ตอนที่ 92 หมาป่าที่เป็นอิสระ
ตอนที่ 92 หมาป่าที่เป็นอิสระ
ก่อนหน้านั้นขณะที่กองทัพยักษ์เถื่อนทั้ง 3000 ตน กับฝูงซอมบี้หลายหมื่นกำลังเปิดศึกการอย่างรุนแรง ซากศพของซอมบี้ที่ตายไปเป็นจำนวนพร้อมกับเลือดและเศษเนื้อที่ไหลไปตามน้ำ
มันคือฝ่ายของเหล่าซอมบี้ที่เสียเปรียบเป็นอย่างมาก เนื่องมาจากยักเถื่อนส่วนใหญ่นั้นใส่เกราะเหล็ก อีกทั้งทุกการเคลื่อนที่ของยักษ์เถื่อนก็ดูเป็นกองทัพ มากกว่าที่ซอมบี้จะสู่ได้
เมื่อพ่ายแพ้ในรูปแบบของกลยุทธ์แบบกองทัพซอมบี้ก็ได้แต่อาศัยจำนวนที่มากกว่าเข้าสู้
นั้นทำให้ฝั่งของทางกองทัพยักษ์เถื่อนเองก็สูญเสียไม่น้อยโดยเฉพาะแรดเกราะหนักที่ตายไปหลายตัว
อีกทั้งมียักษ์เถื่อนระดับ 3 ตายไปหลายตน แต่ซากศพเหล่านั้นก้ไม่ได้ลุกขึ้นมาเป็นซอมบี้ เนื่องมาจากเชื่อเหล่านี้มีผลกับแค่มนุษย์เท่านั้น แต่กับเผ่าพันธุ์หรือสายพันธุ์อื่น ๆ มันกับไม่มีผล
แต่ถึงแบบนั้นยักษ์เถื่อนที่ตายก็จะโดนผลลัพธ์บี้รุมกินเนื้อในทันที พวกมันกัดกินเนื้อของยักษ์เถื่อนอย่างหิวกระหาย เพราะยักษ์เหล่านี้นั้นในเลือดเนื้อทุกคนมีพลังงานที่สูงมาก ยิ่งซอมบี้กินพวกมันก็ยิ่งเติบโต
เหล่ายักษ์เถื่อนมองไปที่พวกมันอย่างรังเกียจ พร้อมกับใช้ดาบตัดหัวพวกมันทันทีเท่าที่จะทำได้
ตอนนี้สถานการณ์ของซอมบี้เริ่มจะใช้จำนวนเข้าไปสู้ด้วยไม่ได้อีกแล้ว เพราะมีซอมบี้ตายเกือบ 2 ใน 5 แล้ว
ถ้าขืนยังเป็นแบบนี้ฝูงซอมบี้กลายพันธุ์ทั้งหมดต้องตายหมดแน่
เมื่อเห็นดังนั้นซอมบี้สติปัญญาก็ไม่รอช้าจัดการใช้วิธีที่พวกมันไม่อยากใช้นั้นก็คือสละซอมบี้ปีก เพื่อใช้การโจมตีสุดท้ายตัดสินไปเลย
คำราม!!!!
ซอมบี้สติปัญญาขั้น 4 กรีดร้องเป็นเหมือนกับสัญญาณจากนั้นก็ตามมาด้วยยกมือขวาขึ้นเหนือหัวสั่งการซอมบี้ปีกทั้งหมด
ฝูงของซอมบี้ปีกบินรวมกันตามการสั่งการของซอมบี้สติปัญญา ฉากนี้ถ้ามีใครมองจากไกล ๆ มันก็เหมือนกับว่าซอมบี้ปีกนับหมื่น ๆ ตัวที่อยู่บนท้องฟ้าได้กลายเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ยักษ์ที่พร้อมจะบดขยี้ทุกสิ่งที่อยู่เบื้องล่าง
“นั้นมัน” เหล่ายักษ์เถื่อนที่เป็นคนสนิทของอูคามองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก เพียงแค่สู้กับซอมบี้ที่ไม่กลัวตายก็นับว่าปวดหัวพอแล้ว แต่ตอนนี้พวกมันยังมีการโจมตีแบบนี้อีก
ถึงยักษ์เถื่อนขั้น 4 อย่างมันจะไม่รู้ว่าการโจมตีนี้รุนแรงแค่ไหนแต่มันสัมผัสได้ว่า ถ้ามันโดนถึงกับตายแน่นอน
“ถอย!!!” มันต้องรับสั่งให้กองทัพยักษ์เถื่อนถอยออกมาจากการโจมตีนั้น แต่ก็สายไปเสียแล้ว
เพราะซอมบี้สติปัญญาที่ตอนนี้ยกมือสั่งฝูงซอมบี้ปีกอยู่มันก็กำมือเป็นหมดและต่อยลงมาที่พื้น
ในขณะเดียวกันซอมบี้ปีกนับหมื่นที่เหมือนกับมือขนาดผลลัพธ์ญ๋ยักษ์บนท้องฟ้าก็เคลื่อนตัวเข้าหากันเป็นหมัดขนาดยักษ์และต่อยลงไปที่กองทัพยักษ์เถื่อนนับสามพันตนที่อยู่เบื้องล่าง
“ยกโล่! ต้านไว้ให้ได้ อ๊ากกก”
ตูม!!! ตูม!!! ตูม!!!
เสียงซอมบี้ปีกที่พุ่งลงมาบดขยี้ยักษ์เถื่อนที่อยู่ด้านล่างไม่หยุด ยักษ์เถื่อนที่อยู่ตรงจุดศูนย์กลาง แม้แต่พวกระดับ 4 ก็ร่างแหลกและไปพร้อมกับซอมบี้ปีกขั้น 4 ที่มีจำนวนมาก
แรงของการโจมตีแผ่ขยายออกไปหลายร้อมเมตร จนกองกำลังทั้งหมดของยักษ์เถื่อนนั้นถึงกับเสียรูปขบวนไปทันที
หลังจากการโจมตี สภาพภายในร้อยเมตรของการโจมตีก็กลายเป็นเนื้อบดทันที
“นี่มัน...” ยักษ์เถื่อนระดับ 4 ที่สั่งการแทนอูคามองดูการโจมตีที่เกิดขึ้นก็ถึงกับหน้าซีด มือที่จับดาบอยู่นั้นถึงกับสั่นไหวเล็กน้อย
การโจมตีของซอมบี้ปีกที่ยอมตายทั้งหมดนั้นถึงกับฆ่ายักษ์เถื่อนได้ถึงพันตน
ไม่สิถึงจะไม่ถึงพันแต่ก็ไม่น้อยกว่าแปดเก้าร้อยตนอย่างแน่นอน
“ถอยกลับมารักษาขบวนไว้” ยักษ์ที่ทำหน้าที่สั่งการถึงจะตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่มันก็รีบบังคับแรดเกราะหนักและรวบรวมเหล่ายักเถื่อนที่เหนือเกือบ ๆ สองพันตน
เนื่องจากหลังจากที่ซอมบี้สติปัญญาสั่งการโจมตีนั้นแล้ว ผลลัพธ์ทำให้ซอมบี้ปีกทั้งฝูงของมันตายไปจนหมด แต่มันก็ไม่เสียใจกับการกระทำนี้ ซอมบี้สติปัญญาสั่งให้ซอมบี้ทั้งหมดที่เหลืออยู่เข้าจัดการกับกองทัพยักษ์เถื่อนที่แตกกระจายกันอยู่
ตอนนี้ยักษ์เถื่อนตนไหนที่หลงมาอยู่ใกล้กับซอมบี้จะโดนรุมฆ่าทันที ถึงยักษ์เถื่อนจะตัวใหญ่ แต่ทางนี้ก็มีซอมบี้ไททัน และถ้าซอมบี้ไททันช้าก็มีซอมบี้เงาที่โจมตี เมื่อหนึ่งตัวจัดการไม่ได้ก็ใช้สิบตัวร้อยตัวพันตัวจัดการ
อีกทั้งตอนนี้ก็มีเนื้อสด ๆ ให้พวกมันเติมเต็มความหิวจำนวนมาก
ยักษเถื่อนที่สั่งการที่เห็นถึงการโต้กลับของซอมบี้มันก็รู้สึกเครียดขึ้นมา แต่ก็ไม่รอช้ารวบรวมกองกำลังเข้าสู้ แต่อยู่ ๆ ก็มีแสงสว่างวาบมาแต่ไกลจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงระเบิด
บูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงระเบิดที่ดังมาจากทางที่อูคาอัศวินยักษ์เถื่อนนำฝูงหมาป่าไปด้วย แรงสั่นสะเทือนที่สั่นไหวอย่างรุนแรงแม้จะอยู่ห่างแบบเขาก็ยังสัมผัสถึง
“เกิดอะไรขึ้น?” ยักษ์เถื่อนที่เหลือรอดทุกตนนั้นหันไปมองทิศทางของแรงระเบิดในทันทีด้วยความสงสัย
หลังจากสิ้นสุดแรงระเบิด ทุกอย่างก็เข้าสู่ความเงียบงั้น แม้แต่เมฆด้านบนก็กระจายตัวออกเล็กน้อย แต่ไม่กี่นาทีมันก็รวมตัวกันหนาแน่นเหมือนก่อนหน้า
ในจุดที่ระเบิดมีร่างของยักษ์เถื่อนที่นอนหงายหน้าอยู่ ร่างของเขาไม่ต่างจากศพที่โดนเผา ใบหน้าทั้งหมดโดนเผาจนเห็นกระดูกข้างใน เนื้อและฟันที่มีเลือดและหนองไหลออกมา
เกราะหนักบนตัวก็หลอมละลายหายไปเกือบหมด
ร่างของอัศวินอูคาที่อยู่ในสภาพไม่ต่างจากสิ่งที่ตายแล้วค่อย ๆ ขยับอย่างช้า ๆ
“อ...อ๊ากกก” อูคาที่ได้สติขึ้นมาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ตัวของอูคาทั้งเจ็บทั้งโกรธและแค้นกับสิ่งที่เกิดขึ้น
มันเป็นถึงขั้น 5 สิ่งมีชีวิตที่กล้าวข้ามระดับของชีวิตไปแล้ว แต่กลับต้องมาบาดเจ็บปรางตายจากมนุษย์ผู้หนึ่งที่ไม่มีปัญญาจะสู้ซึ่ง ๆ หน้ากับตนด้วยซ้ำ
อูคาใช้ร่างกายที่บาดเจ็บหนักของตนเองค่อย ๆ พลิกตัวเพื่อที่จะยืนขึ้น เขาก็ส่งเสียงร้องออกมาในทุก ๆ การขยับร่างกายเลือดที่ซึมออกมาจากบาดแผล เลือดของเขานั้นเหนียวหนักราวกับปรอทซึ่งมันคือโลหิตของผู้ที่ก้าวข้ามระดับชีวิตที่จะเปลี่ยนแปลงไปจากปกติ ภายในเลือดทุกหยุดจะเต็มไปด้วยพลังงานจำนวนมหาศาล
อูคามองไปที่นิ้วมือของตนที่ตอนนี้หายไปหลายนิ้วอีกทั้งบางจัดยังคงเห็นกระดูกโผล่ออกมา
ถ้าไม่ใช้เพราะว่าเขานั้นเป็นเผ่าอัคคีที่ทนต่อความร้อนได้ละก็บางที่ร่างกาย เนื้อหนังของเขาคงจะสลายหายไปกับความร้อนที่เกิดขึ้นแล้วก็ได้
“มนุษย์นั้น” เมื่ออูคานึกถึงไนเรลเขาก็หยุดตัวขึ้นมาในทันที บริเวณรอบ ๆ ตอนนี้จากจุดระเบิดตรงศูนย์กลางตัวของอูคารอยออกมาเกือบอยู่ขอบนอกแล้ว
แต่เมื่ออูคามองแถว ๆ เขากับไม่เห็นร่างของไนเรลอยู่ ยกเว้นก็แต่ซากของต้นไม้ขนาดยักษ์ที่ตอนนี้ก็กระจัดกระจายออกมาจากแรงระเบิดเช่นกัน
นอกจากต้นไม้ที่ยังคงมีไฟลุกไหม้อยู่ ก็มีร่างของหมาป่าที่นอนบาดเจ็บจำนวนมาก
ถ้าจะบอกว่าหมาป่าที่ตอนแรกมีนับร้อย ๆ ตัวตอนนี้มีเหลือรอดไม่ถึงครึ่งก็ไม่ผิด
ในตอนนั้นเองที่อูคาก็เห็นหมาป่าร่างยักษ์ที่ขนของมันเต็มไปด้วยบาดแผล ร่างกายกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของมันนั้นบาดเจ็บหนัก
“ดีมากเจ้ารอดมาได้ รีบหามนุษย์นั้นและพาขากลับไปที่กองทัพ” อูคากล่าว แต่ล้วเขาก็สั่งเกตได้ถึงความผิดปกติ เพราะดุเหมือนหมาป่ายักษ์จะมองอูคาด้วยดวงตาที่แดงดุดโลหิต จิตสังสารที่แผ่ออกมาเหมือนจะควบแน่นเป็นของเหลว
อูคารู้แล้วว่าหมาป่าหลุดออกมาจากการควบคุมของเขาแล้ว เพราะที่คอของมันไม่มีหมุดควบคุมอยู่
หมุดควบคุมสัตว์ นี้คือสิ่งที่อูคาใช้สยบหมาป่ายักษ์ และเวลาที่เขาออกคำสั่งมันก็จะจับไปที่หมุดนี้ ซึ่งทำให้ดูเหมือนกับอูคาลูปหัวมัน ถ้าหมาป่าไม่เชื่อฟังมันก็จะเจ็บปวดจากการทรมานด้วยหมุด
แต่ตอนนี้ในเมื่อมันไม่มีหมุดนี้อยู่อีก หมาป่ายักษ์ที่เป็นอิสระก็พร้อมที่จะแก้แค้นอูคาผู้ที่กดขี่มัน
“หึ เจ้าคิดว่าเป็นอิสระจากหมุดควบคุมแล้วจะชนะข้าได้งั้นหรือ” อูคาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ข่มขู่ แต่มือของเขานั้นสั่นเล็กน้อยพร้อมกับสายตาที่พยายามมองทางหนี
เนื่องจากอาการบาดเจ็บของอูคามากกว่าหมาป่านัก เพราะตอนระเบิดเป็นเขาที่อยู่ใกล้กับแรงระเบิดมากที่สุด
บรู๊ววว!!!
หมาป่ายักษ์ตอนแรกก็ดูจะลังเล แต่พอเห็นมือที่สั่นเทาของอูคามันก็ไม่รอช้าสั่งหมาป่าขึ้น 4 ที่เหลืออยู่ไม่มากขย้ำอูคาทันที
หมาป่าในฝูงหอนรับจากนั้นก็แยกเขี้ยวเดินเข้ามาหาอูคาอย่างช้า ๆ มันค่อย ๆ ต้อนอูคาอย่างช้า ๆ ราวกับเหยื่อที่รอความตายเท่านั้น
ทันใดนั้นหมาป่าขั้น 4 ที่อาศัยจังหวะที่อูคาเผลอจะโจนเข้าไปข้างหลังพร้อมกับคมเขี้ยวงับไปที่คอขออูคา
“ตายซะ เจ้าสัตว์ชั้นต่ำ” อูคาที่รู้อยู่แล้วจับไปที่ปากของมันจากนั้นก็ใช้สองมือจับปากร่างและบนฉีกออกจากกันจนหมาป่าตัวนั้นตายทันที
แต่แล้วมันก็มีหมาป่าอีกตัวที่กัดไปที่ขาของเขา
“อ๊าก บัดซบ” อูคาร้องออกมาด้วยความเจ็บ
ถึงแม้ว่าหมาป่าพวกนี้จะตัวใหญ่ แต่เมื่อเทียบกับร่างกายของยักษเถื่อนมันก็ไม่ได้ต่างกันมากนัก
อูคาอาศัยความป่าเถื่อนของตนเองกับไปที่คอของหมาป่าขั้น 4 และจัดการหักคอจนมันตาย ซึ่งสร้างความหวาดกลัวให้กับหมาป่าตัวอื่น ๆ มาก
อันที่จริงแล้วอูคาไม่ได้มีพลังที่เหลือมากนักแต่เพราะเขาต้องการที่จะใช้การฆ่าสองครั้งนี้ข่มขวัญหมาป่าตนอื่น ๆ
แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ผลมากนัก เพราะทันใดนั้นอูคาก็กระอั๊กเลือดออกมาจากอาการบาดเจ็บ
“หึ” อูคาพ่นลมหายใจออกมาด้วยความไม่พอใจ จากนั้นเขาก็ทำท่าจะเข้าไปฆ่าหมาป่าต่อ ซึ่งทำให้ตัวอื่น ๆ ระวังตัวทันที
ขณะที่หมาป่าระวังตัวอยู่นั้น อยู่ ๆ อูคาก็หันหลังและวิ่งหนีทันที อัศวินอย่างอูคารู้ว่าขืนสู้ต่อก็มีแต่ตายเพราะหมาป่าขั้น 5 ตัวจ่าฝูงที่เขาขี่ในตอนแรกนั้นมันมีความสามารถฆ่าเขาได้แม้มันจะบาดเจ็บอยู่
และแน่นอนว่าทิศทางที่อูคาวิ่งไปนั้นก็คือทางกองกำลังยักษ์เถื่อนของตนที่ตอนนี้ก็สู้กับซอมบี้อยู่
เมื่อเห็นว่าอูคาวิ่งหนี หมาป่าทั้งหมดก็ไม่รอช้าโจมตีทันที
ทางด้านของกองทัพยักษ์เถื่อนที่รู้ว่าระเบิดนั้นไม่ชอบมาพากล และเสียงกรีดร้องของอูคาพวกยักษ์ทั้งหมดก็รู้สึกท่าไม่ดีแล้ว
“แย่แล้วต้องเกิดเรื่องกับท่านอูคาแน่นอน รวบรวมทุกตนแล้วไปช่วยท่านอูคาเร็ว” ยักเถื่อนที่สั่งการกองกำลังอยู่นั้นรีบฝ่ากองทัพซอมบี้ไปทันทีไม่ว่าอย่างไรมันก็ต้องช่วยเหลืออูคาให้ได้
กองกำลังยักษ์เถื่อนที่ตอนแรกหวาดกลัวการโจมตีของซอมบี้ ตอนนี้ได้โจมตีจนไม่สนอะไรเพื่อไปช่วยอูคาที่ตอนนี้หนีฝูงหมาป่าอยู่ไกล ๆ