บทที่ 27 ฮั่นบิง เย็นสุดขั้ว
บทที่ 27 ฮั่นบิง เย็นสุดขั้ว
เป่ยเฟิงพยายามไม่ให้ทำหน้าตาหน้าเกลียด เมื่อเขากลั้นหัวเราะ เขาพยักหน้าและดูไป่เซียงเดินกลับไปที่หมู่บ้าน
ตอนนี้เขาได้อยู่ตามลำพังอีกครั้ง เป่ยเฟิงเดินไปที่ลานกว้างและเริ่มฝึกฝนการเคลื่อนไหวของเคล็ดการหายใจด้วยแสง ในเวลาเดียวกันเขาได้เปิดค่าสถานะภายในใจของเขาขึ้นมา
จากการเก็บเกี่ยวในตอนเช้ากล่าวได้ว่ามันไม่ใช่น้อย ๆ เลย ปริมาณพลังงานที่เขาดูดซึมมันมากกว่าขนาดเส้นผมถึงหลายเท่า !
ร่างกายของเขาดีขึ้นมากหลังจากที่ดูดซึมแสงที่มีความหนาเท่าดินสอ ตอนนี้สถานะของเขามีดังนี้
ความแข็งแกร่ง : 10
ความเร็ว : 9
พลังจิตใจ : 14
ขาดประสบการณ์เพื่อเข้าถึงชาวประมง ระดับ 2 : 9,200 !
เคล็ดการหายใจด้วยแสง : ชำนาญระดับปานกลาง
เป่ยเฟิงประเมินพลังของเคล็ดการหายใจด้วยแสง เขาสันนิษฐานว่าจะต้องใช้ระยะเวลานานแค่ไหนกันกว่าอาการบาดเจ็บของเขาจะหาย และตอนนี้ ไม่กี่วันผ่านมาร่างกายของเขาได้ฟื้นตัวเต็มที่แล้ว !
นอกจากนี้ความเร็วของเขา หากเทียบกับมนุษย์ปกติจะถือได้ว่ามันสูงกว่ามาก !
'ฉันนึกไม่ถึงจริง ๆ ว่า ร่างกายที่ได้รับการฝึกเคล็ดการหายใจด้วยแสงมันจะได้ผลถึงขนาดนี้ ...' เป่ยเฟิงคิดอย่างจริงจัง ดูเหมือนความเข้าใจของคำว่า 'เปลี่ยนแปลง' ของเขานั่นจะเป็นเหมือนกับ 'การหล่อหลอมจากตัวตนเก่า เพื่อทำให้ร่างกายตัวตนใหม่สมบูรณ์' มันไม่ใช่เรื่องง่าย !
เป่ยเฟิงรู้สึกถึงความร้อนที่เกิดขึ้นจากหน้าอกของเขา เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาก วันนี้ความต้องการฝึกฝนการเคลื่อนไหวเป็นชุด กลายเป็นความต้องการของเขาอย่างมาก สำหรับพลังของผลเลือดต้นกำหนดนั่น มันจะถูกกระตุ้นให้แสดงผลออกมาเมื่อมีพลังงานได้เข้าสู่ร่างกายของเป่ยเฟิง
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนมาถึงตอนเย็น เป่ยเฟิงหยุดการฝึกของเขาและล้างตัวด้วยถังน้ำ หลังจากนั้นเขาก็เตรียมอาหารเย็น
'ฉันจะต้องหยุดให้จองในวันพรุ่งนี้ วัตถุดิบทั้งหมดใกล้จะหมดแล้ว !'
เป่ยเฟิงส่ายหน้าในขณะที่เขาเหลือบมองปลาและไก่ที่เหลืออยู่ในตู้เย็น
เขากลับไปที่ห้องของเขา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโพสต์ข้อความใหม่ในกลุ่มสนทนา "เนื่องจากขาดวัตถุดิบ การจองทั้งหมดจะถูกหยุดไว้ชั่วคราวตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เจ้าของร้านก็ไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรต่อไป โปรดอดใจรอสักพักและขอขอบคุณสำหรับความเข้าใจ"
"ไม่นะ ! นี้เรื่องจริงดิ ? แค่สองวันเท่านั้นที่ร้านอาหารส่วนตัวเปิด และเขาก็หยุดให้จองซะแล้ว !" มีคนเรียกร้องทันทีที่ข้อความปรากฏ
"เถ้าแก่ เป็นไปได้ไม่ว่าคุณแค่ไม่อยากจะเปิดร้าน ? ฉันเคยได้ยินมาว่าพ่อครัวส่วนใหญ่เป็นคนขึ้เกียจมาก" ตุ๊กตาน่ารัก โพสต์ต่อท้ายว่า 'บอกความจริงมาแล้วคุณจะดีกว่า'
"ใช่แล้วเถ้าแก่ คุณต้องการวัตถุดิบอะไร ? ฉันจะนำไปให้คุณเอง !" ชาวเน็ตอีกคนหนึ่งถามโดยไม่ต้องกดข้าม
"วัตถุดิบที่ฉันต้องการ ไม่ใช่สิ่งที่พวกนายจะหาได้ !"
เป่ยเฟิงตอบเพียงประโยคเดียวและรีบวางโทรศัพท์ลง เขาไม่สนใจที่จะโต้เถียงเรื่องพวกนี้
ไป่เซียงกลับมาพร้อมกับข้าวของทั้งหมดของเขา เขาเดินเข้าไปในห้องว่างข้าง ๆ เป่ยเฟิง
เมื่อถึงมือเย็น หลังจากลูกค้ากินอาหารเสร็จแล้ว เป่ยเฟิงก็หยิบเบ็ดสีม่วง เขาเดินไปที่บ่อน้ำแล้วโยนสายเบ็ดลงไป เขานั่งลงแล้วรอคอยไปเรื่อย ๆ
บนพื้นที่ดินแดนลึกลับ มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังยืนหยัดอยู่บนหน้าอาวุธที่สาดส่องอยู่บนยอดเขา
"อาวุธนี้เป็นเพียงสิ่งเดียวที่เหมาะกับข้าที่สุด !" เซียนฟัน หัวเราะอย่างขมขืนในใจ
หอกยาวประมาณ 3 เมตร มันตั้งอยู่บนแท่นยกสูง มันดูเป็นประกายและมีชีวิตชีวา หอกนี้มาจากเหล็กกล้าแข็งและถูกหลอมด้วยทอง ขณะที่หัวหอกถูกสร้างในรูปของหัวมังกรดำและหัวมังกรทอง ปากของมังกรดูเหมือนจะกลืนใบมีดสีน้ำเงินซึ้งยื่นออกมาจากมันและแผ่นคลื่นออร่าสีฟ้าออกมา ร่างของมังกรงดงามที่ถูกฉาบบนพื้นผิวของหอก มีมังกรวนไปรอบ ๆ หอก มันดูแหลมคมและสามารถตัดแทงอะไรก็ได้ ไม่เพียงแค่นั้น มันยังทนต่อความร้อนด้วย !
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าประทับใจที่สุดคือมันสามารถหดตัวหรือขยายตัวให้ใหญ่ขึ้นได้ ! หลังจากทำสัญญาเลือดแล้ว ยังสามารถซ่อนมันไว้ในร่างกายได้ด้วย !
"จงเปิด !"
เซียนฟัน ระเบิดออร่าทำให้เขาดูเหมือนจักรพรรดิสวรรค์ผู้สืบเชื้อสายมาจากบนฟ้า เขากำมือแน่นแล้วต่อยทะลุเกราะป้องกันด้วยแรงทั้งหมดของเขา
"บูมมม !"
กำแพงป้องกันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ทำให้เกิดคลื่นกระแทกโดยรอบ
"เพล้งง !"
เสียงที่ชัดเจนดังขึ้นภายในห้องหิน เนื่องจากเกาะป้องกันถูกทำลายกลายเป็นแสงจางหายไปแล้วอย่างช้าๆ
"ฮ่าฮ่า ! หอกนี้มันจะมีชื่อว่า เยือกแข็ง !" [1]
เซียนฟันหัวเราะอย่างมีความสุข ในขณะที่เขายื่นมือออกไปเพื่อคว้าหอก
ขณะที่นิ้วมือของเขากำลังเข้าใกล้หอก ทันใดนั่น มันมีเส้นไหมบางเฉียบโผล่มาจากที่อื่น มันโผล่มาที่เยือกแข็งมันเหมือนพุ่งลงมาจากท้องฟ้า
'เอ๊ะ ? นี้มันเรื่องบัดซบอะไรกัน !'
เซียนฟันตกตะลึงในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ห้องหินอย่างระมัดระวัง สายเบ็ดนี้มันมาจากไหน ? มันไม่มีแม้แต่ช่องว่างบนหลังคา แล้วมันมาได้ยังไงกัน !
'เว้นซะแต่ว่า ... มันจะเป็นสมบัติอีกชิ้น ?!' ความคิดบางอย่างผ่านเข้ามาในใจของเซียนฟัน
"ฮ่าฮ่า ! ข้าคือคนที่ถูกสวรรค์ลิขิต ! ฮึ้ม ! ข้าเกิดมาพร้อมกับความโชคดีจริง ๆ !"
เซียนฟันยกหัวของเขาขึ้นบนฟ้าละหัวเราะอย่างยำเกรง อย่างไรก็ตามเสียงหัวเราะสุดท้ายของเขาก็ค่อย ๆ หายไป เขาลดหัวลงล้วมองอย่างไม่ไว้วางใจไปข้างหน้าที่หอก !
ทันใดนั่น ท้องฟ้าก็ร้องดังสนั่น ทำให้เซียนฟันต้องเอามือปิดหูตัวเอง แล้วทันใดนั้น เบ็ดสีดำ ๆ ก็พันไปรอบ ๆ เยือกแข็งและในเวลาไม่กี่วินาทีมันก็หายไปทันที !
"อ๊า ! มันเป็นใคร ! ใครกล้าที่จะขโมยสมบัติของข้าาาาาาาาาา !!!"
เซียนฟันรู้สึกไม่เชื่อในสายตา อย่างไรก็ตาม วินาทีต่อมาร่างกายของเขาก็สั่นด้วยความโกรธ เขาได้ประกาศตัวเองว่าเป็นบุตรที่ได้รับโชคชะตาจากสวรรค์ เป็นผู้ที่เกิดมาพร้อมกับความโชคดี และในพริบตาสมบัติของเขาก็หายไปซะแล้ว !
****
ย้อนกลับไปที่ตึกแถวเก่า ๆ เป่ยเฟิงกำลังคึกคักอย่างมาก หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความหวัง
หลังจากนั่น วัตถุสีดำและทองก็ค่อย ๆโผล่ออกมาจากเกลียวดสีดำภายในบ่อ และมันปรากฏต่อหน้าเป่ยเฟิง
"หอกยาว ? มันดูสวยงามและทรงพลังอย่างมากสำหรับหอกยาวเล่มนี้ !"
เป่ยเฟิงใจเต้ยอย่างรุนแรงเมื่อเขามองไปที่อาวุธตรงหน้า
"ดิ๊ง ! สมบัติระดับ 2 หอกยาว ! (ไม่มีชื่อ มันถูกหล่อหลอมจากเหล็กน้ำแข็ง และถูกกลั่นโดยทอง หนัก 3,600 จิน ! มันสามารถตัดเหล็กได้เหมือนตัดโคลน หอกเล่มนี้มีพลังภายในธาตุน้ำแข็ง ผู้ที่ต้องการเป็นเจ้าของต้องทำสัญญาเลือดเท่านั้น สามารถเก็บไว้ในร่างกายเจ้าของได้) ประสบการณ์ที่ได้รับ +1000 !"
เป่ยเฟิงประหลาดใจอย่างมาก สมบัติระดับ 2 ! ตอนนี้เขาได้จับสมบัติระดับ 2 แล้ว ! นอกจากนี้ยังเป็นหอกยาวที่สามารถเก็บไว้ในร่างกายตัวเองได้ด้วย !
"บรื้อ ! หนาวมาก !"
เป่ยเฟิงแตะไปที่ดาบของหอกด้วยปลายนิ้วของเขาเป็นเวลามิลลิวินาที ก่อนที่เขาจะถูกบังคับให้กระโดดถอยหลังและหดมือกลับมาอย่างรวดเร็ว เหมือนว่าเขาถูกไฟฟ้าช็อต
เมื่อเขายกนิ้วขึ้นมาดู เป่ยเฟิงเห็นว่ามีชั้นน้ำแข็งเกิดขึ้นบนปลายนิ้วของเขาที่ได้สัมผัสกับหอก เขาสูญเสียความรู้สึกทั้งหมดบนนิ้วมือนั้น
มันใช้เวลานานก่อนที่นิ้วของเป่ยเฟิงจะกลับมาเป็นปกติ และต้องขอบคุณผลของผลเลือดต้นกำเนิดที่อาศัยอยู่ในร่างเขา ถ้าเป็นคนอื่น หากแตะนิ้วลงหัวหอก นิ้วมือของคน ๆ นั้นจะต้องแข็งแล้วแตกออกเป็นแน่ ๆ !
เป่ยเฟิงเหลือบมองไปรอบ ๆ หัวหอก ซึ้งมีชั้นน้ำแข็งก่อตัวขึ้นและกำลังแผ่ออกไปในทุกทิศทาง
"มันน่าตกใจมาก พลังภายในธาตุน้ำแข็งนี้ ! มันทำให้อุณหภูมิของหัวหอกที่น่าจะมีอย่างน้อยสิบองศากลายเป็นต่ำกว่าศูนย์ ! มันมีปลดปล่อยออร่าหนาวเย็นออกมา งั้นฉันขอเรียกมันว่า ... เย็นสุดขั้ว !" เป่ยเฟิงตะโกนด้วยความตกใจ หลังจากนั้นเขาก็ไม่ลังเลที่จะเจาะนิ้วของเขาด้วยตะขอสีดำ และบีบหยดเลือดลงบนหอก
"วิ้ง ! วิ้ง !"
หอกยาวสั่นเบา ๆ ขณะที่มังกรดำม้วนไปรอบ ๆ หอก มันดูเหมือนกำลังขยายร่างของมันและม้วนไปรอบหอกอย่างมีชีวิตชีวา
ทันใดนั้นหอกก็เด้งขึ้นมาลอยในอากาศ มันลอยอยู่ตรงหน้าของเป่ยเฟิง มีไอน้ำสีฟ้าไหลออกมาจากหัวหอก มันดูเหมือนจะแผ่ความเย็นที่ดูอุณหภูมิต่ำมาก ๆ อยู่ !
"อ๊ากกกกกกก !"
ก่อนที่เป่ยเฟิงจะตอบสนองทัน หอกมันก็ยิงเข้ามาในตัวของเขา !
เป่ยเฟิงมีเวลาที่จะปล่อยเสียงร้องก่อนที่ตาของเขาจะปิดลง บางทีเขาอาจจะไม่เป็นแบบนี้ ถ้าหากเขาคิดถึงไก่ยักษ์ที่จะนำกลับมาก็ได้ ...
หลังจากผ่านไปหลายวินาที เป่ยเฟิงเปิดตาของเขาขึ้นและตรวจสอบร่างกายของเขาอย่างระมัดระวัง และรู้สึกแปลกใจเมื่อเขาไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย !
ตรงกันข้ามกับที่เขาคิดไว้ เขาคิดว่าเขาน่าจะแค่คิดไปเองว่าถูกหอกแทง แต่ในความเป็นจริงคือเย็นสุดขั้วเหมือนจะหายไปในอากาศมากกว่า !
ขณะที่เขากำลังมองไปรอบ ๆ ด้วยความสับสน คลื่นพลังภายในธาตุน้ำแข็งก็แผ่ออกมาจากร่างของเขา ในไม่ช้าร่างกายทั้งตัวของเขาก็ถูกแช่อยู่ในน้ำแข็ง !
สำหรับผลของผลเลือดต้นกำเนิดมันจะเป็นพลังงานหยาง มันรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากในร่างกายของเป่ยเฟิงที่ถูกแช่แข็งด้วยพลังภายในธาตุน้ำแข็ง มันจึงเริ่มตอบโต้ทันที !
อย่างรวดเร็ว ร่างกายของเป่ยเฟิงกลายเป็นสนามรบที่มีธาตุ 2 ธาตุไม่สามารถเข้ากันได้ นั่นคือ ธาตุน้ำแข็งและธาตุไฟ
อย่างไรก็ตาม เมื่อทั้งสองฝ่ายไม่สามารถปราบปรามกันได้ ท้ายที่สุดคือเป่ยเฟิงผู้โชคร้ายที่สุด ! อุณหภูมิในร่างกายของเขาเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เลือดของเขาเดือดครู่เดียวจากนั่นกระดูกของเขาก็ถูกแช่แข็ง
หลังจากผ่านช่วงเวลาที่ไม่รู้จักจบไปแล้ว ทั้งสองเหมือนกำลังจะผสานเข้ากันได้ และความวุ่นวายภายในร่างของเป่ยเฟิงก็ค่อย ๆ หายไป ตราบใดที่ผลของผลเลือดต้นกำเนิดไม่ได้ถูกใช้งานไปจนหมด เป่ยเฟิงก็ยังคงปลอดภัยอยู่ ...
