Chapter 5: พี่ชายของฉันดีเกินไปแล้ว! (ฟรี)
การเต้นรำครั้งนี้ทำให้โฮวอู่และโฮวอูเสิ่นกลายเป็นจุดสนใจของแขกทั้งงาน
เมื่อทั้งสองคนเดินออกจากฟลอร์เต้นรำ โฮวอูเสิ่นทำตัวเป็นสุภาพบุรุษโดยการใช้มือแตะเอวเธอเบาๆเพื่อป้องกันไม่ให้เธอชนกับแขกคนอื่นๆ
เธอรู้สึกปลอดภัยเมื่อเขายืนอยู่ข้างเธอด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่
โฮวอู่รู้สึกว่าตราบใดที่พี่ชายของเธอเต็มใจและเอาใจใส่มากพอ เขาสามารถมีผู้หญิงที่เขาต้องการได้ แต่เขาไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลย และดูเหมือนว่าไม่มีใครสามารถดึงดูดเขาได้
ทันทีที่พวกเขาออกจากฟลอร์เต้นรำ โฮวอูเสิ่นก็ถอนมือออกจากเอวของเธอทันที และสอดมือกลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ท่าทางทั้งหมดของเขากลับคืนสู่สภาพเดิม เยือกเย็นและหนาวจัด
โฮวอู่ “....”
ในเวลานี้เธอรู้สึกว่าการกำหนดเป้าหมายเป็นโฮวอู่เสิ่นคล้ายกับโหมดนรกที่ยากที่สุดในเกม อุปสรรคใหญ่หลายอุปสรรครอเธออยู่เบื้องหน้าซึ่งท้าทายสติปัญญาของเธอเป็นอย่างมาก
ตอนนี้เธอมีข้อได้เปรียบที่ผู้หญิงคนอื่นไม่มี ข้อดีคือตอนนี้เธอเป็น ‘น้องสาวสายเลือดเดียวกัน’ ของเขา พิจารณาจากสถานการณ์ในตอนแรกที่เธอชวนเขาเต้นรำ เธอบอกได้ว่าเขาไม่ได้เฉยเมยและเย็นชาต่อน้องสาวของเขา อย่างน้อยเขาก็ตกลงรับคำเชิญเธอไปเต้นรำใช่ไหม?
หญิงสาวคนหนึ่งเห็นโฮวอู่เดินออกจากฟลอร์เต้นรำ เธอรวบรวมความกล้าเดินไปหาโฮวอูเสิ่นเพื่อชวนเขาเต้นรำ
หญิงสาวมองโฮวอูเสิ่นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง แต่โฮวอูเสิ่นไม่มีปฏิกิริยาอะไร ราวกับว่าไม่มีอารมณ์ใดในดวงตาของเขา เขาตอบแค่ว่า “ขอโทษ” และมองผ่านเธอไปไม่เหลือบแลหญิงสาวอีก
หญิงสาวยืนนิ่งเป็นใบ้ หลังจากนั้นหญิงสาวที่ยืนอยู่รอบๆก็หัวเราะเยาะเธอ เธอหน้าแดงด้วยความอายและหมุนตัวเดินหนีไป
โฮวอู่ไม่แปลกใจกับท่าทางของโฮวอูเสิ่นเลยแม้แต่น้อย
คงเป็นเรื่องแปลกมากถ้าเขาตอบตกลงเต้นรำกับผู้หญิงคนนั้น ในเมื่อพระอาทิตย์ไม่ขึ้นทางทิศตะวันตก โฮวอูเสิ่นจะปฏิเสธก็ไม่แปลก
โฮวอู่รู้สึกกระหายน้ำหลังจากเต้นรำ เธอหยิบน้ำส้มจากบริกรที่เดินผ่านหน้าเธอ เมื่อเธอกำลังจะยกดื่ม หยูซินซินวิ่งมาหาเธอ
เธอยิ้มสดใสพลางแกว่งโทรศัพท์มือถือตรงหน้าโฮวอู่ไปมา
โฮวอู่ดื่มน้ำส้มจากหลอดดูด ก่อนถามว่า “มีอะไร?”
หยูซินซินยิ้ม “อาอู่ ฉันถ่ายภาพเธอกับพี่ชายเธอไว้ด้วยตอนที่เต้นรำ”
โฮวอู่ได้ยินแบบนั้นก็ใช้มือที่ว่างอยู่รับโทรศัพท์มือถือจากหยูซินซิน
ภาพของเธอและโฮวอูเสิ่นยังค้างอยู่บนหน้าจอ เป็นรูปที่หยูซินซินถ่ายเธอตอนเต้นรำพอดี
รูปนี้ดูงดงามชวนฝัน เฟอร์เฟคและไร้ที่ติ
ร่างของเธอเอนไปด้านหลังเล็กน้อย เผยให้เห็นลำคอขาวเรียวงามราวกับหงส์ขาว เธอมีรอยยิ้มที่สวยงามและสมบูรณ์แบบบนใบหน้าและแขนทั้งสองข้างที่เกาะบนตัวโฮวอูเสิ่น แขนอันทรงพลังของโฮวอูเสิ่นแตะที่เอวเล็กๆของเธอ ขากรรไกรที่คมชัดของเขาดูสวยงามแปลกตา ดวงตาของเขาลดลงเล็กน้อยราวกับว่าเขากำลังเฝ้าดูเธออยู่เงียบๆ
ภาพนี้ถ่ายได้มุมพอดี เธอรู้ว่าเขาไม่ได้สนใจเธอระหว่างเต้น
แม้ว่าสายตาของเขามองเธอเป็นครั้งคราว แต่เป็นเพราะจังหวะการเต้นบังคับให้เขาต้องมองเธอ แต่ทันทีที่การเต้นรำจบลง สายตาของเขาก็เบนไปทางอื่น
อย่างไรก็ตามโฮวอู่ก็ยังชอบภาพนี้อยู่ดี ต่อให้เธอจ้างช่างถ่ายภาพมืออาชีพ บางทีอาจไม่ได้รูปดีเท่านี้
โฮวอู่คืนมือถือให้หยูซินซินและพูดว่า “ซินซินช่วยส่งรูปนี้ให้ฉันทีหลังด้วย”
“ได้สิ”
เสียงเพลงเริ่มบรรเลงอีกครั้ง แต่โฮวอู่และโฮวอูเสิ่นไม่ออกไปเต้นอีกครั้ง
มีชายหนุ่มหลายคนชวนเธอไปเต้นรำด้วยกัน แต่ถูกเธอปฏิเสธด้วยกิริยาสุภาพเรียบร้อย
เธอเป็นที่รู้จักดีว่าหยิ่งยโส และคืนนี้เธอเป็นเจ้าภาพ ชายหนุ่มเหล่านั้นจึงไม่ได้รู้สึกไม่พอใจที่ถูกปฏิเสธ
งานเลี้ยงอาหารค่ำจบลงแล้ว
เสียงดนตรียังคงคลอในงาน แขกเริ่มทยอยกลับทีละคนๆ
เธอบอกลาแขกกลุ่มสุดท้าย โฮวอู่นวดไหล่ของเธอ หลังจากพูดคุยกับโฉวหยวน เธอก็ขอตัวกลับไปนอนพัก
งานเลี้ยงคืนนี้จัดที่คฤหาสน์ครอบครัวโฮว
พูดถึงคฤหาสน์ คฤหาสน์หลังนี้ยังเป็นชื่อของจางหมิงหลาน มันเป็นของขวัญแต่งงานจากพ่อของจางหมิงหลาน
คฤหาสน์หลังนี้ราคาหกล้านหยวนในตอนนั้น ตอนนี้ผ่านไปยี่สิบปีแล้ว ราคาของมันแพงขึ้นหลายเท่าตัว
จางหมิงหลานเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัว เธอสืบทอดความเฉลียวฉลาดและความเฉียบแหลมทางธุรกิจจากพ่อ หลังจากที่เธอจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย พ่อของเธอได้มอบบริษัทให้เธอบริหาร
หลังจากการตายของลูกสาว จางเฉียวในวัยชราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเข้ามาบริหารบริษัทต่อ
โฮวอูเสิ่นมีตัวเลือกมากมายในชีวิต
เขาสามารถเดินเส้นทางการเมืองตามพ่อของเขา ถ้าไม่อยากทำงานการเมืองก็ร่วมในกองทัพได้ เพราะความสามารถที่โดดเด่น เขาสามารถทำได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ แต่สุดท้ายเขาเลือกทำธุรกิจ
เขาเลือกธุรกิจตามแม่ของเขา ธุรกิจของครอบครัว
เขาสำเร็จปริญญาเอกสาขาการเงินจากมหาวิทยาลัยฮาวาร์ด
หลังจากกลับมาจีน เขาเข้าควบคุมธุรกิจต่อจากตาอย่างเป็นทางการ
โฮวอู่จำได้ว่าตาของโฮวอูเสิ่นมีบริษัทที่ทำธุรกิจบันเทิงภายใต้ชื่อของตัวเองด้วย
ถ้าเธอสามารถเซ็นสัญญากับบริษัทตัวเองได้ การเริ่มต้นในวงการบันเทิงของเธอก็น่าจะราบรื่นขึ้น
หลังจากที่โฮวอู่กลับมาที่ห้อง เธอเช็ดเครื่องสำอางค์ก่อนเป็นอันดับแรกจากนั้นเข้าไปอาบน้ำ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอเป่าผมด้วยเครื่องเป่าผมและลงครีมบำรุงผิวที่หน้า เธอใช้เวลาเกือบชั่วโมงถึงจะเสร็จกระบวนการ
โฮวอู่ดูเวลาในนาฬิกา และพบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว
พรุ่งนี้เธอมีเรื่องต้องทำ เธอรีบเอนกายนอนลงบนเตียงนุ่ม ในไม่ช้าเธอก็เข้าสู่ห้วงนิทรา
เช้าวันต่อมาเธอตื่นหกโมงสี่สิบห้า
เธอตั้งเวลาปลุกก่อนเข้านอน ดังนั้นเธอถึงตื่นเช้า
ถ้าไม่มีอะไรผิด โฮวหยวนจะกลับวันนี้ ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เธอจะได้เจอเขา ถ้าเธออยากเข้าวงการบันเทิงเธอต้องคุยกับโฮวหยวนวันนี้