Ep.599 - จุดอ่อนของคงโบะ
4/5
Ep.599 - จุดอ่อนของคงโบะ
ถึงแม้ฝูงผีเสื้อผงหอมพวกนี้ต้องการจะหลบหนี แต่คนอย่างฉินเฟิงน่ะหรือจะยอมปล่อยพวกมันไป?
“จงกลับคืน”
ฉินเฟิงเรียกเพลิงบรรจบกลับมา ทะเลเพลิงโดยรอบดับลง บนพื้นดินถูกแผดเผา ไหม้เกรียมกลายเป็นสีโค้ก
“ไป๋หลี ช่วยลากเขาตามมาด้วย”
ฉินเฟิงโยนหยวนเสี่ยวกวงออกไป ไป๋หลีใช้พลังสมาธิอุ้มอีกฝ่าย เมื่อไม่มีอะไรคอยถ่วง ฉินเฟิงก็เริ่มใช้ออกด้วยอบิลิตี้อีกครั้ง
“สายฝนแห่งความตาย!”
ฉินเฟิงเร่งเร้าพลังสมาธิ เบื้องบนท้องฟ้าพลันถูกปกคลุมไปด้วยเมฆครึ้ม จากนั้นเม็ดฝนสีดำสนิทโปรยปราย ตกลงตามตัวของฝูงผีเสื้อผงหอม
ปีกของผีเสื้อผงหอมเริ่มถูกกัดกร่อน ปรากฏรูเล็กรูน้อย ลดทอนอำนาจการบินของพวกมัน
ฉินเฟิงไม่รอช้า ชักมีดกษัตริย์คราม ผีเสื้อหลายตัวไม่สามารถกระพือปีกสร้างแรงลมได้อีกต่อไป ตกตายกลายเป็นผีภายใต้คมมีดของเขา
บนพื้นดินถูกทิ้งไว้ด้วยซากศพของผีเสื้อผงหอม หลังไล่ล่าฝูงผีเสื้อไปตลอดทางนับพันเมตร เส้นใยสีขาวขนาดใหญ่ก็เริ่มปรากฏสู่สายตาเขา
นี่คือรังแมลง!
รังแมลงถือเป็นภัยซ่อนเร้นที่ใหญ่หลวงที่สุดในลุ่มน้ำตู่ซาง หากสามารถทำลายรังของพวกมันได้ จะได้รับรางวัลมากน้อยแตกต่างกันไป แต่จะอยู่ในช่วง 5 ล้านล้าน ถึง 10 ล้านล้าน!
ซึ่งมูลค่าดังกล่าว เกือบจะเทียบเท่ากับวัตถุดิบที่ได้จากการล่าจักรพรรดิสัตว์ร้ายเลเวล B!
อย่างไรก็ตาม หากคิดบุกเข้ามา ต้องฝ่าปราการอย่างจักรพรรดิสัตว์ร้ายเลเวล C นั่นหมายความว่าอย่างน้อยต้องมีผู้ใช้พลังเลเวล B 4-5 คนร่วมมือประสานงานกัน ดังนั้นพอคิดคำนวณถึงเม็ดเงินที่ต้องแบ่งปัน และผลได้ผลเสีย จึงไม่มีใครตัดสินใจมา
อีกทั้งจักรพรรดิสัตว์ร้าย หลังจากที่ยกระดับขึ้นมาถึงเลเวล C ขึ้นไป ไม่ว่าสายพันธุ์ใดก็ล้วนครอบครองพลังอันน่าหวาดกลัว
ฉะนั้น อย่าได้เห็นว่าไป๋หลีสังหารจักรพรรดิสัตว์ร้ายได้ง่ายๆ แล้วคิดว่าคนอื่นจะทำได้เช่นกัน หากเป็นคนธรรมดาทั่วไปคิดทำเหมือนเธอ คงต้องตายแล้วฟื้นกลับมาสู้มันอย่างน้อยก็สองรอบ
ฉินเฟิงเปิดฟังก์ชั่นบันทึกวิดีโอบนอุปกรณ์สื่อสาร จากนั้นนำปืนใหญ่ออกมา เตรียมพร้อมยิงออกไป
ก่อนหน้านี้ ฉินเฟิงใช้เกราะศักดิ์สิทธิ์ซึ่งทรงพลังมากๆยิงออกไป เนื่องจากหยวนเสี่ยวกวงหมดสติไปแล้ว นั่นถือเป็นไพ่ตายของฉินเฟิง เลยกล้าใช้ออกไป
แต่ตอนนี้ กองทัพแมลงกระจายตัวเป็นวงกว้าง เขาเลยไม่สามารถใช้พลังจากเกราะศักดิ์สิทธิ์อย่างพร่ำเพรื่ออีก ดังนั้นเรียกอาวุธปืนออกมา
“แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้เป็นการโฆษณาอาวุธกลุ่มเฟิงหลีของฉันไปในตัว!” ฉินเฟิงเรียกปืนใหญ่ออกมา หากให้อธิบาย มันดูคล้ายกับรถศึกมากกว่า เส้นผ่านศูนย์กลางของกระบอกปืนใหญ่เต็มที่ก็เมตรถึงสองเมตร ขนาดของมันมากพอที่จะยัดคนทั้งตัวเข้าไปได้หลายคน
ฉินเฟิงเติมลูกปืนใหญ่ขนาดยาวกว่าสองเมตรลงไปในรังเพลิง เล็งเป้าไปยังตำแหน่งที่ห่างออกไป
หนึ่งกำปั้นเหวี่ยงกระแทกลงบนปุ่มจุดชนวน กระสุนปืนใหญ่ส่งเสียงหอนรุนแรง
พลังสมาธิของฉินเฟิงตามติดกระสุนปืนใหญ่ บังคับมันเจาะเข้าไปในรังแมลงอย่างไร้ปราณี ควบคุมมิให้ระเบิดในทันที
รังแมลงพอผ่านพ้นเปลือกนอกที่หนากว่า 100 เมตร ภายในกลับกว้างขวางอย่างหาที่เปรียบมิได้
“จงระเบิด!”
ฉินเฟิงสั่งการผ่านพลังสมาธิ จุดชนวนทันใด
บรึ้มมม!
แรงระเบิดระลอกใหญ่ดังก้องกังวานออกมา เสียงสนั่นดั่งอัสนีบาต บนพื้นดินเบื้องหน้าเขา ยุบตัวพังทลายลง
ครืน ครืนนนนน!
เศษหินดินทรายร่วงครืน รังแมลงถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง
“พลังพิเศษดูดกลืน!”
ฉินเฟิงขับเคลื่อนพลังสมาธิ แพร่กระจายไปยังรังแมลงที่อยู่ห่างไกล ดูดซับพลังงานจากแมลงสัตว์ร้ายที่ตายลงเหล่านั้น
การระเบิดครั้งนี้ ฉินเฟิงสัมผัสได้ว่าตนสังหารแมลงสัตว์ร้ายไปมากกว่าหมื่นตัว ความแข็งแกร่งทางกายภาพและพลังสมาธิของเขา เพิ่มพูนขึ้นอย่างบ้าคลั่ง
ความแข็งแกร่งทางกายภาพ ยกระดับไปค่อยๆขยับมุ่งขึ้นสู่เลเวล C6 เงื่อนไขถูกเติมเต็มขึ้นไปมากถึง 1/3 ส่วนพลังสมาธิของเขาใกล้จะไปถึง C6 แล้ว
“ด้วยอาวุธของกลุ่มฉัน มือปืนจะกลายเป็นอาชีพที่ทรงพลังยิ่งกว่าเดิมอย่างแน่นอน”
ฉินเฟิงมองไปยังฉากนี้ บังเกิดความรู้สึกชื่นชมกับอานุภาพของมันจากใจจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ฉินเฟิงได้รับเทคโนโลยีและวิทยาการมามากมาย
ปัจจุบัน ตระกูลฝั่งเมืองหลวงมังกรกำลังค้นคว้าพวกมันอยู่ ฉินเฟิงแม้ไม่มีส่วนช่วยเหลือ แต่มีสิทธิ์ขอใช้งานพวกมันได้ ในขณะที่อาวุธปืนและกระสุนจำนวนมาก ได้ถูกผลิตออกมาแล้ว และพวกมันทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ
“ถึงในสนามรบมันจะใช้การได้ยาก เพราะแรงระเบิดไม่แบ่งแยกมิตรหรือศัตรู แต่หากเป็นในด้านการทำลายล้างนับว่าเกินพอ!”
แม้กระสุนนี้ หากเผชิญกับพวกอุปกรณ์รูนที่ถูกสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษ จะไม่อาจทำลายได้ ทว่าหากใช้มันยิงเข้าใส่กองทัพสัตว์ร้าย อย่างฉินเฟิงในตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องใช้กำลังคนเลย ใช้แค่เทคโนโลยีก็ชนะศัตรูได้แล้ว
“ไป๋หลี ลองไปดูหน่อยซิว่าในหลุมนั่นมีแก่นสัตว์ร้ายระดับนายพลขึ้นไปรึเปล่า กวาดมาให้เรียบ”
“อื้ม! ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเอง” พลังสมาธิของไป๋หลีกวาดลงไปในรังแมลง ส่วนฉินเฟิงแยกตัวไปเก็บกวาดพวกผีเสื้อผงหอมที่ยังไม่ตาย แต่อยู่ในสภาพไม่ต่างจากพิการ
ขณะเดียวกัน ในระยะไกลออกไป บังเกิดเสียงครึกโครมสะท้อนเข้ามา ฉินเฟิงชะงักงันทันใด
เขากวาดตามองไปยังทิศทางของรังแมลง แต่ก็ไม่พบว่ามีตำแหน่งใหม่พังทลายลง
บรึ้ม!
แต่แล้วก็มีเสียงเดิมดังสะท้อนเข้ามาอีกครั้ง ฉินเฟิงถึงค่อยตระหนักว่ามันคืออะไร
“หรือว่า--”
ฉินเฟิงเหลียวมองข้างหลัง และพบว่าช่วงเวลานี้ ปรากฏกลุ่มควันหนาลอยฟุ้งขึ้นตรงเส้นขอบฟ้า เห็นได้ชัดว่าทิศทางนั้นเกิดการต่อสู้ขึ้น
เป็นเสียงระดมยิงจากปืนใหญ่
“เจ้าพวกกลุ่มปีศาจชินระ!”
ฉินเฟิงทราบได้ทันที ว่าต้องเป็นพวกมัน
“ไป๋หลี รอไม่ได้แล้ว รีบไปเถอะ” ฉินเฟิงกล่าวด้วยความวิตกกังวล
ไป๋หลีวาดมือ แก่นนายพลสัตว์ร้ายมากกว่า 60 แก่นปรากฏขึ้นเบื้องหน้าฉินเฟิง นี่คือจำนวนที่ไป๋หลีสามารถหาได้ในตอนนี้ ข้างในรังยังมีหลงเหลืออยู่บ้าง แต่เห็นได้ชัดว่าหากคิดรวบรวมมัน คงไม่ทันการ
วินาทีต่อมา ฉินเฟิง ไป๋หลี และหยวนเสี่ยวกวงที่หมดสติ ก็หายวับ ปรากฏกายขึ้นอีกตำแหน่งหนึ่งที่ห่างออกไปพันเมตร
หวือ หวือ หวือ หวือ!
ด้วยการเทเลพอร์ตทีละพันเมตร อาศัยการเคลื่อนไหวนี้ ทำให้พวกเขามาถึงที่หมายได้อย่างรวดเร็ว
ใช้เวลาแค่ไม่ถึงครึ่งนาที ฉินเฟิงก็มาถึงสถานที่ต่อสู้
แต่สนามรบเบื้องหน้า ไม่ได้เกิดจากการต่อสู้โดยตรงระหว่างกลุ่มชินระกับคงโบะ หากแต่เป็นทีมของคงโบะ กำลังต่อสู้กับผีเสื้อผงหอม
อีกทั้งจมูกของฉินเฟิงยังสูดดมได้ถึงกลิ่นอันคุ้นเคย
ผงดึงดูดสัตว์ร้าย!
กลยุทธ์ของกลุ่มชินระนั้นง่ายมาก พวกเขาใช้กระสุนดัดแปลงที่สั่งทำพิเศษ ยิงมันด้วยปืนใหญ่ระยะไกล สำหรับกระสุนระยะไกลที่ถูกสั่งทำเป็นพิเศษเช่นนี้ ย่อมมีพลังสมาธิของผู้ใช้อบิลิตี้ไม่ก็มือปืนติดตามมาด้วย พวกเขาคลุมมันด้วยโล่พลังสมาธิ ดังนั้นกระสุนไม่มีทางถูกสะท้อนกลับ
เมื่อพวกมันมาถึงที่หมาย ก็แตกตัวระเบิดทันที กลุ่มควันพวยพุ่งออกมา กระจายผงดึงดูดสัตว์ร้ายที่อยู่ภายใน กระเซ็นตกลงบนร่างคงโบะและคนอื่นๆ
แมลงสัตว์ร้ายที่ซุ่มซ่อนตัวอยู่โดยรอบ ย่อมถูกผงนี้ดึงดูดเข้ามา แม้ฉินเฟิงจะทำลายรังแมลงไปแล้ว แต่ก็ใช่ว่าจะสามารถกำจัดผีเสื้อผงหอมได้ทั้งหมด ดังนั้นทีมเกือบร้อยของคงโบะ จึงถูกห้อมล้อมไปด้วยผีเสื้อผงหอมกว่าสองร้อยตัว
อันที่จริง การปิดล้อมนี้มิได้ร้ายแรงถึงชีวิต แต่ประเด็นก็คือ กลุ่มชินระในเวลานี้ ได้เปิดเผยเขี้ยวเล็บของตนออกมาเช่นกัน
ภายใต้การระดมยิงจากปืนใหญ่ของกลุ่มชินระ คงโบะและคนอื่นๆไม่แม้กระทั่งจะสามารถเงยหน้าขึ้นได้
“แบบนี้ไม่ดีแล้ว!”
“มือปืนอยู่ไหน? รีบโต้กลับพวกมันเร็ว!”
“ถ้าเราไม่รีบหยุดมัน ฝูงผีเสื้อผงหอมจะตามมามากกว่านี้นะ”
“เป็นกับดักจริงๆด้วย พวกสารเลวเอ๊ย!”
ฝูงชนโวยวายด้วยความโกรธ
คงโบะพบว่าสถานการณ์ตอนนี้วิกฤต กัดฟันกล่าวว่า “พวกคุณแข็งแกร่งไม่พอ ฉันจะไปจัดการฆ่าพวกมันเอง”
ฝูงชนไม่ทันได้ตอบสนอง คงโบะก็พบช่องว่าง พุ่งชาร์จออกไป หมายกำจัดมือปืนของอีกฝ่ายโดยเร็ว
แน่นอน นี่มิใช่เพราะคงโบะเห็นแก่ตัวทิ้งเพื่อนฝูง
อีกฝ่ายวางแผนการเอาไว้อย่างแนบเนียน เจ้าพวกนี้ต้องเป็นกลุ่มที่ลักพาตัวลูกสาวของเขาไปอย่างแน่นอน ตอนนี้เลยเป็นธรรมดาที่คงโบะจะต้องกระโจนออกมาช่วยชีวิตลูกสาว
ทว่าเพิ่งฝ่าวงล้อมของผีเสื้อผงหอมมาได้ เขาก็ถูกขวางไว้โดยคนๆหนึ่ง
และคนๆนี้ มิใช่ใครอื่น แต่เป็นหัวหน้าปฏิบัติการในครั้งนี้ของกลุ่มปีศาจชินระ!
--ติหรัง!
“ไอ้ชั่ว! แกเอาตัวลูกสาวฉันไปไว้ที่ไหน” คงโบะคำรามด้วยความโกรธ
“เหอ เหอ ลูกสาวของแกงั้นหรอ? หล่อนถูกฉันฆ่าไปแล้ว!”
“งั้นแกก็ต้องตายตามเธอไป!” คงโบะอาละวาดคลั่ง สองมือเรียกมีดบินออกมา ขว้างพวกมันออกไป
อย่างไรก็ตาม มีดที่ผสานกำลังภายในเหล่านั้น หลังจากพวกมันถูกซัดออก ไม่ช้าก็ตกอยู่ภายใต้พลังบางอย่างอย่างรวดเร็ว พวกมันราวกับมีชีวิตจิตใจ สลายกำลังภายในที่ฝังอยู่บนมีดบินทันที
เคร้ง เคร้ง เคร้ง
มีดบินชนกันเอง กระเด็นกระดอนตกลงไปในพงหญ้า หมดสิ้นอำนาจทำลายล้างอีกต่อไป
คงโบะแข็งแกร่งก็จริง แต่จุดอ่อนของกระบวนท่าวรยุทธของเขา--
--มันชัดเจนเกินไป!
