Chapter 174:หาปัญหา

กู่ กุ้ยหลิน สวมเสื้อยืดสีขาวและกางเกงยีนส์รัดรูป สวมรองเท้ากีฬาสีขาวและเสื้อโค้ทยาวสีส้มแดง กู่ กุ้ยหลิน ที่ไม่ได้สวมเครื่องแบบของตำรวจ นั้น มันทำให้เธอมีเสน่ห์แบบผู้หญิงออกมา

“เสี่ยวหลัวคุณกำลังพยายามที่จะทำอะไร?”หลังจากที่เห็นหน้า เสี่ยวหลัว กู่ กุ้ยหลิน ก็ถามขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“ฉันกลัวว่าฉันจะถูกทุบตี ถ้าฉันชนะและได้เงินมากเกินไป ฉันต้องการให้คุณมาปกป้องฉัน” เสี่ยวหลัว พูด

“คุณต้องการให้ฉันปกป้องคุณ?”

กู่ กุ้ยหลิน คิดว่านี่มันเป็นเรื่องที่ตลกมาก“คุณยังต้องการคนคอยปกป้องอีกหรือ?”

เสี่ยวหลัว พูดอย่างจริงจัง "ใช่"

เมื่อพูดเสร็จ เขาก็หันหลังเดินเข้าไปในคาสิโน  ฮวางเทียน

กู่ กุ้ยหลิน ยืนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ ราวกับว่าเธอกำลังถูกชักนำไปสู่แผนการอื่นของเสี่ยวหลัว หลังจากนั้นเธอก็จ้องมองไปที่ตำรวจสองนายที่อยู่ในรถสีดำพร้อมกับสายตาพิฆาตของเธอ จากนั้นเธอจึงหันหน้าไปทางคาสิโน ฮวางเทียน และคิดว่า เสี่ยวหลัว เขากำลังที่จะทำอะไรกันแน่นะ?

...

เสี่ยวหลัว แลกเงินสดเป็นชิปมูลค่ากว่า 5 ล้านหยวน และมุ่งหน้าไปยังโซนเกมทอยลูกเต๋า

“คุณขอให้ฉันมาดูคุณเล่นการพนันเนี้ยนะ?” กู่ กุ้ยหลิน ขึ้นเสียงถาม

"มีปัญหาอะไรงั้นเหรอ?"

เสี่ยวหลัว ตอบกลับพร้อมกับเลิกคิ้วของเขาขึ้น "ฉันไม่ได้บอกหนิว่า ฉันจะสร้างปัญหา ถ้าคุณรู้สึกเบื่อคุณก็สามารถจากไปได้เลย แต่ฉันกลัวว่าฉันจะเริ่มสร้างปัญหาทันทีที่คุณจากไป ถ้าคุณพลาดหลักฐานนี้ไปอย่ามาเสียใจภายหลังก็แล้วกัน"

กู่ กุ้ยหลอน กัดฟันของเธอแน่น: "อย่ามาพูดเล่นลิ้น ไม่ช้าก็เร็วฉันจะต้องจับกุมคุณให้ได้"

"เจ้าหน้าที่กู่ ทำไมคุณมักจะมีอคติกับฉันจัง?" เสี่ยวหลัว พูด

“ฉันไม่คิดว่ามันจำเป็นที่จะต้องตอบคำถามนี้ หากคุณเป็นพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมาย ฉันก็คิดว่าฉันอาจจะกลายมาเป็นเพื่อนกับคุณได้ แต่น่าเสียดายที่รูปลักษณ์ของคุณมันดูคล้ายกับนักฆ่าคนนั้นมากเกินไป ฉันอยู่ในหน่วยรบพิเศษและปราบอาชญากรที่น่ารังเกียจมาแล้วมากมาย ดังนั้นฉันจึงมั่นใจในสัญชาตญาณและการตัดสินใจของตัวเอง ฉันมั่นใจว่าฉันไม่ได้ตัดสินคุณผิด คุณจะต้องเคยฆ่าคนมาก่อนอย่างแน่นอน” กู่ กุ้ยหลิน มองไปที่ เสี่ยวหลัว ด้วยสายตาที่แน่วแน่

เสี่ยวหลัว ยิ้ม “ฉันเคยฆ่าใครบางคนมาก่อนจริงๆ แต่คุณคงไม่ได้ลืมไปแล้วหรอกนะ? ว่าฉันเป็นคนที่ฆ่าทหารรับจ้างคนนั้นโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ อย่างไรก็ตามนั่นมันก็ไม่ได้ถือว่าเป็นอาชญากรรม ในทางกลับกันฉันกับคิดว่า พวกตำรวจควรที่จะมอบป้ายพลเมืองดีและเงินรางวัลให้ฉันมากกว่านะ”

“อย่ามั่นใจไป ฉันจะคอยจับตาดูคุณตลอด จนกว่าจิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างคุณจะโผล่หางออกมา” กู่ กุ้ยหลิน พูดออกมาอย่างเย็นชา

“แล้วฉันจะรอ”

เสี่ยวหลัวพยักหน้าตอบด้วยรอยยิ้ม

ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัว ทั้งสองก็มายืนอยู่ที่หน้าโต๊ะพนันแล้ว เช่นเดียวกันกับในคาสิโนก่อนหน้าเหล่านักพนันทั้งหลายกำลังรอเจ้ามือเขย่าลูกเต๋า ก่อนที่จะเขย่าลูกเต๋า เจ้ามือก็จะมองไปที่นักพนันที่อยู่รอบๆโต๊ะ และรอให้พวกเขาวางเดิมพัน

โดยที่ไม่หยุดคิดเลยแม้แต่วินาทีเดียว เสี่ยวหลัว วางเดิมพันชิปมูลค่า 5 ล้าน ลงไปที่ "สูง" ในทันที

การเดิมพันตามปกตินั้นมีมูลค่าหนึ่งพันสองพันและสูงสุดคือไม่เกินห้าหมื่น ความจริงที่ว่ามีใครบางคนวางเงินจำนวนมหาศาลเช่นนี้ มันไม่เพียงแต่จะทำให้เจ้ามือและนักพนันที่รวมตัวกันอยู่รอบๆพวกเขาเท่านั้นที่ตกใจ แต่มันยังรวมไปถึง กู่ กุ้ยหลิน ด้วย เธอได้เห็น เสี่ยวหลัว จ่ายค่าชิปด้วยบัตรของเขาเป็นการส่วนตัว สิ่งที่เขาโยนลงไปมันไม่ใช่แค่เศษพลาสติก แต่มันเป็นเงินของจริงที่มีมูลค่ากว่า 5 ล้านหยวน!

“คุณจะพนันอย่างนี้จริงๆงั้นเหรอ” เธอ อดไม่ได้ที่จะถาม

“แน่นอน ว่าฉันไม่ได้ลงเล่นๆ” เสี่ยวหลัว ตอบกลับ

กู่ กุ้ยหลิน ถามอีกครั้ง“แต่คุณทุ่มเงินลงไป 5 ล้านหยวน ในครั้งเดียวเลยจริงๆอย่างนั้นเหรอ?”

เสี่ยวหลัวพยักหน้า ยืนยันคำพูดของเธอ“ใช่แล้ว ฉันทุ่มเงินลงไป 5 ล้านหยวน”

“ฉันก็ลืมไปว่า ที่จริงแล้วคุณประธานที่ร่ำรวย มากพอที่จะใช้จ่ายฟุ่มเฟือยแบบนี้ได้”

กู่ กุ้ยหลิน พูดออกมาอย่างเหน็บแนม เนื่องจากในใจของเธอ เธอเชื่อว่า เสี่ยวหลัว นั้นคือฆาตกร ในใจของเธอมันจึงมีแต่ความเป็นศัตรูกับ เสี่ยวหลัว เธอหมกมุ่นอยู่แต่กับการค้นหาหลักฐานเพื่อที่จะมาเปิดโปงเสี่ยวหลัวให้ได้

เสี่ยวหลัวไม่ตอบเธอ เขาหันไปจ้องมองที่เจ้ามือที่เขย่าลูกเต๋าแล้วพูดกระตุ้นว่า“ทำไมคุณถึงไม่เปิดลูกเต๋าให้เราดูล่ะ? คุณกำลังรออะไรอยู่”

ใบหน้าของ เจ้ามือ นั้นน่าเกลียดราวกับว่าเขาเพิ่งจะกินขี้ไป เมื่อได้เห็นใบหน้าของเสี่ยวหลัวทันใดนั้นเขาก็ไม่กล้าที่จะเปิดเผยการทอยลูกเต๋า เพราะว่าเขามีความรู้สึกหวาดหวั่นอยู่ลึกๆ ใบหน้าของเสี่ยวหลัวนั้นเป็นที่จดจำได้ในทันที เนื่องจากมันฝังลึกแน่นอยู่ในจิตใจของเจ้ามือ เมื่อไม่กี่เดือนก่อนเสี่ยวหลัวได้มาที่นี่และได้รับเงินรางวัลไปกว่าสองล้านหยวน ด้วยทุนเพียงแค่หนึ่งแสนหยวน เมื่อใดก็ตามที่เขาเดิมพัน“สูง” ผลลัพธ์ที่ออกก็จะเป็นเช่นเดียวกันกับที่เขาเดิมพัน เมื่อลง“ต่ำ” มันก็จะให้ผลลัพธ์เช่นเดียวกัน สำหรับพวกเขา เสี่ยวหลัว นั้นราวกับเป็นคนประหลาด ตอนนี้เสี่ยวหลัวได้วางเงินเดิมพันไว้ห้าล้าน ในครั้งเดียว มือของเจ้ามือก็อดไม่ได้ที่จะสั่นเทาอย่างแรง

อย่างไรก็ตาม ภายใต้แรงกดดันของนักพนันรอบตัว เขาก็ทำได้แต่เอื้อมมือออกไปและค่อยๆเปิดกล่อง ในขณะเดียวกันเขาก็ยังรู้สึกโชคดีอยู่เล็กน้อย เขารู้สึกว่าเสี่ยวหลัวนั้นไม่สามารถตัดสินได้อย่างถูกต้อง 100% แต่ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เชื่อ แต่ในความเป็นจริงแล้วมันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง  หลังจากที่เปิดกล่อง แต้มของลูกเต๋าทั้งสามลูกคือ 4, 5 และ 6 ตามลำดับ

สูง!

เงินห้าล้านของเสี่ยวหลัวกลายเป็นสิบล้านในทันที มันทำให้ทุกคนในปัจจุบัน ตกใจจนดวงตาเบิกกว้าง

......

"ผู้จัดการเกิง ไอเด็กคนนั้น มันมาที่นี่อีกครั้งแล้ว"

ชั้นบนของคาสิโน ฮวางเทียน มีบริกรคนหนึ่งวิ่งเข้ามาในสำนักงานของผู้จัดการ มันทำให้ เกิง โจวชิง ที่กำลังนัวเนียอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง ตกใจจนสะดุ้ง

เกิง โจวชิง รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก เขาคว้าที่เขี่ยบุหรี่ที่อยู่บนโต๊ะ แล้วเขวี้ยงไปใส่บริกรอย่างแรง “ไอเชี้…ยเอ้ย ทำไมแกถึงไม่เคาะประตูก่อน ที่จะเข้ามา!”

จากนั้นผู้จัดการเกิง ก็ตบหน้าของบริกรไปอย่างแรง บริกรล้มลงไปกับพื้นอย่างกับดาราลูกโลกทองคำ

“ที่รักรอสักครู่ ฉันต้องขอไปจัดการกับเรื่องบางอย่างก่อน” เกิง โจวชิง มองไปที่เรือนร่างของผู้หญิงคนนั้นอย่างหยาบคาย

“ได้เลยค่ะ ผู้จัดการ”

ผู้หญิงคนนั้นหอมแก้มของ เกิง โจวชิง จากนั้นเธอก็ปรับคอเสื้อที่เปิดกว้างของเธอออกพร้อมกับดึงกางเกงชั้นในขึ้นจากรอบต้นขาของเธอ จากนั้นจึงเดินออกไป เมื่อเธอเดินผ่านบริกร เธอก็กระทืบเท้าอย่างโกรธเกรี้ยว เพื่อแสดงความไม่พอใจบางอย่างกับเขา

หลังจากที่ประตูสำนักงานปิดลง เกิง โจวชิง ก็ไอแห้งออกมาและจ้องมองไปที่บริกรที่อยู่บนพื้นอย่างบึ้งตึง “หยุดสำออยได้แล้ว ลุกขึ้นมา!”

หลังจากได้ยินคำพูดของ ผู้จัดการเกิง บริกรก็หยิบที่เขี่ยบุหรี่ขึ้นมาและนำมันไปวางไว้บนโต๊ะของ เกิง โจวชิง ด้วยความเคารพ

เกิง โจวชิง หยิบซิการ์ใส่ปากและจุดไฟพร้อมกับพูดออกมาว่า "เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ"

"ผู้จัดการไอเด็กที่ชนะและได้เงินไปกว่า 2 ล้านหยวน ในคาสิโนของเราในครั้งที่แล้ว มันกลับมาที่นี่อีกครั้ง ในระหว่างนี้มันได้รับรางวัลไปเกือบ 40 ล้านหยวนแล้ว"

“สี่สิบล้าน?”

เกิง โจวชิง ลุกขึ้นยืนในทันที นั่นมันไม่ใช่ว่ามันเท่ากับกำไรสุทธิของสามเดือนของคาสิโนเลยงั้นเหรอ

เกิง โจวชิง ยากที่จะสงบสติอารมณ์ของตัวเองได้ เขาจึงก้าวเท้าเดินออกมาข้างนอกสำนักงานอย่างรวดเร็ว และเดินมาที่ทางเดินด้านนอกเพื่อมองลงไปที่ใต้อาคาร เพียงแวบเดียวเขาก็จำเสี่ยวหลัวได้ในทันที ซึ่งตอนนี้มันกำลังมีฝูงชนมารวมตัวกันอยู่รอบตัวของเขา นักพนันและผู้เข้าชมหลายคนต่างก็พากันส่งเสียงเชียร์เขาอย่างกึกก้อง และเรียกเขาว่าเทพเจ้าแห่งการพนัน

“ไอเวรเอ้ย มันคือเขาจริงๆ! ฉันเพิ่งจะได้ยินมาจาก หลง ซานกุย ว่า เมื่อไม่นานมานี้เขาเพิ่งจะจัดกลุ่มไปบุกทำลายร้านของ บริษัท หลัวฝาง ไม่ใช่เหรอ แต่จากสิ่งที่ฉันเห็นในตอนนี้ มันคงตั้งใจที่จะมาเอาคืนจากคาสิโนของเราอย่างแน่นอน”

“เราจะทำยังไงดีผู้จัดการ ผู้ชายคนนี้มันเป็นคนประหลาด ไม่ว่าเขาจะเดิมพันอะไร มันก็จะออกมาอย่างนั้น หากเราปล่อยให้เขาเดิมพันต่อไป คาสิโนของเราจะต้องล้มละลายภายในหนึ่งคืนอย่างแน่นอน” บริกร พูดด้วยสีหน้าที่ปวดร้าว

“ทำตามกฎเดิม เปลี่ยนเจ้ามือ และเปลี่ยนลูกเต๋าให้เร็วขึ้นไปอีก!”

เกิง โจวชิง ก็รู้สึกกังวลเช่นกัน และเขาก็รู้สึกกังวลมากยิ่งขึ้น เมื่อเห็นว่าชิปที่อยู่ตรงหน้าของ เสี่ยวหลัว กองกันอยู่ราวกับว่ามันเป็นภูเขาลูกเล็กๆ และมันจะต้องมีมูลค่าอย่างน้อย 50 ล้านหยวนแน่ๆ เท่าที่เขาสังเกต หากพวกเขาอนุญาตให้เขาชนะต่อไป คาสิโนก็จะเผชิญหน้ากับขีดจำกัด ด้านกระแสเงินสดที่รุนแรง และมันก็จะเป็นเรื่องยากที่จะรักษาการหมุนเวียนของเงินทุนในระยะสั้น หลง ซานกุย จะต้องไม่เมตตาต่อเขาอย่างแน่นอน หลังจากที่เขาได้รู้เรื่องนี้