บทที่ 299
หิมะเริ่มโปรยปรายลงมาในป่าลึกความหนาวเย็นเฉียบแทงเข้ากระดูก เนี่ยฟงหาได้ก่อกองไฟแต่อย่างใด เขานั่งอยู่บนกิ่งไม้ใหญ่โคจรลมปราณทั่วร่างเพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้แก่ร่างกายเฝ้ารอเวลาบางอย่าง สายตาจดจ้องมองไปที่แผ่นหินด้านล่าง เสียงร้องของสัตว์อสูรดังแว่วมาเป็นระยะๆ ย่างเข้ายามจื่อเนี่ยฟงก็เริ่มสังเกตเห็นบ...
