บทที่ 300 กลับบ้าน
บทที่ 300 กลับบ้าน เป่ยเฟิงเดินออกมาสัมผัสกับโลกภายนอกในขณะที่อยู่ก้นหลุม แสงที่อบอุ่นของดวงอาทิตย์ส่องมาหาเขาเบา ๆ ทำให้หลุมที่มืดมิดมีแสงสว่าง ในขณะเดียวกันเขาก็ปิดตาลงและสัมผัสกับความอบอุ่นของแสงแดด หลังจากผ่านไปหลายสิบวินาทีเขาก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เขาใช้เวลาอยู่ในความมืดมานาน มันเป็นเรื่องยากที่จะ...
