ตอนที่ 199 ฉันไม่ได้จัดฉากให้เขาเห็น
เหมาเยซื่อพูดไม่ออกเลยจริง ๆ “...”
เขาหายใจเข้าลึก ๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการควบคุมความอดกลั้นและการทำอะไรไม่ถูก “คุณต้องพูดตอนนี้ให้ได้เลยใช่ไหม?”
“ค่ะ!” เฉียวเมียนเมียนพยักหน้า
“...เอาล่ะ งั้นพูดเถอะ อะไรล่ะ”
เฉียวเมียนเมียนมองไปที่เปลวไฟแห่งความหลงใหลในดวงตาของเขาและกัดริมฝีปากของเธอ เธอพูดอย่างแน่วแน่ว่า “ฉัน-ฉันไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ค่ะ!”
เธอคิดอยู่นานและในที่สุดก็ตัดสินใจว่าเธอ ควรบอกเขาก่อนที่เขาจะค้นพบด้วยตัวเอง
เขาควรได้รับทางเลือกว่าจะยังคงไปต่อกับเธอหรือไม่หลังจากได้ฟังเรื่องนี้แล้ว
ถ้า...เขารู้สึกว่าเธอสกปรกเกินไป และไม่ต้องการสัมผัสเธออีกต่อไป เธอคงจะเข้าใจดี
เขายังเป็นหนุ่มที่บริสุทธิ์ เขามีสิทธิ์ที่จะคาดหวังให้คู่ของเขาเป็นเหมือนกับเขา
เหมาเยซื่อตกตะลึง ความตกใจในดวงตาของเขาไม่ได้ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่ผิดตามที่เธอได้คาดคิดไว้
ดูเหมือนว่าเขาไม่เคยคาดหวังว่าเธอจะพูดแบบนี้
เฉียวเมียนเมียนเห็นปฏิกิริยาของเขาได้อย่างชัดเจน เท่าที่เธอเข้าใจความรู้สึกของเขา เธอยังคงรู้สึกปวดใจอยู่เล็กน้อย
เสียใจ...อยู่บ้าง
อย่างที่เธอเดา เขาคิดว่าเธอสกปรก
แต่คืนนั้น เธอตกเป็นเหยื่อ
เธอรู้อยู่แล้วว่าเขาอาจดูถูกเธอและเตรียมใจ ทว่าทำไมเธอยังรู้สึกเสียใจเช่นนี้?
เธอกะพริบตาสองสามครั้ง พยายามเก็บความเศร้าไวจากนั้นเธอก็พูดอย่างเฉยเมยที่สุดว่า
“ถ้าคุณแคร์เรื่องนี้ เราก็คงทำต่อไปไม่ได้ ฉันขอโทษนะคะ ฉันควรจะบอกเรื่องนี้แก่คุณ ตั้งแต่ก่อนที่เราจะแต่งงานกัน แต่ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดให้รอบคอบ”
“ตอนนี้หากคุณต้องการจะหย่า พรุ่งนี้เราสามารถไปจัดการเรื่องนี้ได้เลยค่ะ แต่เฉินเฉินไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ฉันหวังว่าคุณจะไม่โกรธและเลิกรักษาเขา”
เฉียวเมียนเมียนเคยรู้สึกว่าการแต่งงานของเธอกับเหมาเยซื่อ ไม่ใช่เพราะความรัก
ไม่มีรากฐานสำหรับความรู้สึกของพวกเขาในการแต่งงานครั้งนี้ มันไม่สำคัญอะไรหากมันจะจบลง
เธอจะไม่เสียใจกับเรื่องนี้
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างหัวใจของเธอเจ็บปวดเมื่อพูดถึงคำว่า “หย่า”
ราวกับหัวใจของเธอถูกทิ่มแทง
และเธอก็รู้สึกลังเลที่จะต้องยุติความสัมพันธ์กับเขา
ตอนนี้เธอพบแล้วว่าเธอไม่ได้เมินเฉยต่อการแต่งงานหรือการหย่าร้างในครั้งนี้
จริง ๆ แล้วเธอ...ไม่อยากหย่ากับเหมาเยซื่อ!
เป็นเพราะเขาดีกับเธอเกินไป และเธอก็ชินแล้วหรือเปล่านะ? เธอกลัวว่าจะสูญเสียการดูแลที่แสนจะพิเศษทั้งหมดนี้หรือไม่? นั่นเป็นสาเหตุที่เธอไม่ต้องการหย่าร้างหรือ?
ก่อนที่เธอจะคิดอะไรต่อไป ชายหนุ่มก็ถามขึ้นว่า
“คุณเป็นครั้งแรกกับซูเจ๋อเหรอ?”
เฉียวเมียนเมียนเงยหน้าขึ้นมองเขา
เธอไม่เห็นร่องรอยของความไม่พอใจหรือการดูถูกบนใบหน้าของเขา อันที่จริงเขาก็ไม่ได้ดูโกรธอะไรเช่นกัน
เธอเงียบไปชั่วขณะที่เธอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น “...ไม่ใช่ค่ะ”
“งั้นใคร?”
เหมาเยซื่อกะพริบตา “คุณให้ครั้งแรกกับใคร”
เฉียวเมียนเมียนกัดริมฝีปากของเธอก่อนที่จะพูดออกมาในที่สุด “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”
เธอยิ้มราวกับกำลังเยาะเย้ยตัวเอง “ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร คืนนั้นฉันเมาและแทบไม่มีสติ มีคนแปลกหน้าสองสามคนพาฉันไปที่ห้องพักของโรงแรม”
“พวกเขาทิ้งฉันไว้ในห้องและจากไป ฉันนอนอยู่บนเตียงสักพักรู้สึกง่วงและหวิว แล้วผู้ชายคนหนึ่งก็เข้ามาในห้อง”
ในตอนนี้ดวงตาของเธอเป็นสีแดงและกำมือแน่น “ฉัน-ฉันไม่สามารถเปิดเปลือกตา เพื่อมองหน้าตาเขาได้”
“ฉันสูญเสียไปแล้ว ทั้งสับสน และกลัวมาก ฉันแค่อยากจะหลุดพ้น แต่มันกลับทำให้ยิ่งรู้สึกเสียใจ...”
