Chapter 161:ประกาศเป็นเจ้าของ

หลังจากที่บทเพลงจบลงฝูงชนก็ไม่สามารถฟื้นสติจากเสียงเพลงอันไพเราะของเปียโนได้ชั่วขณะ จิตวิญญาณของพวกเขาดูเหมือนราวกับได้รับการปลอบประโลม ไปตามบทเพลงสบายๆ ทั้งห้องโถงเงียบสนิทจนแม้แต่เสียงเข็มหล่นก็คงจะได้ยิน

เสี่ยวหลัว ยืนขึ้นโค้งคำนับให้กับฝูงชน และเดินไปหาพิธีกรที่กำลังตกตะลึง เขาหยิบไมโครโฟนมาจากพิธีกรและหันหน้าไปทาง ซุนยู้ และพูดเสียงดังออกมาว่า“ซุนยู้ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณคือผู้หญิงของฉัน!”

“หะ…อะไร…นะ?”

ซุนยู้ ตกตะลึง ตัวของเธอสั่นเทาตกอยู่ในความสุขอย่างแท้จริง แต่อีกครึ่งหนึ่งก็อยู่ในอาการกระวนกระวายใจ เธอรู้สึกหายใจแทบไม่ออกเมื่อเธอได้ยินเขาพูดคำเหล่านั้น ความยินดีเกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินไป มันทำให้เธอทำตัวไม่ถูกโดยสิ้นเชิง

ทุกคนที่อยู่ในปัจจุบันต่างก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีคนสองคนได้สารภาพความรู้สึก กับผู้หญิงคนเดียวกันในเวลาเดียวกัน? โอ้ไม่ นี่ไม่ใช่การสารภาพรัก แต่มันเป็นการประกาศว่า ซุนยู้ เป็นผู้หญิงของเขา!

What the f*ck!

“เสี่ยวหลัว ช่างสุดยอดจริงๆ ฮ่า ๆ ๆ …”

จาง ซูซาน พูดออกมา เขาอดที่จะนับถือความกล้าหาญของเสี่ยวหลัวไม่ได้

“ว้าว นี่แหละคือพี่ใหญ่ของฉัน ความกล้าหาญของเขามันไม่มีใครเทียบได้!” เฟิง อู๋ฮั่น รู้สึกมีความสุขอย่างหาที่เปรียบมิได้

“พี่ชายของฉันเป็นคนชอบบงการมากเกินไปแล้ว แต่ฉันชอบนะ ฮิฮิฮิ ...”

เสี่ยวรุ่ยอิง หัวเราะ จากนั้นเธอก็หันไปมองที่ถังเหรินที่นั่งอยู่ข้างๆ พร้อมกับเอื้อมมือออกไปดึงหูของเขา “ดูสิ! ดูสิว่าพี่ชายของฉันนั้นกล้าหาญแค่ไหน ทำไมนายถึงไม่เป็นแบบนั้นบ้าง”

ถังเหริน ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด: "คุณภรรยา มันเจ็บมาก ปล่อยฉันไปเถอะ ไม่งั้นหูของฉันมันคงจะขาดออกจากกันแน่ๆ"

เสี่ยวรุ่ยอิง ปล่อยมือและเหลือบมองไปที่ ถังเหริน ด้วยความไม่พอใจ โดยคิดว่า สามีของเธอนี่ช่างไม่เป็นไปตามที่เธอหวังเลย

......

“ไอเวรเอ้ย! ยู้ยู้เป็นผู้หญิงของฉัน แกมาทำอะไรที่นี่” ฝู กุยชั่ง ที่อยู่บนเวทีตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวใส่ เสี่ยวหลัว

“ทุกคนจงฟัง ชายคนนี้ไม่ได้มาจากโรงพยาบาลของเรา เขาจงใจมาที่นี่เพื่อมาสร้างปัญหา!”

“ใช่แล้ว โรงพยาบาลของเราไม่มีคนแบบนี้!”

“คำสารภาพรักของ ดร.ฝู  หยุดชะงักเพราะเขา ดังนั้นทุกคนรีบไปจับเขาโยนออกไปจากที่นี่กันเถอะ!”

เพื่อนของ ฝู กุยชั่ง ที่อยู่ด้านล่างเวทียกกำปั้นขึ้นมาพร้อมกับตะโกนเสียงดัง

คำพูดของ ฝู กุยชั่ง ทำให้ทุกคนประหลาดใจ เขาไม่ได้เป็นพนักงานในโรงพยาบาลงั้นเหรอ?

ผู้อำนวยการ เหอ หร่วนเหลียง ลุกขึ้นจากโต๊ะ เขาคือชายที่มีอำนาจสูงในโรงพยาบาล เขาพูดให้การสนับสนุนในทันที:“บุคคนผู้นี้ไม่ใช่พนักงานของโรงพยาบาลของเราจริงๆ ฉันไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของเขาที่มาที่นี่คืออะไร แต่เขากลับมาทำให้การสารภาพรักที่แสนแมนติกของ ดร.ฝู หยุดชะงัก ฉันขอให้ทุกคนอย่าเพิ่งไปเคลิบเคลิ้มกับความสามารถในการเล่นดนตรีที่ไพเราะของเขา เราจะต้องยืนหยัดเคียงข้างเพื่อนร่วมงานของเราและสนับสนุน ดร.ฝู!”

เห็นได้ชัดว่าชายอ้วนที่ไม่มีคางคนนี้ ยืนอยู่ที่ข้าง ฝู กุยชั่ง

ผู้ชมหลายคนพยักหน้าเห็นด้วย ทันใดนั้นแพทย์ชายที่รู้สึกไม่พอใจสองสามคนก็ลุกขึ้นยืน และชี้นิ้วไปที่เสี่ยวหลัวที่ยังยืนอยู่บนเวที พร้อมกับตะโกนออกมาว่า  “คุณเป็นใคร? มาทำอะไรที่นี่ แล้วคุณแอบเข้ามาในงานเลี้ยงของโรงพยาบาลของเราได้ยังไง คุณเป็นพวกชอบอาหารและเครื่องดื่มฟรีงั้นเหรอ!”

“ทำไมคุณ ถึงจะต้องมาขัดขวางการสารภาพรักของ ดร.ฝู ด้วย หลังจากที่ ดร.ฝู เพิ่งจะสารภาพความรู้สึกของเขากับเธอต่อหน้าสาธารณชน?.คุณทำสิ่งนี้ไปทำไม คุณควรให้คำอธิบายที่เหมาะสมกับเรา และก็อย่าคิดนะว่า คนจรจัดอย่างคุณจะออกไปจากที่นี่ได้ง่ายๆ”

“คุณควรลงจากเวทีมาได้แล้ว เวทีมันไม่ใช่สถานที่สำหรับผู้แพ้เช่นคุณ!”

ตอนนี้เสี่ยวหลัว ได้กลายมาเป็นเป้าหมายของความโกรธเกรี้ยวของฝูงชน และเขาก็ได้ถูกขัดขวางจากทุกทิศทาง

เสี่ยวหลัว ไม่สนใจเสียงเหล่านี้ เขาหยิบไมโครโฟนขึ้นมา และมองตรงไปที่ ซุนยู้ ที่อยู่ด้านล่างพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมา: "ซุนยู้ ตราบใดที่คุณพยักหน้า ฉันสัญญาว่าฉันจะพาคุณออกไปจากที่นี่ในทันที!"

เสี่ยวหลัว ไม่สนใจความคิดเห็นของใคร แม้ว่าคนทั้งโลกจะต่อต้านก็ตาม ตราบใดที่ ซุนยู้ พยักหน้าเขาก็จะพาเธอไป

"ยู้ยู้ ตอบตกลงกับพี่ชายของฉันเร็วเข้า!" เสี่ยวรุ่ยอิง ส่งเสียงเชียร์ออกมาอย่างกระตือรือร้น

จาง ซูซาน,เฟิง อู๋ฮั่น,เสี่ยวอู๋ และ ถังเหริน ต่างก็พากันมองไปที่ ซุนยู้ อย่างใจจดใจจ่อ และหวังว่าเธอจะพยักหน้าให้กับ เสี่ยวหลัว อย่างรวดเร็ว

ซุนยู้ รู้สึกว่าตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก เมื่อเธอได้พบกับ เสี่ยวหลัว ครั้งแรกเขาก็ดูเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดและดูเป็นคนเงียบๆ แต่ด้วยรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขา มันก็ได้ทำให้เธอประทับใจไม่รู้ลืม ต่อมาเมื่อทั้งสองคนได้กินมันเผาและพูดคุยเกี่ยวกับวัยเด็กของพวกเขา เธอก็รู้ได้ว่าเธอได้ตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ไปแล้วโดยที่ไม่รู้ตัว ทุกครั้งที่เธอนึกถึงช่วงเวลาที่เธอแบ่งปันกับเขา เธอก็จะยิ้มให้กับตัวเองและบางครั้งเธอก็หัวเราะออกมาอย่างเพ้อฝัน

เธอมักจะฝันถึงเขา กอดเขาและจับมือเขาขณะที่เขาพาเธอเดินเข้าห้องจัดงานแต่งงานไปด้วยกัน

ที่นี่และในเวลานี้ ชายคนนั้นก็กำลังยื่นมือของเขามาหาเธอ และขอให้เธอไปเป็นผู้หญิงของเขา

ราวกับว่าตอนนี้เธอกำลังจมอยู่ในหม้อน้ำผึ้งที่เต็มไปด้วยน้ำหวาน ช่วงเวลานี้มันช่างเป็นช่วงเวลาที่แสนสวยงามและหอมหวานมาก

“ฉัน ต…”

ซุนยู้ พยักหน้าด้วยความตื่นเต้น แต่ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบ มันก็มีเสียงร้องดังขึ้นมาที่ข้างๆเธอ

“เสี่ยวซุน คุณต้องการทำเช่นนั้นจริงๆหรือ หรือว่าคุณคิดว่าเขาจะเป็นผู้ชายที่คุณสามารถพึ่งพาได้ตลอดชีวิตงั้นหรือ?” ประโยคนี้มันมีนัยยะ และแฝงคำเตือนเอาไว้อยู่

ซุนยู้ ผงะ เมื่อหันไป เธอก็พบกับใบหน้าที่ดุร้าย มันเป็นผู้อำนวยการ เหอ หร่วนเหลียง ที่เป็นคนพูด

“ผู้อำนวยการ ฉัน…”

ซุนยู้ เริ่มลังเล คำพูดของ เหอ หร่วนเหลียง ดูเหมือนว่า มันจะไปปลุกเร้าให้เธอตื่นจากจินตนาการที่แสนหวานของเธอ ตอนนี้ใบหน้าของเธอแสดงอาการของความแครงใจและสับสน

ในตอนนั้นเอง เจียง หยงซุน ก็ก้าวขึ้นไปบนเวที โดยที่ไม่ได้พูดอะไร เขาเดินไปหา ฝู กุยชั่ง และคว้าไมโครโฟนมาพร้อมกับยิ้มและพูดว่า“อย่าพูดโจมตีใครตามอำเภอใจ ความรักเป็นเกมที่ยุติธรรมสำหรับทุกคน เพียงเพราะว่า ดร.ฝู สารภาพรักกับ ซุนยู้ แล้วคนอื่นๆจะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้นเหมือนกันงั้นเหรอ? นี่มันคือเหตุผลอะไร คำตอบนี้ควรจะขึ้นอยู่กับผู้หญิงที่กำลังถูกจีบและการตัดสินใจของเธอ ว่าเธอเต็มใจจะไปกับใคร คุณไม่มีอำนาจที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวในเรื่องนี้ เธอมีสิทธิและเสรีภาพที่จะเลือก…”

จากนั้นเขาก็เดินมาหา เสี่ยวหลัว“ถ้าคุณยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ให้ฉันแนะนำเขาอย่างเป็นทางการเอง บุคคลผู้นี้ก็คือประธานคนปัจจุบันของ หลัวฝาง ประธานเสี่ยว! เหตุผลที่เขามาที่นี่ในวันนี้ก็เพราะว่าเขาได้รับคำเชิญจากฉัน มันไม่ใช่อย่างที่คุณพูดเมื่อกี้เลย”

อะไรนะ?

เขา ... เขาเป็นประธานของ บริษัท หลัวฝาง งั้นเหรอ? !

คำพูดของ เจียง หยงซุน นั้นเหมือนกับลูกระเบิด ทุกคนตะลึงและมองไปที่ร่างสูงเพรียวที่ยืนอยู่บนเวทีด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

หากคุณต้องการถามว่า บริษัท ใดในเมืองเจียงเฉิง ที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในตอนนี้นั้นคืออะไร คนที่ตอบคำถามก็จะบอกอย่างไม่ลังเลเลยว่านั้นก็คือ หลัวฝาง อย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่ากาลก่อน หลัวฝาง จะถูกข่มด้วย taste buds อยู่ตลอดเวลา แต่ในเวลานี้มันได้แข็งแกร่งขึ้นมาอย่างกะทันหันและได้บดขยี้ taste buds จนแทบจะไม่เหลือซาก มีการกล่าวกันว่า ฝาง ฉงเหล่ ที่เป็น ประธานของ taste buds ไม่เพียงแต่จะถูกสอบสวนโดยสำนักงานต่อต้านการดำเนินธุรกิจที่ไม่เป็นธรรมเท่านั้น แต่เขายังมีโรงแรมหลายแห่งที่อยู่ภายใต้ชื่อของเขาที่เกี่ยวข้องกับการทำธุรกิจที่ไม่เหมาะสม ดังนั้นในตอนนี้เขาได้ถูกกักขังอยู่ และกำลังรอการพิจารณาคดี ตอนนี้เขาก็คงจะไม่สามารถหลีกเลี่ยง การใช้เวลาสองสามปีในคุกได้

ข่าวการล่มสลายของ ฝาง ฉงเหล่ นั้นทำให้ผู้คนจำนวนมากสงสัยว่าใครคือประธานของ หลัวฝาง กันแน่ และเขาเป็นคนแบบไหน ที่ทำให้ หลัวฝาง กลับมามีชีวิตอีกครั้ง และได้จัดการคู่แข่งที่ทรงพลังอย่าง taste buds ได้ในคราวเดียว

ตอนนี้ชายคนนั้น เขาอยู่ที่นี่และกำลังยืนอยู่บนเวที!

เขายังเด็กมากอยู่เลย เขามีความกล้าหาญมาก และดนตรีที่เขาเล่นมันก็ไพเราะเป็นอย่างมาก ...

ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลยสักคำ ทุกคนตกใจในความจริงที่ว่าเสี่ยวหลัวนั้นเป็นใคร ในความคิดของพวกเขาในเวลานี้ เสี่ยวหลัวเขาดูเหมือนกับภูเขาที่สูงตระหง่านที่ไม่มีใครสามารถแทรกผ่านไปได้

แพทย์ชายสองสามคนก่อนหน้านี้ที่รู้สึกไม่พอใจ และได้แสดงความคิดเห็นที่ไม่เห็นด้วย ตอนนี้พวกเขารู้สึกอับอายเป็นอย่างมากและรีบนั่งลงในทันที

อาหารและเครื่องดื่มฟรี? คนจรจัด? คนขี้แพ้?

เมื่อนึกถึงสิ่งที่พวกเขาเรียกเสี่ยวหลัว ใบหน้าของพวกเขาก็เริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาในทันที