์รัน ซึ่งเป็นเจ้าของที่ดินผืนใหญ่อยู่แล้ว
และเช่นเดียวกับชื่อของมัน บึงเซร่าเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่จะไม่กลายเป็นน้ำแข็งแม้จะอยู่ในช่วงฤดูหนาว และมีหนองน้ำจำนวนมากกระจายอยู่รอบ ๆ ไม่มีที่สิ้นสุด ด้วยเหตุนี้ผู้ที่ไม่มีประสบการณ์จะไม่สามารถบอกได้ว่าตรงหน้าพวกเขาเป็นหญ้ามอสบนพื้น หรือจอกแหนที่ลอยอยู่เหนือน้ำลึกที่ไม่มีที่สิ้นสุด
นอกจากสัตว์ประหลาดและสัตว์ป่าแล้ว ยังเล่ากันว่ามีแม่มดอาศัยอยู่ที่นี่ ไม่ว่ายังไง มันก็เป็นสถานที่อันตรายและไม่มีใครกล้าเข้าใกล้
ตรงกันข้าม ป่าทริเนียปลอดภัยกว่ามาก แม้ว่ามันจะอันตรายเช่นกัน แต่อย่างน้อยมนุษย์ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะเดินจมน้ำเพียงแค่ก้าวพลาดไปก้าวเดียว
ความจริงบึงเซร่าก็ไม่เป็นมิตรกับผู้เล่นเช่นกัน
ขณะที่คาถาคืนชีพสามารถช่วยพวกเขาได้ แต่ผู้เล่นที่หล่นลงไปใต้ผิวน้ำก็ไม่ต่างอะไรกับการไม่มีศพให้ชุบชีวิต และสิ่งที่พวกเขาทำได้ก็คือรออยู่ในห้อวดำเล็ก ๆ เป็นเวลา 3 วันก่อนจะฟื้นคืนชีพ
แต่อย่างที่พูดไป ผู้เล่นส่วนใหญ่เป็นนักผจญภัย
แม้ว่ามนุษย์อาจไม่เคยทำแผนที่ของบึงเซร่าได้สำเร็จแม้จะเสียสละไปหลายพันคน แต่ผู้เล่นแตกต่าง พวกเขาไม่จำเป็นต้องตายหลายครั้งเพื่อสำรวจเส้นทางในบึงเซร่า
เพราะพวกเขาไม่ได้เดินสุ่ม ๆ
มาร์นี่กำลังออกคำสั่งอย่างเป็นระบบ
“ปีกขวา ยิงปูพรมถล่มพื้นที่ไม่ให้เหลือแม้แต่นิ้วเดียว ผ่อนคลาย มั่นใจได้เลยว่านักบวชอาหารทะเลจะลากเจ้ากลับมา ปีกซ้ายใช้สไลด์ 3 ครั้งซ้อน และวิ่งกลับมาทันทีที่เจ้าเปิดแผนที่ได้แล้ว พวกที่อยู่ตรงกลางระวังอย่าตกลงไประหว่างที่ข้าใช้ผ่าปฐพี พวกเจ้าทุกคนช่วยกันจับตาดูว่าหนองน้ำอยู่ตรงไหน!”
ประโยชน์ของแผนที่ระบบโดดเด่นมากในสถานการณ์นี้
“เฮ้! ข้าให้เจ้าพูดอีกครั้ง เจ้าว่าใครเป็นนักบวชอาหารทะเล?” นักบวชแห่งท้องทะเลบางคนประท้วงด้วยความโกรธ
ขณะเดียวกันแผนที่ในบึงก็ถูกสำรวจเกือบหมด
ขณะที่ผู้เล่นกำลังทำลายสภาพแวดล้อมและภูมิประเทศของบึงอย่างเมามัน พวกเขาก็ยังนิ่งมากและสามารถรุกเข้าไปในบึงได้อย่างรวดเร็ว
ความคืบหน้าของพวกเขาจะทำให้ทุกการสำรวจในอดีตต้องหวาดกลัว
อย่างไรก็ตามผู้เล่นกลับได้แต่งุนงงทั้งที่พวกเขาได้ทำลายบึงส่วนใหญ่ไปแล้ว หากพูดกันตามหลักเหตุผล สัตว์ประหลาดอย่างเช่นรูทีโอดอน* ก็น่าจะปรากฏตัวขึ้นมาแล้ว แต่สิ่งที่พวกเขาพบมาตลอดทางก็คือมนุษย์เงือกหนองน้ำ มนุษย์เงือกหนองน้ำ และมนุษย์เงือกหนองน้ำ
(TL:รูทีโอดอน(Rutiodon) สัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่ที่ถูกค้นพบในชั้นหินยุคไทรแอสสิก)
ดังนั้นผู้เล่นเกือบทุกคนที่เข้าร่วมปฏิบัติการนี้จึงมีคำถามเหมือนกันว่า เป็นไปได้ไหมที่ที่นี่จะมีเพียงมนุษย์เงือกหนองน้ำเท่านั้น?
แต่ลางสังหรณ์ของพวกเขาก็ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าผิด ไม่ช้านอกจากมนุษย์เงือกหนองน้ำแล้ว ก็ยังมีสัตว์ประหลาดปลาหน้ามนุษย์อีกด้วย
จากการได้เห็นและเรียนรู้มามาก อดีตพ่อค้าเร่มาร์นี่คาดเดาเรื่องราวเบื้องต้นได้คร่าว ๆ แล้วว่า สัตว์ประหลาดที่เขาไม่เคยเห็นหรือได้ยินมาก่อนไม่ใช่สัตว์ประหลาดท้องถิ่นในบึงเซร่าอย่างแน่นอน เพราะขนาดของมันก็ไม่ได้สอดคล้องกับสิ่งมีชีวิตในพื้นที่ชุ่มน้ำแห่งนี้ และร่างกายของพวกมันก็คล้ายกับปลาน้ำเค็มมากกว่า...
แต่เมื่อสัตว์ประหลาดปลาหน้ามนุษย์เหล่านี้มีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แม้แต่มาร์นี่เองก็เริ่มสงสัย
หรืออาจมีปรากฏการณ์สำคัญบางอย่างเกิดขึ้นในบึงเซร่า
เรนเจอร์กลับมาหลังจากการสอดแนมพื้นที่ข้างหน้า “คุณวิลฟ์ ข้าคิดว่าข้าเจออะไรบางอย่างแล้ว และมันดูไม่ดีเลย”
เดิมมีเรนเจอร์ 12 คนสอดแนมพื้นที่ข้างหน้า แต่ตอนนี้เรนเจอร์คนอื่น ๆ ตายหมดแล้ว นั่นแสดงให้เห็นว่าหนองน้ำแห่งนี้น่ากลัวเพียงใด
“เจ้าเห็นอะไร”
เรนเจอร์ไม่ได้ตอบออกมาตรง ๆ แต่พามาร์นี่และผู้เล่นจำนวนหนึ่งเข้าไปใกล้จุดนั้น
หนองน้ำตรงนี้ค่อนข้างกว้างอย่างเห็นได้ชัด และมาร์นี่ต้องตกใจเมื่อพบว่ามีมนุษย์เงือกหนองน้ำหลายพันตัวมารวมตัวกันรอบบึง และมีแนวโน้มที่จะเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ
และที่ใจกลางของหนองน้ำนั้นก็มีนักบวชมนุษย์เงือกสวมหน้ากาก กำลังเต้นรำทำพิธีกรรมบางอย่าง
แม้ว่ามาร์นี่และคนอื่น ๆ จะไม่รู้ว่านักบวชป้องกันตัวเองไม่ให้จมลงไปในน้ำได้อย่างไร แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ก็ทำให้พวกเขาต้องตกใจ
ขณะที่นักบวชมนุษย์เงือกยังคงร่ายรำต่อไป ลูกออร์บน้ำที่มีลักษณะคล้ายไข่ขนาดใหญ่กว่า 2 เมตรก็โผล่ขึ้นมาเหนือผิวน้ำ มันไม่มีสิ่งสกปรกใด ๆ เจือปนและดูใสมากเหมือนผลึกคริสตัล
นั่นคือตอนที่มนุษย์เงือกหนองน้ำจำนวนมากที่มีความสุขกับเหตุการณ์นี้ กระโดดลงไปในบึงและว่ายไปยังลูกออร์บน้ำราวกับกำลังถูกมันเรียกหาอยู่
แม้ลูกออร์บน้ำจะมีลักษณะเป็นผลึกใส แต่น้ำในลูกออร์บก็ละลายมนุษย์เงือกหนองน้ำที่เข้ามาใกล้จนกลายเป็นชีสเหลวได้ภายในไม่กี่วินาทีเหมือนกรด
เมื่อมนุษย์เงือกตายมากขึ้น ศพเหลวเหมือนชีสในลูกออร์บก็จะหลอมรวมกันเป็นก้อน จากนั้นอวัยวะและผิวหนังก็เริ่มเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว
และเมื่อเกล็ดชิ้นสุดท้ายปรากฏขึ้นและอวัยวะทุกชิ้นครบถ้วน ซากศพของมนุษย์เงือกหลาย 10 ตัวก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดปลาหน้ามนุษย์อย่างสมบูรณ์
มันร้องคำรามเมื่อออกมาจากลูกออร์บ!
หลังจากสัตว์ประหลาดปลาหน้ามนุษย์เกิดขึ้นมา มันก็กินสิ่งที่มนุษย์เงือกหนองน้ำล่ามาได้จนมันเติบโตขึ้นกว่าเดิม เกล็ดของพวกมันค่อย ๆ มืดลงและแข็งเหมือนเหล็ก
เมื่อได้เห็นกระบวนการทั้งหมด มาร์นี่ก็ตกใจ
เขากำลังสงสัยว่ามนุษย์เงือกหนองน้ำเหล่านี้กับสัตว์ประหลาดปลาหน้ามนุษย์นั้น เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวกันหรือไม่? ถ้าจะให้เปรียบง่าย ๆ ก็คือ มันเหมือนกับกระบวนการเจริญเติบโตจากหนอนผีเสื้อ ไปเป็นดักแด้ และกลายเป็นผีเสื้อในที่สุดใช่ไหม
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้เขาตกใจที่สุดก็คือนี่เป็นเหตุการณ์ที่เขาไม่คาดคิดมาก่อน
ปรากฎว่าการที่พวกเขาไม่เจอสิ่งมีชีวิตอื่นใดนอกจากมนุษย์เงือกหนองน้ำ ก็เพราะเหตุนี้เองสินะ?
นอกจากนั้นการเต้นรำของนักบวชมนุษย์เงือกต้องเป็นพิธีกรรมบางอย่าง แต่มันไม่เหมือนกับการเต้นรำบวงสรวงถวายแด่เทพสมุทร มันเต็มไปด้วยความลึกลับและแปลกประหลาดจนลืมไม่ลง
ขณะเดียวกัน ลูกออร์บที่มนุษย์เงือกหนองน้ำว่ายไปตายก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดปลาหน้ามนุษย์ มันต้องเป็นผลจากการเต้นรำบวงสรวงที่ชั่วร้ายบางอย่างแน่
และการบวงสรวงอันชั่วร้ายแต่น่าหลงใหลเช่นนี้ ก็ต้องไม่ใช่พลังของเทพเจ้าฝ่ายดีอย่างแน่นอน มนุษย์เงือกเหล่านี้ต้องเป็นสาวกของเทพเจ้าชั่วร้าย!
-------------------------------------------------
เพจ FC-Translate
