ระบบใช้จ่ายตอนที่274

บทที่ 274: ตบหน้าเบา ๆ

หลังจากฟังสิ่งที่เลขา เสี่ยวหลิวพูด หงเหว่ยกูก็โกรธทันที "บ้าเอ้ย ตอนนี้ชักช้าอยู่ทำไม จะเล่าก็ไม่เล่าอีก ฉันอยู่ที่ออฟฟิศ รีบมาเลย"

"เอาล่ะ ผมจะรีบไปที่นั่นทันทีครับ!" เลขาเสี่ยวหลิววางสายทันที

ทันใดนั้นภาพของเสี่ยวหลิงก็ปรากฏในฟีดวิดีโอ เขาเหงื่อออกในขณะที่เขาทักทายหงเหว่ยกูด้วยความเคารพ "ซีอีโอหงครับ ผมมาแล้ว เอ่อ ผมแค่..." ขณะที่เขาพูด เขามองไปที่แล็ปท็อปบนโต๊ะของหงเหว่ยกู ความหมายของเขาชัดเจน ข่าวนี้ต้องไม่รั่วไหลออกไป

หงเหว่ยกูพยักหน้าให้สิทธิ์เขาพูดก่อน "บอกมาเลย พวกนี้คือคนของเรา" ลองคิดดูเลขานุการเสี่ยวหลิวไม่เคยเห็นหลิงเสี่ยวหยี่หรือหงตูมาก่อน ดังนั้นนี้ก็เป็นตัวอย่างที่ดีที่เขาถามก่อนพูด

เลขาเสี่ยวหลิวพูดว่า "มันเป็นแบบนี้ครับ.. ในตอนแรก สํานักงานที่ดินและทรัพยากรมีวัตถุประสงค์เพื่อขายที่ดินสามพันล้านหยวน ด้วยเหตุผลที่ไม่รู้จักเรา พวกเขาเปลี่ยนข้อกําหนดของพวกเขา ข้อกําหนดใหม่ดูเหมือนจะดีกว่าการซื้อที่ดิน"

นี่มันแปลกมาก หงเหว่ยกูและหงตู ทั้งสองคนพูด "โอ้" พร้อมกัน อย่างไรก็ตามเสี่ยวหยี่รู้สึกว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับหงต้าหลี่และมันเกี่ยวข้องใกล้ชิดกับเขา!

เลขานุการเสี่ยวหลิวหายใจลึก ๆ และพูดว่า "สํานักงานที่ดินและทรัพยากรก็เปลี่ยนเงื่อนไขทันที นอกจากนี้ ผู้ติดต่อยังมีการเปลี่ยนแปลงด้วย ผู้ติดต่อใหม่ลึกลับมาก เขายังพูดแปลก ๆ ด้วย"

"มีการเปลี่ยนแปลงผู้ติดต่อ? จากสํานักที่ดินและทรัพยากร?" เมื่อได้ยินเช่นนั้น หงเหว่ยกูและหงตูก็สูดหายใจเข้าอย่างแรง

นั่นคือสํานักงานที่ดินและทรัพยากร ซึ่งเป็นแผนกที่ทรงพลังมาก ใครมีอิทธิพลที่กล้าขอให้พวกเขาเปลี่ยนผู้ติดต่อเพื่อหารือเกี่ยวกับข้อกําหนดนี้กัน? หรือว่าจะเป็น...

เมื่อมาถึงจุดนี้ หงเหว่ยกูก็มั่นใจประมาน 80% แน่ใจว่าบุคคลนั้นถูกส่งมาจากรัฐมนตรีแน่นอน!

ตามที่คาดไว้เลขานุการเสี่ยวหลิวพูดว่า "เมื่อผู้ติดต่อใหม่มาถึง เขาบอกผมทันทีว่าเบื้องบนได้ส่งเขามาให้รับผิดชอบเรื่องนี้อย่างเต็มที่ แล้วเขาก็บอกผมเกี่ยวกับเงื่อนไขของพวกเขา เงื่อนไขที่พวกเขาตั้งนั้นง่ายมาก"

หงเหว่ยกูดูอยากรู้อยากเห็น "เงื่อนไขแบบไหน?"

ถ้าเป็นใครสักคนที่ส่งมาจากรัฐมนตรี พวกเขาเป็นคนแบบไหน?

"เขาบอกว่าพวกเขาไม่อยากให้ที่ดินแม้แต่เซ็นต์เดียว ท่านนายน้อยต้าหลี่อาจพัฒนาที่ดินตามที่เขาพอใจ อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ให้รายละเอียดใด ๆ เกี่ยวกับเงื่อนไข ทั้งหมดที่เขาบอก ซีอีโอหง เมื่อถึงเวลานั้น คุณต้องยอมรับเงื่อนไขของเขา เขายังรับประกันว่า หากคุณได้ยินเงื่อนไข คุณจะตอบรับแน่นอน" เลขาเสี่ยวหลิวเองก็สับสนสิ่งที่เขาพูดแบบนี้ "จากนั้นเมื่อเขาพูดจบ เขาก็พูดต่อว่าที่ดินไม่ได้เลวร้าย ถ้ามันถูกใช้เป็นฐานสําหรับเทคโนโลยีดิจิตอลและภาพยนตร์และความบันเทิง ผมไม่รู้ว่าเขาตั้งใจพูดแบบนั้นหรือพูดลอย ๆ แต่คําที่เขาพูดมันดูไร้ความรู้สึกและดูไม่มีอะไรเลย"

คําสั่งที่แปลกๆ พร้อมมีเพียงเงื่อนไขเดียว?

ทุกคนในตอนนี้ไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่พวกเขาได้ยิน หงเหว่ยกูใช้ความคิด เขาคิดบางอย่าง เขาโบกมือและพูดว่า "ฉันเข้าใจแล้ว คุณออกไปก่อน ใช่ ยังไงก็แล้วแต่  อย่าพูดถึงเรื่องนี้กับใคร"

"เข้าใจแล้วครับ" เลขาเสี่ยวหลิวเดินออกไปทันที

หงเหว่ยกูคิดอยู่นานและในที่สุดก็พูดช้า ๆ ว่า "พ่อคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้? ในตอนนี้ดูเหมือนว่าประเทศของเรากําลังเตรียมที่จะมุ่งหน้าพัฒนากว่าฮอลลีวูด ด้านภาพยนตร์และความบันเทิงควบคู่ไปกับเทคโนโลยีดิจิทัลสินะ?"

หงตูคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ "ใช่..." เขาแก่กว่าและมีประสบการณ์มากกว่าและนึกถึงความเป็นไปได้ "เหว่ยกู นี้อาจจะเป็นสถานการณ์ในตอนนี้" หงตูพูดว่า "ประเทศของเราเปลี่ยนจุดยืนในเรื่องที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีดิจิทัล หลังจากมีการจัดเทศกาลเกม เทคโนโลยีประเภทไหนที่นำมาใช้ในช่วงเทศกาลเกม?"

หงเหว่ยกูใช้ความคิดและทันใดนั้นดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที "เทคโนโลยีฉายภาพเสมือนจริง... พ่อกําลังพูดถึงเรื่องนี้... เทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมด้วย?!"

หงตูพยักหน้ายืนยัน "ใช่ นั้นล่ะ! เทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมได้รับการวิจัยและประสบความสําเร็จโดยท่านหญิงหลินหยูหยินใช่ไหม? เทคโนโลยีนี้ถึงขั้นที่สามารถติด GPS ได้อย่างแม่นยำ นั่นพิสูจน์ให้เห็นว่าประเทศของเราเป็นหนึ่งในผู้นําด้านความคิดสร้างสรรค์ อย่างน้อยเราก็ยังไม่ได้ยินข่าวเกี่ยวกับความสําเร็จในสาขานี้ในเมริกา ใช่ไหม?"

หงเหว่ยกูพูดว่า "ใช่ ใช่! ผมเข้าใจแล้ว! แผนปัจจุบัน เมื่อมองดูตั้งแต่ต้นจนถึงการวิจัยเทคโนโลยีของหลินหยูหยิน ตอนนี้ที่ดินผืนนี้เราได้มาฟรี ๆ เหมือนเป็นของขวัญความจริงใจของพวกเขา และห้องปฏิบัติการวิจัยของหลินหยูหยินก็อยู่ใกล้ ๆ บริเวณนี้ ซึ่งสะดวกกว่ามาก นอกจากนี้อุตสาหกรรมภาพยนตร์ต้องคิดหนักกับศักยภาพเต็มที่ของเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมที่สามารถระบุตําแหน่ง GPS ได้อย่างแม่นยำ บางทีตอนนี้ประเทศรัฐสวรรค์ของเราคงมั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะฮอลลีวูดของเมริกาได้งั้นเหรอ?"

หงตูพยักหน้าและได้พูดว่า "มันต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ! ต้าหลี่เด็กคนนี้ถึงจะบ๋องไปบ้าง แต่เขาก็ประสบความสําเร็จและฝ่าฟันอุปสรรคทางเทคโนโลยีของฮอลลีวูดได้ ตอนนี้เทคโนโลยีของเราก้าวหน้ากว่าเทคโนโลยีของพวกเขา ประเทศของเราต้องวางแผนที่จะสร้างศูนย์ภาพยนตร์ที่คล้ายกับฮอลลีวูดแน่ ๆ เพื่อที่จะได้ปะทะกับพวกเขา และอาจจะทำให้เกิดสงครามเศรษฐกิจแตกออก"

"ใช่ อเมริกามองว่าประเทศของเราเป็นศัตรูมาเสมอ สถานการณ์นี้มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น" หงเหว่ยกูถูคางของเขาและพูดในเรื่องข้อตกลงว่า "ดังนั้นแผนการจากเบื้องบนตอนนี้คือการอนุญาตให้เราพัฒนาที่ดินตามที่เราพอใจและให้สิทธิอย่างเต็มที่สําหรับที่ดินของ... ต้าหลี่งั้นเหรอ?!"

"ฉันคิดว่าน่าจะเป็นแบบนั้นนะ" เมื่อพูดถึงหงต้าหลี่ หงตูก็หัวเราะอย่างขมขื่น “เด็กคนนี้มีเล่ห์เหลี่ยมมากมาย ไม่ว่าจะซ้ายหรือขวา ฉันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเขาจะทำได้ไหม ฉันไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”

"ผมก็รู้สึกแบบเดียวกัน" หงเหว่ยกูยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ “แรงกดดันที่เพิ่มขึ้น ในขณะนี้ มันจะทำให้เขาจะเป็นยังไง?”

คราวนี้หงตูรู้สึกกังวล “นี่…ฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไง บางทีมีเพียงผู้ที่อยู่ในระดับสูงกว่าเท่านั้นที่จะรู้”

หงเหว่ยกูพูดอย่างสิ้นหวังว่า “นี่มัน ... สงครามทางเศรษฐกิจจริง ๆ ความรับผิดชอบก็ตกอยู่บนบ่าของลูกชายของผม? พวกเขาไม่กลัวว่าหงต้าหลี่อาจจะเสียที่ดินไปทั้งผืนเลยหรือไง…เฮ้อ พ่อคิดว่าต้าหลี่… มันจะโอเคใช่มั้ย?”

"ฉันจะรู้ได้ยังไง?" หงตูยืนขึ้นและพูดแนะนำบางอย่างให้กับมู่หยูซี “หยูซี ในตอนที่ฟัง เธอได้เรียนรู้มาพอสมควรแล้ว ออกไปข้างนอก ไปหาต้าหลี่และช่วยเหลือเขาเถอะ ตอนนี้เด็กคนนี้กำลังกลายเป็นอาเสี่ยอัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่แล้ว ฉันเกรงว่าเขาอาจมีผู้ช่วยไม่พอ”

ใบหน้าของหยูซีดูมึนงงอย่างบอกไม่ถูก เธอพูดว่า “ท่านปู่ค่ะ ท่านหมายถึง.. ต้องการให้ฉันออกไปช่วยหงต้าหลี่ใช่ไหมคะ?”

หงตูพยักหน้าและพูดซ้ำคำพูดคลาสสิกของหงต้าหลี่: “การถลุงเงิน มันเป็นทักษะอย่างหนึ่งที่ยอดเยี่ยม ไม่มีอันตรายใด ๆ ที่จะเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ แล้วก็ ...”

ใบหน้าของหลิงเสี่ยวหยี่และหงเหว่ยกูเปลี่ยนเป็นสีแดง ขณะที่พวกเขาพยายามกลั้นหัวเราะ

เพราะมันเหมือนกับเขากำลังพูดคำพูดของหงต้าหลี่อยู่ ทั้งคู่จึงได้หัวเราะออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! นี่มันตลกจริง ๆ!”

…

อีกด้านหนึ่งของมหาสมุทร อเมริกา,ฮอลลีวูด

ภายในห้องประชุมใหญ่

ที่นั่งทั้งแปดรอบโต๊ะกลมกลางห้องเต็มไปหมด แสงสลัวและไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของคนเหล่านั้นได้ชัดเจน ทุกอย่างดูลึกลับมาก

การประชุมโต๊ะกลมของฮอลลีวูด

ที่นี่พวกเขาตัดสินใจว่าจะต่อสู้กับหนังเรื่อง “ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: ตอนคัมภีร์หมัดมวย” ในบ็อกซ์ออฟฟิศ

เดิมเป็นสิ่งที่ทุกคนเห็นพ้องต้องกัน ตอนนี้ ลมเปลี่ยนทิศแล้ว

“หงต้าหลี่คนนี้มีเทคโนโลยีแบบนี้ได้ยังไง?” เจมส์กระแทกโต๊ะกลมอย่างหมดแรงพร้อมตะโกนว่า “เทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรม เป็นไปได้ยังไง และมี GPS ระบุตำแหน่งได้แม่นยำขนาดนี้! ดูสิ ปีกเหล่านั้นดูเสมือนจริง! เอฟเฟกต์ดีกว่าเมื่อเทียบกับแอนิเมชั่น CG ยังดีกว่ามากเลย!”

เจมส์รู้สึกแย่มากในตอนนี้

การโจมตีของหงต้าหลี่ ทำให้เขารู้สึกหดหู่ใจมาก

เขาคิดว่าด้วยความรู้ทางเทคโนโลยีที่เหนือกว่าของฮอลลีวูด รัฐสวรรค์จะใช้แนวทางที่ละเอียดอ่อนและส่งใครสักคนมาเพื่อสานสัมพันธ์ในการทำงาน เขาไม่ได้คิดว่าหงต้าหลี่จะตบหน้าพวกเขาด้วยงานเทศกาลเกม เขาจะนอนหลับได้ยังไง?

"มันใช่เรื่องที่จะพูดในตอนนี้ไหม?" คนที่นั่งทางทิศเหนือพูดเสียงเบา “สิ่งที่เราต้องคิดตอนนี้คือการตอบโต้ ตอบโต้การโจมตีนี้! ตอนนี้คุณไม่มีประโยชน์อะไรเลย เจมส์”

เจมส์พูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “ฉันรู้ว่ามันแก้ปัญหาไม่ได้! แต่อย่างน้อยต้องมีแผนตอบโต้! ตอนนี้พวกเขามีเทคโนโลยีอยู่ในมือ แล้วพวกเราล่ะ? เรามีอะไรที่สามารถตอบโต้พวกเขาได้”

“เทคโนโลยีแอนิเมชั่น CG ของเราเหนือกว่าของพวกเขามาก” เสียงจากที่นั่งทางทิศใต้กล่าว “เทคโนโลยีเพียงอย่างเดียวไม่น่าจะเพียงพอที่จะทำให้ผู้ชมตกใจและกรีดร้องได้หรอกมิสเตอร์เจมส์ จากสิ่งที่ฉันรู้ อเมริกายังสามารถพัฒนาเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมได้ เรายังอยู่ในขั้นตอนที่ทำได้แค่ภาพขาวดำ ฉันมั่นใจว่าอีกไม่นานเราจะไปถึงขั้นตอนที่เราสามารถทำมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ”

เจมส์ตบรายงานอย่างดุเดือด “ไม่สำคัญว่าจะเป็นสีขาวดำหรือสีทั้งชุด มันไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือตำแหน่ง GPS แม่นยำแค่ไหน! หากไม่มีระบบระบุตำแหน่ง GPS ที่แม่นยำ เทคโนโลยีการฉายภาพโฮโลแกรมก็สามารถใช้เป็นอุปกรณ์ในการเล่นภาพเคลื่อนไหวเท่านั้น ด้วยตัวระบุตำแหน่ง GPS ที่แม่นยำเท่านั้นจึงจะเป็นอาวุธทรงพลังได้!”

"พอได้แล้ว!" เสียงทุ้ม ๆ ของคนสูงวัยคนหนึ่งในห้องพูดขึ้น “นี่ไม่ใช่เวลาที่จะโต้แย้งกันเรื่องนี้ สิ่งที่เราต้องคิดตอนนี้คือวิธีที่จะต่อต้านภาพยนตร์ของพวกเขาในบ็อกซ์ออฟฟิศ ภาพยนตร์สองเรื่องที่เรามีในตอนนี้กำลังอยู่ในระหว่างการแก้ไขฉุกเฉินรอบที่สองและเอฟเฟกต์พิเศษก็ดีกว่าเดิม ฉันเชื่อว่าปัญหาไม่ใช่เรื่องใหญ่”

เจมส์พูดด้วยสีหน้าเครียด ว่า “นั่นคือทั้งหมดที่เราทำได้ในตอนนี้ เราต้องต่อสู้ให้ชนะสงครามนี้ให้ได้!”

…

สองสามวันถัดมาผ่านไปอย่างสงบ ไม่นานก็ถึง วันเสาร์ ที่ 6 กรกฎาคม เวลา 10.00 น.

ภาพยนตร์ฮอลลีวูดเรื่อง “ทรัมป์การ์ดแห่งห้วงเวลา” เปิดตัวในโรงภาพยนตร์หลักทุกแห่งในรัฐสวรรค์

ภาพยนตร์เรื่อง “ทรัมป์การ์ดแห่งห้วงเวลา” นำแสดงโดยจอห์น คลาตา นักแสดงชื่อดังชาวเมริกัน เป็นเรื่องของนักบินสองคนที่ชื่อ เดย์มัสและเซอร์มัว ซึ่งเป็นเพื่อนกันมาหลายปี ผลงานของพวกเขายอดเยี่ยม แต่พวกเขาไม่เคยได้รับการเลื่อนตำแหน่ง เดย์มัสที่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมจึงตัดสินใจที่จะจัดการเรื่องต่าง ๆ และรับสิ่งที่สมควรได้รับจากรัฐบาล

ในระหว่างปฏิบัติภารกิจ เดย์มัสขับไล่เซอร์มัวออกจากห้องนักบิน ในขณะที่เขาพยายามดึงระเบิดนิวเคลียร์สองลูกจากเครื่องบินให้ร่วงลงไปที่พื้น โชคดีที่เซอร์มัวสวมร่มชูชีพและสามารถหลบหนีได้โดยไม่ได้รับอันตราย หลังจากเดย์มัสได้ระเบิดนิวเคลียร์ เขาก็แบล็คเมล์รัฐบาลด้วยเงินจำนวนมหาศาลพร้อมขู่ว่าเขาจะทิ้งระเบิดในใจกลางเมืองหากพวกเขาไม่ยอมทำตามข้อเรียกร้องของเขา ในเวลาเดียวกัน เซอร์มัวและตำรวจสาวสวย ที่มีชื่อว่าไทร่า พยายามอย่างเต็มที่เพื่อค้นหาตัวเดย์มัสและเรียกค้นระเบิดนิวเคลียร์

นี่คือภาพยนตร์ฮอลลีวูดเรื่องทั่วไป ดึงดูดความสนใจจากผู้ชมเป็นอย่างมาก

ตอนนี้พวกเขาพยายามที่จะต่อสู้กับหนังของหงต้าหลี่ ในบ็อกซ์ออฟฟิศพวกเขาจึงได้ออกไปโปรโมทภาพยนตร์ทั้งหมด ภาพยนตร์เรื่องนี้พร้อมที่จะฉายที่โรงภาพยนตร์ในรัฐสวรรค์แล้วและแฟน ๆ ภาพยนตร์หลายคนรอคอยการเปิดตัว สงครามเศรษฐกิจระหว่างทั้งสองประเทศไม่ได้เป็นเรื่องน่ากังวลสำหรับคนทั่วไป สิ่งที่พวกเขาสนใจคือหนังเรื่องไหนดีกว่ากันต่างหาก

เพียงวันแรกของเดือนกรกฎาคม โรงภาพยนตร์หลักทั้งหมดก็เต็มหมดเลย ดูเหมือนว่าการแข่งขันนี้จะยังคงอีกยาวไกล