ตอนที 7 ลูกโป่ง

บทสนทนาในร้านเริ่มเปลี่ยนไปหลังจากที่จางเสี่ยวกินอาหารจานแรกหมด

เด็กชายคนนั้นพูดว่าจางเสี่ยวดูเหมือนจะร่างกายพองขึ้นเพราะการกินอาหาร

คนที่เป็นพ่อเมื่อได้ฟังคำพูดของลูกชายเขาก็หัวเราะ

“ลูกเอ้ย แกงกะหรี่นั้นมันเต็มไปด้วยไขมันก็จริง เเต่คุณค่าทางประโยชน์ก็พอมีบ้าง เเต่ไม่ใช่ปุบปับกินเเล้วจะพองเเบบนั้น ถ้ากินเเล้วอ้วนตัวพองเลย ยังจะมีคอร์สลดความอ้วนระยะสั้นไปอีกทำไม! ถ้าลดเเล้วกินมื้อใหม่ก็อ้วนขึ้นทันทีเเบบนั้น โอ้ว! ลืมไปเถอะ ลดจนกระเป๋าเเห้งเเต่ยังอ้วนเหมือนเดิม”

คำพูดของพ่อที่รุนแรงทำให้ลูกชายตกใจ เขาหันมองจางเสี่ยวและพยักหน้าด้วยความเชื่อฟังทันที การทำแบบนั้นมันจะทำให้ผู้หญิงอ้วนขึ้นในพริบตามาได้ยังไง มันเป็นไปไม่ได้หรอก

เด็กชายหัวเราะ จากนั้นเขาก็หยิบแครอทที่อยู่ข้างๆจานของเขาขึ้นมาแล้วกัดกินมันอย่างเอร็ดอร่อย

ทว่า! ผู้คนที่เห็นแบบเดียวกับเด็กชายไม่ได้มีแค่คนเดียว ชายหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับจางเสี่ยว แม้เขาจะไม่ได้มอง แต่ก็เลือกไม่ได้ที่จะไม่มอง

เขาสังเกตทุกคำที่จางเสี่ยวกิน ถ้าตัดคำว่าอร่อยมากและกินแบบ มูมมามเกินไป เขาก็รู้สึกได้ว่าเธอเหมือนเริ่มจะมีความ ‘หนา’เพิ่มขึ้นมานิดนึง

เขาเองก็แปลกใจเหมือนกันเขาคิดว่า บางทีเขาอาจจะแค่ตาฝาด

ผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะที่ 3 ถัดจากจางเสี่ยว เธอสังเกตจางเสี่ยวมาตั้งแต่แรกแล้ว ใบหน้าของจางเสี่ยวนั้นคลับคล้ายคลับคลาว่าเธอเคยเห็นผ่านทีวี แต่เธอไม่แน่ใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร เคยจะเป็นดารากินเก่งกินจุที่ออกตามรายการหรือเปล่า แต่มันก็ไม่คุ้น

หญิงสาวมองด้วยความแปลกใจ หลังจากที่จางเสี่ยวตักข้าวแกงกะหรี่คำที่ 2 ที่ 3 เธอก็รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลง

ผู้หญิงตรงหน้าที่กำลังเขมือบแกงกะหรี่อย่างมูมมามนั้น ดูเหมือนร่างกายของเธอจะค่อยๆบวมขึ้นมา เธอเริ่มหันไปมองที่ดวงไฟของร้าน จากนั้นเธอก็เห็นพนักงานคนหนึ่งกำลังเปิดไฟ เธอจึงคิดได้ว่าบางทีเธออาจจะมองผิดไป เพราะนั่นเป็นแค่แสงไฟเท่านั้น

ผ่านไปนานแสนนาน ในที่สุดพนักงานสาวก็ยกแกงกะหรี่จานที่ 2 มาถึง

พนักงานแจ้งด้วยเสียงที่เฉยชาเล็กน้อย “ตอนนี้ไม่มีการจับเวลาแข่งกิน จะกินนานแค่ไหนก็ได้นะคะ”

ในเมื่อแข่งกินไปแล้ว พนักงานสาวจึงไม่ต้องบังคับลูกค้าคนนี้อีกต่อไป เธอทำได้แค่เตือนว่าอย่ากินมาก และตบท้ายด้วยโปรโมชั่นห่อกลับบ้านฟรีให้เธอ

จางเสี่ยวไม่ได้สนใจอะไรมาก เธอไม่มีทางเเบกของหนักๆกลับบ้านอย่างเด็ดขาด มันเกะกะมือ เเละเหนื่อย เธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอต้องห่อกลับบ้าน ทั้งๆที่ก็ไม่ได้กินฟรีสักหน่อย

จางเสี่ยวหยิบทัพพีอันเดิมขึ้นมา จากนั้นก็เริ่มตักกินจานแรกทีละคำทีละคำ  รสสัมผัสของความมันและความเผ็ดอ่อนๆได้เข้ามาสู่ปาก เนื้อหมูติดมันนั้นมีรสชาติที่กลมกล่อมและได้กลิ่นหอมของพริกไทยขึ้นมาประปราย ข้าวหอมมะลิที่ใช้ทำนั้นมีเม็ดเรียว เวลากินให้รสสัมผัสที่ทั้งนุ่มทั้งแข็งไปพร้อมกัน

จางเสี่ยวเเก้เลี่ยนด้วยขิงที่ประดับอยู่ข้างๆ จากนั้นเธอก็กินต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น การกินของจางเสี่ยวนั้นดูเหมือนจะกินแค่แกงกะหรี่อย่างเดียว ไม่มีการกินน้ำเข้ามาเกี่ยวข้องเลย จึงชวนให้สงสัยว่าเธอจะไม่ติดคอตายบ้างเหรอ

คราวนี้เด็กชายหันมามองจางเสี่ยวอีกครั้ง เขาถึงรู้ว่าเขาไม่ได้คิดผิดไป ผู้หญิงคนนี้กำลังบวมขึ้นทุกครั้งที่กินแกงกะหรี่ เขาก็เลยลุกขึ้นแล้วเดินไปหาผู้หญิงคนนั้นทันที

“พี่สาวกินแกงกะหรี่เยอะๆและทำให้ร่างกายบวมขึ้นเหรอครับ?”  เมื่อได้ยินเสียงเด็กชายที่เดินมาบอก จางเสี่ยวที่กำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยนั้นก็ถึงกับสะอึก เธอไม่รู้จักเด็กชายตรงหน้าแต่เด็กชายตรงหน้านี้ค่อนข้างน่ารัก เธอจะเอ่ยทักด้วยความเคยชิน

“เอิ่ม! กินไขมันเยอะมันจะอ้วนขึ้น”  จางเสี่ยวพูดพร้อมกับยังเคี้ยวแกงกะหรี่อยู่ในปาก เด็กชายคิ้วกระตุกเล็กน้อยเมื่อเห็นเศษอาหารที่อยู่ในปากของจางเสี่ยว

“ผมไม่ได้บอกว่าอ้วน…ผมบอกว่ามันบวม!!” เด็กชายพูดซ้ำ! อ้วนนั้นคือการสั่งสมไขมัน เเต่บวมนั้นมันเหมือนกับลูกโป่ง…ที่เป่าลมเข้าไปได้ เขาเเค่อยากรู้ว่ากินเเกงกะหรี่เเล้วทำไมร่างกายบวมเหมือนลูกโป่งจริงไหม?

จางเสี่ยวแปลกใจเล็กน้อยทำไมถึงมีคนเดินเข้ามาทักเธอ เเต่เธอก็ไม่สนใจ และกินต่อไปทันที

ในขณะที่กินไปยังไม่ทันหมดจานแรก ผู้หญิงที่นั่งอยู่โต๊ะที่ 3 ก็เดินมาหาเธอ

“น้องสาว ไปหาหมอเถอะ ร่างกายของเธออาจจะมีระบบเผาผลาญที่ไม่ดี?”

จางเสี่ยวรู้สึกแปลกใจอีกครั้งทำไมคนยุคสมัยนี้ถึงมีมนุษย์สัมพันธ์ดีจัง เห็นคนแปลกหน้ามาเป็นต้องทักทั้งๆที่เธอก็ไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้สักหน่อย…เเต่ทำไมต้องเริ่มทักคนอื่นด้วยการสาปเเช่งกัน?

ที่สำคัญ! อะไรคือ ระบบเผาผลาญ?

เเบบที่เผาเงินใช่ไหม?

“ฉันเเข็งเเรง เเละมีสุขภาพดีค่ะ ขอบคุณ” มันคือสคริปต์ที่เจ้าของร่างเดิมคิดเอาไว้ เธอแค่นำมันออกมาพูดเท่านั้น มันค่อนข้างห้วนไปหน่อยเเต่ก็ช่างเถอะ สมองของเธอยังได้รับพลังงานน้อยอยู่…ว่าเเต่อะไรคือบวม?

ร่างกายพองขึ้นเหรอ!

จางเสี่ยวลืมไปว่าเธอไม่ได้อยู่ในร่างของจางเสี่ยวของยุควันสิ้นโลกอีกแล้ว จะกินแล้วร่างกายบวม…เพราะผลจากยูนิคสกิลขึ้นได้อย่างไร บางทีอาจจะเป็นความเข้าใจผิด

จางเสี่ยวลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ก็รีบไปขอเข้าห้องน้ำจากพนักงานของร้านอาหาร

พนักงานสาวเต็มไปด้วยความตกใจ เธอกำลังคิดว่าจางเสี่ยวคนนี้กินไม่ไหวและจะขอไปอ้วก เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นพนักงานสาวรีบจูงมือจางเสี่ยวไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็วทันที