ตอนที่ 19 ผู้บรรเลงเพลงแห่งความตาย

ข้อเสนอของโจชัวได้ผล ดยุคแห่งกระดูกยอมรับคำขอของเขาอย่างเต็มใจ โจชัวเปลี่ยนจากผู้บุกรุกมาเป็นแขกชั้นสูงที่มาฟังการแสดงของเขา

มันแค่ว่า สำหรับมนุษย์ ประสบการณ์ของคอนเสิร์ตนี้..ดูน่าขนลุกไปหน่อย

มีหอประชุมเฉพาะในปราสาทซึ่งดยุคแห่งกระดูกใช้สำหรับการแสดงของเขา ห้องนี้เต็มไปด้วยเครื่องดนตรี มีตั้งแต่เปียโนไปจนถึงไวโอลิน และสามารถใช้วงออเคสตราเพื่อแสดงดนตรีคลาสสิกที่ยิ่งใหญ่

นักดนตรีบางคนเป็นโครงกระดูก ในขณะที่อีกส่วนหนึ่งประกอบไปด้วยซากศพที่ยังมีชีวิตซึ่งมีเนื้อที่ห้อยต่องแต่งอยู่

พวกเขาทั้งหมดแต่งตัวเหมือนสุภาพบุรุษอังกฤษยุควิคตอเรียนในศตวรรษที่ 19 และชุดของพวกเขาทำให้ตัวเองดูสง่ามากเมื่อหยิบเครื่องดนตรีขึ้นมา

อุปสรรคเพียงอย่างเดียวคือการขาดเนื้อในร่างกาย กระดูกสีขาวเพียงอย่างเดียวไม่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นซากศพที่มีชีวิตในเมื่อลูกตาหลุดออกไป

แต่น่าแปลกใจที่ดยุกกระดูกนั้นไม่ใช่ผู้ควบคุมวง แต่เขาเป็นนักเปียโน!

ในขณะที่นิ้วเรียวและขาวซีดของเขากระทบกับเปียโน ชุดของท่วงทำนองแปลก ๆ ก็ไหลออกมา ในขณะที่คอนเสิร์ตของเหล่าปีศาจเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

"เกิดอะไรขึ้น?"

ซิริไม่รู้ว่าจะชื่นชมดนตรีคลาสสิกอย่างไร และในขณะที่โน้ตดนตรีเข้าหูของนาง นางก็รู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ฝังลึกเข้าไปในกระดูก นางเริ่มตัวสั่นและกอดแขนตัวเอง

สิ่งหนึ่งที่ต้องรู้คือซิริไม่ได้รู้สึกหนาวแม้แต่น้อยในชุดคลุมของนาง แม้ว่านางจะยืนอยู่ในป่าที่ปกคลุมไปด้วยหิมะก่อนหน้านี้ก็ตาม กระนั้นดนตรีที่แปลกประหลาดกลับทำให้นางรู้สึกเหมือนถูกโยนลงไปในทะเลสาบเย็นยะเยือก

สิ่งที่ทำให้แย่ไปกว่านั้นคือสัตว์น้ำที่ไม่รู้จักกำลังจ้องมองมาที่นางจากทะเลสาบมืดใต้น้ำแข็ง!

มันทำให้ซิริสั่นสะท้าน

“การกอดตัวเองไม่ได้ช่วยอะไร ลองนึกถึงดวงอาทิตย์หรือไฟหรืออะไรทำนองนั้นดู” โจชัวพูดกับซิริ

“ข้าคิดอะไรไม่ออก ในขณะที่ฟังการแสดงนี้!”

คำบ่นของซิริสะท้อนความคิดที่แท้จริงของโจชัว

ในขณะที่การแสดงเริ่มต้นขึ้น โจชัวพบว่าโดยพื้นฐานแล้วมันแตกต่างจากสิ่งที่เขาเคยได้ยินมาก่อน

การแสดงของดยุคแห่งกระดูกไม่ใช่คอนเสิร์ตธรรมดา โจชัวไม่เพียงได้ยินเสียงโน๊ตที่ไหลมาจากเปียโนของดยุคแห่งกระดูก แต่เขายังรู้สึกว่าสัมผัสการมองเห็นและกลิ่นของเขาเข้าใจความหมายเบื้องหลังโน้ต ...

มันเย็นและเงียบ เช่นเดียวกับความเหงาที่รกร้างใต้ทะเลสาบน้ำแข็ง มันหายใจไม่ออก

โจชัวรู้สึกได้ว่าน้ำค้างแข็งกำลังก่อตัวขึ้นบนผิวหนังของเขา แม้แต่ปากของเขาก็เต็มไปด้วยน้ำเย็นๆของทะเลสาบ

เวทมนตร์ที่อาจส่งผลกระทบต่อจิตใจของผู้อื่นใช่ไหม?

ช่วงเวลาที่เพลงจบลง โจชัวรู้สึกได้ว่าตัวเองรู้สึกหนาวสั่น เขาสังเกตเห็นว่ามีน้ำค้างแข็งเกาะที่มือของเขา และอุณหภูมิในร่างกายของเขาก็ลดลงอย่างมาก

สิ่งนี้ไม่ธรรมดาเหมือนการส่งผลกระทบต่อจิตใจอีกต่อไป! โจชัวเช็ดน้ำค้างแข็งออกจากแขนของเขา และลมหายใจที่เพิ่งปล่อยออกมาก็กลายเป็นหมอกสีขาว

ถ้าดยุคแห่งกระดูกเล่นต่อไป อุณหภูมิของร่างกายผู้ฟังอาจลดลงจนถึงจุดที่อุณหภูมิต่ำกว่าปกติ และพวกเขาอาจเสียชีวิตได้!

ผู้บรรเลงเพลงแห่งความตาย? ชื่อนั้นปรากฏขึ้นในความคิดของโจชัว

ในฐานะปีศาจโกลาหล พื้นฐานของโจชัวยังคงสามารถค้ำจุนเขาได้ แต่สภาพของซิริแย่มาก

ริมฝีปากของนางเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวและมีน้ำค้างแข็งปรากฏบนขนตายาว ราวกับว่านางเพิ่งย่ำผ่านสภาพแวดล้อมที่อุณหภูมิลบสิบองศามาเป็นเวลาหลายชั่วโมง

โจชัวถอดเสื้อโค้ทของเขาออก และสวมทับนาง

“เสื้อของเจ้า…เปียก!”

ซิริน้ำตาไหลในขณะที่เสียงของนางสั่น แต่ถ้านางร้องไห้น้ำตาที่ร่วงหล่นของนางก็จะแข็งตัวเป็นน้ำแข็ง

โจชัวจับมือของซิริและรู้สึกเย็นเหมือนน้ำแข็ง

หากยังปล่อยต่อไป…ซิริจะเสียชีวิตจากภาวะอุณหภูมิต่ำ!

ดูเหมือนว่าการเพลิดเพลินไปกับการแสดงของดยุคแห่งกระดูกนั้นไม่ง่ายเหมือนการซื้อตั๋ว หากไม่แข็งแกร่งพอพวกเขาก็จะต้องจ่ายด้วยชีวิต

“ฟังจนจบเพลงไม่ได้? ร่างกายมนุษย์อ่อนแอมาก”

ดยุคแห่งกระดูกสังเกตเห็นสภาพอ่อนแอของซิริ ขณะที่เขาหยุดการแสดงเปียโน จากนั้นน้ำค้างแข็งสีขาวก็ตกลงมาจากปลายนิ้วกระดูกสีขาวของเขา

เพลงที่สองหยุดลง และสภาพของซิริก็ดีขึ้น

จากนั้นโจชัวก็ปรบมือที่เย็นยะเยือกของเขา ไม่ใช่เพื่อความสดใสของการแสดง แต่เป็นเพราะมารยาทขั้นพื้นฐานในฐานะผู้ชม

ทันทีที่เขาได้ยินเสียงปรบมือของโจชัว การแสดงออกของดยุคแห่งกระดูกดูดีขึ้นเล็กน้อย…“การแสดงออก” ไม่ใช่คำที่ถูกต้อง แต่เป็นไฟที่เบ้าตาของเขาต่างหาก

"ท่านลอร์ด การแสดงของท่านนั้นยอดเยี่ยมมาก มันรู้สึกดื่มด่ำจริงๆ ข้ารู้สึกหนาวสั่นเมื่อฟังมัน…”

ยิ่งกว่าการจมอยู่ใต้น้ำ โจชัวจะถูกแช่แข็งจนตายถ้าดยุกเล่นต่อ

โจชัวได้รับประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสเสมือนจริงที่นักออกแบบเกมนับไม่ถ้วนใฝ่ฝันที่จะประสบความสำเร็จ

“แต่ท่านลอร์ด ไม่ใช่แค่มนุษย์เท่านั้น แม้แต่ปีศาจส่วนใหญ่ในอาณาจักรก็ไม่สามารถเพลิดเพลินไปกับการแสดงของท่านได้จนจบ”

โจชัวสาบานได้ว่าถ้าดยุคจะเล่นเพลงเดียวกันในเมืองหลวง อย่างน้อยครึ่งหนึ่งของพลเมืองที่นั่นจะต้องถูกแช่แข็ง

“นั่นเป็นเพราะพวกนั้นอ่อนแอ”

ดยุคแห่งกระดูกเป็นนักดนตรีคลาสสิก…และเขาไม่คิดว่าจะมีปัญหากับการแสดงของเขา เป็นเพียงคนที่อ่อนแอและโง่เขลาเหล่านั้นไม่มีความสามารถในการชื่นชมการแสดงของเขา

“มันอาจจะจริงที่พวกเขาไม่มีความสามารถในการชื่นชมการแสดงของท่าน แต่ท่านลอร์ด…ท่านไม่รู้สึกว่าตัวของท่านสั่นจากความหนาวเย็นเช่นกันหรอกหรือ?”

โจชัวยอมรับว่าการแสดงของดยุคนั้นค่อนข้างดี

ดนตรีให้ความรู้สึกเงียบเหงา ถ้ามันถูกใช้เป็นเพลงประกอบสำหรับเกมสยองขวัญก็คงเป็นเพลงที่ช่วยเพิ่มบรรยากาศของเกมได้อย่างไม่ต้องสงสัย

โจชัวเชื่อเสมอว่าโดยพื้นฐานแล้วไม่มีความแตกต่างระหว่างดนตรีที่ดีและไม่ดี นอกจากคลื่นเสียงบำบัดแล้วเพลงทุกประเภทก็มีกลุ่มแฟนเพลงของตัวเอง ผู้ที่ชื่นชอบดนตรีคลาสสิกอาจไม่ชอบดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ ในขณะที่ผู้ที่ชื่นชอบดนตรีป๊อปอาจไม่ค่อยสนใจดนตรีคลาสสิค

ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าเพลงแนวไหนดีหรือไม่ดี และถ้ามีใครเคยทำเช่นนั้น คน ๆ นั้นก็แค่อวดรู้!

ไม่ว่าเพลงจะดีหรือไม่ดีก็ขึ้นอยู่กับรสนิยมส่วนตัว

ถ้าการแสดงของดยุคแห่งกระดูกไม่ได้ "สมจริง" จนถึงจุดที่โจชัวรู้สึกว่าจำเป็นต้องกอดเตาเพื่อฟังมัน เขาคงจะฟังจนจบ

นอกจากนี้ซิริและโจชัวไม่ใช่คนเดียวที่ได้รับผลกระทบ แม้แต่นักแสดงเองก็ได้รับผลกระทบ นิ้วของดยุคถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งแล้ว เขาต้องขยับนิ้วเพื่อกำจัดมัน

“มันเป็นผลที่จำเป็นของการแสดง”

ดยุคแห่งกระดูกไม่ได้ปฏิเสธคำกล่าวอ้างของโจชัว