ตอนที่ 111 แยกย้าย

ตอนที่ 111

แยกย้าย

“นายมาสายนะ.....”หมู หนึ่งในผู้บริหารของกิลด์เรดซีพูดพลางหันไปมองกวีที่กำลังเดินเข้ามาในร้านอาหารกลางเมืองโบลิน วันนี้กวีนัดหมูกับหัวหน้ากิลด์เรดซีมาเพื่อตกลงอะไรบางอย่าง แต่เพราะเรื่องของแก้วก็เลยมาช้ากว่าที่คิดเอาไว้

“เรานัดเอาไว้เที่ยงตรงไม่ใช่เหรอ”กวีว่าพลางเดินเข้าไปในร้านด้วยท่าทีสบายๆ ตอนนี้ยังเป็นเวลาสิบ 11.50 อยู่เลย

“นายควรมาก่อนครึ่งชั่วโมงนะ นายคิดจะทำให้หัวหน้าฉันรอหรือไง”หมูว่าพลางถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีไม่อยากจะเชื่อ

“ใช่ หัวหน้านายสมควรเป็นคนรอก็ถูกแล้ว”กวีตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ตอนนี้กวีถือไพ่เหนือกว่ากิลด์เรดซีอยู่ แม้ไม่พอใจแต่หัวหน้ากิลด์เรดซีก็ต้องเกรงใจกวีมากกว่า แถมดูเหมือนหัวหน้ากิลด์เรดซีจะเข้าใจดีเพราะทันทีที่กวีเข้าไปหาที่โต๊ะเขาก็ไม่มีท่าทีจะต่อว่ากวีเลย

“ได้ยินว่านายติดต่อกับเจ้าเมืองของเมืองโบลินแล้ว เรื่องนั้นจริงงั้นเหรอ”ทันทีที่กวีเข้ามานั่ง หัวหน้ากิลด์เรดซีก็เอ่ยปากถามออกมาด้วยท่าทีสงสัย เจ้าหมอนี่พอได้ตำแหน่งเจ้าเมืองแล้วก็เริ่มติดต่อกับเมืองอื่นทันที ถ้าเป็นลูกน้องของตนละก็คงต้องให้คำชื่นชมไปแล้วด้วยซ้ำ

“ถูกแล้ว เพราะงั้นก็เลยเรียกพวกคุณมาในวันนี้ไง”กวีว่าพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีเป็นมิตร

“มีอะไรก็ว่ามา กิจกรรมกำลังจะเริ่มแล้วพวกเราต้องเตรียมตัวรับมือกิลด์อื่นๆ”หัวหน้ากิลด์เรดซีว่าพลางมองไปทางกวีด้วยท่าทีไม่ค่อยจะพอใจนัก แน่นอนเขายังไม่หายเคืองเจ้าหมอนี่หรอกนะ

“ใจเย็นๆก่อน แขกอีกคนหนึ่งของเรายังไม่มา”กวีเอนหลังพิงเก้าอี้ก่อนจะหันไปสั่งอาหารกับพนักงานเสิร์ฟโดยไม่สนใจท่าทีงุนงงของหัวหน้ากิลด์เรดซีเลย กวีจะคุยเรื่องอะไรก็ไม่ยอมบอก การไม่รู้แล้วโดนเรียกมาแบบนี้น่าโมโหชะมัด

“นี่มันเรื่องอะไรกัน”ระหว่างที่กวีสั่งอาหารจนเสร็จ ชายวัยกลางคนคนหนึ่งก็เดินเข้ามาที่โต๊ะของกวีก่อนจะมองไปที่หน้าของหัวหน้ากิลด์เรดซี

“กิลด์เซน......”หัวหน้ากิลด์เรดซีมองไปที่ชายตรงหน้าด้วยท่าทีไม่พอใจหนักกว่าตอนกวีเข้ามาอีก ชายตรงหน้าคือหัวหน้ากิลด์เซนหนึ่งในกิลด์นายทุนที่เข้ามาร่วมต่อสู้ในกิจกรรมนี้นั่นเอง

“ไม่นึกเลยว่าจะต้องมาร่วมโต๊ะกับกิลด์เรดซีแบบนี้ ไอ้หนูถ้าข้อเสนอไม่ถูกใจรับรองว่าฉันจะกลับทันทีเลย”หัวหน้ากิลด์เซนว่าพลางนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับหัวหน้ากิลด์เรดซี ท่าทางทั้งสองคนจะไม่ถูกกันสักเท่าไหร่

“จริงๆแล้วนี่เป็นข้อเสนอจากเจ้าเมืองโบลินต่างหาก ผมก็แค่คิดว่าพวกคุณทั้งสองคนจะถูกใจ”กวีว่าพลางเปิดหน้าต่างระบบขึ้นมา ในหน้าต่างเควสของกวีมีเควสที่ชื่อว่า ช่วยเหลือเพื่อนบ้าน ซึ่งเป็นเควสที่ได้มาหลังจากเสนอจะเข้าร่วมกิจกรรมในเมืองโบลินนั่นเอง ซึ่งเควสนี้ไม่จำกัดคนเข้าร่วมและได้รับรางวัลเป็นชื่อเสียงของเมืองโบลิน 200 หน่วยทุกคน ซึ่งค่าชื่อเสียงพวกนี้มีค่ามากหากใช้ชีวิตในเมืองโบลิน ทุกคนในเมืองจะเป็นมิตรขึ้น และยินดีให้ข้อมูลรวมถึงขายสินค้าราคากันเองให้อีกต่างหาก

“แล้วเงื่อนไขล่ะ”หัวหน้ากิลด์เซนถามพลางมองไปทางกวีนิ่ง เจ้าหนูนี่มายื่นข้อเสนอก่อนกิจกรรมเริ่มแบบนี้ต้องมีเป้าหมายเกี่ยวกับกิจกรรมแน่ๆ

“ไม่ยากครับ ในกิจกรรมที่จะมาถึงผมอยากให้พวกเราไม่โจมตีกันเอง แบบนั้นเป็นไงครับ”กวียื่นข้อเสนอของตนออกไป แต่ทันทีที่ได้ยินหัวหน้ากิลด์ทั้งสองต่างก็แสดงสีหน้าไม่พอใจใส่กันทันที

“น่าเสียดาย ถ้าไม่มีกิลด์เรดซีเข้ามาด้วยฉันคงยอมรับข้อตกลงหรอก แต่จะให้ไว้ใจกิลด์เรดซีงั้นเหรอ ไม่มีทาง”หัวหน้ากิลด์เซนว่าพลางมองหัวหน้ากิลด์เรดซีด้วยท่าทีดูถูก เพราะทั้งสองกิลด์เคยมีเรื่องผิดใจกัน หลังจากนั้นก็เลยเอกลงอาณาจักรเดียวกันเพื่อชนกันตลอด

“ใครกันแน่ที่ไว้ใจไม่ได้ กิลด์เซนนั่นล่ะพอตกลงแล้วก็คงหักหลังทันที”หัวหน้ากิลด์เรดซีเองก็ตอบด้วยท่าทีโมโหไม่ต่างกัน ท่าทางการให้ทั้งสองกิลด์ร่วมมือกันนั้นคงเป็นเรื่องยากน่าดู

“การตกลงครั้งนี้มันจบตั้งแต่เริ่มแล้ว”หัวหน้ากิลด์เซนพูดจบก็ลุกขึ้นจากโต๊ะก่อนจะเดินออกไปจากร้านด้วยท่าทีปึงปังทันที

“เสียเวลาจริงๆ กลับ”หัวหน้ากิลด์เรดซีเองก็มีท่าทีขุ่นเคืองไม่แพ้กัน ทันทีที่หัวหน้ากิลด์เซนเดินจากไปหัวหน้ากิลด์เรดซีเองก็จากไปด้วยเช่นเดียวกันทำให้ภายในห้องอาหารมีแค่กวีเท่านั้นที่ยังนั่งอยู่

“เอ่อ.....คุณลูกค้าครับ ไม่ทราบว่ายังจะรับอาหารอยู่หรือเปล่าครับ”พนักงานเสิร์ฟเห็นคนในโต๊ะโวยวายก่อนจะแยกย้ายกันไปหมดก็เลยเข้าไปถามกวีเรื่องอาหารที่สั่ง

“ไม่เป็นไรครับ เอามาเสิร์ฟเหมือนเดิมได้เลย”กวีตอบพลางนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทีสบายๆ กลับเป็นฝ่ายหนักงานเองมากกว่าที่มีสีหน้างุนงง จะว่าไปเมื่อครู่กวีก็สั่งอาหารแค่สำหรับคนเดียวนี่นา อย่างกับคิดเอาไว้แล้วเลยว่าจะเหลือตนเองเพียงคนเดียว

.

.

.

“คิดว่าไง กวีมันไปตกลงกับกิลด์เรดซีกับกิลด์เซนแล้วนะ”หลังจากพวกกวีนัดเจอหัวหน้ากิลด์ทั้งสองไม่นาน ฝ่ายของกิลด์อัศวินนภาก็เรียกคนของตนเข้ามาร่วมประชุมพร้อมๆกับกิลด์เมฆาทันที

“ดูเหมือนจะเป็นการตกลงกันที่ไม่ลงรอยเลยนะ”โอม รองหัวหน้ากิลด์อัศวินนภามองวิดีโอที่แอบถ่ายมาได้ด้วยท่าทีจริงจัง ไม่นึกเลยว่ากวีจะไปเข้ากับฝ่ายนายทุน แต่จะว่าแปลกก็ไม่ใช่ กวีเพิ่งกลับมาอำนาจยังไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนนี้กิลด์บูรพาน่าจะมีคนไม่ถึงครึ่งของกิลด์สุริยันจันทราเก่าด้วยซ้ำ จะมาขอเป็นพวกกับฝ่ายพันธมิตรที่แต่เดิมก็สร้างขึ้นเพื่อต่อต้านกิลด์สุริยันจันทราก็ไม่ได้ ทางเดียวของกวีตอนนี้คือขอความช่วยเหลือจากฝ่ายนายทุนที่มองเหล่ากิลด์พันธมิตรเป็นศัตรูอยู่แล้ว

“กิลด์เรดซีกับเซนไม่ถูกกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว อย่าลืมสิว่าพวกเราเองก็ใช้จุดนี้เอาชนะพวกมันมาแล้วตั้งหลายครั้ง”ไม้ว่าพลางมองภาพในวิดีโออย่างละเอียด เพราะถ่ายจากระยะไกลก็เลยไม่ได้ยินเสียงว่าทั้งสามกิลด์คุยอะไรกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังสังเกตท่าทางได้อยู่

กิลด์เรดซีและกิลด์เซนเป็นเหมือนน้ำกับน้ำมัน แต่กวีก็ยังสามารถเรียกทั้งสองฝ่ายมาร่วมโต๊ะได้ แบบนี้มันผิดปกติเกินไป

“เจ้ากวีไม่ใช่คนที่จะนัดเจอคนสำคัญให้เห็นกันง่ายๆแบบนี้แน่หากไม่มีแผนมาก่อน การประชุมนี้ไม่ว่าจะมองยังไงก็เป็นละครลิงชัดๆ”แก้วที่อยู่ในห้องประชุมพูดพลางมองท่าทีของกวีที่กำลังนั่งกินข้าวหลังจากทั้งสองกิลด์จากไปอย่างสบายใจ ระดับกวีแล้วต้องรู้แน่ๆว่ามีคนแอบถ่ายอยู่

“จะบอกว่ากวีมันจงใจให้พวกเราเข้าใจผิดว่ากิลด์เรดซีกับกิลด์เซนไม่ยอมรับข้อเสนอ แต่พอกิจกรรมเริ่มก็จะกลับลำงั้นสินะ”ไม้ถามพลางเลื่อนเวลาของวิดีโอกลับไปตอนที่เริ่มตกลงกัน

กวีเหมือนจะเสนออะไรบางอย่างให้ทั้งสอง เป็นเรื่องที่น่าสนใจไม่เลวเลยแต่ทันทีทันใดหัวหน้ากิลด์เซนก็เริ่มแสดงท่าทีโมโหแล้วจากไปทันที ส่วนกิลด์เรดซีก็ออกไปอีกทาง ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็เป็นการตกลงที่ไม่สำเร็จแน่ๆ

“เป้าหมายของมันจะต้องเป็นการฆ่ายักษ์แห่งเขากระดูกแน่ๆ รางวัลจากบอสกิจกรรมนอกจากจะมีค่าแล้วยังมีโอกาสหาได้น้อยด้วย”โอมหลับตาลงพยายามคิดตามสิ่งที่กวีกำลังคิด นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ต้องมารับมือแผนของกวีแบบนี้ ไม่เหมือนกับแผนของพวกกิลด์นายทุน พวกนั้นยังอ่านออกง่ายกว่าเป็นไหนๆ

“นั่นมันก็เป็นเป้าหมายของทุกคนนั่นล่ะ พอเวลากิจกรรมเริ่ม คนที่จะเข้าร่วมกิจกรรมก็จะไปล้อมหุบเขากระดูกเอาไว้รอยักษ์แห่งหุบเขากระดูกออกมา เรื่องการฆ่าบอสพวกเราไม่มีปัญหาหรอก ขอแค่รู้ว่ากวีมันจะมาไม้ไหนเท่านั้น”ไม้ตอบพลางเล่นวิดีโอซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อดูให้ชัดว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง

“ไม่ว่าจะดูยังไงกิลด์เซนกับเรดซีก็ไม่ลงรอยกันจริงๆ เจ้าพวกนั้นไม่มีทางมาร่วมมือกันได้หลังจากกวีเข้ามาไม่นานหรอก”ไม้ว่าพลางเล่นตอนหัวหน้ากิลด์ทั้งสองปะทะอารมณ์กันอย่างดุเดือดอีกหลายครั้ง ตัวไม้เปิดศึกกับกิลด์เรดซีและกิลด์เซนมาหลายครั้ง เรื่องนี่ไม้มั่นใจเลยทีเดียว

“เรื่องแค่นั้นกวีมันน่าจะรู้ไม่ใช่หรือไง บางทีเจ้านั่นอาจจะหลอกว่าการเจรจาล้มแล้ว แต่พอกิจกรรมเริ่มก็ร่วมมือกันเล่นงานพวกเราหรอกนะ”แก้วตอบก่อนจะเลื่อนภาพวิดีโอไปตอนที่กวีนั่งกินอาหารต่อหลังจากทั้งสองคนจากไปแล้วแทน กวีดูไม่มีท่าทีเป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเลยเหมือนทุกอย่างมันเป็นไปตามแผนมาแต่แรกแล้วไม่มีผิด

“งั้นเราต้องแบ่งแผนออกเป็นสองแผน แผนแรกในกรณีที่พวกมันไม่ได้ร่วมมือกัน แผนที่สองสำหรับเวลาที่พวกมันร่วมมือกัน”ไม้เสนอพลางเริ่มร่างแผนของพวกตนออกมา เพื่อจะให้รัดกุมไม่ว่ากวีจะใช้แผนไหนก็ต้องหาทางรับมือให้ได้

.

.

.

ติ๊ง..

ระหว่างกวีกำลังนั่งเล่นอยู่ในห้องพักของเมืองโบลิน อยู่ๆที่หน้าต่างของกวีก็มีข้อความแจ้งเตือนเด้งขึ้นมา

[ ผู้เล่น เจมส์ ออกจากเรด ]

[ ผู้เล่น วิน ออกจากเรด ]

[ ผู้เล่น ไอช่า ออกจากเรด ]

[ ผู้เล่น เมฆ ออกจากเรด ]

[ ผู้เล่น น้ำหวาน ออกจากเรด ]

ข้อความที่เด้งขึ้นมาพร้อมกันทำให้กวียิ้มออกมาบางๆก่อนจะมองออกไปนอกหน้าต่าง เวลากิจกรรมใกล้เข้ามาแล้ว การต่อสู้กับกิลด์ใหญ่อีกครั้งทำให้กวีรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยเลย