บทที่ 21 ผลเลือดต้นกำเนิด
บทที่ 21 ผลเลือดต้นกำเนิด
หลังจากที่ส่งลูกค้ากลุ่มสุดท้ายกลับไปแล้ว เป่ยเฟิงก็กลับมาความสะอาดจานและช้อนอีกครั้ง
เขาใส่ของเหลือลงในชามขนาดเล็กข้าง ๆ เขา เขานั่งยอง ๆ แล้วนำไปตรงเจ้าลูกหมาตัวน้อยทั้งสอง อาจเป็นเพราะพวกมันไม่ได้กินอะไรมานาน พวกลูกหมาทั้งสองจึงฝังหัวของมันไว้ในชามอาหารเหมือนหมาป่าอ้วน ๆ กับเสืออ้วน ๆ [1]
'ฮี่ฮี่ฮี่ วันนี้ ฉันทำเงินได้ 4,800 หยวน ค่าใช้จ่ายรวมทั้งสองมื้อเพียงแค่เลขสองหลักเท่านั้น ถ้าฉันรับลูกค้าสี่โต๊ะทุกวัน มันจะทำให้ฉันได้กำไร 6,400 หยวนทุกวัน !'
เป่ยเฟิงมองไปที่บัญชีธนาคารออนไลน์ของเขาด้วยรอยยิ้มพึงพอใจบนใบหน้าของเขา
คำนวนจาก 30 วันต่อเดือน เขาจะหาเงินได้ประมาณ 190,000 หยวน !
แม้ว่าเป่ยเฟิงจะตื่นเต้น แต่เขาก็ไม่สูญเสียความจริงบางอย่างไป นั่นคือทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับระบบตกปลาสวรรค์ !
เมื่อทำความสะอาดเสร็จแล้วและเจ้าพวกลูกหมาทั้งสองก็กำลังนอนกรนอยู่บนพื้นดิน มันนอนเงียบ ๆ น่ารัก ๆ เป่ยเฟิงจึงเดินออกไปบ่อน้ำโบราณพร้อมเบ็ดสีม่วงของเขา
คราวนี้เขาใส่ความคิดบางอย่างก่อนที่จะยัดจักจั่นผู้โชคร้ายลงตะขอเพื่อทำหน้าที่เป็นเหยื่อให้เขา จากนั่นก็โยนตะขอไปในบ่อน้ำโบราณ
***
ที่ไหนซักที่ในโลกแปลกประหลาด มีสนามรบโบราณที่ถูกปกคลุมไปด้วยหมอก นี้เป็นที่ตั้งของการสู้รบอันโหดร้าย ! สะเทือนสวรรค์ ! แผ่นดินไหว ! ทุกอย่างเกิดขึ้นในสถานที่โบราณแห่งนี้
ภูเขาถูกบดขยี้ แม่น้ำระเหย แม้แต่น้ำในแม่น้ำใหญ่ยังไหลย้อนกลับ !
ผ่านมาหลายปีนับไม่ถ้วน แต่ว่า มันกลับยังมีพลังงานอันยิ่งใหญ่ที่เหลืออยู่ มันเกิดขึ้นมาจากการต่อสู้เมื่อครั้งกลียุคและมันยังไม่จางหายไปไหน
สถานที่นี่เป็นพื้นที่ต้องห้ามที่รู้จักกันดี และในเวลาเดียวกันมันก็เป็นขุมสมบัติที่มีชื่อเสียง !
พืชแปลกประหลาดทุกชนิดและวัตถุที่มีอยู่ภายในสนามรบทำให้มันกลายเป็นดินแดนที่ถือว่าเป็นสถานที่ที่น่าสนใจอย่างมากสำหรับผู้ฝึกตน
อย่างไงก็ตามไม่ว่าจะมีผู้คนที่มีอำนาจมากมายแค่ไหนเข้ามาในพื้นที่นี่ พวกเขาจะถูกออร่าที่แข็งแกร่งกดดันเหมือนอยู่ในสนามรบ ทำให้พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานจากการโจมตีที่ไม่มีที่สิ้นสุดจากสนามรบโบราณ แม้ว่าจะมีสิบชีวิตก็คงไม่เพียงพอที่จะหนีเอาตัวรอดไปได้ !
แต่ทางกลับกัน สำหรับผู้ฝึกตนที่มีพลังต่ำที่ยังไม่สามารถเรียกใช้พลังใด ๆ ได้ พวกเขาจะไม่ถูกโจมตีจากแรงกดดันในสนามรบ เมื่อเวลาผ่านไป เหล่านิกายใหญ่ ๆ หลายที่เริ่มใช้สนามรบโบราณทุก ๆ สิบปีเป็นสนามแข่งขันระหว่างเหล่าศิษย์ด้วยกัน
มีกฏอยู่ว่า ของทุกอย่างที่นำมายังสนามรบโบราณแห่งนี้จะถูกจดบันทึกไว้ และ 80-90 % นี้จะถูกเก็บรักษาด้วยนิกายของพวกเขา ด้วยวิธีนี้ต่อให้พวกเขาไม่สามารถออกจากสนามรบโบราณได้ ก็ไม่มีอะไรต้องเสียใจ
ในขณะนั้นเอง มีตะขอสีดำพุ่งลงมาจากฟากฟ้าเหนือสนามรบโบราณ มีจักจั่นกำลังดิ้นเพื่อออกจากตะขอ มันจึงทำให้ตะขอของสายเบ็ดแกว่งไปแกว่งมาในใจกลางสนามรบโบราณ
เมื่อมันแกว่งถึงพื้นที่เป็นดินเล็ก ๆ จู่ ๆ มีบางอย่างแปลกประหลาดเกิดขึ้น
กองดินระเบิดออกและมีพืชสีเลือดออกมา มันพุ่งไปหาจักจั่นด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง ! ในพริบตามันก็ม้วนตัวไปรอบ ๆ เจ้าจักจั่นที่น่าสงสารเรียบร้อย !
ความสูงของพืชอยู่ที่ประมาณสี่ ห้าเมตร พวกมันมีสีแดงเลือด ดูเหมือนต้นกระบองเพรชแต่มันกลับไม่มีเข็ม
ผลไม้ลูกเท่ากำปั้นห้อยลงมาจากกิ่งก้านของมัน พวกมันมีสามลูกด้วยกัน หนึ่งในนั้นมีสีแดงเข้ม แต่กับอีกสองลูกมันยังคงเป็นสีเขียว
"สวรรค์ ! นั่นมันผลเลือดต้นกำเนิด"
มีกลุ่มวัยรุ่นห้าคนที่สวมชุดเดียวกันได้เป็นพยานเห็นพืชที่พุ่งออกมาจากพื้นที่ พวกเขาทั้งหมดเหมือนจะอยู่ในนิกายเดียวกัน
หนึ่งในนั้นหลังจากที่ได้สังเกตเห็นผลเลือดต้นกำเนิดก็อุทานออกมาอย่างตื่นเต้น
"มันเป็นผลเลือดต้นกำเนิดจริง ๆ ! ครั้งสุดท้ายที่มันปรากฏออกมาคือเมื่อยี่สิบปีก่อนใช่หรือไม่ ?" เด็กหนุ่มที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำกล่าวออกมาอย่างจริงจิง ในขณะที่เขามองไปที่ต้นกระบองเพรชด้วยความมุ่งมั่นที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา
ประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผลเลือดต้นกำเนิดมันคือยาบำรุงชั้นยอดที่จะเพิ่มศักยภาพของเลือดและพลังภายในของผู้ที่กินมันเข้าไป สมบัติดังกล่าวเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับผู้ฝึกตน !
30 ปีเพื่อทำให้มันบาน ; 60 ปีเพื่อที่จะมีผลออกดอก และ 100 ปีเพื่อที่มันจะได้สุกงอม !
190 ปีเต็มเพื่อผลเลือดต้นกำหนดเพียงลูกเดียว ! พลังงานที่สะสมมาตลอด 190 ปีที่ซ่อนอยู่ในร่างกายทีละนิด ๆ มันจะแผ่ออกไปทั้งร่างกาย เลือด และพลังภายใน
หลังจากที่พืชสีแดงเลือดจับจักจั่นได้แล้ว มันก็รีบถอยกลับไปในหลุมดินทันที มีเพียงรากไม่กี่เส้นเท่านั่นที่กำลังดูดกินจักจั่นอย่างน่าสะพรึงกลัว !
'ฉันสงสัยจังว่าอะไรจะออกมาในครั้งนี้ ... '
เป่ยเฟิงรู้สึกได้ว่าเหตุการณ์ในตอนที่ได้เคล็ดการหายใจด้วยแสงจะเกิดขึ้นอีกครั้ง เขานั่งถูมือไปด้วยความคาดหวัง !
ในขณะเดียวกัน ด้วยแรงที่ไม่สามารถต่อต้านได้ดึงพืชสีแดงเลือดขึ้นมาจากพื้น มันมีบางอย่างดึงมันขึ้นมาจนรากของมันที่ยึดกับพื้นด้วยความแข็งแรงยังถูกดึงขึ้นไป
"กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสส !"
ต้นไม้สีแดงเลือดตะโกนเสียงกรีดร้องออกมา ทำให้เหล่าศิษย์ของนิกายใกล้ ๆ ต้องรีบปิดหูของพวกเขาและล้มลงไปกับพื้น
หลังจากพบว่าต่อให้มันดิ้นรนต่อไปก็หมดประโยชน์ พืชสีแดงเลือดจึงตัดส่วนรากที่ถูกเกี่ยวด้วยตะขอออกไป
และมันโชคดีอย่างมากที่ผลเลือดต้นกำเนิดนั้นอยู่ในรากเหล่านั่น และมันก็ถูกดึงขึ้นไปบนฟ้าด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง
"กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสส"
พืชตัวนี้มันอยู่มานานจนมีสติปัญญาเป็นของตัวเอง ในขณะนั้น มันสั่นใบและกิ่งก้านของมันด้วยความโกรธ มันเริ่มร้องไห้ออกมาด้วยเสียงโหยหวน
อย่างไงก็ตามในเมื่อมันไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว ด้วยความโกรธ มันจึงหันความสนใจไปที่เหล่าศิษย์ของนิกายที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ
"เกิดอะไรขึ้นเมื่อกี้ ? ทำไมผลเลือดต้นกำเนิดถึงถูกดึงออกไปง่ายนัก !" สาวกคนหนึ่งพึมพำและแสดงออกอย่างตกใจ
"บางทีอาจะเป็นฝีมือของผู้เชี่ยวชาญบางคนที่ไปถึงระดับพระเจ้าแล้ว .. ถึงแม้ว่าผลเลือดต้นกำเนิดจะถูกดึงออกไป แต่มันก็ยังคงมีผลเลือดอีกสองลูกที่ไม่ได้ถูกเอาไปด้วย เราก็ไม่ได้โชคร้ายอะไรมากนัก" ศิษย์ที่ดูฉลาด ๆ ได้วิเคราะห์สถานการณ์
"หึ ใช่แล้ว หลังจากที่ถูกดึงออกจากพื้นดิน ไหนจะเสียรากบางส่วนไปอีก ต้นผีดูดเลือด นี้น่าจะอยู่ในอารมณ์ไม่ดี มันคงไม่ยากที่จะลงไปลากพวกมันขึ้นมาตอนนี้ ..." หลินหยุนพูดด้วยความโกรธแค้น [2]
"หมอบลง !"
หลินหยุนผู้ที่เป็นผู้นำกลุ่มกำลังเดินไปที่ต้นผีดูดเลือด ในทันทีที่เขาเข้าไปใกล้มันก็มีแสงวูบวาบของดาบถูกสาดออกมา มันดูเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง
"บูม !"
ดาบที่อยู่ในมือของหลินหยุนทำมาจากเหล็กกล้าที่ต้องหลอมเหล็กกล้าด้วยกันถึงร้อยครั้ง เสริมด้วยพลังภายในของหลินหยุน ดาบเล่มนี้มันสามารถผ่าดาบด้วยกันได้ง่ายมากเหมือนมันตัดโคลน ! ดังนั้นการป้องการของกิ่งต้นผีดูดเลือดจึงถูกตัดออกอย่างง่ายดาย
เหมือนน้ำนมสีเลือดกระเด็นออกมาจากบาดแผล มันทำให้หลินหยุนมีความสุขอย่างมาก เขาแสดงสีหน้าด้วยความพึงพอใจหลังจากได้ชมฝีมือตัวเอง
"ศิษย์พี่ ! ข้างหลัง ! "
หลินหยินกำลังจะหันกลับไปเมื่อได้ยินคำเตือน อย่างไรก็ตามเขารู้สึกหนาวเย็นบนหน้าอกของเขา ริมฝีปากสั่นสะเทือนเมื่อมองลงไป และความน่ากลัวที่แท้จริงคือเขาพบว่า หน้าอกของเขาถูกกิ่งแทงทะลุออกมา และเลือดพวกนั้นมันคือเลือดของเขา ...
"ดิ๊ง ได้รับผลที่สุกแล้วจากต้นผีดูดเลือด ผลเลือดต้นกำเนิด สมบัติระดับ 1 ; (กินผลไม้นี้เพื่อบำรุงร่างกายและเสริมสร้างความแข็งแกร่งของเลือดและพลังภายใน) ประสบการณ์ +500 !"
"สมบัติระดับ 1 อีกชิ้น !"
เป่ยเฟิงตื่นเต้นอย่างมาก ผลเลือดต้นกำเนิดมันคือสิ่งที่เขาต้องการ
เป่ยเฟิงดึงสายเบ็ดที่มีรากของต้นผีดูดเลือดกับผลไม้สีแดงเลือดที่แขวนอยู่บนตะขอ ขึ้นมา
มันดูเหมือนเป็นผนึกสีแดงเลือดที่ดูมีเส้นเลือดดำเต็มไปหมด โดยสังเกตได้หลังจากที่ลอกผิวของมันออกและมันมีน้ำสีแดงอยู่ข้างใน
"เป็นผลไม้ที่สวยงามอะไรขนาดนี้ !" เป่ยเฟิงพึมพำด้วยความทึ่งในขณะที่กำลังตรวจสอบมัน
หลังจากนั่นเป่ยเฟิงก็โยนความคิดอันวุ่ยวายออกไป แล้วกินผลไม้นี้เข้าปากด้วยความตั้งใจ
เมื่อน้ำของมันเข้าไปในปาก มันร้อนเหมือนเขาถูกราดลาวา เป่ยเฟิงแทบจะอยากเอามันออกแต่เขาจะจับปากด้วยเองไว้แล้วพยายามกลืนมันเข้าไป !
เพื่อผลประโยชน์ที่ระบบเอ่ยมา เขาพยายามทำจิตใจให้เข็มแข็ง และพยายามกลืนน้ำผลไม้ร้อน ๆ เข้าสู่ท้อง
ผลของมันแสดงออกมาทันที ที่เป่ยเฟิงกลืนเข้าไป สีผิวของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง มันดูน่ากลัวราวกับว่าเลือดของเขากำลังจะหลั่งออกมาจากรูขุมขนในผิวหนังของเขา
แต่ถึงอย่างนั้น นี้คือ 1% ของพลังงานผลไม้ที่ถูกดูดซึมโดยเป่ยเฟิงเท่านั้น ตอนนี้เหลือ 99% ที่มันถูกเก็บไว้ในร่างกายของเขาแทน ! พลังงานที่เหลือนี้จะค่อย ๆ ถูกซึมเข้าไปในเนื้อและกระดูกของเขาอย่างเงียบ ๆ
"ผลของมันน่าตกใจมาก !"
เขากำมือของเขา เป่ยเฟิงรู้สึกราวกับว่าเขามีความแข็งแกร่งที่ไร้ขีดจำกัด เป่ยเฟิงค่อย ๆ สงบจิตใจแล้วถอนหายใจ เขามองไปที่หน้าจอในจิตสำนึกของเขา
ความแข็งแกร่ง : 8
ความเร็ว : 7
พลังจิต : 13
ขาดประสบการณ์เพื่อเข้าถึงชาวประมง ระดับ 2 : 9,200 !
"ความแข็งแกร่งของฉันเพิ่มขึ้นสี่จุด ความเร็วสองจุด และพลังจิตอีกหนึ่งจุด !'
เป่ยเฟิงรู้สึกยินดีอย่างมาก นี้คือการปรับปรุงครั้งใหญ่ ! ความแข็งแกร่งของเขามันเพิ่มขึ้นถึงสองเท่า !
"นี้เป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ เท่านั้น ส่วนสำคัญคือการบำรุงผิวของผลเลือดต้นกำเนิดนี้ต่างหาก ตัวเลขที่ไร้สาระพวกนี้มันจะเป็นยังไงเมื่อฉันสามารถดูดซึมพวกมันได้ครบแล้ว ?" เป่ยเฟิงคำนวณคร่าว ๆ ในใจของเขาและรู้สึกตกใจ
ตอนนี้เขาคิดว่าร่างกายของเขาน่าจะเท่าผู้ชายปกติแล้ว แต่จะเป็นยังไงถ้าเกิดว่าเขาดูซับพลังที่เหลือ มันน่าจะสมบูรณ์เกินกว่าตอนนี้แน่นอน !
****
[1] TL/N : เป็นการเล่นสำนวน
[2] TL/N : ผมคิดว่าหลินหยุนน่าจะเป็นผู้นำของกลุ่มนี้ เพราะมีเขาเพียงคนเดียวที่มีชื่อ
